Dzisiejszy dzień w historii: 10 sierpnia - Sasi kontra Wikingowie

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 10 sierpnia 991

Anglia przeżyła ataki Wikingów z Norwegii, Danii i Szwecji od lat 700. Wschodnie nadmorskie miasta były szczególnie podatne na zagrożenia. W zależności od ich zdolności do obrony, angielskie miasta i wsie albo walczyły, albo oferowały łapówki wikingów lub ziemię. Niestety angażowanie się w bitwę przyniosło w najlepszym razie tylko tymczasowy spokój, a łapówki tylko zachęcały wroga do powrotu, szukając więcej.

Bitwa pod Maldonem miała miejsce w 991 r. W czasach panowania Henryka Nie-gotowanego, co daje ci wskazówkę, jak skuteczny jest przywódca, którego postrzegali go jego ludzie. 10 sierpnia król Olaf z Norwegii osobiście przywiózł ze swoją flotą wikingów około 90 długich statków przewożących od dwóch do czterech tysięcy ludzi.

Miejscowy władca Saksonii, Earl Byrhtnōþ, prowadził wojnę Sasów, zebraną od miejscowych gospodarstw domowych, w walce z atakującymi skarbami wikingów. Podobno hrabiemu zaoferowano typową ofertę pokoju w zamian za złoto i zbroję, ale Byrhtnōþ odparował: "Zapłacimy ci ostrzami włóczni i ostrzami miecza". Tak było.

Bitwa została określona decyzją Byrhtnōþ, aby umożliwić Wikingom przekroczenie ujścia do lądu. Rozgraniczni fotele debatują nad przyczynami tego ruchu przez ponad tysiąc lat, ale panuje zgoda co do tego, że hrabia zamierzał raz na zawsze zabić Wikingów. Nie chciał ryzykować powrotu wroga do domu, gdy grobla zalała fala.

Niestety, to nie zadziałało tak dobrze dla Byrhtnōþ, który został pocięty na strzępy przez grupę Wikingów. Gdy ich przywódca został zabity, większość Sasów uciekła, ale ci, którzy odmówili opuszczenia strony swego pana, są na zawsze unieśmiertelnieni w formie wiersza poetyckiego.

"Myśl musi być trudniejsza, serce bardziej bystre Duch musi być tym większy, gdyż nasza słabość słabnie. Tam leży nasz lider, wszyscy ścięci, Dobry człowiek na ziemi. Niech żałuje tego na zawsze Kto teraz myśli, aby uciec z tej bitwy. Jestem stary od lat - nie pójdę stąd, Ale po stronie mojego pana, Przez człowieka tak kochanego, zamierzam kłamać."

Bitwa dobiegła końca, a Wikingowie pogrążali się w grabieży.

Po tej fiasko arcybiskup Canterbury poradził "Nieczystym", by przeprowadzili pokój z wikingowskimi najeźdźcami, zamiast walczyć z nimi. Król zgodził się, a płatność 10 000 funtów srebra została usunięta jako Danegeld, aby uniknąć kolejnych ataków. Jak można się domyślić, nie miało to długofalowego skutku z wyjątkiem zwiększenia bogactwa Wikingów, a ostatecznie król Wikingów, Kanut (Wielki), zasiadłby na tronie angielskim wraz z tronami Danii i Norwegii, a także rządzący dobrym kawałkiem Szwecji.