Intrygujące starożytne podziemne miasto Derinkuyu

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ponieważ miasto zostało wyrzeźbione z istniejących jaskiń i podziemnych struktur, które powstały w naturalny sposób, nie da się ich odróżnić tradycyjnymi metodami archeologicznymi datowania, kiedy dokładnie zbudowano Derinkuyu. Jako takie, oraz z powiązaniami z Hetytami, Frygianami i Persami, Derinkuyu przedstawia fascynującą zagadkę dla starożytnych entuzjastów tajemnic.

Region

Derinkuyu znajduje się w regionie Kapadocji w Turcji, miejscu znanym z wyjątkowej geologii. U zarania dziejów wulkany w okolicy pokryły ją grubą warstwą popiołu. Z biegiem lat popiół ten przekształcił się w miękką skałę, która sama w sobie uległa erozji w ciągu eonów, pozostawiając egzotyczny krajobraz z puszczonymi wieżami, kolumnami i ostrymi piramidami, określanymi przez mieszkańców jako zamki. Być może zainspirowani ich otoczeniem, starożytni ludzie zaczęli rzeźbić miękką skałę popiołu w tunele i pomieszczenia, które mają być używane jako rezydencje, magazyny, stajnie i świątynie religijne.

Kapadocja szczyci się wieloma fascynującymi rzeźbionymi miejscami, w tym kościołami i refektarzami w Göreme, rzymskim zamkiem w Uchisar i największym podziemnym miastem w regionie, Kaymakli. Ten ostatni był zamieszkiwany nieprzerwanie od czasu jego budowy, a ludzie nadal używają go do przechowywania, a nawet do stajni.

Wydaje się, że Derinkuyu przyciąga największą uwagę wszystkich podziemnych miast, ponieważ do 1963 r. Współczesni ludzie nie byli świadomi istnienia tego najgłębszego podziemnego miasta.

Kompleks Derinkuyu

Podziemne miasto w Derinkuyu ma 18 opowieści, które zstępują daleko w Ziemię. Wyszukane szyby, niektóre o długości nawet 180 stóp, zapewniają wentylację kompleksowi rezydencji, pomieszczeń komunalnych, tuneli, piwnic z winami, tłoczni ropy, stajni i kaplic.

Miasto ma również liczne studnie, które dostarczają świeżą wodę. Tak wielu, że większość uczonych zgadza się, że Derinkuyu mógł łatwo obsłużyć nawet 20 000 osób.

Powszechnie zakłada się, że miasto było częścią większego kompleksu; na poparcie tego, wiele wskazuje na powszechnie wierzoną plotkę, że tunel rozciąga się od Derinkuyu do siostrzanego podziemnego miasta, Kaymakli, jakieś trzy mile stąd. Konwencjonalna mądrość głosi, że miasta te zostały zbudowane z tych samych powodów, dla których inni budowali cytadele i zamki - aby chronić ludność podczas inwazji. Niektóre z najsilniejszych dowodów na poparcie tej teorii obejmują samoistne zaopatrzenie w świeżą wodę, a także ogromne kamienne, okrągłe drzwi ważące do 1000 funtów, które mogą uszczelniać przejścia od najeźdźców.

Derinkuyu zaginął do czasu, aż w trakcie renowacji w nowoczesnym domu ujawniono otwór do jaskiniowego przejścia. Mimo, że odwiedzający są wpuszczani do podziemnego miasta od 1965 roku, wiele przejść i pokojów pozostaje niedostępnych.

Mieszkańcy

Nie ma zgody co do tego, kto zbudował Derinkuyu lub kiedy zaczęto budowę.

Hetyci

Niektórzy sugerują, że najwcześniejsza budowa rozpoczęła się u Hetytów w 15^th wiek pne. Anatolijscy Hetyci, różniąc się od grupy opisanej w Biblii chrześcijańskiej, kontrolowali dużą część Azji Mniejszej rozciągającą się od Morza Czarnego do Lewantu. Kapadocja i Derinkuyu padły na środku swojego terytorium.

Przez całą swoją historię Hetyci napotykali wielu wrogów, w tym Egipcjan, Asyryjczyków i Traków (grupa luźno powiązanych plemion z południowo-wschodniej Europy). W 12^th w wieku przed Chrystusem, Trakowie zniszczyli główne miasto Hetytów w Hattusie, a wielu uważa, że Hitties użyli Derinkuyu jako schronienia podczas tego ataku. Popierają tę teorię niewielką liczbą artefaktów związanych z Hetytami, w tym statusem lwa, znalezionym na stronie.

Phrygians

Inni nie są przekonani o pochodzeniu hetyckim i wskazują na Frygian. Jeden z plemion trackich, który zwolnił Hattusę około 1180 pne, Frygowie kontrolowali region aż do około 6^th wiek pne, kiedy zostali podbici przez perskiego gospodarza pod Cyrusem Wielkim.

Archeolodzy uważają architektów Phrygian za najpiękniejszą z epoki żelaza, a wiadomo, że angażowali się w duże, skomplikowane projekty budowlane. Jednym z ich najbardziej znanych dzieł była wyrafinowana wspaniała cytadela w Gordion, zbudowana w latach 950- 800 pne. Ponieważ wiadomo, że posiadali niezbędne umiejętności architektoniczne i zamieszkiwali region przez tak długi czas, wielu przypisuje frygijczykom tworzenie Derinkuyu; ci eksperci stawiają pierwszą konstrukcję kompleksu na okres między 10^th i 7^th wieki pne.

Persowie

Drugi rozdział Vendidad, część książki Zoroastrian Avesta, zawiera historię o tym, jak wielki i mityczny perski król Yima stworzył miejsca pod ziemią, by pomieścić "stada, stada i ludzi". Opierając się na tym, niektóre opinię, którą Derinkuyu zbudowali starożytni Persowie; od czasu Avesta datuje się na założenie Zoroastrianizmu (1500-1200 pne), konstrukcja perska na tym terenie musiała wcześniej zawierać jakąkolwiek konstrukcję dokonaną przez Hetytów. Chociaż intrygujące, ponieważ Vendidad nie ma wyraźnego związku z Derinkuyu, teoria ta ma niewielkie poparcie dla głównego nurtu.

Chrześcijanie

Bez względu na to, kto to zbudował, zamieszkiwały kolejne pokolenia. Wielu wierzy, że pierwsi chrześcijanie używali podziemnych miast Kapadocji, w tym Derinkuyu, jako miejsca, w którym można ukryć się przed rzymskimi prześladowaniami. Na poparcie tego twierdzenia wskazują na fakt, że św. Grzegorz i św. Bazyli obaj przewodniczyli w Kapadocji w ciągu 4 lat.^th wiek AD.

Miasta podziemne w epoce nowożytnej

Co zaskakujące, starożytni ludzie z Anatolii nie byli sami w swojej miłości do podziemnego życia. Podobnie jak Hetyci i chrześcijanie ukrywający się przed swoimi wrogami, mieszkańcy Łososkiej Szczęki, Saskatchewan zbudowali sieć tuneli i rezydencji, aby ukryć chińskich imigrantów miasta przed prześladowaniami na początku 20 lat.^th stulecie. Później przemytnicy wykorzystali podziemne miasto podczas prohibicji, aby ukryć nielegalne towary przed organami ścigania.

We Francji, ostatni mieszkańcy wioski troglodytique de Barry, podziemnej społeczności, która pochodzi z 6^th wieku naszej ery zostały zmuszone do opuszczenia domów zaledwie kilka lat temu, gdy ich domy zaczęły spadać wokół nich. Według doniesień kilka osób zginęło, zanim ostatni mieszkańcy zostali przekonani do wyjazdu.

Dziś w Montrealu, Quebec, cały kompleks podziemnych pociągów i tuneli, łączy mieszkańców i turystów z centrami handlowymi, salami wystawowymi, biurowcami, kinami, a nawet krytym lodowiskiem.