Ten dzień w historii: 30 października - Margo i Anne

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 30 października 1944

Większość ludzi zna tragiczną historię Anne Frank, młodej żydowskiej dziewczyny zmuszonej do ukrywania się wraz z rodziną, gdy jej starsza siostra Margo otrzymała zawiadomienie z Centralnego Biura ds. Emigracji Żydowskiej, by zgłosić się do obozu pracy w 1942 roku. w tym czasie rodzina mieszkała w okupowanej niemieckiej Holandii, po wcześniejszym wyemigrowaniu z Niemiec w 1933 roku, gdy partia nazistowska doszła do władzy.

Pozostały one ukryte do 4 sierpnia 1944 r., Kiedy ich kryjówka została splądrowana przez Niemców. Uważany za przestępców za ignorowanie rozkazu wywołania Margo i ukrywanie się, Otto i Edith Frank wraz z córkami zostali skazani na karygodne koszary za ciężką pracę, a następnie wysłani do obozu przejściowego w Holandii, przybywając 8 sierpnia. Następnie zostali przeniesieni do Auschwitz 3 września 1944 roku.

Kiedy Frankowie przybyli do obozu, stało się to po koszmarnym szaleństwie śmierci - po przybyciu niezliczone tysiące więźniów trafiło do komór gazowych. Co godne uwagi, Frankowie przetrwali wstępne sortowanie, w którym 549 z 1,019 osób na pokładzie ich transportu natychmiast wysłano na śmierć. Ogólna rubryka używana przez Niemców w tamtych czasach była taka, że ci, którzy byli zdolni do pracy, mogli żyć, a wszyscy inni zostali zabici. Osoby w wieku od wczesnych do młodszych były postrzegane jako niezdolne do pracy i natychmiast wysłane do komór gazowych, ale Anne, która wtedy miała 15 lat, była jednym z najmłodszych w swoim transporcie, by oszczędzić tego losu.

Rodzina Franków zachowała zdrowie podczas ukrywania się, co prawdopodobnie pomogło im w początkowym sortowaniu. Mimo że wylądowali w piekle na ziemi Auschwitz, mieli nadzieję, że ich dalsza przydatność jako robotników i nieuchronne nadejście aliantów zapewni im przetrwanie.

Jednak 30 października 1944 r., Gdy Rosjanie wkroczyli do Polski, wiele więźniów KL Auschwitz zostało deportowanych do Bergen-Belsen w północnych Niemczech. Margo i Anne Frank były pośród tych, którzy musieli odbyć podróż, ale ich matka, Edith, została z tyłu. Zdruzgotana na rozłąkę ze swoimi córkami, Edith Frank uległa żałobie i głodowi, a zmarła na początku 1945 roku. Była już w złym stanie zdrowia, ponieważ podobno dała dużo swoich skromnych racji córkom podczas ich pobytu w Oświęcimiu.

Margo i Anna przybyli do mocno zatłoczonej i zatrwożonej chorobą Bergen-Belsen, gdzie tysiące więźniów cierpiało z powodu ekspozycji w ostrej, niemieckiej zimie i zostali głodzeni przez ludzkie szkielety. Wiele osób, w tym siostry Franka, również było zarażonych świerzbami, a tyfus przechodził przez obóz.

Rachel van Amerongen-Frankfoorder była ocaloną z Bergen-Belsen. Znała Annę i Margot Frank i pamięta ich ostatnie dni. Powiedziała dokumentalistce Willy'emu Lindwerowi: Tyfus był znakiem rozpoznawczym Bergen-Belsen. Anne i Margot mieli te wydrążone twarze, skórę na kości. Byli strasznie zimni. Mieli najmniej pożądane miejsca w koszarach, poniżej, w pobliżu drzwi, które były stale otwierane i zamykane. Naprawdę widziałeś oboje umierających.

Survivor Janny Brandes-Brilleslijper powtórzył kolejny łamiący serce raport: "Najpierw Margot wyszła z łóżka na kamienną podłogę. Nie mogła już wstać. Anne zmarła dzień później. Trzy dni przed śmiercią z powodu tyfusu polegała na tym, że wyrzuciła wszystkie swoje ubrania podczas straszliwych halucynacji. Stało się to tuż przed wyzwoleniem."

Bergen-Belsen został wyzwolony przez aliancką 21 grupę armii 15 kwietnia 1945 roku, długo uważano, że był zaledwie kilka tygodni po śmierci Anny i Margot Frank, ale najnowsze badania sugerują, że ich śmierć miała miejsce w lutym. Najbardziej godnym uwagi dowodem jest fakt, że Frankowie prawdopodobnie zachorowali na tyfus na początku lutego, a typowo ci w obozach umierają w ciągu dwóch tygodni od zarażenia się chorobą.

W każdym razie, kiedy alianci wyzwolili obóz, spalili go także na ziemi, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tyfusu. Gdzieś na stronie, wraz z wieloma innymi niewinnymi ofiarami, siostry Franka są pochowane w jednym z masowych grobów.

Po zakończeniu wojny Otto Frank wrócił do Amsterdamu, gdzie ostatecznie dowiedział się, że żadna z jego rodziny nie należała do tych, którzy przeżyli. Tam też podano mu pamiętnik jego najmłodszej córki, który został uratowany przez jednego z ich byłych opiekunów, Miep Gies, po tym, jak ich kryjówka została zaatakowana. Niestety dziennik Margo zaginął.