Pochodzenie "Say Cheese" i kiedy ludzie zaczęli się uśmiechać na zdjęciach

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Nikt nie może powiedzieć na pewno, kto ukuł frazę "powiedz ser", by użyć ludzi do uśmiechania się, ani też nie możemy powiedzieć z 100% pewnością, dlaczego ta konkretna fraza została wybrana jako rozsiewacz uśmiechu. Jednak wiodącą teorią dotyczącą "dlaczego" słowa "powiedz ser" jest to, że dźwięk "ch" powoduje, że zęby są ustawione tak, a długi dźwięk "ee" rozchyla się, tworząc coś bliskiego uśmiechu.

Wydaje się, że po raz pierwszy użyto tego zwrotu około lat 40. XX w., Kiedy pojawił się jeden z pierwszych odnośników The Big Spring Herald w 1943:

Oto coś, co warto wiedzieć. To formuła do uśmiechania się, gdy masz zrobione zdjęcie. Pochodzi od byłego ambasadora Josepha E. Daviesa i gwarantuje, że będziesz wyglądać przyjemnie bez względu na to, co myślisz. Pan Davies ujawnił formułę, mając własne zdjęcie wykonane na planie swojej "Misji w Moskwie". To proste. Po prostu powiedz "Ser", to automatyczny uśmiech. "Nauczyłem się tego od polityka" zachichotał pan Davies. "Wnikliwy polityk, bardzo wspaniały polityk. Ale, oczywiście, nie mogę ci powiedzieć, kim był …

Uważa się, że "polityk", o którym mówił, to nikt inny jak Franklin D. Roosevelt, którego ambasador Davies służył w ramach. Czy sam prezydent Roosevelt wymyślił to zdanie, czy po prostu nauczył się go od kogoś innego? Nikt tego nie wie, ale wkrótce potem, mówiąc, ser stał się powszechnym zwrotem, który ludzie mają wypowiadać, próbując nakłonić ludzi do uśmiechania się na zdjęciach.

Nie musiałbyś martwić się tak bardzo o tę chees w epoce wiktoriańskiej (1837-1901). W tym okresie etykieta i standardy urody znacznie różniły się od dzisiejszych. W czasach wiktoriańskich małe, ściśle kontrolowane usta uznawano za piękne. W rzeczywistości fotografowie podczas tej epoki wywołali pożądany wyraz portretu, ponieważ ich poddani "mówią śliwkami". Uśmiechy w tym czasie były typowo chwytane przez dzieci, chłopów i pijaków.

Jednym z najczęstszych winowajców obwinianych za neutralne wyrażenia na tematy w epoce wiktoriańskiej jest długi czas ekspozycji na zdjęcia, które należy wykonać. Aby zrozumieć, skąd bierze się to uzasadnienie i dlaczego jest ono prawdopodobnie nieprawidłowe, potrzebna jest bardzo krótka historia fotografii.

Stworzenie stałych obrazów rozpoczęło się od Thomasa Wedgewooda w 1790 roku, ale najwcześniejszy znany obraz z kamery należy do francuskiego wynalazcy Josepha Nicephore'a Niepce w 1826 roku. Zdjęcie zatytułowane jest "View From the Window at Le Gras". Historycznie mówi się, że wymagało 8 godzin czasu ekspozycji, ale w rzeczywistości mogło to zająć nawet kilka dni.

Czas naświetlania tej długości oczywiście nie sprzyjał uchwyceniu obrazów ludzi, więc dążenie do tego było kontynuowane. W 1839 roku Louis Daguerre wprowadził nową formę fotografii, Daguerrotype, w której pozytyw obrazu powstał bezpośrednio na płycie fotograficznej. Nie pozwalało to na reprodukcję zrobionych ujęć, ale znacznie skróciło czas ekspozycji. Daguerrotypes pozostał bardzo popularny aż do 1860 roku. W latach 1839 - 1845 czas ekspozycji Daguerrotypes wynosił około 60 - 90 sekund, przez długi czas pozostawał w bezruchu i uśmiechał się, ale nie był niemożliwy.

Do 1845 r. Czas ekspozycji na dagerotypach został skrócony do zaledwie kilku sekund. Większość zdjęć, które widzimy, to dagerotypy zrobione po 1845 r., Eliminując w ten sposób winę za brak perłowych odcieni bieli pokazanych przez naszych przodków epoki wiktoriańskiej na długi czas ekspozycji.

Mówiąc o perłowych bielach - kolejny najczęstszy powód cytowany dla osób nie uśmiechających się na zdjęciach w epoce wiktoriańskiej jest obwiniany o higienę jamy ustnej. Najczęstszym lekiem na chore zęby w tym czasie było wyciąganie ich. Nie było żadnych czapek ani innych poprawek, które sprawiałyby, że rozdrobnione lub połamane zęby byłyby bardziej estetyczne. Być może dlatego, że ściśle kontrolowane usta były uważane za piękniejsze niż promienne uśmiechy w epoce wiktoriańskiej, to po części ze względu na higienę jamy ustnej.

Pamiętaj też, że dagerotypy były drogie. Bogaci byli częściej fotografowani niż biedni, i nawet wtedy większość rodzin była fotografowana tylko przy specjalnych okazjach, być może tylko raz w życiu. Większość tych zdjęć została zrobiona w profesjonalnym studiu fotograficznym. Nie było wtedy nic przypadkowego w sfotografowaniu, a etykieta na oficjalne okazje w tym czasie miała działać "prymitywnie i właściwie". To, co w epoce wiktoriańskiej było akceptowalne społecznie w fotografii, odzwierciedlało standardy urody i etykiety w tamtych czasach. Nie chciałbyś zapłacić tych wszystkich pieniędzy i raz sfotografowałeś się w swoim życiu, pokazując, że uśmiechasz się jak pijak!

Przewiń do przodu do 1888.W tym roku George Eastman założył Kodak, firmę najbardziej znaną z produkcji filmów fotograficznych. Kodak zmienił oblicze fotografii na więcej sposobów niż jeden. Kodak wprowadził fotografię do mas i do wszystkich okazji, od super casual po znakomite formalności. Firma wprowadziła swój pierwszy kieszonkowy aparat fotograficzny w cenie 5 USD (135 USD dzisiaj), Pocket Kodak, w 1895 roku. To było wprowadzenie aparatu Kodak 1 $ Brownie w 1900 roku, co jednak zmieniło świat fotografii na zawsze.

Aparat Brownie miał być tak niedrogi i tak prosty w obsłudze, że każdy mógł zrobić zdjęcie. W rzeczywistości slogan Kodaka brzmiał: "Ty naciskasz przycisk, my robimy resztę." Fotografia jako hobby była teraz możliwa. Uchwycenie "codziennych" chwil stało się rzeczywistością - coraz więcej uśmiechów zostało uchwyconych w filmie.

Wraz z wynalezieniem filmu pojawił się przemysł filmowy. Chociaż większość filmów wyprodukowanych przed 1930 r. Była cicha, codzienne chwile i mimika były odtwarzane na dużym ekranie, aby wszyscy mogli je zobaczyć. Gwiazdy filmowe z tamtej epoki zostały uwiecznione na zdjęciach z * oddechami * uśmiechów. Jak wiemy, media i Hollywood mają ogromny wpływ na etykiety towarzyskie i standardy urody. Ponieważ coraz więcej celebrytów zostało uwiecznionych na filmie z uśmiechem, uśmiech stał się społecznie akceptowany jako piękny i akceptowalny do zrobienia na zdjęciach.

Kiedy ludzie zaczęli się uśmiechać na zdjęciach? Stało się to na początku lat 1900, ze względu na coraz bardziej przypadkowe chwile, które pojawiają się w filmach zarówno w Hollywood, jak i wśród rodziny i przyjaciół.

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, możesz również polubić:

• Usta psa nie są czystsze niż ludzkie usta
• Dlaczego czosnek sprawia, że Twój zapach złego oddechu jest zły
• Dlaczego Wintergreen Lifesavers iskrzy podczas żucia
• Historia stomatologii
• Soda do pieczenia sprawia, że dobry tani wybielacz do zębów

Dodatkowe fakty:

• George Washington jest jednym z tych, którzy mieli niezwykle złe zęby, a po inauguracji w 1789 r. Pozostał mu tylko jeden naturalny ząb - w jego portretie prezydenckim nie wyglądałby raczej grzecznie, gdyby tylko się uśmiechnął. 😉 Pomimo tego, co słyszałeś, nie miał drewnianych protez.
• Dziś jednym z bardziej znanych i niewytłumaczalnie popularnych "uśmiechów" fotograficznych dla nastolatków i niektórych młodych dorosłych jest "kaczy twarz". Zazwyczaj robią to kobiety podczas autoportretów, a osoby fotografujące zaciskają wargi w półdupek, tworząc pół całuski, co sprawia, że wyglądają bardzo podobnie do rachunku kaczki. Może to być ponownie dzięki wpływowi Hollywood, z obsesją na punkcie botoxowych, pełnych ust. Kto wiedział, że Daisy Duck stanie się nową twarzą "piękna"?

[Smiling Girls Image za pośrednictwem Shutterstock]