One Bad Line - Dark and Stormy Write

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Niestety, życie nie jest sprawiedliwe. Rozważmy przypadek Edwarda Bulwera-Lyttona, odnoszący sukcesy 19^th - wieczny pisarz, który został zapomniany przez historię, a następnie ponownie odkryty … ale tylko po to, aby czytelnicy mogli wyśmiewać go z powodu jednej naprawdę złej linii otwarcia.

ZŁY DO SZPIKU KOŚCI

Jest to rzadki autor, który może wygenerować pojedyncze zdanie, które inspiruje pisarzy tak różnych, jak Edgar Allen Poe i Charles Schulz. Ale to właśnie udało się Edwardowi Bulwer-Lyttonowi. Straszliwa linia, która zaplombowała jego reputację, to otwarcie powieści z 1830 roku Paul Clifford:

To była ciemna i burzowa noc; deszcz padał w potokach - z wyjątkiem okresowych przerw, kiedy to został sprawdzony przez gwałtowny podmuch wiatru, który przetoczył się po ulicach (bo w Londynie leży nasza scena), grzechotając po dachach i gwałtownie wzbudzając skąpy płomień lampy, które walczyły z ciemnością.

Co ciekawe, kiedy Charles Schulz użył go w 1965 roku w komiksie Orzeszki ziemne (była to początkowa linia wiecznie niedokończonej powieści Snoopy'ego), prawdopodobnie znacznie poprawił linię po prostu zatrzymując się po pierwszych siedmiu słowach, ponieważ część okropności linii to sposób, w jaki się ona (i dalej) przechodzi.

NAMESAKE KONKURSOWE

Dziś nazwisko brytyjskiego autora może być najlepiej znane ze względu na przywiązanie do wyzwania poświęconego złemu pisaniu. Konkurs Bulwer-Lytton Fiction, sponsorowany przez San Jose State University w Kalifornii, przyciąga corocznie dziesiątki tysięcy wpisów, z których każdy ma nadzieję, że zostanie uznany za autora najgorszej linii otwierającej fikcyjną powieść. Na przykład zwycięzca konkursu 2011:

Umysł Cherly obrócił się jak łopaty turbiny napędzanej wiatrem, rozcinając myśli wróbla w krwawe kawałki, które spadły na rosnącą kupę zapomnianych wspomnień. - Sue Fondrie, Oshkosh Wisconsin

Ale nie wszystkie teksty Bulwer-Lyttona były złe. Niektórzy recenzenci uważali go za równego - lub nawet lepszego - od jego współczesnego Charlesa Dickensa. W rzeczywistości Dickens konsultował się z Bulwer-Lyttonem o rękopisie Wielkie Oczekiwania i skorzystał z jego rady, zmieniając nieznośnie smutne zakończenie (kochankowie na zawsze) na szczęśliwego (kochankowie spotykają się ponownie i ślubują, że nigdy się nie rozstają).

Oto kilka faktów na temat imiennika konkursu.

HISTORIA ŻYCIA

• Bulwer-Lytton opublikował swój pierwszy tom poezji w 1818 roku, w wieku 15 lat, po trzech sztukach i 29 powieściach w temacie historycznym (Ostatnie dni Pompei) do horroru (The Haunted and the Haunters, lub Dom i mózg) do romansu i bardzo wczesnego fragmentu science fiction o rasie istot żyjących na Ziemi (Vril: Moc nadchodzącej rasy).
• Dwie jego powieści stały się operami, w tym Rienzi, Ostatni z rzymskich trybun, zaadaptowane przez Richarda Wagnera, oraz Leonora, pierwsza opera skomponowana w Stanach Zjednoczonych.
• Kolejna książka, Ernest Maltraves (1879), była pierwszą powieścią zachodnią przetłumaczoną na język japoński.
• Kilka zwrotów wymyślonych przez Bulwer-Lytton zostało zacytowanych i przywróconych do tego stopnia, aby stać się kliszami, w tym "pogoń za wszechmocnym dolarem", "Wielkie nieumyte" i "pióro jest potężniejsze od miecza".

HISTORIA MIŁOSNA

• Życie osobiste Bulwer-Lytton było operą mydlaną. Mimo że urodził się wysoko, musiał zarabiać na życie, ponieważ ożenił się z kobietą, której matka nie pochwaliła, więc odciął jej zasiłek. Rozdzielił się z wielkim żalem od kobiety, którą poślubił, Rosiny Doyle Wheeler, po pięciu latach małżeństwa, dwójki dzieci i serii kochanek.
• Wheeler wyrównała się, pisząc o nikczemnej satyrze męża Cheveley, lub Człowiekiem Honoru. W zamian groził jej wydawcy pozwem o zniesławienie, a także zobowiązał się do obłąkanego azylu, odebrał jej zasiłek i odmówił jej dostępu do swoich dzieci. Jego działania wywołały tyle złego rozgłosu, że zwolniono ją z azylu już po kilku tygodniach. Natychmiast przystąpiła do pracy nad swoimi pamiętnikami, w których ponownie zaatakowała swojego męża, tym razem bez ukrywania się za okleiną fikcji.

DUŻY DOM

• Mieszkańcy Bulwer-Lytton i ich potomkowie żyli w okazałym domu Knebworth od 1490 roku. Obecny mieszkaniec, także potomek Bulwer-Lytton, utrzymuje nieruchomość przez płatne wycieczki i wynajmuje ją na imprezy i filmy. Budynek pojawił się jako dwór Bruce'a Waynesa Ordynans, Galeria Mallory w Wielki Muppet Caper, Zamek Balmoral w Przemowa królai części Szkoły Hogwartu w Harry Potter filmy.
• Bulwer-Lytton zmarł kilka dni przed swoim 70^th Urodziny z ropnia, które powstały po tym, jak lekarz operował mu na uchu. Poinformował wcześniej, że nie zostanie przyłapany na zmarłym, będąc pochowanym w Opactwie Westminsterskim, ale ponieważ był on baronem, byłym członkiem parlamentu i znanym pisarzem, tak właśnie się stało.
• Jak na ironię, Bulwer-Lytton nie był pierwszym, który użył zwrotu "Ciemna i burzowa noc …" w dziele literackim. Dwadzieścia jeden lat wcześniej Washington Irving użył dokładnie tego samego zwrotu w swojej książce Historia Nowego Jorku: "Była to ciemna i burzliwa noc, kiedy dobry Anthony przybył do potoku (rzekomo rzeki Haerlem), oddzielającej wyspę Manna-hata od lądu. Wiatr był wysoki, żywioły były w zgiełku … "Tasowanie, struktura zdania w nawiasach jest tak podobna do tego, co Bulwer-Lytton napisał w 1830 roku, że uczeni zakładają, że praca Bulwera-Lyttona satyraowała dzieło Irvinga.
• Nie był też ostatnim, który go użył: inne prace, które zaczęły się od tych samych siedmiu słów, to Zmarszczka w czasie autor: Madeleine L'Engle, Let's All Kill Constance autorstwa Raya Bradbury'ego, rozdział 65 książki Alexandre'a Dumasa Trzej muszkieterowieoraz piosenkę Joni Mitchell "The Crazy Cries of Love". Z drugiej strony, Terry Pratchett i Neil Gaiman rozpoczęli swoją książkę Dobre Omeny z: "To nie była mroczna i burzowa noc".