Śmierć Che Guevary

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ernesto R. Guevara de la Serna urodził się w Rosario w Argentynie 14 czerwca 1928 r. (Choć niektórzy twierdzą, że był to 14 maja). Po ukończeniu studiów medycznych w Buenos Aires podróżował intensywnie po Ameryce Południowej. Niesprawiedliwość, której był świadkiem, był katalizatorem tego, co zrobiłby z resztą życia.

Guevara pracował jako lekarz w Mexico City, gdy spotkał się z Fidelem i Raulem Castro. Cała trójka wyjechała na Kubę, by obalić Fulgencio Batistę, którego rządy, prezydent John F. Kennedy, określił jako "jedną z najbardziej krwawych i represyjnych dyktatur w długiej historii represji latynoamerykańskich …"

W 1959 roku Guevara i bracia Castro stworzyli triumwirat najpotężniejszych ludzi w rewolucji kubańskiej. Pierwsze oficjalne zadanie Guevary odbyło się w niesławnym więzieniu La Cabaña. Jego zadaniem było nadzorowanie egzekucji i między latami 1959-1963 setki więźniów spotkało się ze śmiercią pod jego strażą. Kubański działacz na rzecz praw człowieka Armando Valladares, który został aresztowany w 1960 r. Za protestowanie przeciwko komunizmowi i spędził następne 22 lata w więzieniu, powiedział o Guevara: "On [Guevara] był człowiekiem pełnym nienawiści … [On] wykonał dziesiątki ludzie, którzy nigdy nie stanęli przed sądem i nigdy nie zostali uznani za winnych … Według jego własnych słów, powiedział: "Przy najmniejszej wątpliwości musimy wykonać." I tak właśnie zrobił w Sierra Maestrze i więzieniu Las Cabanas."

Valladares stwierdził: "Dla mnie oznaczało to 8 tysięcy dni głodu, systematycznego bicia, ciężkiej pracy, odosobnienia i samotności, 8 000 dni walki o udowodnienie, że jestem człowiekiem, 8 000 dni udowodnienia, że mój duch mógł zatriumfować nad wyczerpaniem i bólem, 8 000 dni testowania moich przekonań religijnych, mojej wiary, walki z nienawiścią, którą mego ateistycznego strażnika próbowali mi zaszczepić z każdym pchnięciem bagnetowym, walcząc, aby nienawiść nie rozkwitła w moim sercu, 8 000 dni zmagań, aby nie stać się takimi jak oni ".

24 października 1963 r. Prezydent Kennedy podzielił się swoimi przemyśleniami na temat sytuacji na Kubie w wywiadzie dla dziennikarza Jeana Daniela (opublikowanym później w Nowa Republika 14 grudnia 1963 r.)

Uważam, że nie ma żadnego kraju na świecie, w tym regionów afrykańskich, w tym wszystkich państw pod panowaniem kolonialnym, gdzie kolonizacja gospodarcza, upokorzenie i eksploatacja były gorsze niż na Kubie, częściowo z powodu polityki mojego kraju podczas reżimu Batisty. Uważam, że stworzyliśmy, zbudowaliśmy i wyprodukowaliśmy ruch Castro z całego materiału i nie zdając sobie z tego sprawy. Uważam, że nagromadzenie tych błędów zagraża całej Ameryce Łacińskiej. Wielkim celem Sojuszu dla Postępu jest odwrócenie tej niefortunnej polityki. Jest to jeden z najbardziej, jeśli nie najbardziej, ważnych problemów w polityce zagranicznej Ameryki. Mogę was zapewnić, że zrozumiałem Kubańczyków. Zatwierdziłem proklamację, którą Fidel Castro poczynił w Sierra Maestra, kiedy słusznie wezwał do sprawiedliwości, a szczególnie pragnął pozbyć się Kuby z korupcji. Pójdę jeszcze dalej: w pewnym stopniu jest tak, jakby Batista była inkarnacją wielu grzechów ze strony Stanów Zjednoczonych. Teraz będziemy musieli zapłacić za te grzechy. W sprawie reżimu Batisty zgadzam się z pierwszymi kubańskimi rewolucjonistami. To jest całkowicie jasne.

Po sukcesie rewolucji sprawy dotyczące faktycznego kierowania krajem znalazły się na pierwszym planie i chociaż Guevara nie miał żadnego szkolenia biznesowego, został ostatecznie wybrany ministrem finansów i prezydentem kubańskiego banku narodowego. Ciężko pracował na swoim stanowisku (poza innymi kontrowersjami, nikt nigdy nie mógł oskarżyć Che o bycie próżniakiem) i był bardzo popularny wśród ludzi, ale nie udało mu się osiągnąć rezultatów, a gospodarka Kuby bardzo ucierpiała.

Guevara zaczął otwarcie kwestionować zaangażowanie Związku Radzieckiego w globalny socjalizm, szczególnie po tym, jak Nikita Chruszczow usunął pociski nuklearne z Kuby podczas kryzysu rakietowego z 1962 roku.

W erze światowej rewolucji Che Guevara stał się niesamowicie sławny, nawet poza Kubą. Ale w 1965 roku zniknął z pola widzenia i jeśli Castro wiedział, gdzie jest, nie mówił. Przynajmniej do października, kiedy Castro przyznał, że Guevara zrezygnował ze swoich stanowisk i opuścił Kubę "walczyć z imperializmem … na nowych polach bitwy".

Guevara przedostał się z afrykańskiego Kongo, z powrotem na Kubę, a na koniec, z sugestii Castro, do Boliwii. Początkowo on i jego grupa 120 partyzantów odniosła kilka początkowych zwycięstw. Następnie wyszkolony przez USA batalion Boliwijskich Strażników zaczął ich polować.

"Boliwia. Lipiec 1967 roku ", zauważył Guevara w swoim dzienniku. "Dominują negatywne aspekty, w tym brak kontaktu z otoczeniem. Zostało nam 22 ludzi, z których trzej są niepełnosprawni, łącznie ze mną."

Wiele lat po jego śmierci, rola Che Guevary w historii nadal jest przedmiotem gorącej debaty, podobnie jak wiele pozornie sprzecznych aspektów jego życia, takich jak zbuntowany młody człowiek, który oznajmił w 1961 roku: "Młodzież musi powstrzymać się od niewdzięcznego przesłuchania mandatów rządowych zamiast tego muszą poświęcić się nauce, pracy i służbie wojskowej ". Niezależnie od tego, czy ktoś ma opinię na temat człowieka, jedno jest pewne - dzięki zdjęciom Alberto Kordi Guevary wykonanym w marcu 1960 r., widzianym na wszystkim, od plakatów po kubki do kawy, nawet dzisiaj., jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci XX wieku.