Wynalezienie gitary elektrycznej

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Dzięki zaawansowanej technologii, bardziej wyrafinowane instrumenty muzyczne stały się możliwe, a podczas 20^th wieku, osiągając szczyt w latach 60. i 70., gitara elektryczna stała się instytucją dla muzyków i bitwą konkurencji wśród wielkich gitarzystów tamtych czasów. Les Paul, Duane Eddy, Keith Richards, Eric Clapton, Slash, Van Halen i Yngwie Malmsteen przyciągnęli legiony wiernych naśladowców. Niekończąca się debata na temat gitary elektrycznej ("Kto jest najlepszy?") Jest częścią popkultury, a dwóch najlepszych rywali, Jimi Hendrix i Jimmy Page, to legendarne postacie w świecie rock and rolla.

Ale jaka jest historia za gitarą elektryczną? Kto to wymyślił? Jak to wszystko się zaczęło?

Zaczniemy odpowiadać na te pytania, obalając powszechne błędne przekonanie. Wiele osób uważa, że Les Paul był wynalazcą gitary elektrycznej, ale tak nie było. Uznanie zasługuje na to George Beauchamp, muzyk i Adolph Rickenbacker, inżynier elektryk, którzy słusznie są uważani za ludzi, którzy stworzyli pierwszą komercyjną nowoczesną, wzmacnianą gitarę elektryczną. Inni próbowali tego przed nimi, na przykład za pomocą mikrofonów z przyciskiem węglowym (jak w starych telefonach) przymocowanych do mostu gitary, ale Beauchamp i Rickenbacker jako pierwsi w rzeczywistości osiągnęli nowoczesną, elektrycznie wzmacnianą gitarę o jakości dźwięku wystarczająco dobrej do użycia w profesjonalnej oprawie muzycznej. Ale przyjrzyjmy się bliżej ich historii.

Pojawiła się potrzeba stworzenia gitary elektrycznej, ponieważ gitara klasyczna była zbyt cicha, aby wnieść wkład w muzykę tworzoną przez zespół w wielu ustawieniach. Problem ten szczególnie zaczął się pojawiać w muzyce koncertowej z lat 80. XIX wieku. Później Wielkie zespoły z lat '20 czerpią moc i swą siłę z bębnów i instrumentów dętych, więc gitara akustyczna stała się instrumentem drugiego rzędu, produkując melodie, których nawet muzycy zespołu nie słyszeli w wielu przypadkach. Potrzeba innowacji na gitarze była oczywista.

George Beauchamp, który zaprojektował pierwszą prymitywną gitarę elektryczną w swoim domu, grał hawajską gitarę, a według historyka gitary Richarda Smitha hawajska muzyka jako gatunek była kluczowym czynnikiem w wynalezieniu gitary elektrycznej. "Miałeś hawajskich muzyków," powiedział Smith, "gdzie … gitara była instrumentem melodycznym. Tak więc prawdziwy popchnięcie, by gitara elektryczna była pochodząca od hawajskich muzyków."

Jak już wcześniej wspomniano, muzycy jazzowi i inni próbowali dołączać różne rzeczy do gitar drewnianych o pustych ciałach, aby wzmocnić brzmienie bez tak wielkich rezultatów - wtedy stalówka z hawajskim stylem została naelektryzowana. Pierwotnie konwertowane na gitary wypukłe ("stalowe") z drewnianych gitar w stylu hiszpańskim, te hawajskie gitary stalowe (tak zwane, ponieważ grane są za pomocą pręta stalowego), są umieszczone na kolanach i odtwarzane w poziomie, dając początek termin "gitary na kolanach" lub "stalowe gitary ze stali". Ostatecznie, niektóre zostały wykute z mosiądzu i były dużo głośniejsze niż drewniane odmiany.

W tym samym czasie w historii, że stalowe gitary stalowe zaczęły być wykonane z metalu, wzmacnianie elektryczne stawało się rzeczywistością.

Beauchamp spotkał Rickenbackera w Dopyera Brothers, producenta gitar w Los Angeles, i zgodzili się pracować razem nad projektem na gitarze elektrycznej. Adolph Rickenbacker był pionierem w swojej dziedzinie, człowiekiem, który uwielbiał eksperymentować i odważać się na nowe rzeczy, np. Zakładanie The Rickenbacker International Corporation, firma, której jedynym celem było tworzenie i produkcja elektrycznych instrumentów muzycznych.

Beauchamp i Rickenbacker, po wielu eksperymentach, w końcu wynaleźli urządzenie elektromagnetyczne, które z wielką jasnością wychwytywało drgania struny gitarowych. W skrócie, elektromagnesy przekształcają te wibracje w sygnał elektryczny, który jest następnie wzmacniany i odtwarzany przez głośniki.

W 1931 roku zainstalowali te przetworniki na nowym modelu zaprojektowanym przez Harry'ego Watsona - aluminiowej gitarze stalowej o nazwie "Frying Pan" ze względu na jej rozmiar i kształt. Pierwszy komercyjny prototyp stał się w końcu rzeczywistością.

Produkcja rozpoczęła się latem 1932 roku przez Ro-Pat-In Corporation, później przemianowany na Rickenbacker Electro Stringed Instrument Company, z "Patelnią" pierwszą komercyjną grą elektryczną.

Stamtąd najwcześniejsza publiczna wzmianka o elektrycznej gitarze pojawiła się w Wichita, Kansas w październiku 1932 r., W artykule wydrukowanym w lokalnej gazecie, Wichita Beacon. Muzyk Gage Brewer zademonstrował w prasie dwa ze swoich ostatnich zakupów: Electric Hawaiian A-25 i standard Electric Spanish, dwie z pierwszych gitar elektrycznych wyprodukowanych przez Beauchamp.W tym samym miesiącu gitary zostały rozegrane podczas serii koncertów Halloween. Skromny początek dla instrumentu, który szybko zdominuje popularny świat muzyki.

Dodatkowe fakty:

• John Dopyera niemal wyczerpał możliwości gitary akustycznej do elektrycznego wzmocnienia dźwięku, gdy umieścił wzmacniacze w szczytach stalowych gitar. Ale adaptacja drewnianych gitar w stylu hiszpańskim do używania elektryczności była skomplikowana przez zniekształcenia i sprzężenie zwrotne z ciała i strun. Aby przeciwdziałać tym problemom, wynalazcy eksperymentowali z gitarami o jednolitym korpusie. W 1940 r. Les Paul stworzył "The Log", gitarę, której struny i przetworniki zostały zamontowane na gitarowym korpusie wyrzeźbionym z litego kawałka drewna.
• Pierwsze nagrania gitar elektrycznych zostały wykonane w 1933 r. Przez hawajskich artystów muzycznych, takich jak Andy Iona. Bob Dunn, z zespołu o nazwie "Milton Brown's Musical Brownies", po raz pierwszy użył hawajskiej gitary elektrycznej w grze Western Swing w albumie Decca Records wydanym w 1935 roku. Alvino Rey był artystą, który przywiózł gitarę elektryczną przed wielką orkiestrą i który później opracowano stalową gitarę na pedały.
• Niektórzy z najwcześniejszych producentów gitar elektrycznych, z wyjątkiem Rickenbackera, to oczywiście firma Dobro w 1933 roku, AudioVox, Volu-tone w 1934, Vega, Epiphone (Electrophone and Electar) i Gibson w 1935 roku.
• W 1946 roku grecko-amerykański producent instrumentów muzycznych i wzmacniaczy, technik radiowy o nazwisku Clarence Leonidas Fender, lepiej znany jako Leo Fender, zbudował pierwszą komercyjnie popularną gitarę elektryczną o jednolitym elektromagnesie. Pierwotnie nosił nazwę Fender Esquire.