Od usiłowanego samobójstwa do MLB Superstar - życia i bardzo skomplikowanych czasów Ken Griffey Jr.

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ken Griffey Jr. dorastał w domostwie baseballowym. Jego ojciec, Ken Griffey Sr., był bardzo dobrym głównym Leaguerem. Trzykrotny All-Star, Griffey Sr., był prawdopodobnie najbardziej znany z tego, że był integralną częścią Cincinnati Reds z lat 70., którzy nazywani byli "The Big Red Machine", a także z powrotem do tytułów World Series w 1975 i 1976 roku. "Junior", gdy jego towarzysze z taty poznali młodszego Griffeya, często przebywał w klubie The Reds w tych latach.

Johnny Bench, łapacz Hall of Fame Reds, powiedział kiedyś (żartobliwie) na czacie ESPN, że zobaczył Juniora "kradnącego rzeczy z mojej szafki, gdy miał 8 lat." Mimo widocznej bliskości z ojcem, dużo walczyli, według Juniora. "Wyglądało na to, że mój ojciec i ja zawsze walczymy" - powiedział Junior w wywiadzie z 1992 roku. "Wiem, że wiele dzieci przeżywa to z rodziną, ale było to dla mnie trudne." Junior powiedział także, że zarówno on, jak i jego ojciec byli uparci i intensywni, obaj mają dobre cechy jako zawodowi sportowcy, ale nie zawsze dobrze, gdy dochodzi do osobistych relacji dwóch takich osób.

2 czerwca 1987 roku marynarze z Seattle zrobili z Kena Griffeya Jr. pierwszy wybór tegorocznego amatorskiego projektu baseballu. Junior miał zaledwie 17 lat w czasie projektu i był pierwszym synem Major Leaguer, który kiedykolwiek został opracowany pierwszy ogólnie. Presja na Juniora była ogromna. Bob Harrison, starszy skaut dla marynarzy, napisał w swoim raporcie zwiadowczym, że "jest najlepszy, jaki widziałem …". ma wszystkie narzędzia do bycia gwiazdą."

Od razu zdominował Minor Leagues, ustawiając go na szybkiej drodze do głównych firm. Pomimo dobrej gry jego życie osobiste było w rozsypce. Po raz pierwszy mieszkał z dala od domu i nie wiedział, jak zostać profesjonalistą. "Nie miał nadzoru" - powiedział Ken Griffey Senior w wywiadzie z 1992 roku. "Miałem ludzi, którzy opowiadali mi, przez co przechodził, utrzymując późne godziny i wszystkie, bardzo późno."

Poza tym napotkał rzeczy, z którymi nigdy nie miał do czynienia, dorastając w zamożnej rodzinie. W Bellingham w Waszyngtonie miał miejsce incydent, w którym nazwano go rasistowskim łupem i ścigano go bronią. Poza tym czuł się bez względu na to, co robił na boisku, jego trenerzy zawsze go krytykowali. W każdym sensie Junior był zmuszany do zostania dorosłym, kiedy był jeszcze "Dzieciakiem". Kiedy wrócił do domu po raz pierwszy jako zawodowy piłkarz, wrócił do domu z rodzicami. Sprawy też nie były gładkie. "Wyglądało na to, że wszyscy krzyczeli na mnie w baseballu, a potem wróciłem do domu i wszyscy na mnie krzyczeli" - wspomina Griffey w 1992 roku - "wpadłem w depresję. Zdenerwowałem się. Nie chciałem żyć."

W styczniu 1988 r. Junior połknął prawie 300 aspiryny w próbie samobójczej, co mogło doprowadzić do jego śmierci. Według dr Larry Pedegana, jednego z lekarzy marynarzy w tym czasie, "spożycie dużej ilości aspiryny spowoduje metaboliczną kwasicę, która może być śmiertelna."

Jr został znaleziony pokryty wymiocinami w samochodzie przez swoją dziewczynę i jej brata. Został przewieziony do szpitala przez matkę swojej dziewczyny, gdzie jego żołądek został natychmiast napompowany. Pozostanie na oddziale intensywnej terapii w Providence Hospital w Mount Airy w stanie Ohio przez kilka dni. Senior przyznał później, że był "przerażony, nawet zły" na syna za próbę samobójczą. W rzeczywistości, kiedy Senior przyszedł i odwiedził Junior w szpitalu, znów zaczęli się kłócić. "Wyrwałem IV z mojego ramienia," powiedział Junior w wywiadzie z 1992 roku. "To powstrzymało go przed wrzaskiem."

Junior stał się lepszy, a jego relacja z ojcem poprawiła się. "Problem był ze mną i moim ojcem … Nie było potem żadnych poważnych problemów", stwierdził Junior w wywiadzie z 1992 roku.

Junior był w majors w następnym sezonie, 1989, zaczynając w centrum pola dla Seattle Mariners. 29 sierpnia 1990 roku, Seattle Mariners podpisał kontrakt z Kenem Griffey'em Seniorem w wieku 40 lat na kontrakt na resztę sezonu. Dwa dni później, 31 sierpnia, Junior i Senior zostali pierwszymi zespołami ojca i syna, którzy grali w tej samej grze w Major League.

14 września, w meczu z Kalifornijskimi Aniołami (który zakończył się wygraną w meczu 7-5), Ken Griffey senior podszedł do talerza na dnie pierwszego i natychmiast poprowadził dwumeczu na trybuny. Junior był następnym uderzającym i czekał na trzy piłki, zanim wyrzucił następną ofiarę z parku. Junior i Senior trafili z powrotem do biegania w domu, zdobywając kolejne wyróżnienie w historii baseballu jako jedyne połączenie ojca z synem, które uderzyło z powrotem do domu.

Ken Griffey Jr. wycofał się z baseballu w sezonie 2010, jednej z legend baseballu. Obecnie pracuje dla marynarzy jako specjalny konsultant, współpracując z nieletnimi Leaguerami nad ich umiejętnościami obronnymi. Jest także tatą dla trojga dzieci. Nic z tego by się nie stało, gdyby jego próba samobójcza zakończyła się sukcesem. Junior później stwierdził:

Nigdy nie próbuj popełnić samobójstwa … Rozmawiaj z ludźmi. Idź inną drogą. Nie zabijaj się. To nie jest tego warte i jestem świetnym przykładem … Jestem żywym dowodem, jak głupio jest …. Bez względu na to, jak źle się wydaje w tym czasie, przepracuj swoją drogę. Kto wie, jak twoje życie się skończy?

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, możesz również cieszyć się naszym nowym popularnym podcastem, The BrainFood Show (iTunes, Spotify, Muzyka Google Play, Feed), a także:

• Sezon wakacyjny ma najniższy wskaźnik samobójstw o dowolnej porze roku, a nie najwyższy
• Lemmings nie popełniają masowego samobójstwa
• Kurt Russell grał w baseballu mniejszej ligi aż do momentu, gdy kontuzja zakończyła się jego karierą
• The Woman Who Batted Podczas Major League Baseball Game
• Abner Doubleday nie miał nic wspólnego z baseballem

Dodatkowe fakty:

• Dla tych, którzy nie znają statystyk baseballu "WOJNA", jest to po prostu statystyka, która próbuje hermetyzować, jak cenny jest gracz w stosunku do arbitralnego gracza "poziomu zastępczego". Gracz na poziomie zastępczym to właściwie każdy gracz z kaliber "AAAA" - typ, który ma tendencję do odbijania się pomiędzy AAA i Major Leagues i często można go znaleźć na ławce w klubach Major League. Gracze ci są zazwyczaj łatwo znaleźć i zdobyć; większość zespołów nie ma problemu ze znalezieniem graczy na poziomie zastępczym, kiedy ich potrzebują. Jako taki został wybrany jako baza dla WAR. Gracz z zerową walką jest po prostu graczem zastępczym, zazwyczaj graczem typu minimum ligowego. Dla porównania, gracz z przeciętną pozycją w Major League lub miotaczem startowym ma zazwyczaj wartość około 2 WAR (o dwa zwycięstwa więcej w pełnym sezonie niż równoważny gracz na poziomie zastępczym). Drużyna, która ma tylko graczy na poziomie zastępczym (wszystkie 0 WAR) powinna wygrać między 45-50 meczami w ciągu 162 sezonów gry.
• Najwyższą karą zawodową dotychczasowego gracza jest Babe Ruth w 168,3. Chociaż należy zauważyć, że liczba Ruth jest prawdopodobnie mocno wypaczona przez erę, w której grał. Na przykład słynny gracz i menedżer John McGraw zauważył kiedyś, że Ruth nie mógł trafić "miękkich rzeczy", aby uratować mu życie, a McGraw użył tego do Jego wielką przewagą było to, że jego drużyna zmierzyła się z Ruth i Yankees w fazie playoff, zazwyczaj zamykając go całkowicie, gdy miał dzbana, który miał przyzwoite łamanie boiska na kopcu. Jeśli to prawda, Ruth najprawdopodobniej nie byłby bardzo dobry jako hitter w dzisiejszych czasach. Łapacze, które potrafią "mocno uderzyć w fastball", ale nie uderzają w łucznicze piłki, są dziesięciocentówki i mają tendencje do spektakularnych karier AAA, a czasami dobre zawody baseballowe w Japonii, podczas gdy trzęsą się w wielkich ligach. Prawdziwym pytaniem jest czy Ruth byłby w stanie dostosować się do nowoczesnego pitchingu, gdyby zobaczył konsekwentną dietę łamania kulek? Jeśli tak, prawdopodobnie byłby tak dobry jak zawsze. Jeśli nie, to może nie przetrwać nawet więcej niż jeden lub dwa sezony w bigach. W obu przypadkach, Ruth był z pewnością najlepszym graczem w swojej epoce, z ukłonami w stronę Ty Cobb, ale nie jest całkowicie uczciwy, porównując jego liczby do współczesnych graczy baseballowych z różnych powodów.
• Najwyższe sumy WO z graczy pozycji w epoce nowożytnej to Barry Bonds (163,6), Willie Mays (149,9) i Hank Aaron (136,2).
• Najwyższe sumy WO z miotacza (niestety z powodu braku danych statystycznych obecnie sięga tylko 1980) trafiają do Rogera Clemensa na 139,9 WOJNY. Za Clemensem stoi Greg Maddux (114,3), Randy Johnson (110,3), Nolan Ryan (106,1) i Pedro Martinez (86,8).
• W dniu 10 sierpnia 2013 r. Ken Griffey Jr. został oficjalnie wprowadzony do Galerii sław Mariners. Niedawno, 24 lipca 2016 r., Został wprowadzony do Baseball Hall of Fame, będąc jednym z niewielu super-gwiazdorów z ery "sterydów" baseballu, który wydawał się całkowicie czysty.
• W 2000 r. Junior powiedział, że otrzymał ponad 350 zgonów. Kiedyś, powiedział, musiał grać w grę w St. Louis wiedząc, że FBI pilnuje swojej żony i dzieci na trybunach po otrzymaniu wiadomości grożącej im.