Dlaczego przyspieszanie na LEGO tak bardzo boli?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Chociaż nigdy nie dowiemy się, kto był pierwszą osobą, która wkroczyła na blok klocków Lego i przeklął dzień, w którym Kirk Kristiansen "pożyczył" ideę klocków Lego z opatentowanego "Samozamykającego klocka budynku", możemy odpowiedzieć na pytanie: dlaczego nadepnięcie na jednego z małych robaków boli o wiele bardziej niż wiele innych typowych artykułów gospodarstwa domowego. Odpowiedź leży częściowo w tym, jak szalenie wrażliwi na ciśnienie, ból i praktycznie wszystko inne, czym są ręce nóg.

Podeszwy stóp są jednym z najbardziej wrażliwych obszarów ludzkiego ciała, a tam z takimi rzeczami jak usta, genitalia, oczy i dłonie pod względem wrażliwości na bodźce dotykowe i bólowe. Jeśli zastanawiasz się, dlaczego nasze stopy muszą być tak wrażliwe, to dlatego, że nasze stopy nieustannie pracują nad utrzymaniem równowagi, a informacje z nerwów w nich zawarte są niezbędne dla umożliwienia mózgowi odpowiedniego dostosowania się, aby powstrzymać człowieka od przewrócenia się.

Ale dlaczego tak poważna skarga dotyczy Legosa, a nie tylu innych przedmiotów? Chodzi o to, że nadepnięcie na wszystko, co ostre i spiczaste, będzie bolało, więc dlaczego tak często wspomina się o klockach Lego? Cóż, według Lego, jest wystarczająco dużo klocków Lego, aby dać każdemu człowiekowi 83 cegieł. Więc jesteście w kontakcie z jednym i, w przeciwieństwie do ostrych przedmiotów, ludzie nie są tak ostrożni, aby trzymać ich z dala od podłogi; często dzieci bawią się z nimi. Równie ważne jest to, że w odróżnieniu od wielu przedmiotów, które mają tendencję do dawania im pewności, kiedy na nich wchodzisz, pojedyncza standardowa klocek Lego może zostać poddany około 4240 newtonom siły, zanim się zdeformuje.

Oznacza to, że pojedyncza, słaba cegła Lego może wytrzymać obciążenia przekraczające 432 kilogramy (953 funty), zanim osiągnie punkt zerwania i skompresuje się. Kiedy więc wkroczysz na klocek Lego na względnie twardej powierzchni, nie ma miejsca na siłę, którą właśnie wyrzuciłeś, aby przejść, ale z powrotem w twoją stopę i do ogromnej gromady nerwów, którą zawiera. Potęguje to fakt, że cegły mają małe gałki, stosunkowo ostre rogi, a podeszwy stóp są poddawane siłom uderzenia, które mogą być równe około 9-krotności naszej własnej masy ciała podczas ruchu; nawet spacerowanie powoli może wytworzyć siły uderzenia równe dwukrotności masy ciała.

Dla przykładu, standardowa cegła Lego 2 × 2 ma pole powierzchni około 2,25 centymetrów do kwadratu (dla uproszczenia zignorujemy ćwieki, które z pewnością i tak nie pomogą waszym stopom). Powiedzmy, że chodzi o osobę ważącą 75 kilogramów (165 funtów lub 734 newtonów).

Teraz nacisk na dany obiekt jest równy przyłożonej sile podzielonej przez obszar, na którym się on rozprzestrzenia (P = F / A). Więc nawet jeśli ta 75-kilogramowa osoba stała tylko na klocku z jedną nogą, zamiast stopą przyspieszającą w pewnym stopniu jak przy chodzeniu, daje nam to 734 N / 0,000225 m² = około 3 262 222 paczek ciśnienia! Dla porównania, jest to około 32 razy standardowe ciśnienie atmosferyczne, nagle zmuszając jego pokrętny, bezlitosny sposób na jeden z najbardziej wrażliwych obszarów ciała.

Oczywiście, część reszty twojej stopy będzie ostatecznie wspierać część twojej wagi na podłodze, znosząc odrobinę presji, kiedy to się stanie. Z drugiej strony, twoja stopa będzie tupać z pewną siłą skierowaną w dół, co w inny sposób znacząco (jak wspomniano, nawet idąc powoli, siła uderzenia może łatwo równać się podwójnej masie ciała, nie mówiąc już o tym, że szybko idziesz); Jest to po prostu bardzo pobieżna kalkulacja, która jednak pokazuje, że wchodzenie na klocek Lego może wytworzyć stosunkowo duże siły na powierzchni stopy, z którą styka się klocek Lego.

Tak więc, aby odpowiedzieć na postawione pytanie, powód, dla którego krok na klocku Lego tak bardzo boli, jest kombinacją wrażliwości nerwów w naszych stopach, siły, z jaką nasze stopy uderzają o ziemię podczas chodzenia, oraz faktu, że klocki Lego są niezwykle sztywne, nieco postrzępione i małe, dzięki czemu siła jest skutecznie skierowana z powrotem do niewielkiej części stopy. Niech Bóg zlituje się nad twoją duszą, jeśli wejdziesz na klocek Lego, który leży na podłodze wyłożonej płytkami zamiast wykładziną.

Fakt premiowy:

Pod koniec lat czterdziestych firma Kiddicraft rozpoczęła produkcję "klocków samoprzylepnych Kiddicraft", które opatentował Hilary "Harry" Fisher Page. Kirk Kristiansen, założyciel Lego®, natknął się na te cegły w demonstracji, którą pokazano na wtryskarce. Następnie skopiował te cegły i sprzedał ich wersje pod własną marką jako "automatyczne cegły wiążące". Nie jest jasne, czy Kristiansen wiedział, że cegły te były opatentowane, czy nie, lub po prostu dostrzegł potencjał takiej małej plastikowej cegły jako produktu zabawkarskiego podczas obserwacji demonstracyjnej wersji wtryskarki. Na szczęście dla niego, Page umarł, nie dowiedziawszy się, że Lego® skopiował, i sprzedawał nielegalnie wersję produktu Kiddicraft. Około 31 lat później, Lego® przejął Kiddicraft, gdy Lego® przygotowywał się, na ironię, pozwać Tyco za nielegalne kopiowanie klocków Lego; w związku z tym, aby wzmocnić swoją sprawę, musieli posiadać Kiddicraft i oryginalny patent. W końcu jednak i tak przegrały sprawę, a Tyco kontynuował sprzedaż cegieł, które w tym czasie zarabiały około 20 milionów dolarów rocznie. Tak więc 3 miliony dolarów, które Tyco wydał na legalną walkę z Lego®, okazały się tego warte.