Wojownicy Wikingów nie nosili rogatych lub skrzydlate hełmy

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Do tej pory nie ma dowodów na to, że jakikolwiek wojownik wikingów nosił rogaty hełm i istnieją znaczące dowody na to, że nie nosili takich niepraktycznych nakryć głowy. Jak zaczął się ten mit?

Prawdopodobne źródło znajduje się w romantycznych wersjach Wikingów pojawiających się około połowy XVII wieku do XVIII wieku i spopularyzowanych w XIX wieku. W tych pracach Wikingowie byli często przedstawiani jako agresywni poszukiwacze przygód, którzy nosili skrzydlate lub rogate hełmy. Uważa się, że wczesni romantyczni artyści i pisarze przedstawiający ich jako tacy odchodzili od starożytnych tekstów greckich i rzymskich, które opisują pewne praktyki północnoeuropejskich grup noszących różne nakrycia głowy, w tym głowy (a czasem całe ciała) zwierząt. Starożytni Grecy i rzymska literatura na ten temat znajdowały się na długo przed czasem Wikingów i nie odnosiły się konkretnie do żadnej grupy, która ostatecznie musiałaby zostać Wikingiem. Ale nawet wtedy wydaje się mało prawdopodobne, aby te grupy miały na sobie takie skomplikowane i ciężkie nakrycia głowy podczas bitwy.

W najwcześniejszych obrazach Wikingów noszących tego rodzaju wyszukane oprzyrządowanie głowy, artyści faktycznie przedstawiali je skrzydlatymi hełmami, czerpiącymi z tych starożytnych greckich i rzymskich tekstów. Starożytni celtyccy kapłani, wśród innych narodów świata, znani są z tego, że nosili uskrzydlone hełmy podczas pewnych ceremonii religijnych i prawdopodobnie to właśnie tam starożytni Grecy i Rzymianie wpadli na pomysł skrzydlatych hełmów.

Obraz Wikingów noszących raczej rogate hełmy, niż skrzydlate, został zainspirowany przez małe figurki Grevensvænge odkryte w XVIII wieku, które sięgają około 800-500 pne (około Nordic Bronze Age). W XVIII wieku, kiedy romantyzowanie Wikingów zaczęło się podnosić, ci artyści i pisarze przypisywali te figurki epoce Wikingów, która nastąpiła znacznie później (ogólnie uważano, że była między VIII a XI wiekiem, lub około 1000 lat po tym, jak te figurki były zrobiony).

Rzeczywiste dowody archeologiczne wskazują, że większość Wikingów chodziła z gołą głową lub nosiła nakrycie głowy ze skóry, czasem wzmocnione drewnem. Ci, którzy mieli metalowe nakrycia głowy, zwykle wodzowie lub inni bogaci Wikingowie, nosili proste okrągłe hełmy, zazwyczaj wykonane z żelaza i brązu. Ma to sens, ponieważ Wikingowie często walczyli w zwarciu (na statkach, w domach itp.), Co sprawiłoby, że wyszukane rogate lub uskrzydlone hełmy byłyby bardzo uciążliwe, a nawet niebezpieczne do noszenia.