Był kiedyś Major League Baseball Player, który ukradł pierwszy od drugiego

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Dzisiaj dowiedziałem się, że kiedyś był zawodnik MLB, który ukradł pierwszy od drugiego.

Wszyscy widzieliśmy, jak od czasu do czasu dziecko grające w piłkę nożną przypadkowo biegnie w niewłaściwy sposób na boisku, a jeśli oglądasz wystarczająco dużo piłek, być może czasami okaże się, że dziecko biegnie w niewłaściwy sposób na ścieżkach bazowych. Okazuje się, że był kiedyś zawodnik Major League Baseball, który to zrobił, tylko zrobił to celowo.

Tym człowiekiem był Herman "Niemcy" Schaefer, który również otrzymał inne przezwiska, takie jak "Holenderski" i "Książę". Schaefer był znanym żartownisarzem w baseballu, który robił takie rzeczy jak nosić płaszcze przeciwdeszczowe lub nosić latarnię na polu podczas gry, starając się wskazać sędziemu, który powinien nazwać grę z powodu deszczu lub ciemności (więcej jego niezłych wygłupów w poniższych faktach bonusowych).

Jednym z jego niezapomnianych wybryków było ukrycie pierwszej bazy od drugiej (prawdopodobnie dwa razy, choć nie ma udokumentowanego dowodu z pierwszej instancji, tylko opowieść od innego gracza, Davy'ego Jonesa). Schaefer jest jedyną znaną osobą, która kiedykolwiek ukradła pierwszy w grze w Major League i tak pozostanie, ponieważ, prawdopodobnie dzięki Schaeferowi, nowa zasada została napisana wkrótce po jego śmierci w wieku 42 lat w 1919 roku z powodu "krwotoku mózgu" i powikłań spowodowanych gruźlicą. Zasada 52, sekcja 2, która jest teraz Przepis 7.08i:

Po tym, jak uzyskał legalne posiadanie bazy, [jeśli] prowadzi bazę w odwrotnej kolejności, w celu pomylenia obrony lub dokonania parodii gry … [sędzia sędzia natychmiast wezwie "Czas" i ogłosi biegacza …

Przypuszczalnie pierwszy przypadek Schaefera kradnący pierwszy, według Davy'ego Jonesa, wystąpił w meczu z Cleveland około roku 1908, z dokładną datą nieznaną. Z zawodnikiem na trzecim spóźnionym etapie gry, Schaefer ukradł drugie miejsce, mając nadzieję, że uda mu się wyrzucić rzut z łapacza, tak aby trzeci biegacz, Davy Jones, mógł ukraść dom. Jones przedstawił następującą relację z tego, co wydarzyło się później w "Chwale ich czasów" Larry'ego Rittera:

Teraz mieliśmy mężczyzn na drugim i trzecim miejscu. Cóż, na następnej scenie Schaefer krzyknął: "Spróbujmy jeszcze raz!" I z mrożącym krew w żyłach okrzykiem ruszył jak dziki Indianin z powrotem do pierwszej bazy, i nurkował głową w chmurę pyłu. Pomyślał, że łapacz może najpierw rzucić - ponieważ najwyraźniej nie rzuciłby się na drugi - a potem wróciłem do domu tak samo jak wcześniej. Ale nic się nie stało. Nic w ogóle. Wszyscy po prostu stali i obserwowali Schaefera z otwartymi ustami, nie wiedząc, co się dzieje z diabłem.

Sędziowie byli tak samo zdezorientowani jak wszyscy inni. Okazało się jednak, że w tym czasie nie było żadnych reguł przeciwko facetowi, który zmierza od drugiego do pierwszego, jeśli w ten sposób chciał grać w baseball, więc musieli pozwolić mu stanąć. Tak więc byliśmy tam, gdzie zaczynaliśmy, z Schaeferem na pierwszym miejscu a mną na trzecim. A na następnym boisku, przeklęty, jeśli nie wyrzuci kolejnej wojny i nie ruszy się ponownie na drugą bazę. Do tego czasu łapacz Cleveland najwyraźniej miał dość, ponieważ w końcu rzucił się na pogoń za Schaeferem, a kiedy to zrobił, wyruszyłem do domu i obaj byliśmy bezpieczni.

4 sierpnia 1911 roku Schaefer, grając dla senatorów z Waszyngtonu, wykonał ten sam trik z mniejszym powodzeniem, ale przynajmniej tym razem udokumentowany w gazetach. W tym przypadku było to dziewiąte piętro z podobną sytuacją jak powyżej. Na trzecim miejscu był biegacz, Clyde Milan, który reprezentował zwycięski bieg gry (był remisowy 0: 0), a Schaefer pierwszy. Schaefer przebił na sekundę i udało mu się, ale nie udało mu się wykluczyć rzutu z łapacza Białego Soxa Freda Payne'a, jak można się było spodziewać na dole dziewiątego w remisie 0: 0, gdzie zawodnik na drugim jest bez znaczenia dla wyniku gra, gdy na trzecim jest już runner. Na następnym boisku Schaefer pierwszy raz ukradł, ponownie bez rzutu.

To spowodowało, że kapitan White Sox, Hugh Duffy, spierał się z sędziami o zezwolenie Schaeferowi na to. Podczas gdy Duffy wciąż kłócił się z superumierem Tommy Connolly, Schaefer przełamał się na sekundę, tym razem wpadając w osłabienie, kiedy Milan próbował ukraść dom, ale został wyrzucony na koniec inningu.

Aby się nie zniechęcić, Schaefer spierał się z sędzią, że to nie powinno się policzyć, ponieważ w czasie gry White Sox miał dziesięciu członków drużyny na boisku, chociaż oczywiście Hugh Duffy nie grał w grę od 1908 roku Sędziowie nie słuchali jego argumentów i orzekali, że gra stała, podobnie jak jego kradzież z drugiej do pierwszej bazy, ponieważ w tamtym czasie nie istniały żadne reguły przeciwko niej. Senator i tak wygrał mecz 1: 0.

Jeśli podobał Ci się ten artykuł i poniższe fakty bonusowe, możesz również polubić:

Był kiedyś mały człowiek, który grał w Major League Baseball
Były Major League Baseball Player Moe Berg był tajnym agentem Poprzednika CIA
Kiedyś został kupiony gracz MLB dla siebie
Hall of Fame Richie Ashburn raz uderzył widza w Foul Balls dwa razy w tym samym At Bat, drugi raz, gdy była przenoszona na noszach
Była tam 17-letnia dziewczyna, która uderzyła w Ruth i Lou Gehriga w plecy
W szkole średniej gwiazda MLB Justin Verlander sprzedał niewielki procent swojego końcowego bonusu za podpisanie 3.12 milionów dolarów za mleko czekoladowe

Dodatkowe fakty:

Oprócz używania płaszcze przeciwdeszczowe, aby spróbować uzyskać gry z powodu deszczu, Schaefer był również znany z tego, że czasami nosił kalosze, a czasem również przynieść parasol, na co najmniej jednym przypadku nawet do nietoperza, jakby chciał go użyć do nietoperza. Jeden z przypadków, w których miał na sobie płaszcz przeciwdeszczowy, wyrzucił go z gry.
Kolejna wygłupy, które sprawiły, że został wyrzucony, miał na sobie wyjątkowo fałszywe, krzaczaste czarne wąsy. Generalnie jednak, sędziowie przekazali Schaeferowi dużo sznurów, zanim wyrzucą go, jak donosi Sporting Life w 1912 roku: "Schaefer jest tak wielkim hitem wśród tłumów, że sędziowie dają mu wszelką swobodę działania, jak mu się podoba".

Po zakończeniu kariery, jako trener, Schaefer zwykł chodzić po linii malowania pudła autokaru, jakby był liną podczas gry, by dalej bawić tłum i próbować odwrócić uwagę drugiego zespołu. Od czasu do czasu używał nietoperzy jak wioseł i zachowywał się tak, jakby wiosłował po trawie. Był także raz wyrzucony z gry w Chicago przez Umpire'a Silk O'Loughlin (8 czerwca 1912) za zjedzenie popcornu w pudełku trenera podczas gry.

Powodem tego jest wygłupy? W wydaniu Sporting News z 1912 roku Schaefer stwierdził: "Czy humorystyczny coaching jest wartościowy dla zespołu? Chyba tak. Jest cenny z dwóch powodów. Utrzymuje naszych towarzyszy w dobrym nastroju, a czasami odwraca uwagę od przeciwników … Myślę, że [Clark] Griffith również tak uważa, ponieważ zachęca mnie do mojej błazenady. "Niezależnie od tego, czy jego wybryki były w roli trenera czy gracza, jeden z fanów zauważył, że "Herman Schaefer … jest jednym z niewielu piłkarzy, których wartość dla zespołu nie jest pokazana w statystykach …" (a jego statystyki kariery nie były świetne w karierze BA25,.319 OBP i.639 OPS). Pomimo tego braku bycia bardzo dobrym, pisarz Harry Salsinger napisał kiedyś o Schaeferze: "Jako karta rysunkowa Herman zajmuje drugie miejsce tylko dla Cobba …"
Po trafieniu do domu w Columbia Park w Filadelfii, Schaefer postanowił nosić swojego nietoperza wokół baz, zachowując się tak, jakby był pistoletem i strzelał do dzbana Rube Waddell.
24 czerwca 1906 r. Schaefer nazwał swój strzał (ponownie opowieścią od Davy'ego Jonesa, ale przynajmniej tym razem można potwierdzić, że Schaefer uderzył w bieg). Gdy Tygrysy zbiegły o jeden bieg z dwoma outami w dziewiątym, Schaefer rzekomo krzyknął: "Panie i panowie, teraz patrzysz na Hermana Schaefera, lepiej znanego jako" Herman the Great ", uznanego przez jednego za najlepszego szczyptę. hitter na świecie. Teraz zamierzam uderzyć piłkę w trybuny na lewym boisku. Dziękuję. "Było to bardzo ważne stwierdzenie od gracza, który w tym momencie miał tylko 2 biegi w swojej karierze. Schaefer następnie trafił na pierwszą pozycję z Doc White na trybunach z lewego pola. To właśnie tutaj jego gra polegała na tym, że naprawdę się kręcił. Zamiast kłusować po bazach, Schaefer nurkował, z głową wślizgując się do każdej bazy. Wszystko to zostało nagrane w gazetach w tym czasie. Davy Jones powiedział, że po wstaniu z każdej bazy, Schaefer wywołał swoje postępy tak, jakby był w wyścigu konnym, choć niewielu na widowni mogło go usłyszeć. "W połowie Schaefer prowadzi przez długi czas! … Schaefer prowadzi przez milę! … Schaefer wygrywa z nosem!" Jones powiedział, że po nurkowaniu w domu Schaefer wstał i zawołał: "Panie i Panowie, to kończy dzisiejsze popołudnie. Dziękuję za uwagę."
Tego typu rzeczy nie było tak rzadkie dla Schaefera, który lubił mówić ludziom, że jest medium, i często próbował przewidzieć, co się stanie na polu. Przez większość czasu był w błędzie, ale oczywiście, jak spóźnił się wielki komentator Hall of Fame, Dave Niehaus, powiedział: "Nikt nie pamięta tamtych czasów, pamiętają tylko, kiedy masz rację". Trochę jak wtedy, gdy Mike Blowers nazwał pierwszy domowy mecz Matta Tuiasosopo i wydarzenia wokół niego w szczegółach jeszcze przed rozpoczęciem gry między Seattle Mariners a Toronto Blue Jays.
Off the field, Schaefer był równie dobrym żartownisiem jak on, włączając w to jedną instancję, która później go wyrzuciła z gry. Sędzia Sheridan zasnął raz przy swoim stoliku przy barze, który znajdował się obok rury odpływowej. Kiedy Schaefer to zobaczył, poszedł na górę na szczyt rury spustowej i, używając przerażającego głosu, jęknął "Jack Sheridan, twój czas nadszedł …" w rurę wielokrotnie, aż Sheridan obudził się i usłyszał, wybiegając z baru w strach. W następnej grze Schaefer, w której Sheridan nazywał piłki i strajki, Schaefer podszedł do stołu i powiedział w tym samym, przerażającym tonie: "Jack Sheridan, twój czas nadszedł …" Sheridan szybko wyrzucił Schaefera z gry.
Kolejną popularną przygrywką poza terenem Schaefer, przywołaną przez Ty Cobb, była praktyka Schaefera prowadzenia rozmów z nieznajomymi na ulicy, podczas gdy on kontynuował chodzenie, gdy je mijał i rozmawiał, tak, że pod koniec zarówno on, jak i on. a nieznajomy musiał krzyczeć u szczytu płuc, by słyszeć się nawzajem z tak odległej strony. Starając się być uprzejmym, większość ludzi kontynuowałaby rozmowę, dopóki to się nie stanie.Jak stwierdził Cobb, na końcu "cały ruch uliczny zatrzymałby się, by wysłuchać z otwartymi ustami dialogów, a Niemcy nigdy nie uważałyby tego wyczynu za kompletny sukces, chyba że matka wciąż krzyczała, gdy byliśmy o pół przecznicy dalej".
Podczas jednej podróży pociągiem, podczas wyścigu wodewilowego z aktorką Grace Belmont w 1911 roku, pasażer w przedziale Schaefera w nocy w pociągu krzyknął na Schaefera za podtrzymanie lampy podczas czytania. Schaefer zareagował, wyłączając lampę, a następnie podstępnie wyrzucając przez okno to, co uważał za pasażerów. Rano Schaefer zdał sobie sprawę, że wyrzucił własne buty.
Podczas gdy wielu żartownisiów nie jest dokładnie przemyślanych przez tych, których figle są ciągnięte, Schaefer był jednym z wyjątków. "Wszyscy uwielbiali wesołego, żałosnego, pockowego Chicago Holendra", jak twierdzi sportsmen Fred Lieb. Tak bardzo, że nawet Ty Cobb, który wydawał się nienawidzić wszystkich, zrobił tu wyjątek, a Schaefer był jednym z jego jedynych przyjaciół. Jak pisał sportowiec Malcolm Bingay, "[Schaefer] był duszą samego bejsbola, ze wszystkimi jego smutkami i radościami, urodzonym trubadurem w grze."
W 1913 roku, jako członek światowej sławy zespołu koncertującego na całym świecie, Schaefer wygłosił około półgodzinnego przemówienia do tłumu 10.000 Japończyków, którzy w większości nie mówili po angielsku. Jak pisał Malcolm Bingay: "Nie mieli już pojęcia, co mówi, niż on. Ale bardzo go wiwatowali."

Schodowana twarz Schaefera była spowodowana epidemią ospy, która przetoczyła się przez Chicago, gdy był chłopcem. Ludzie, którzy przeżyli tę próbę, mieli skłonność do złej skóry, a Schaefer nie był wyjątkiem. Zwykle bardzo wesoły, był to bolesny punkt z Schaeferem i był znany z tego, że stał się brutalny z ludźmi, którzy wyśmiewają się z jego twarzy, nawet z kibicami na stadionie, gdzie w semipro często musiał być ściągany z takich fanów przez członków drużyny, do konta wiadomości w 1898 roku.

W październiku 1914 r. Schaefer losowo pojawił się na dworze, by bronić niektórych bezdomnych pijaków, którzy mieli zostać oskarżeni tego dnia. Jego głównym argumentem było to, że "te biedne dusze nie powinny być skazane na 30 dni więzienia za przestępstwo, za które milioner zostanie odesłany do domu w taksówce". Sędzia stanął po stronie Schaefera i pozwolił pijakom odejść. Schaefer zabrał ich wszystkich na kolację.
W World Series przeciwko Cubs w 1907 roku, kiedy był z Tygrysami, Schaefer z powodzeniem usunął "ukrytą piłkę trick", jeden z nielicznych razy został wciągnięty w okresie po sezonie.
Schaefer nadał Walterowi Johnsonowi przydomek "Barney" po tym, jak został zatrzymany w korku i wyszedł z niego, twierdząc, że Walter Johnson, który był w samochodzie, był kierowcą wyścigowym Barneyem Oldfieldem.
Schaefer otrzymał swój przydomek "Niemcy" od faktu, że jego rodzice byli niemieckimi imigrantami w Stanach Zjednoczonych. Otrzymał przydomek "The Prince" ze względu na jego dziwaczne, krzykliwe występy na boisku, często pisane jako "Clown Prince of Baseball".
Kiedy rozpoczęła się I wojna światowa, Schaefer próbował zmienić swój przydomek "Niemcy" na "Liberty", komicznie mówiąc o tym, że ludzie zaczęli nazywać kiszoną kapustę "kapustą wolności" (był często nazywany przez heklersów "boobem z kiszonej kapusty"). Nie różni się to od niedawna, gdy niektórzy Amerykanie próbowali nazywać "Frytkami" "Frytkami Wolności" po tym, jak Francuzi nie poparli USA idącej na wojnę z Irakiem w 2003 roku. Nawiasem mówiąc, możesz przeczytać o pochodzeniu French Fries tutaj: Historia frytek
Mówi się, że Schaefer był inspiracją do musicalu MGM "Take Me Out to the Ball", w którym grają Gene Kelly i Frank Sinatra.
O tym, co zrobi po przejściu na emeryturę z baseballa (którego nigdy nie miał okazji zrobić, ze względu na wczesną śmierć, a jednocześnie zwiadowcę), Schaefer powiedział kiedyś w wywiadzie, że chciałby kupić salon, "Nie jest duży krzykliwe miejsce, ale przytulne miejsce, w którym moi przyjaciele mogą napić się piwa i towarzyskiego wieczoru. A około godziny 10 wieczorem każdego wieczoru chcę, aby jeden z moich kolegów powiedział dyżurującemu barmanowi: "Gdzie jest dziś stary Schaef?" I chcę, żeby mój barman mógł powiedzieć: "Jest na górze, pijany".