Stany Zjednoczone raz planowane na Nuking the Moon

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Jeśli założyłeś, że rozumowanie takiego czynu było "ponieważ możemy", jesteś absolutnie poprawny. Właśnie dlatego USA chciały to zrobić, aby zjednać Związek Radziecki, który był postrzegany jako lider wyścigu kosmicznego w tym czasie.

Projekt został oznaczony jako "Badanie lotów lunarnych" lub "Projekt A119" i został opracowany przez amerykańskie siły powietrzne w późnych latach pięćdziesiątych. Wydawało się, że byłoby to stosunkowo łatwe, a także zwiększyłoby społeczne postrzeganie tego, jak USA radziło sobie w porównaniu do Związku Radzieckiego pod względem wyścigu kosmicznego.

Według jednego z przywódców projektu, fizyk Leonard Reiffel, uderzając w księżyc za pomocą międzykontynentalnego pocisku balistycznego, byłby stosunkowo łatwy do osiągnięcia, w tym trafienia w cel z dokładnością około dwóch mil. Ta dokładność byłaby szczególnie ważna, ponieważ siły powietrzne chciałyby, aby powstały wybuch był wyraźnie widoczny z Ziemi. W związku z tym zaproponowano eksplozję na granicy widocznej części Księżyca, aby powstała chmura była wyraźnie widoczna, oświetlona przez słońce.

Projekt został ostatecznie złomowany, ponieważ uznano, że opinia publiczna nie zareaguje pozytywnie na to, że USA zrzucają bombę atomową na Księżyc.

Można tylko wyobrazić sobie rozmowę, która musiałaby się odbyć, aby przekonać Związek Radziecki o pokojowych zamiarach USA w związku z uruchomieniem tego pocisku:

• Stany Zjednoczone: "Hej, ZSRR, nie martw się o pocisk międzykontynentalny, który właśnie wystrzeliliśmy, z dołączoną głowicą nuklearną. Przysięgam, celuje w księżyc.
• Związek Radziecki: "Dlaczego miałbyś strzelać do jądra atomowego w księżyc?"
• Stany Zjednoczone: "…"
• Związek Radziecki: "???"
• Stany Zjednoczone: "Wiesz … BOOM … ale w kosmosie."

Dodatkowe fakty:

• Młody Carl Sagan był jednym z naukowców zatrudnionych przez Reiffel do tego projektu. W szczególności Sagan został wynajęty do zbadania, jak dokładnie chmura rozszerzy się na Księżycu, aby mogli upewnić się, że będzie to wyraźnie widoczne z Ziemi, co było głównym punktem projektu.
• Sagan uważał, że projekt ma także wartość naukową, ponieważ sama chmura może być dokładnie zbadana pod kątem możliwego materiału organicznego.
• Sagan złamał bezpieczeństwo narodowe zaledwie rok po tym, jak został zatrudniony (1959), kiedy ujawnił aspekty projektu, ubiegając się o stypendium w Berkeley Miller Institute. Szczegóły tego nie zostały ujawnione, dopóki biograf Keay Davidson nie odkrył tych informacji podczas badań nad biografią Carla Sagana po śmierci Sagana w 1996 roku.
• The Miller Research Fellowship to program dostarczony przez Berkeley, aby pomóc niektórym z najbardziej obiecujących młodych naukowców na świecie rozpocząć karierę. Zwycięzcy otrzymują trzyletnią wizytę, na której są kierowani przez wydział w Berkeley i mogą korzystać z urządzeń uniwersyteckich do swoich badań, oprócz innych korzyści.
• Około 400 osób zostało stworzonych przez Miller Fellows od 1960 roku, a w programie uczestniczyło ponad 1000 naukowców. Wśród tej bardzo prestiżowej grupy są medaliści Six Fields i siedmiu laureatów Nagrody Nobla.
• Carl Sagan był jednym z pierwszych zainicjowanych "Miller Fellows". Jego trzyletnia kadencja rozpoczęła się w 1960 r., Kiedy powstał Drużyna Pierścienia.