Mars: The Matchless Warship, który unosił się podczas pierwszej bitwy

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Z ironią równą niezrównanemu Tytaniczny topiąc się podczas dziewiczej podróży, szwedzkiego okrętu wojennego, Mars, zwana "Bez zapałek", została podpalona, jej uzbrojenie eksplodowało, a ona zatonęła podczas jej pierwszej morskiej bitwy. Utracone przez prawie 450 lat, Mars niedawno znaleziono na Morzu Bałtyckim, a archeolodzy są oszołomieni odkryciem.

W latach sześćdziesiątych XVI wieku kilka państw bałtyckich znalazło się w stanie wojny, ze Szwecją po jednej stronie, a Dania i Lubeka (od Związku Hanzeatyckiego w północnych Niemczech) po drugiej. Kontynuując praktykę rozpoczętą wiele lat wcześniej, szwedzki król, Erik XIV, finansował swoje kampanie, przynajmniej w części, konfiskując skarby Kościoła katolickiego.

Morskie elektrownie, walczące stany wymagały silnych flot, a popychanie do coraz większych statków. W 1563, w ramach jego dążenia do najlepszej marynarki wojennej, Erik zamówił Mars, jeden z pierwszych dużych, trójmasztowych statków w Europie.

Na 48 metrach długości i 13 szerokościach, przesuwając 1800 ton Mars posiadał imponujący zestaw uzbrojenia. Obejmujący trzy pokłady oraz gniazdo wrony, obejmował 53 kanony i 50 mniejszych dział, arsenał granatów zapalających, okrągłe kule, strzały łańcuchowe i kule ognia. Statek również pochwalił się załogą liczącą prawie 700 osób. Oczywiście na pokładzie znajdowała się również ogromna ilość prochu, który można wykorzystać w armatach i innej broni.

Według legendy, aby wykonać wiele z tych kanonów, dzwony zostały zabrane z kościołów katolickich w szwedzkich kontrolowanych krainach i stopione i przerobione na broń okrętową.

Niezależnie od prawdy, statek ten został wystrzelony w 1564 r., A wkrótce potem, 29 maja 1564 r., Mars rozpoczęła swoją pierwszą i jedyną bitwę morską w Olandii. Po dwóch dniach walk, Mars Zasłużył sobie na przydomek Matchless, który prowadził walkę z Danią i Lubeką, które straciły w bitwie 16 okrętów i około 7000 żołnierzy.

Wróg zebrał się, a 31 maja 1564 r. Tak wiele kul ognistych padło na niego Mars' pokładu, który wkrótce został wyłączony w stopniu wystarczającym, aby Niemcy mogli wejść na pokład. Oczywiście, poza 350 żeglarzy na pokładzie Marsa, każdy na pokładzie musiał również stawić czoła pełnym komplementem około 450 żołnierzy. Niestety dla obu stron, krótko po wejściu na pokład, zapasy prochu Matchless zapaliły się, tworząc ciepło tak intensywne, że podobno spowodowało eksplozję załadowanych kanonów okrętu wojennego. Rezultatem tego wszystkiego było zniszczenie najpotężniejszego statku na świecie, który zatonął, zabijając w tym procesie od 800 do 900 żeglarzy szwedzkich i Lübecki.

Wchodząc do Bałtyku na 75 metrach zimnej wody, wielu katolików w tamtym czasie oskarżyło katastrofę o domniemaną kradzież i ponowne użycie dzwonów kościelnych.

Przez ponad cztery stulecia Mars pozostał zagubiony.

Na szerokości między 50N a 65N Morze Bałtyckie jest zimne, a w miejscu, w którym Morze Bałtyckie Mars zatonął, na wschód od wyspy Oland, prądy są powolne, woda jest słonawa, ale z niewielkim osadem, a mięczak zazwyczaj odpowiedzialny za szybkie niszczenie wraków statków, jest nieobecny. Połączenie tych wszystkich czynników polega na tym, że pomimo długiego snu w szafce Davy'ego Jonesa Mars jest wyjątkowo dobrze zachowany.

Odkryta w 2011 roku przez grupę nurków, biorąc pod uwagę wiek i kruchość Mars i pozostała zawartość, archeolodzy wahali się podnieść statek. Zamiast tego skupili się na fotografowaniu i cyfrowym skanowaniu wraku, zwracając uwagę na generowanie rekonstrukcji 3D z dokładnością do 2 milimetrów.

The Mars został nazwany przez niektórych "brakującym ogniwem", ponieważ oznaczał przesunięcie w Europie w kierunku masywnych, znacznie bardziej znanych okrętów wojennych z XVII wieku; dowodów na to widać w tym, że wkrótce po spotkaniu Mars w Olandii Duńczycy i Lübecki budowali własne, masywne, silnie uzbrojone statki, w tym 2100 ton Fortuna i Grosse Adler (1567), i prawie 3500 ton przemieszczenia, St. Oluf (1573).

Zauważ jednak, że ci mistrzowie bez zapałek w tym czasie są malutcy według dzisiejszych standardów. W rzeczywistości, największe okręty wojenne na morzu dzisiaj, w Stanach Zjednoczonych Nimitz Superszybcy przewoźnicy klasy mają ponad 330 metrów długości i 40 metrów szerokości, sportowe pokłady powietrzne o długości nieco ponad 75 metrów i przenoszą w przybliżeniu 97 000 ton po pełnym załadowaniu.

Dodatkowe fakty:

• The Nimitz klasowe lotniskowce, które są standardem USA od 1975 r., mają zostać zastąpione przez Bród superszybcy przewoźnicy klasy, którzy w 2016 r. wyparną w pełni załadowane 100 000 ton. Do chwili obecnej zamówiono dwóch nowych super-przewoźników: USS Gerald R. Ford i USS John F. Kennedy.
• Najcięższy statek jaki kiedykolwiek zbudowano (a także najdłuższy) był supertankerem Seawise Giant (znany jako Jahre Viking, Knock Nevis, Happy Giant, Oppama i Mont) na 450 metrów długości i przy pojemności prawie 650 000 ton z pełnym obciążeniem.Uderzony i zatopiony w płytkiej wodzie u wybrzeży Iranu podczas wojny Iran-Irak w 1988 r., Seawise Giant został wskrzeszony i naprawiony w 1991 roku. Handlując rękami kilka razy w ciągu roku, Seawise Giant został umyślnie wyrzucony na brzeg w Alang w stanie Gujarat w Indiach w grudniu 2009 r. i rozbity na złom, chociaż zachowano jego 36-tonową kotwicę, a obecnie znajduje się w Muzeum Morskim w Hongkongu.