Niesamowita akustyka Teatru Epidauros

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Epidauros, Grecja, było małym, niepozornym miastem w czasach starożytnych, najlepiej znanym z tego, że jest rzekomym miejscem urodzenia syna Apolla, Asklepiosa, uzdrowiciela. W miarę jak Asklepios podążał za nim, podobnie jak miasto. Ich centrum medyczne stało się jednym z najbardziej znanych w świecie klasycznym, przyciągając chorych z całego znanego świata, którzy mieli nadzieję, że zostanie uzdrowiony przez boga uzdrowiciela. Obszar znany jako Sanktuarium powstał w podwyższonej górskiej dolinie, połączonej z Epidaurusem przez starożytną drogę. Tam świątynie, łaźnie i obiekty sportowe zostały zbudowane jako środek wielbienia Asklepiosa.

Ale być może najbardziej znaną metodą czczenia boga uzdrowiciela był teatr.

Teatr zaprojektował Polikleitos Młodszy w 4^th wiek B.C., okres, który widział budowę wielu budynków Sanktuarium. Typowy dla teatrów zbudowanych w okresie hellenistycznym Teatr Epidauros ma trójstronną strukturę, co oznacza, że ma orkiestrę, audytorium i scenę.

Audytorium zostało wyryte w zboczu góry Kynortio pod kątem 26 stopni. Pierwotnie teatr miał 34 wiersze. Jednak kolejne 21 rzędów zostało dodanych u góry, prawdopodobnie w czasach rzymskich. Dzięki dodatkowym rzędom może pomieścić około 14 000 osób. Ale fajną rzeczą w teatrze jest jego akustyka. Nawet osoby siedzące najdalej od sceny - około 60 metrów - są w stanie usłyszeć aktorów bez żadnego wzmocnienia.

Niesamowity dźwięk powstający w teatrze od jakiegoś czasu jest przedmiotem spekulacji. Nawet w pierwszym wieku pne architekci, tacy jak rzymski Witruwiusz, drapali się głowami. W teatrze Witruwiusz powiedział:

Zgodnie z zasadami matematyki i metody muzycznej, starali się, aby głosy ze sceny powstawały wyraźniej i słodko dla uszu widzów … przez aranżację teatrów zgodnie z nauką harmonii, starożytni zwiększali moc głos.

Wczesne teorie wywnioskowały, że wiatr przenosi dźwięk do widzów lub że maski noszone przez aktorów wzmacniają dźwięk. Dzisiaj badacze rozwiązali zagadkę w bardziej konkretny i naukowy sposób. Jak podejrzewano, architektura audytorium pozwala na przenoszenie dźwięku ze sceny do widzów siedzących w tylnym rzędzie. Dźwięk jest łatwo przenoszony ze względu na specyficzne nachylenie rzędów. Jest jednak jeszcze jeden ważny czynnik: same siedzenia.

Badacz Nico Declercq i inni z Georgia Institute of Technology przeprowadzili serię eksperymentów z falami ultradźwiękowymi w teatrze. Okazało się, że częstotliwości do 500 herców zostały obniżone, a częstotliwości, które były wyższe, pozostały takie same. Zasadniczo kroki te działały jako "pułapki akustyczne", odfiltrowując hałas w tle, taki jak wiatr i ruch ludzi, który zwykle wynosi poniżej 500 herców. Nie tylko to, ale także filtrował niższe częstotliwości głosów aktorów. Z tego powodu słuchacze doświadczyli zjawiska zwanego "wirtualnym boiskiem", w którym sami uzupełnili brakujący ton. Rezultatem jest wyższa klarowność dźwięku, dzięki czemu osoby z tylnego rzędu łatwiej słyszą, co dzieje się z przodu.

Było kilka prób odtworzenia akustyki Teatru Epidauros w historii, a żadna z nich nie dorównuje. Mimo że wzór został naśladowany, siedzenia były zwykle wykonane z drewna na kopiach, prawdopodobnie dlatego akustyka nie była tak doskonała. Co więcej, teraz uważa się, że falowanie w kamiennych siedzeniach Epidaurus jest powodem pułapki akustycznej, co oznacza, że trudno byłoby ją odtworzyć.

Teatr pozostawał w użyciu przez blisko 1000 lat. Dopiero w roku 426 A. Theodosius the Great zakazał wszelkiej działalności w Sanktuarium, w którym teatr popadł w ruinę. Ale audytorium zachowało się pod warstwą ziemi. W 1881 r. Towarzystwo Archeologiczne rozpoczęło wykopaliska i uznało, że teatr jest stosunkowo dobrze zachowany. Wkrótce zwrócił na siebie uwagę z całego świata, i było wezwanie do naprawienia wszelkich szkód i wykorzystania teatru.

Ostateczna fala odbudowy została zakończona dopiero w 1988 roku, polegająca na oderwaniu niektórych delikatniejszych części teatru i odnowieniu niektórych miejsc. W tym samym roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Jednak teatr był w użyciu na długo przedtem. Odkrycie teatru zbiegło się - lub być może spowodowało - odrodzenie starożytnego dramatu. Już w 1936 roku w Teatrze Epidauros wykonywane były sztuki teatralne, w tym utwory Sofoklesa i Eurypidesa. W 1955 r. Grecki rząd założył Festiwal Ateny i Epidauros, który odbywa się każdego lata. Festiwal świętuje grecką historię i sztuki, które mają ponad 2500 lat. I tak, akustyka teatru wydaje się działać tak samo dobrze, jak wtedy, gdy została zbudowana.

Dodatkowe fakty:

• W badaniu Declercq przyjrzano się również akustyce latem i zimą, aby zobaczyć, czy istnieje różnica wynikająca ze zmian gęstości powietrza i innych czynników w różnych porach roku.Okazało się, że akustyka jest mniej więcej taka sama w obu sezonach.
• Sposób, w jaki działało centrum medyczne przy Sanktuarium, powodował, że chorzy pacjenci nocowali w dużej sali sypialnej zwanej enkoimeteria. Tam Asklepios odwiedzał ich w ich snach i mówił im, co powinni zrobić, aby znowu się zdrowo. Jak daleko zaszła współczesna medycyna - ale wydawało się, że działa ona dla nich, przynajmniej tak myśleli. W rzeczywistości centrum było tak sławne, że było używane przez wiele lat po wprowadzeniu chrześcijaństwa, chociaż zostało przekształcone w obiekt chrześcijański.
• Mimo, że widzimy tak wiele dobrobytu w 4^th i 5^th wieki przed naszą erą, a może z powodu ich dobrobytu, Sanktuarium upadło ciężko na torze. W 87 roku pne został splądrowany przez rzymskiego generała Sulla; w 67 roku pne piraci postanowili wykorzystać to, co pozostało Sulli; aw 395 A.D. został najechany przez Gotów. Wkrótce potem został zamknięty.