Pochodzenie legendy o Bigfoot

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Opowieści o olbrzymiej, włochatej istocie, która pojawia się na pół człowiek i pół małpy, istniały w różnych częściach świata przez wiele stuleci. W rzeczywistości jedynym kontynentem, w którym nie ma opowieści o "dzikich ludziach", jest Antarktyda. W Himalajach to Yeti. W Kanadzie jest to Sasquatch. A w północno-zachodniej części Stanów Zjednoczonych to Wielka Stopa. Bigfoot jest opisywany przez wierzących jako mierzący od sześciu do ośmiu stóp wzrostu, z dużym czołem i wyraźnym czoło, jak u jaskiniowca, i zaokrągloną, czubatą głową jak u goryla. Jest pokryty brązowymi lub rudymi włosami i ma ogromne stopy, które są jego imiennikiem, z największym szacunkiem na ogromnej długości dwóch stóp i ośmiu cali. Niektórzy "świadkowie" twierdzą, że pięciopalczaste wydruki Bigfoot, które widzieli na ziemi, towarzyszyły śladom pazurów (podobnie jak pięciopalczaste, szponiaste odciski łap niedźwiedzi, ale racjonalne wyjaśnienia nie są tak zabawne).

Historie o "dzikim człowieku" istniały wśród rdzennych Amerykanów z północno-zachodniego Pacyfiku na długo przed wprowadzeniem białych kolonistów. Wersje Bigfoot obejmowały nieszkodliwe giganty, które kradły ryby od sieci rybackich, po kanibalistyczne potwory żyjące na górskich szczytach. Te historie różniły się od plemienia do plemienia, a nawet od rodziny do rodziny, co oznaczało, że Bigfoot miał wiele różnych imion. W latach 1920. J.W. Burns skompilował lokalne legendy do serii dla kanadyjskiej gazety, co potwierdziło nazwę "Sasquatch".

Dopiero w 1958 roku legenda Bigfoot zaczęła się naprawdę w Stanach Zjednoczonych. W tym samym roku człowiek o nazwisku Gerald Crew znalazł duży odcisk stopy na placu budowy, gdzie pracował w Kalifornii. Kazał przyjacielowi robić gipsowe odciski odcisków. Historia zyskała dużą uwagę po opublikowaniu wHumboldt Times, i został odebrany przez Associated Press, przyciągając międzynarodową uwagę.

Okazuje się, że ślady stóp były mistyfikacją (niespodzianka, niespodzianka). Po śmierci człowieka imieniem Ray Wallace - brata człowieka odpowiedzialnego za plac budowy, na którym znaleziono odciski - jego rodzina wystąpiła, by powiedzieć, że był odpowiedzialny za fałszowanie odbitek. Scoop Beal, redaktor naczelnyHumboldt Times, jest również zaangażowany. Niemniej jednak, znaleziska z 1958 roku przyniosły w tym rejonie pierwszych "Łowców Bigfootów".

W 1967 roku film "Patterson-Gimlin" został schwytany. Film pokazuje wysoką, włochatą "Wielką Stopę" spacerującą po lesie. Wierzący w "Wielką Stopę" uważają, że nieludzki sposób poruszania się istoty jest głównym punktem, w którym film jest prawdziwy. Patterson twierdził również, że zabrał ten film do grupy ludzi pracujących w dziale efektów specjalnych w Universal Studios, którzy podobno powiedziany,

Moglibyśmy spróbować (udawać), ale musielibyśmy stworzyć całkowicie nowy system sztucznych mięśni i znaleźć aktora, który mógłby zostać przeszkolony do tego typu chodzenia. Można to zrobić, ale musielibyśmy powiedzieć, że byłoby to prawie niemożliwe.

Jednak wiele czynników prowadzi do tego, że sceptycy wierzą, że to mistyfikacja: ludzie, którzy znali Pattersona, opisali go jako szczerego kłamcę; Wersja wydarzeń Pattersona - w tym oszacowanie wysokości "Bigfoota" - również zmieniła się i z czasem uległa eskalacji. Co więcej, człowiek imieniem Bob Heironimus twierdził, że nosił kostium Bigfoota do robienia filmu. Najprawdopodobniej i nie jest to zaskakujące, film był mistyfikacją.

Najczęstszym wyjaśnieniem obserwacji Bigfoota jest to, że ludzie grają figle. Był nawet kiedyś kwitnący rynek "Stóp Bigfoota" do tworzenia własnych odbitek, aby oszukać rodzinę i przyjaciół. Ludzie wciąż ubierają się w kostiumy małp i stroje ghillie, aby utrwalić legendę.

Niektóre obserwacje są po prostu błędnie zidentyfikowanymi zwierzętami. W 2007 roku w Pensylwanii zrobiono zdjęcie za pomocą automatycznie uruchamianego aparatu wiszącego na drzewie. Podczas gdy wierzący twierdzili, że rozmyte zdjęcie przedstawiające dużą, włochatą istotę stojącą na czworakach było "młodym sasquatch", Komisja ds. Gry w Pensylwanii stwierdziła, że stworzenie to najprawdopodobniej "niedźwiedź z ekstremalnym przypadkiem mange". na zdjęciu mógł równie dobrze być człowiekiem w garniturze.

Jednym z głównych pytań zadawanych wierzącym w Bigfoot jest to, czy jest wystarczająco dużo stworzeń, aby utrzymać stabilną populację lęgową i na dość dużym obszarze, biorąc pod uwagę wszystkie rzekome obserwacje - które muszą istnieć, o ile nie mają wyjątkowo długiego życia - wtedy dlaczego nigdy nie znaleziono ciała Bigfoota? W 2008 roku Rick Dyer i Matthew Whitton twierdzili, że rozwiązali ten problem po tym, jak podobno znaleźli ciało Bigfoota, publikując wideo na YouTube. Ciało miało prawie osiem stóp wzrostu i ważyło ponad 500 funtów. Mimo że niektórzy eksperci Bigfoot wątpiący w historię młodych ludzi, odkrycie zostało objęte przez CNN, ABC, Fox i BBC News, a para otrzymała 50 000 $ od Wyszukiwanie Bigfoot, Inc. jako "środek dobrej wiary". Kiedy jednak ciało dotarło do bloku lodu i zostało rozmrożone i zbadane, naukowcy odkryli, że "ciało" składa się z gumowych stopek, sztucznych włosów i pustej głowy. Niezupełnie przekonujący. Dyer i Whitton później przyznał, że to mistyfikacja. (ohyda)

Chociaż idea prawdziwej Wielkiej Stopy jest całkiem nieprzekonująca, historie przyłapały i są tak powszechne w popkulturze, że jest mało prawdopodobne, że Bigfoot zniknie w najbliższym czasie. Jak we wszystkim, traktuj historie i informacje, które słyszysz lub czytasz, ze zdrowym szczypaniem sceptycyzmu. Pewnego dnia może się pojawić prawdziwy dowód na Wielką Stopę, ale nie wstrzymuję oddechu.

Dodatkowe fakty:

• Termin "sasquatch" pochodzi od słowa Halkomelem "sasq'ets", które jest po prostu nazwą dla "dzikich ludzi", odnosząc się w istocie do istot przypominających wielkie stawy. Halkomelem był językiem używanym przez małą grupę rdzennych Amerykanów na granicy Kolumbii Brytyjskiej i Waszyngtonu.
• Podczas gdy większość naukowców uważa, że Wielka Stopa jest legendą lub kombinacją fałszywych i błędnych identyfikacji, kilku naukowców - w tym Jane Goodall - wykazało pewne przekonanie, że takie stworzenie może istnieć.
• Prawie jedna trzecia wszystkich obserwacji Bigfoota znajduje się w północno-zachodnim Pacyfiku Stanów Zjednoczonych, a reszta zabytków rozciąga się na pozostałą część stanów.