Historia jogi

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Chociaż joga jest czymś w rodzaju niedawnej mody na Zachodzie, prawdopodobnie zdajesz sobie sprawę, że ten system delikatnych ćwiczeń i medytacji ma bardzo stare korzenie. Być może nie wiesz, jak dawne są niektóre aspekty jogi lub jak wiele jogi zmieniło się przez tysiąclecia, a niektóre z najważniejszych zmian pojawiły się w ciągu ostatnich kilkuset lat. To fascynująca opowieść, która rozciąga się przez większość ludzkiej historii, z wieloma zwrotami akcji.

Nikt nie wie dokładnie, kiedy po raz pierwszy praktykowane było coś w rodzaju jogi. Niektórzy wierzą, że ma on swoje korzenie w epoce kamiennej, porównując do podobnych praktyk tamtych czasów, które dążyły do harmonii w społecznościach naszych starożytnych przodków. Jednak nie ma na to jednoznacznego dowodu.

Najwcześniejsze potwierdzone dowody czegoś takiego jak joga sięga ponad pięciu tysięcy lat, do trzeciego tysiąclecia pne. Rzeźby kamienne z tamtej epoki, przedstawiające medytacyjne pozy podobne do używanych w nowoczesnej jodze, zostały znalezione w indyjskim regionie doliny Indus. Chociaż może to nie być dokładnie joga, jak rozumiemy to określenie, jest to oczywiście przodek współczesnej praktyki.

Kolejnym ważnym krokiem w historii jogi - przynajmniej tak odkryli współcześni uczeni - są Wedy, seria duchowych tekstów sprzed około dwudziestu pięciuset lat. Uważa się, że niektóre z nich zostały napisane przez boskość, a Vedy pomogły stworzyć podstawę hinduizmu i kształtować kulturę i filozofię Azji Południowej aż do współczesności.

Vedy zawierały także niektóre z najwcześniejszych yogicznych nauk. Należy zauważyć, że zdecydowanie nie była to nowoczesna joga. Nie miało to dużego podobieństwa do tego, co dziś praktykujemy - w rzeczy samej współczesna praktyka jest nowsza, niż moglibyście sobie wyobrazić. Ale o tym później.

Znaczenie nauk wedyjskich w odniesieniu do yogi polega na tym, że stworzyły podstawy dla podstawowych zasad jogi. W szczególności Vedy pomogły ustanowić ideały harmonii fizycznej i duchowej, na której opiera się joga.

Jest to dobra okazja, aby wyjaśnić nieznaczne błędne przekonanie na temat jogi. Powszechnie uważa się, że joga wyrosła bezpośrednio z hinduizmu, ale nie jest to dokładne. Jak pokazują odkrycia doliny Indusu, pod niektórymi względami joga może rzeczywiście prześledzić swoje korzenie w większym stopniu niż hinduizm. Ponieważ te pradawne praktyki niekoniecznie były jogą, ponieważ zrozumieliśmy tę koncepcję, być może najdokładniej byłoby powiedzieć, że te dwa systemy wierzeń ewoluowały obok siebie, z których każdy wywierał wpływ na drugie. Związek jogi i hinduizmu jest bardziej podobny do rodzeństwa, niż do rodzica i dziecka.

Termin "yoga" pojawia się najpierw w Katha Upanishad, hinduskim tekście filozoficznym datowanym na około czterysta BC. Tam joga jest definiowana jako technika używania pustego umysłu i kontroli nad zmysłami, aby osiągnąć stan duchowego oświecenia. Kilka innych Upaniszady ciągu najbliższych kilkuset lat rozwijać się na koncepcji jogi, przyczyniając się do dalszego zdefiniowania praktyki jako sposób osiągnięcia transcendentny stan duchowy poprzez zastosowanie technik, takich jak medytacja, kontroli umysłowej i prawidłowego oddychania.

Kilka podstawowych pojęć jogi zostało po raz pierwszy odnotowanych w Upaniszadach. Jednym z przykładów jest idea "czakr", skupiająca punkty Prany - siła życiowa - odpowiadająca ważnym lokalizacjom w ciele osoby. Innym jest medytacja o "Om", świętej sylabie sanskryckiej używanej w modlitwach i rytuałach.

Innym ważnym wczesnym tekstem na temat jogi był Bhagavad Gita, hinduski tekst duchowy, który w dużym stopniu objaśnia właściwą praktykę kilku gałęzi jogi i jej znaczenie dla życia w dobrym i zrównoważonym życiu.

Trzy gałęzie opisane w Gicie były karma jogą, filozofią bezinteresownego działania; bhakti yoga, całkowita wiara w boskość w przeciwieństwie do zapamiętywania pism świętych i rytuałów; i jnana yoga, trudna ścieżka bezinteresownego spirytualizmu, mająca na celu doprowadzenie człowieka do jedności z prawdziwą rzeczywistością.

Zauważysz, że to wciąż brzmi zupełnie inaczej od jogi "soccer mom" powszechnie praktykowanej dzisiaj.

Wraz z rozwojem stuleci, joga rozwijała się dalej, rozgałęziając się na wiele różnych praktyk i filozofii. Około II wieku naszej ery opublikowano Sutrę Jogi, pismo zawierające aforyzmy związane z jogą. W przeciwieństwie do harmonii umysłu i ciała nauczanej wcześniej przez jogę, Sutra oznajmiła, że duch i materia muszą być rozdzielone, aby oczyścić duszę.

Wspólnym tematem jogi przez większość jego historii było to, że była to przede wszystkim duchowa praktyka. Chociaż mogło to obejmować pewne techniki fizyczne - takie jak postawy medytacyjne i metody prawidłowego oddychania - ostatecznie było to bardziej praktyką metafizyczną niż fizyczną.

W średniowieczu pojawiła się praktyka hatha jogi, która w końcu zaczyna przypominać jogę praktykowaną dzisiaj. Praktykujący Hatha Jogi zwrócił na filozofii poprzednich wieków, takich jak te opisane w Joga Sutry, ale koncentruje się bardziej na oczyszczanie organizmu w przeciwieństwie do ducha. Hatha rozszerzyła tradycyjną siedzącą pozę jogi i stworzyła kilka różnych pozycji lub asan, które wykorzystywały całe ciało.To zasiało ziarno współczesnej percepcji jogi.

Kolejnym, i ostatnim, ważnym kamieniem milowym w rozwoju jogi było jego wprowadzenie na Zachód w XIX wieku. Głównym człowiekiem odpowiedzialnym za to był hinduski nauczyciel Swami Vivekananda. Podczas podróży po Europie i Stanach Zjednoczonych zainteresował się wschodnimi filozofiami, a szczególnie jogą, wśród intelektualnej elity tamtych czasów. Zasady harmonii pomiędzy umysłem a ciałem łączyły się z popularnymi duchowymi filozofiami dnia, a także z rosnącym zainteresowaniem kondycją fizyczną i reżimami ćwiczeń fizycznych.

To na Zachodzie joga stała się przede wszystkim metodą ćwiczeń w przeciwieństwie do praktyki duchowej. Tak bardzo, że wiele znanych zachodnich form jogi ma swoje korzenie w europejskich technikach gimnastycznych, a nie w starożytnej tradycji. W związku z tym joga, którą teraz rozumiemy, jest w rzeczywistości hybrydyzacją tradycyjnej hatha jogi i relatywnie nowoczesnymi treningami fizycznymi i duchowymi wierzeniami z Zachodu. Jest to spotkanie Wschodu i Zachodu, a także czasy starożytne i współczesne, czerpiące mocne strony z obu punktów widzenia.

Jeśli podobał Ci się ten artykuł, możesz również polubić: