Dlaczego ubrania męskie i damskie mają guziki po przeciwnych stronach?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Najbardziej rozpowszechnioną teorią jest to, że praktyka odwracania guzików na odzieży męskiej i damskiej wywodzi się z czasów wytwornych strojów panów i dam, gdy kobiety z wyższej klasy, szczególnie w epoce wiktoriańskiej, nosiły tak wiele warstw, że konieczne, aby byli ubrani przez służącego lub pokojówkę. Jako takie, stało się zwyczajem, aby ubrania dla kobiet, które były nieco łatwiejsze dla innych ludzi do przycisku, szczególnie praworęczni ludzie. Męskie ubrania pozostały z guzikiem po prawej stronie, jak to było powszechne w całej historii zapinania guzików, ponieważ większość mężczyzn miała tendencję do ubierania się.

Tak rozsądne, jak brzmi to wyjaśnienie, nie jest pozbawione wad. Na przykład istnieje sugestia, że znaczna liczba kobiet miała pokojówki, co po prostu nie miało miejsca. Oczywiście, kontrargumentem do tego punktu jest to, że ci wybrani członkowie wyższej klasy byli ustawiaczami trendów dla prawej nad lewymi przyciskami i nawet jeśli kobiety nie miały pokojówki lub służącej, nadal by chciały podobne sukienki i ubrania tylko po to, żeby być modne.

Teoria ta jednak ignoruje jednego z dość znaczących mężczyzn-elit, którzy pomagali ubierać się przez cały czas i generalnie mieli dużo więcej przycisków na swoich ubraniach, szczególnie przed XIX w., Kiedy guziki na sukienkach kobiecych były rzadkością..

Pewnie, że ludzie tej epoki zwykle nie musieli być fizycznie wplatani w halki, jak kobiety w swoich ubraniach, ale sugerować, że mężczyźni, szczególnie ludzie z wyższych sfer, nie mieli służących, którzy pomagali im zapinać płaszcze i kamizelki po prostu nie jest dokładne. Dlaczego więc taka uprzejmość miała zostać przekazana pokojówkom, które miały stosunkowo niewiele przycisków do zrobienia, ale nie tym, którzy mieli wiele osób?

Co więcej, każdy szanujący się członek wyższej klasy robiłby wszystko, co mógł ich służba żyjesz łatwiej? Dlaczego nagle zaczęliby to robić w okolicach wczesnego do połowy XIX wieku, a nie wcześniej? Do 18 wieku są liczne przykłady odzieży damskiej, w tym guziki z guzikami po prawej stronie, takie same jak ubrania dla mężczyzn. Przez pierwszą połowę XIX wieku zaczęło się to zmieniać, a do drugiej połowy XIX wieku lewy przycisk odzieży damskiej był niemal powszechny.

Inną popularną teorią, którą proponowano czasami, jest to, że ubrania dla kobiet zostały zaprojektowane w taki sposób, że kobiety musiały zapinać sobie guziki z "gorszą" lewą ręką, jako wskaźnikiem ich statusu, nie na tym samym poziomie, co mężczyźni. (W całej historii lewaki generalnie dostały zły rap.)

Uważa się, że kiedy masowa produkcja odzieży stała się możliwa wraz z nadejściem maszyny do szycia, podjęto świadomą decyzję, aby wyraźnie odróżnić odzież męską od żeńskiej od tego, jak zapinały guziki, i upewnić się, że kobiety nie zapomniały "swojego miejsca"."

Poza brakiem jakichkolwiek dowodów na to, że był to czynnik motywujący, teoria ta ma również wiele bardziej oczywistych problemów. Na początek nie bierze pod uwagę tego, że wielu krawców z tamtej epoki było płci żeńskiej, podobnie jak wielu rzemieślników i projektantów. Ponadto zdecydowana większość kobiet z tego okresu była w stanie szyć i często tworzyła własne ubrania; więc nie ma sensu, aby wprowadzili tendencję do przypominania sobie ich rzekomej niższości. Bardziej prawdopodobne jest to, że krawcowe były inspirowane przez twórców trendów, którzy z pewnością nie mieli zamiaru kojarzyć się z niższością.

To znowu przywraca nas do tych wyznaczników trendów i dlaczego to zrobili. Inna teoria (nasz osobisty faworyt), która jest podobna do pierwszej wspomnianej powyżej, dotyczy tego, że miała ona związek ze sługami, ale nie miała nic wspólnego z ułatwianiem życia służącym. Posiadanie ubrań z guzikami po drugiej stronie było społecznym wskaźnikiem, że byłeś tak bogaty ofensywnie, że nawet nie musiałeś się ubierać.

Biorąc pod uwagę fakt, że wiele innych modnych gier z tej epoki zostało zdecydowanie stworzonych z tego powodu, wydaje się, że zmiana strony guzika może być kolejnym wprowadzeniem, wraz z coraz bardziej skomplikowanym strojem, wymagającym od kobiet przebywania przez znaczną ilość czasu. gdy ich służki ubrały je i przygotowały swoje ciała na cały dzień. Dwustronnie pokazał, że nie tylko miałeś pieniądze, by pozwolić sobie na strój i służących, ale także nie miałeś nic lepszego do roboty.

Jak pokazał Thorstein Veblen w swojej pracy z 1899 roku "Theory of the Leisure Class", celem dziewiętnastowiecznej kobiety wśród elity było po prostu pokazanie, jak bogata jest rodzina. Tak więc nie było lepszego sposobu na to, niż drogie i misternie przebierać kobiety, a następnie upewnić się, że jest jasne, że te same kobiety nie mają nic do roboty, ponieważ wszystko było już obsługiwane przez służących.

Niezależnie od przypadku, teoria ta zakłada, że ten trend przyłapany jest na masach próbujących naśladować modę elity, podobnie jak w przypadku obcasów wysokich obciętych pośród mas (i kobiet) po tym, jak zostały one powszechnie noszone przez elitarnych mężczyzn. Kiedy masy zaczęły nosić wysokie obcasy, elita po prostu uczyniła je wyższymi (co było droższe). Jednakże, gdy kobiety zaczęły je nosić, trend mężczyzn noszących wysokie obcasy (różniących się od butów do jazdy konnej) umarł. Podobnym rozumowaniem mogło być to, dlaczego cały trend zmiany guza nie przyłączył się do mężczyzn. To wystarczyło, aby pokazać, że twoje kobiety nie musiały zapinać swoich ubrań. Bez sensu naśladowanie kobiecej mody.

Biorąc pod uwagę historyczne przykłady z lat 40. i 60. XIX wieku, wydawało się, że w tym momencie chodziło o szansę 50/50, czy guziki kobiecej odzieży byłyby po prawej czy lewej stronie. W latach sześćdziesiątych XIX wieku prawo nad lewicą było niemal powszechne. Można to (prawdopodobnie) przypisać popularyzacji maszyny do szycia w tym samym czasie. Ubrania stały się tańsze w zakupie, a ci, którzy je sprzedawali, zdawali się naśladować elitę, a praktyka od tamtej pory utknęła.

Fakt premiowy:

W 1830 r. Francuski krawiec imieniem Barthelemy Thimonnier opatentował maszynę do szycia, która używała ściegu łańcuszkowego; pierwsza taka maszyna do replikowania szycia ręcznie. W 1841 roku miał fabrykę z ponad 80 maszynami i kontrakt z armią francuską na mundury. Fabrykę zniszczyła jednak rozbita grupa francuskich krawców, którzy obawiali się, że ta maszyna do szycia oznaczać będzie koniec ich wymiany handlowej. Thimonnier nigdy nie wyzdrowiał i zmarł prawie bez grosza.