27 Jammin 'Fakty o reggae

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

Studenci szkół wyższych i miłośnicy muzyki zgadzają się: najlepsza muzyka na świecie to reggae. Ale największy kulturalny eksport Jamajki to więcej niż dobre wibracje i rytmy wyspowe. Reggae może być duchowy, politycznie naładowany, a nawet wojowniczy. Oto 27 jamminów na temat reggae.

27. Rege-Rege

Uważa się, że słowo "reggae" pochodzi od jamajskiego slangu "rege-rege", co oznacza "poszarpane" lub "poszarpane", ponieważ jest połączeniem innych połączonych ze sobą stylów.

26. Spór

Inni ludzie, w tym Bob Marley, twierdzą, że termin "reggae" pochodzi albo od łacińskiego "Regi", co znaczy "do króla", albo po hiszpańsku "do muzyki króla". To wyjaśnienie podkreśla religijne podteksty reggae.

25. Wczesne wpływy

Jako brytyjska kolonia i ważny punkt handlowy na Karaibach, Jamajka jest czymś w rodzaju kulturalnego rozdrożu. Oprócz własnych stylów ludowych, mieszkańcy słyszeli angielską muzykę gospel i szanty morskie, calypso i beza z innych karaibskich wysp, nawet jazzu i R & B ze Stanów Zjednoczonych. Wszystko to wpłynęłoby na muzykę reggae.

24. Mento

Popularny styl muzyki jamajskiej nazywał się mento. Na początku XX wieku muzycy jamajscy zaczęli tworzyć styl oparty na calypso, który uwypuklił lokalne problemy i wydarzenia. Instrumenty często były czymś, co się kręciło: pierwsza nagrana piosenka mento "Mento Merengue Beering" była grana na harmonijce, tarce kokosowej i domowej roboty trąbce.

23. Jamajska niezależność

Jamajka uzyskała niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1962 roku. Doprowadziło to do okresu zawirowań gospodarczych, ale także do renesansu kulturowego, szczególnie w odniesieniu do muzyki. Coraz więcej lokalnych muzyków, producentów i DJ-ów dopasowywało nowo odkrytą niezależność kraju do własnych, tworząc wytwórnie płytowe i rozwijając nowe style muzyczne, które na zawsze pozostaną związane z tym krajem.

22. Ska do Rocksteady

W tym czasie Jamajka uzyskała niepodległość, najbardziej popularnym stylem muzycznym na Jamajce był ska. Przyspieszona muzyka instrumentalna, zapożyczona z amerykańskich stylów r & b, podkreślając niecodzienny rytm. W miarę jak gospodarka Jamajki ulegała pogorszeniu, wielu muzyków ska zaczęło zwalniać tempo i śpiewać muzykę, by zająć się kwestiami społecznymi. Stało się to znane jako "Rocksteady".

21. Rocksteady do Reggae

Rocksteady muzycy spowolnili ska i skierowali go na więcej tematów społeczno-politycznych. Zmienili także oprzyrządowanie, odsuwając się od pozytywnych rogów ska na gitarę, bas, perkusję i organy wspólne dla brytyjskich i amerykańskich zespołów rockowych. Kiedy rocksteady muzycy eksperymentowali z dźwiękiem i coraz bardziej stawali się religią rastafarian, rocksteady ewoluowały w reggae.

20. Dźwięk

Reggae odbiera swój charakterystyczny dźwięk od rytmicznego akcentowania na off-beat, co reggae artyści nazywają "skankingiem". Ważne jest również to, że w reggae rola basu i gitary jest zasadniczo odwrócona, a bas gra melodyczną linię wiodącą i gitara zapewniająca rytm. Teksty są zazwyczaj dostarczane w jamajsko-angielskim dialekcie o nazwie patois.

19. Pionierzy

Tak jak nikt nie może zgodzić się, skąd pochodzi reggae, nikt nie może zgodzić się, co było pierwszą piosenką reggae. W 1968 roku Toots & the Maytals nagrali utwór "Do the Reggay", który według niektórych jest pierwszym nazwanym psem reggae. Inni twierdzą jednak, że utwór nagrany rok wcześniej, The Long Pioneers (Bus 'Me Bet), był pierwszą prawdziwą piosenką reggae. Piosenka o koniu wyścigowym przez wiele tygodni pozostawała na narodowych listach Jamajki i nosiła wszystkie muzyczne cechy tego, co później nazwano reggae.

18. Bob Marley

Wydaje się, że jedynym niekwestionowanym faktem dotyczącym reggae jest to, że Bob Marley jest najważniejszym i najbardziej wpływowym muzykiem reggae. Marley został wychowany w rozpaczliwie biednej dzielnicy Trenchtown w Kingston na Jamajce.

17. Wailers

W 1962 roku Marley i jego przyjaciele Bunny Wailer i Peter Tosh założyli grupę The Wailing Wailers. W 1964 roku dotarli na szczyt jamajskich list przebojów z piosenką "Simmer Down", która miała sprzedawać 80 000 kopii. Z czasem ich muzyka przeniosła się ze ska na reggae, z dala od optymistycznych tekstów partyjnych do społecznych i duchowo świadomych tekstów. Choć Tosh i Wailer ostatecznie opuścili grupę, The Wailers pozostał przez całe życie zespołem Marleya.

16. Ciekawy charakter

Chociaż większość uwagi sprowadza się do Marleya, jeśli chodzi o reggae, Peter Tosh jest interesującą postacią sam w sobie, z płodną karierą muzyczną do dopasowania. Kiedy był młody, Tosh był zahipnotyzowany przez innych gitarzystów i nauczył się naśladować ich ruchy na gitarze, którą zbudował z puszki sardynki. W późniejszym okresie życia stał się znany ze swojej gitary w kształcie karabinu M16, a także z zapału w stylu unicycling.

15. Rastafarianizm

Jednym z wkładów Boba Marleya i Wailerów w reggae było wprowadzenie rastafarianizmu jako głównego tematu i tematu w muzyce. Rastafarianizm wyrósł z chrześcijaństwa i filozofii czarnego aktywisty Marcusa Garveya. W odpowiedzi na cytat z Garvey, Rastafarianie identyfikują cesarza Haile Selassie z Etiopii jako mesjanistyczną postać, której ukoronowanie doprowadziłoby do uwolnienia ich od tyranii i ucisku i zbliżyło ich do ich boga, Jah.

14. Dance to the Music … Nie, nie ta muzyka!

W 1973 roku zespół Bob Marley The Wailers został ostrzelany w połowie trasy koncertowej, gdy otwierał dla Sly & the Family Stone. To dlatego, że byli bardziej popularni wśród odbiorców niż główny akt.

13. Reggae za granicą

W latach 60. Islandia zaczęła importować muzykę jamajską do Wielkiej Brytanii. Krótkie szaleństwo taneczne Jamajki utorowało drogę reggae, by wejść do globalnego nurtu. Wkrótce artyści tacy jak Neil Diamond i the Beatles tworzyli muzykę z wyraźnie reggae-owymi nurtami, a artyści tacy jak Johnny Nash i Jimmy Cliff uzyskiwali popowe hity.

12. Eric Clapton

Reggae oficjalnie dotarł do głównego nurtu białej publiczności w 1974 roku, kiedy brytyjski gwiazdor rocka Eric Clapton nagrał cover utworu Wailers "I Shot the Sheriff." Ta piosenka była ogromnym hitem w USA i Wielkiej Brytanii i przyniosła międzynarodową uwagę Marleyowi.

11. Jimmy Cliff

Jimmy Cliff był popularnym piosenkarzem na Jamajce i wyróżniał się słoneczną, spokojną postawą. W 1973 roku Cliff zagrał w filmie The Harder They Come, pierwszym filmie wyprodukowanym na Jamajce. Cliff gra w nim młodego człowieka, który marzy o tym, by zostać gwiazdą reggae, ale znajduje się w stanie wojny ze skorumpowanymi producentami muzyki, handlarzami narkotyków i policją. Podczas gdy postać ta różniła się od publicznej postaci Cliffa, film stał się ulubienicą kultową, karmiąc jedynie gorączkę reggae.

10. Eksplozja reggae

Marley i Cliff nie byli jedynymi gwiazdami reggae, które trafiły do wielkiego czasu. W latach 70. wybuchła reggae, szczególnie w Anglii, w której mieszkała duża jamajska imigrancka populacja. Toots and the Maytals, Lee "Scratch" Perry, a także nowy solowy Peter Tosh stali się popowymi gwiazdami, podczas gdy inni artyści, jak Augustus Pablo i Burning Spear, byli czczeni przez zagorzałych fanów reggae.

9. Ska

Ska nigdy naprawdę nie odeszła, a reggae rozwijało się wraz z nią. Wraz ze wzrostem reggae w Anglii angielska młodzież zaczęła się coraz bardziej przyciągać do bardziej optymistycznego - choć nie mniej politycznego - rytmu ska. Wkrótce grupy takie jak The Specials and Madness powstały w Anglii.

8. Punk

Reggae miał nawet rękę w kształtowaniu punk rocka. Nowatorska brytyjska grupa The Clash, The Clash, znalazła się pod wpływem utworów Juniora Murvina, Jackie Edwards i innych. Po wprowadzeniu do punk rocka punk-reggae pośrednika Don Letts, Bob Marley napisał "Partię Punky Reggae", aby pokazać, że podziw był obopólny.

7. Polityka

Reggae zawsze była świadomą społecznie muzyką; był śpiewany przez zubożałych ludzi i przywiązany do teologii wyzwolenia Rastafarianizmu. Rosnąca popularność reggae miała uzasadniony wpływ na politykę rządu w latach siedemdziesiątych. Niektórzy twierdzą, że zwycięska oferta Michaela Manleya na prezydenta Jamajki w 1972 roku była związana z jego przyjaźnią z Bobem Marleyem. Sam Marley został zachęcony do ubiegania się o urząd, dopóki próba zamachu nie zmusiła go do ponownego rozważenia.

6. Zungguzungg … huh?

Pomimo niezgrabnego tytułu, enigmatyczny artysta Yellowman "Zungguzungguguzungguzeng" został samplowany w utworach przez artystów z wielu różnych gatunków dziesiątki razy, bez oznak spowolnienia. Przekroczyła linie w feudach hip-hopu Wschodniego Wybrzeża i Zachodniego Wybrzeża, będąc próbą zarówno w "Hit" Em Up. 2pac oraz w "Hymn gracza" Junior MAFIA (feat. Notorious BIG).

5. Ekonomia reggae

Reggae nadal jest największym kulturalnym eksporterem Jamajki i wnosi znaczący wkład w gospodarkę kraju. Każdego roku ponad 2 miliony turystów odwiedza Jamajkę. Większość z nich odwiedza w lutym; nie tylko jest to środek zimy na półkuli północnej, ale także zbiega się z Narodowym Miesiącem Reggae Jamajki.

4. Pierwsza rodzina reggae

Bob Marley miał dziewięcioro dzieci. Praktycznie wszyscy odziedziczyli zamiłowanie ojca do muzyki, a od jego śmierci w 1981 roku przyczynili się do jego spuścizny w muzyce reggae. Są wśród nich Stephen "Raggamuffin" Marley, Julian Marley i zwycięzcy Grammy Ziggy Marley i Damian "Junior Gong" Marley.

3. Nowoczesne reggae

Choć złoty wiek reggae to lata siedemdziesiąte, przetrwał do lat 80. i 90. XX wieku. Artyści tacy jak Ziggy Marley, Judy Mowatt i Buju Banton utrzymują tradycję reggae roots, a Shabba Ranks i Shinehead łączą reggae z hip-hopem.

2. Reggae Sumfest

Każdego lipca Reggae Sumfest odbywa się w Montego Bay na Jamajce. Jest to największe zgromadzenie aktorów i fanów reggae na świecie, a około 30 000 ludzi przychodzi, by dzielić się swoimi wrażeniami. Odbywa się od 1993 roku, Sumfest nadal gości dziesiątki reggae aktów rocznie, ale rozszerzyła się o niektóre z największych muzycznych aktów z całego świata.

1. Powiedz co?

Ostatnie słowa Boba Marleya są często błędnie cytowane. Chociaż powiedział synowi, że "Pieniądze nie mogą kupić życia", jego ostatnie słowa brzmiały: "W drodze na górę, weź mnie. W drodze na dół, nie zawiedź mnie. "Jego syn Ziggy zamienił te słowa w piosenkę z 2008 roku zatytułowaną" Will not Let You Down ".