Pochodzenie walentynek

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Związany z rzymskim bogiem Lupercus (odpowiednik greckiego boga Pana), festiwal miał pierwotnie być o pasterzach i przynosząc zdrowie i płodność owcom i krowom. Gdy stało się bardziej zakorzenione w kulturze rzymskiej, dodatkowo świętowało Lupę (także z innego powodu, że tak się nazywa), wilczycę, która pielęgnowała legendarnych założycieli Rzymu, Romulusa i Remusa, dla zdrowia. Ofiary religijne wydarzyły się w jaskini na wzgórzu Palatyńskim, miejscu, gdzie uważano Rzym.

Ceremonie wypełniły ofiary ze zwierząt, noszenie skór kozich i nagość. Księża prowadzili ofiary kóz i młodych psów, zwierząt, o których sądzono, że mają "silny instynkt seksualny". Potem pojawi się uczta z dużą ilością wina. Kiedy wszyscy byli grubi i szczęśliwi, mężczyźni zrzucali ubrania, drapali skóry z koziej skóry z wcześniejszej ofiary na ich nagich ciałach i biegali po mieście uderzając nagie kobiety.

Jak opisał Plutarch:

Lupercalia, o której wielu piszą, że była dawniej celebrowana przez pasterzy, a także ma pewne powiązania z arkadyjskim Lycaea. W tym czasie wielu szlachetnych młodzieńców i sędziów biegnie w górę i w dół po mieście, naga, dla sportu i śmiechu uderzając tych, których spotykają z kudłate stringi. I wiele kobiet rangi także celowo staje na ich drodze, i jak dzieci w szkole przedstawiają swoje ręce, które mają zostać uderzone, wierząc, że w ten sposób ciężarna będzie wspomagana w porodzie, a jałowa do ciąży.

Spekulowano także, że w trakcie święta odbywało się spotkanie, podobne do tego, co robili ludzie na festiwalach w średniowieczu. Niezależnie od tego, czy oryginalne święto miało to miejsce, czy później, młodzi mężczyźni narysowali imiona młodej kobiety, losowo łącząc się nawzajem podczas uczty. Jeśli parowanie było przyjemne, małżeństwo mogłoby potencjalnie zostać zorganizowane. Jeśli nie, cóż, zerwali.

Z biegiem lat święto Lupercalii obchodzone było mniej przez klasę wyższą i arystokrację, i cieszyło się prawie wyłącznie klasą robotniczą. W rzeczywistości bogaci obrażaliby się nawzajem, mówiąc sobie nawzajem, aby uczestniczyli w święcie Lupercalii.

W piątym wieku, papież Hilary próbował zakazać festiwalu, ponieważ był pogańskim rytuałem i niechrześcijaninem. Pod koniec piątego wieku (około 496 r.) Papież Gelasius w końcu go zakazał. W długim liście wysłanym do wszystkich rzymskich szlachty, którzy chcieli, aby festiwal trwał nadal, stwierdził: "Jeśli twierdzicie, że ten obrzęd ma zbawienną moc, celebrujcie go w rodowodzie; biegnijcie nago, abyście mogli właściwie kpić ".

Papież Gelasius ustanowił także znacznie bardziej chrześcijańską uroczystość i ogłosił, że zostanie uhonorowany 14 lutego - święto, w którym św. Walentynko będzie patronem.

Między drugim a ósmym wiekiem nazwa Valentine była w rzeczywistości dość powszechna, ponieważ przetłumaczono ją z łaciny, co znaczy "silny lub mocny". W ciągu ostatnich dwóch tysięcy lat w religii chrześcijańskiej pojawiło się kilkanaście różnych Walentynek, które zwróciły uwagę, w tym papieża (w IX wieku, ale był tylko papieżem przez dwa miesiące). Wydaje się, że papież Gelasius, który poświęcił ucztę, mógł być złożony z dwóch lub trzech różnych mężczyzn. Widzisz, on nigdy nie wyjaśnił, kogo dokładnie stara się uczcić, a nawet Kościół katolicki dzisiaj nie jest pewien.

Jedna z Valentines żyła w trzecim wieku i została ścięta pod panowaniem cesarza Klaudiusza, rzekomo przez niektórych, ponieważ nielegalnie poślubił pary chrześcijańskie. Klaudiusz (podobnie jak inni cesarze przed nim) wierzył, że żołnierze walczą lepiej i są bardziej lojalni, jeśli są samotni i nie mają żony, aby wrócić do domu. Więc zabronił żołnierzom ślubu.

Inna relacja mówi o zabiciu Walentego w rzymskiej prowincji Afryki, ponieważ nie zrezygnowałby z bycia chrześcijaninem w IV wieku. Jeszcze inny był biskupem Interamny (we Włoszech) w 3 wieku; został ścięty.

Powrót do 496 AD: Papież Gelasius Ustanowiłem święto, w którym św. Walentynko byłby świętym patronem, co niektórzy sądzili, miało zastąpić Lupercalię. Przecież kooptowanie pogańskich rytuałów, by zmienić ich chrześcijaństwo, było odświętną praktyką Kościoła katolickiego. Bez względu na motywacje, nowe święto Gelasiusa tak naprawdę nie przyszło do głowy i żadne święto nie było powszechnie celebrowane w połowie lutego przez następne tysiąc lat, aż do XIV wieku.

(Należy również zauważyć, że chociaż Papież Gelasius zakazał Lupercalii i zaproponował nowe święto, wielu historyków uważa, że nie ma ona związku z nowoczesnym walentynkiem, ponieważ wydaje się, że nie miało to nic wspólnego z miłością. spekulowano, że było to po prostu święto oczyszczenia.)

A co z ostatnią bezpośrednią genezą Walentynek? Zaczęło się od Geoffreya Chaucera, który jest bardziej znany jako pisarz Opowieści z Canterbury. Napisał jednak także inne rzeczy, takie jak wiersz wiersza o długości 700 wierszy z 1382 r., Zwany "Parlamentem Foulesa", napisany na cześć pierwszej rocznicy zaręczyn króla Ryszarda II Anglii i Anny Czech. Ten wiersz jest generalnie uważany za zawierający pierwsze wyraźne połączenie Walentynki / Miłości, jakie kiedykolwiek zostało napisane, z jedną z linii czytania (oczywiście przetłumaczoną na współczesny angielski),

"To był dzień Świętego Walentego, kiedy każdy ptak każdego rodzaju, jaki ludzie mogą sobie wyobrazić, przychodzi do tego miejsca, aby wybrać swojego partnera".

Podczas gdy niektórzy uczeni wierzyli, że Chaucer wynalazł połączenie walentynkowe / miłosne, o którym wcześniej nie wspominano w żadnych pismach, które przetrwały do dzisiaj, być może po prostu pomógł spopularyzować ten pomysł. Mniej więcej w tym samym czasie, w którym Chaucer pisał ten wiersz, co najmniej trzej inni znaczący autorzy (Otton de Grandson, John Gower i Pardo z Walencji) odnosili się także do świętego Walentego i do kojarzenia ptaków w swoich wierszach.

Jakkolwiek by nie było, pomysł Walentynki stał się dniem dla miłośników, a wczesna walentynka została napisana przez Margery'ego Brewesa w 1477 roku do Johna Pastona, którego nazwała "moją prawą ukochaną walentynką".

Ponad sto lat później Szekspir pisał o Walentynkach w między innymi Mała wioska z tą linią,

Jutro jest dzień Świętego Walentego, Wszystko w godzinach porannych, A ja pokojówka w twoim oknie, Być twoją walentynką.

Szybko do przodu do około 18 wieku i pomysł wymiany kart miłości na Walentynki zaczęły stać się bardzo popularne w Wielkiej Brytanii, z pierwszej ręki, następnie produkowane komercyjnie (początkowo o nazwie "Mechanical Valentines"). Ta tradycja wymiany notatek miłosnych na Walentynki wkrótce rozprzestrzeniła się w Ameryce. Esther A. Howland, której ojciec prowadził dużą księgę i sklep stacjonarny, otrzymał Valentine i uznał, że to świetny sposób na zarabianie pieniędzy; zainspirował się do rozpoczęcia masowej produkcji tych kart w latach 50. XIX wieku w Stanach Zjednoczonych. Inni poszli w jego ślady.

Od tego czasu święto stale rośnie do dziś, gdy jest to absolutna maszyna marketingowa i zarabiająca pieniądze (druga po Bożym Narodzeniu w pieniądzach wydawanych przez konsumentów). Co więcej, według Stowarzyszenia Kartek z życzeniami, ponad 25% wszystkich kart wysyłanych każdego roku to karty walentynkowe, około miliarda kart rocznie. W latach 80. branża diamentowa zdecydowała, że chce jej cięcia i rozpoczęła kampanie marketingowe promujące walentynki jako jeden dzień, aby dać biżuterię, naprawdę kochał kogoś, zamiast tylko wysyłać karty i czekoladki; była to oczywiście bardzo udana kampania.

Tak więc w tym roku w Walentynki, kiedy masz ręce pełne róż, czekoladek i kart Hallmark na Walentynki, będziesz wiedział, komu dziękować - papież Gelasius zakazuje nagiego, pijanego pogańskiego rytuału, ścięcie faceta za rzekomo małżeństwo z ludźmi, i Geoffrey Chaucer i jego Parlament Foulesa.