Resurrectionists and the Lekarze Mob Riot

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Nie inaczej było we wczesnych latach współczesnej medycyny, kiedy jedna praktyka w szczególności, ludzkie rozwarstwienie, wzbudzała gniew mieszkańców. Chociaż intelektualnie rozumieją potrzebę badań anatomicznych, większość świeckich po prostu nienawidziła sposobu, w jaki pozyskiwano ciała. Ten przepis na katastrofę doprowadził do Mob Riot z 1788 w Nowym Jorku.

Anatomiczne badanie w 18^th Stulecie

Oraz do 19^th wieku, aby uzyskać zwłoki do badań medycznych, lekarze nauczający i studiujący anatomię musieli albo kraść zwłoki, albo płacić komuś za to. Grobowcowi, zwani zmartwychwstańcami, musieli ostrożnie stąpać. Jak zauważył jeden z komentatorów:

Zmartwychwstańcy woleli obrabować groby ubogich, nieznanych i zniewolonych Murzynów jako najmniej prawdopodobne, że zostaną zauważeni i wywołują publiczne protesty; ale żadne groby nie były zwolnione, chyba że istniała jakakolwiek ochrona, taka jak żelazna trumna, krypta lub strażnik, który pilnował strzelby od zmierzchu do świtu przez dwa tygodnie, po czym zwłoki były tak rozłożone, że były mało przydatne.

Przy zagrożeniach prawnych i zagrożeniu społecznym zmartwychwstańcy musieli bardzo szybko pracować i zakończyć pracę za godzinę. Dr John Long Wilson opisał ich metody w swojej wyczerpującej Szkole Medycyny Uniwersytetu Stanforda i szkołach poprzedzających: perspektywa historyczna:

Dwóch silnych mężczyzn, dwie duże płócienne plandeki, narzędzia do kopania i ciemna latarnia, która oświetliła scenę, ale niewidoczna z daleka, były niezbędne. Usunięto brud…. Po cichu przebijając wieko trumny… zwłoki zostały wyciągnięte…. Ciało zostało następnie rozebrane ze wszystkich ubrań i owinięte w inny plandekę. Ubrania zostały wrzucone z powrotem do trumny, odkopany brud powrócił do grobu, a jego powierzchnia przywrócona została dokładnie do poprzedniego wyglądu, aby rozbroić podejrzenie ingerencji.

New York Doctors 'Riot

W Nowym Jorku w drugiej połowie stulecia niejasny lekarz Richard Bayley i jego uczeń Wright Post założyli dwa pokoje w Szpitalu w Nowym Jorku w celu przeprowadzenia sekcji. Dogodnie zlokalizowany w pobliżu tzw. Afrykańskiego zakopania, studenci anatomii wyrywali, a następnie natychmiast analizowali zwłoki (im szybciej, tym lepiej, ponieważ zabrakło metod konserwujących).

W lutym 1788 r. Sprawy wymknęły się spod kontroli, a kilku wolnych czarnych mężczyzn odniosło ulgę ze strony Rady Powszechnej:

Ostatnio było to praktyką wielu młodych dżentelmenów… naprawić grzebiąc ziemię…. Pod osłoną nocy… wykopują ciała naszych zmarłych przyjaciół i krewnych…. [Jesteśmy] dobrze zdaje sobie sprawę z konieczności lekarzy… konsultowanie martwych przedmiotów dla dobra ludzkości… i nie byłoby niekorzystne dla rozbioru… jeśli jest prowadzona z przyzwoitością i przyzwoitością, której wymaga powaga tej okazji…. [My] pokornie modlimy się za wasze honory… przyjąć takie środki, które mogą wydawać się spełniać, aby zapobiec podobnym nadużyciom w przyszłości.

Nie podjęto żadnych oficjalnych działań.

Później, w kwietniu 1788, dzieci bawiące się poza szpitalem "postawiły drabinę w pobliżu do okna pokoju sekcyjnego i zajrzały do środka." Jeden z uczniów anatomii, John Hicks, zirytowany tym, wymachiwał rozczłonkowanym ramieniem na dzieci krzyczące: "To ramię twojej matki! Właśnie go wykopałem!"

Niestety, jedno z dzieci właśnie straciło matkę, a on uciekł do domu, by powiedzieć ojcu. Ten "rozwścieczony ojciec szybko zebrał swoich współpracowników", do których dołączył tłum obywateli, a potem rozpętało się piekło:

Zgromadzona przy tej okazji hala była olbrzymia, a część tłumu, który wszedł do sali sekcyjnej, kilka ludzkich ciał znaleziono w różnych stanach okaleczenia. Rozwścieczeni tym odkryciem, chwycili za fragmenty, jak głowy, nogi i ręce, i odsłonili je od okien i drzwi do widoku publicznego, z okropnymi przekleństwami.

Pięciu pozostałych uczniów, w tym Post, zostało wyciągniętych ze szpitala i uratowało ich jedynie szybkie myślenie burmistrza Jamesa Duane'a, który nakazał ich uwięzienie. Gdy uczestnicy zamieszek rozpowszechniali opowieści o anatomicznych okropnościach, wielu studentów medycyny i lekarzy uciekło z miasta, a reszta, w tym także Bayley, szukała schronienia w więzieniu.

Wściekłość tłumu trwała nieprzerwanie przez cztery dni, podczas których domy miejscowych lekarzy (z których wielu nie brało udziału w rozprawach) zostały splądrowane i zdewastowane. W pewnym momencie około 5000 osób zebrało się poza więzieniem i było tak groźnych, że rozmieszczono milicję, aby chronić budynek i jego mieszkańców. Po tym, jak "zbombardowani kamieniami i kostką brukową przy hałaśliwej motłochu, milicja wystrzeliła kilka tłumów w tłum".

Jak na ironię, chociaż w zamieszek zginęło aż 20 osób, żaden z nich nie był lekarzem ani studentem medycyny.Uważa się, że wielu uczestników zamieszek uległo ranom, które mogli leczyć lekarze.

W styczniu 1789 r. Nowy Jork uchwalił surowsze przepisy dotyczące rabunku grobów, których naruszenie mogłoby narazić sprawcę na "stojące na pręgierze lub publicznie pobite, ukarane grzywną lub uwięzione". Jednakże zezwalało to również na użycie ciał egzekucyjnych kryminaliści do rozbioru, co ostatecznie doprowadziło do bardziej rozsądnych praw anatomii.

Anatomia Acts

Według dr. Wilsona w Stanach Zjednoczonych miały miejsce "co najmniej 13, a może więcej, zamieszki w anatomii" między 1765 a 1852 rokiem, w stanach takich jak Massachusetts, Ohio, Maryland, Pensylwania, Vermont i Illinois.

Uznanie prawa stanowiło jedyną alternatywę dla rabunku grobów dla przedsiębiorczych młodych studentów medycyny, działały legislatury stanowe. Począwszy od 1830 roku, Massachusetts uczyniło legalnym wykorzystywanie nieodebranych zwłok do kontroli anatomicznej, a wkrótce potem nastąpiły inne stany. Po uchwaleniu tych praw, rabowanie grobów i rozruchy lekarzy nie stanowiły już problemu w Stanach Zjednoczonych.