The One Man Riot Squad

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Urodzony w 1896 roku w dzielnicy Gashouse na Manhattanie w Nowym Jorku, Broderick miał ciężkie, bezlitosne wczesne życie, rzucając szkołę w wieku 12 lat, gdy zmarł jego ojciec, aby mógł prowadzić ciężarówki, aby zarobić pieniądze dla swojej rodziny. Kiedy WW1 się rozkręciła, Broderick sumiennie zaciągnął się do marynarki i wziął udział w jedynym znanym oficjalnym ataku pugilistycznym, na tyle ironicznym, biorąc pod uwagę jego późniejszą reputację, że został znokautowany w pierwszej rundzie przez nieznanego marynarza.

Pod koniec pierwszej wojny światowej Broderick użył połączeń, które doprowadził do transportu ciężarówek, by zabezpieczyć pracę w związku zawodowym Teamsters, gdzie w końcu zwrócił na siebie uwagę przywódca pracy, Samuel Gompers. Gompers zatrudnił 5-centymetrowego, ważącego 170 funtów Broderick, aby służyć jako osobisty ochroniarz po usłyszeniu historii o umiejętnościach Brodericka pięściami.

Broderick był zmęczony byciem ochroniarzem, aw 1922 roku złożył podanie o przyjęcie do nowojorskiej straży pożarnej, zdawszy egzamin fizyczny w locie. Wkrótce jednak rozczarował się charakterem pracy, którą określił jako "nudną". Nieco ironicznie, po opuszczeniu straży pożarnej i zaciągnięciu się jako oficer policji w 1923 roku, pierwszą rzeczą, jaką zrobił Broderick, było uratowanie dwójki dzieci od płonącego budynku na jego pierwszej zmianie.

Bohaterowie tacy jak oni widzieli, jak Broderick awansował z rytmu na detektywa trzeciej klasy zaledwie trzy miesiące po wstąpieniu do NYPD. Było to imponujące, prawie niesłychane, że Broderick wkrótce potem awansował, a rok później został awansowany do pierwszej klasy w 1926 roku. Aby to ująć, w ciągu zaledwie trzech lat zdobył Broderick trzy promocje, które często wymagały od swoich oficerów regularnej kariery. The New York Herald Tribune zauważył, że jego szybki wzrost musiał być wynikiem "nadzwyczajnego szczęścia lub wpływów albo obu tych czynników".

Podczas gdy plotki o backroomie i związkach z czasów, gdy był związkowcem, zawzięcie potoczyły się o Broderick'a w szeregach NYPD, opowieści o jego zamiłowaniu do wymierzania sprawiedliwości pięściami w czasach, gdy przestępcy często otwarcie okrążali prawo, przyniosły mu okazanie dobrej woli publiczności i innym oficerom. Gazety w szczególności zjadały wyczyny Brodericka, radośnie opowiadały o nim, atakując różnych przestępców tylko dlatego, że mógł, niezależnie od tego, czy złapał ich, robiąc cokolwiek złego, czy nie.

Na przykład Broderick stał się niesławny z powodu swojego zwyczaju uderzania znanych przestępców do góry nogami zwiniętą gazetą. Jeśli nie brzmi to tak źle, należy zauważyć, że w gazetach tych zwykle znajdowała się żelazna krata ukryta w środku, co pozwoliło mu pokonać nieprzytomnych podejrzanych w biały dzień, ale później nadal było w stanie powoływać się w sądzie, że tylko im dał figlarny walnięcie z gazetą.

Broderick najwyraźniej nie bał się nawet najbardziej przerażających gangsterów i był znany z tego, że reaguje na groźby swojego życia, jeżdżąc do gangstera, który stworzył dom groźby i zaatakował go. Najsławniejszym tego przykładem było, kiedy głośny gangster Legs Diamond pił jedną noc ze swoimi kohortami i, po wezwaniu Brodericka różnych nieokrzesanych nazwisk, oznajmił, że zamierza "wziąć Broderick na dzisiejszą przejażdżkę".

Diament i załoga zaczęli wtedy polować na Brodericka, aby spełnić obietnicę. Inni niscy, którzy o tym słyszeli, dołączyli do świty, chcąc zobaczyć spektakl.

Na nieszczęście dla Diamenta Broderick również o tym usłyszał i zaczął kolejno polować na Diamonda. Gazety poinformowały później, że niedługo Broderick znalazł go na rogu 46. i Broadwayu. Broderick zbliżył się do Diamenta i współpracownika. stwierdzając: "Rozumiem, że chcesz mnie zabrać na przejażdżkę".

W tym momencie ochroniarz Diamentu uciekł, pozostawiając Diamentowi samego Brodericka. Kiedy jego skrzydłowy znikał z widoku i cała grupa podziemnych typów patrzyła dalej, Diamond próbował zagrać to wszystko, rzekomo stwierdzając: "Ah, posłuchaj Johnny'ego, czy nie możesz żartować?" W tym momencie Broderick uderzył go w twarz, a potem bezceremonialnie wepchnął go prosto do pobliskiego kosza na śmieci.

Przy tak wielu przestępcach będących świadkami poniżenia bossa-bossa, a późniejszego upadku Diamonda z wpływów podziemia, burmistrz Nowego Jorku Jimmy Walker uznał ten incydent za kończącą karierę kryminalną Diamenta: "Broderick tak dobry jak zabity Diament z tym śmiechem może stuntować. Skończyło go jako lider."

(Następnie Diamond znalazł się ofiarą kilku prób zabójstwa, często trafiając do szpitala z ranami po kulach. Po incydencie pod koniec 1931 r., Kiedy Diamond był w szpitalu, policja dokonała nalotu na jego dom i znalazła twarde dowody, że był nieposłuszny. Następnie został skazany na cztery lata więzienia, ale odwołał się od wyroku i został zwolniony. To się nie sprawdziło. Podjęto kolejną próbę zamachu, tym razem z powodzeniem, ponieważ w grudniu 1931 roku wszczepili pociski w mózg, a nie jego ciało. Plotka głosiła, że za uderzeniem stoi przewodniczący partii Demokratycznej Dan O'Connell i że to policja przeprowadziłem to.)

Tak bezczelna taktyka stała się wizytówką Brodericka. Na przykład podczas jednego z jego szeroko rozpowszechnionych wyczynów, w 1931 roku Broderick śmiało stawił czoła Dwóm Gun Crowley, który został uwięziony przez kilkaset policjantów w mieszkaniu. Wkrótce między policją a Crowleyem wybuchła strzelanina. Kiedy przybył Broderick, z tłumem, którego gazety zgłosiły się do prawie 15 000 osób, po prostu przechadzał się po ulicy bez osłony i zapukał do drzwi, podobno z następującą wymianą,

Broderick: Hej, oni cię mają, Crowley. Dlaczego się nie poddajesz?

Crowley: Znasz mnie wystarczająco dobrze, Johnny. Wiesz, że jedyny sposób, w jaki tu wyjdę, to strzelanie

Broderick: Aw ty jesteś szalony, Powiem ci, co zrobię: pójdę za róg na dwie godziny. Jeśli nie będzie cię wtedy, wejdę i cię zabiorę.

Później, po wystrzeleniu około 700 nabojów w budynku i lobowaniu gazu łzawiącego, Broderick i spółka. podbiegł do drzwi i powalił go. W środku znaleźli rannego Crowleya (czterokrotny strzał). Wycelował broń w Broderick, ale zamiast próbować wydostać się z linii ognia, Broderick po prostu podszedł do stwierdzenia: "Rzuć broń, niech pan trzyma ręce w powietrzu". Kiedy podszedł wystarczająco blisko, uderzył rannego Crowleya w twarz i rozbroił go.

Kolejny z jego szeroko rozpowszechnionych wyczynów miał miejsce pięć lat wcześniej, w listopadzie 1926 roku, kiedy położył kres w więzieniu The Tombs na Manhattanie. Podczas próby przerwy w więzieniu trzech więźniów, Hymie Amberg, Bobbie Berg i Red McKenna, zabiło strażnika i strażnika i uwięziono za kupą węgla. Kiedy przybył Broderick, zamiast chować się za osłoną, tak jak robiła to reszta policji, chwycił metalową pokrywę kosza na śmieci i rzucił się w stronę strzelających przestępców.

Stąd reportaż, który ukazał się bezpośrednio po wydarzeniu, stwierdził, że przestępcy, o których mowa, widzą, że nadszedł Broderick i po prostu popełnili samobójstwo zamiast stawić mu czoła … Jednak prawda wydaje się, że gdy Broderick do nich dotarł i zaczął strzelać z bliskiej odległości uciekli ze sterty węgla, a teraz bez osłony zostali zastrzeleni przez policję.

Kolejną opowieścią o tym stylu Johna McClane'a, policjanta z Hollywood, który pojawił się w wiadomościach, był przypadek, w którym zrobił bardzo nie-hollywoodzką rzecz, która zaowocowała samochodem, w którym pięciu uzbrojonych gangsterów przerzucało się w pośpiechu. W jaki sposób? Wychylił się z samochodu policyjnego jadącego z dużą prędkością i zamiast celować w pasażerów, jak to zwykle bywa w filmach, po prostu wystrzelił jedną z opon.

Eksplozje Brodericka nie pozostały niezauważone przez celebrytów, którzy zaczęli żądać usług Brodericka jako ochroniarza, gdy odwiedzali Nowy Jork. Punktem kulminacyjnym był Broderick, który osobiście poprosił Prezydent Franklin Roosevelt, by poprowadził swoją ochronę podczas uczestnictwa w World Series z 1936 roku. Podobne prośby złożyła królowa Rumunii i król Belgii, gdy byli w mieście.

Pomimo swojej budzącej lęk reputacji, nieco wątpliwej taktyki przestępczej i tego, jak słynny Broderick był wtedy w całym kraju, Broderick był znany jako ogólnie skromny, przyziemny facet, kiedy nie był w pracy. Prawie nigdy nie rozmawiał z prasą o żadnym z jego bohaterskich czynów, z wyjątkiem oficjalnych raportów policyjnych. On również powstrzymał się całkowicie od palenia i picia i zazwyczaj spędzał wolny czas w domu z żoną lub ćwiczył na siłowni.

To nie do picia i palenie było dla niego ważne, jak powiedział mu jeden z jego przyjaciół, Toots Shor, który był właścicielem pubu w mieście. Pewnej nocy Shor twierdził, że zadzwonił do Brodericka jako aktor Edward G. Robinson był w swoim pubie i chciał osobiście spotkać się z Broderickiem. Widzisz, Robinson zagrał Broderick w filmie z 1936 roku Kule lub karty do głosowania.

Dalec nie był podekscytowany spotkaniem z aktorem, ale stwierdził, że Broderick powiedział mu: Powiedz mu, że nie chcę go spotkać. Powiedz mu, że powinienem go spłaszczyć.

Zdezorientowany, Shor odpowiedział: "Co cię pożera? Robinson jest świetnym facetem."

Do którego Broderick powiedział: "Tak? Przypuśćmy, że pozwoliłem moim dzieciom zobaczyć to zdjęcie - i widzieli go, grającego w moją część, faktycznie biorąc drinka i paląc cygaro?"

Broderick był także kompletnym pluszowym misiem, jeśli chodzi o kobiety i dzieci, nigdy nie wahając się chodzić w nocy do domu młodych kobiet, jeśli czują się one niebezpieczne i oferując swoje usługi jako ochroniarz, bezpłatnie, kobietom, które padły ofiarą przemocy domowej., od czasu do czasu odwiedzając swoich byłych partnerów, aby "nauczyć ich lekcji".

W jednym przypadku nowojorskie gazety doniosły, że Broderick pobił kilku młodych mężczyzn, którzy nękali kobiety na ulicy. Następnie, na wszelki wypadek, Broderick rzucił je przez okna, aby mógł je aresztować za złośliwe zniszczenie własności. Doniesiono, że wszyscy dostali 30 dni w więzieniu za oskarżenie o zniszczenie mienia.

Jeśli zgadywasz, że kariera Brodericka była nękana przez kontrowersje, masz rację.Należy jednak zauważyć, że jego niewłaściwe traktowanie tych, których uważał za przestępców (bez względu na to, czy byli lub nie), nie było w tym czasie rzadkością dla policji. Dopiero po kilkudziesięciu latach po przejściu na emeryturę nowojorskie siły policyjne spróbują ograniczyć tego rodzaju zachowania, rozpoczynając szkolenia dla swoich funkcjonariuszy w zakresie respektowania praw obywatelskich. Ale w czasach Broderick, gangsterzy często byli w stanie obnosić się ze swoimi zbrodniami, mając niewielkie ryzyko, że zostaną ukarani w jakikolwiek znaczący sposób z powodu spłacenia odpowiednich urzędników. To spowodowało, że niektórzy członkowie policji uważali to za swój obowiązek oddawania sprawiedliwości, gdy system sprawiedliwości nie chciałby. Jak zauważył były asystent naczelnego inspektora Walter Henning w 1966 roku: "Mieli raczej zostać zamknięci, niż spotkać się z Johnnym".

Niemniej jednak Broderick wziął nadmierną siłę na zupełnie nowy poziom.

W jednym przypadku w 1937 r. Sąd Najwyższy w Nowym Jorku musiał nawet wstąpić, uwalniając więźnia na długo przed zakończeniem wyroku. Czemu? Pomyśl Kapitan Hadley / Bogs w skazani na Shawshank. W swoim orzeczeniu stwierdzili, że Broderick "pobił go tak bardzo, że będzie kaleką na całe życie. Wydaje mi się, że ten człowiek znacznie więcej niż dopuścił się swojej zbrodni. "Oprócz ciężkiego bicia, podczas pobytu w areszcie policja nie otrzymała pomocy medycznej.

Znowu Broderick wyszedł z bezkarności.

Ponadto, Drużyna Przemysłowa (później na nowo zrekrutowana jako Drużyna gangsterska) funkcjonariuszy cywilnych Brodericka przez pewien czas była często cytowana za nadmierną siłę - nie przeciw próbom rozbijania tłumów napastników poprzez rozbijanie różnych części ciał tych napastników.

W jednym przypadku w 1926 roku Amerykańska Unia Swobód Obywatelskich oskarżyła Drużynę Przemysłową o zaatakowanie pracowników firmy Interborough Rapid Transit Company, poważnie raniąc 20 z nich, bez powodu. Broderick twierdził, że jest to samoobrona, podobnie jak w wielu innych tego typu przypadkach.

Oczywiście, ekipa przemysłowa nie zawsze interweniowała w strajkach i było kilka oskarżeń o jego karierę, że Broderick i jego koledzy oficerowie w składzie często oferowali "ochronę" strajkujących przed takimi uderzeniami (i patrz w drugą stronę, gdy napastnicy zaatakowali strupy), jeśli urzędnicy związkowi zapłaciliby im za to. W każdym przypadku jednak Broderick i jego załoga zostali oczyszczeni z wszelkich zarzutów lub w innych przypadkach nie podjęto żadnych działań w celu zbadania oskarżeń.

Należy zauważyć, że Broderick był znany z chodzenia w tysiącach dolarów, prowadzenia cadillaca i posiadania luksusowego mieszkania w Queens, które jakoś utrzymywało za 4000 dolarów rocznie wynagrodzenie (dzisiaj 70 000 dolarów).

Był również znany z wielu powiązań z kontrowersyjną machiną polityczną Demokratycznej Tammany Hall. Poza tym dziennikarz Francis James Westbrook Pegler zauważył, że podczas gdy Broderick nie wahał się pobić wielu znanych przestępców, których napotkał na ulicach, innym razem, niechcący spojrzał w drugą stronę bez wyraźnego powodu, "było wiele niskich postaci w miasto, znane ze swojej działalności w rakietach, które szły tuż obok detektywa Brodericka na ulicy i w holu Ogrodu [Madison Square], którego nie znalazł okazji, by się podskakiwać.

Jednak ze względu na publiczne postrzeganie jego niezachwianego oddania się obowiązkom (czy to dokładnego wizerunku, czy nie), Broderick był rzadko upomniany za swoje działania, a liczne skargi wniesione przeciwko niemu za napaść i nadmierną siłę zostały w dużej mierze zamiecione pod dywan. Nawet procesy sądowe przeciwko niemu, które nie były tak rzadkie, były zwykle odrzucane przez sędziów, którzy byli przyjaźnie nastawieni z jury, który podziwiał, Broderick i jego wysiłki na rzecz oczyszczenia ulic Nowego Jorku.

Ale zawsze istnieją ograniczenia i po latach tych nalegań, Broderick został zdegradowany w 1934 roku do rangi patrolowca. Jak donosił dziennikarz Westbrook Peglar, degradacja nastąpiła, ponieważ Broderick "przez kilka lat cieszył się popieraniem i pomocą niektórych z najbardziej szkodliwych polityków Tammany w mieście".

W ciągu kilku lat został on przywrócony do detektywa, ale problemy nie ustąpiły, a do 1947 roku został bardzo cicho przymusowo wycofany z policji przez prezydenta Williama O'Dwyera pośród oskarżeń, że Broderick był w zmowie z gangsterami. Odkryto, że w listopadzie 1946 r. Broderick towarzyszył byłemu więźniowi Benowi Kaye w Hot Springs w Arkansas, gdzie para spotkała się z gangsterem Owneyem Maddenem z nieujawnionych powodów. Broderick później zaprzeczył, że było w tym coś podejrzanego, stwierdzając, że często kojarzy się z różnymi gangsterami i innymi przestępcami, aby śledzić, co dzieje się z przestępczym podziemiem w Nowym Jorku; to była tylko część jego pracy.

Po przejściu na emeryturę Broderick złożył bezskuteczną kandydaturę na urząd polityczny w 1949 r., Ale wspomniany powód, dla którego odszedł na emeryturę, pojawił się w świetle publicznym, a jego aspiracje polityczne poszły do toalety. Następnie sprzedał prawa do swojej historii życia firmie RKO Pictures za 75 000 USD (obecnie około 753 000 USD). Zrobiono scenariusz, wstępnie nazwany "Broadway's One-Man Riot Squad" i aktorzy zatrudnieni, ale nigdy nie udało im się nakręcić filmu opartego na jego życiu z powodu obaw budżetowych. Broderick wziął pieniądze i przeszedł na farmę, gdzie hodował konie i psy. Zmarł w 1966 roku w wieku 70 lat z gazetami w całym kraju, nazywając go "Najtrudniejszym policjantem na świecie".

Fakt premiowy:

Broderick uwielbiał walkę wręcz, widział, jak zaprzyjaźnił się z mistrzem wagi ciężkiej, Jackiem Dempseyem, który często prosił go o bycie jego ochroniarzem podczas walk w Madison Square Garden i był kiedyś cytowany jako "Będę walczył z Johnnym w każdej chwili na ringu z jego zasadami, ale Nie walczyłbym z nim w alejce za milion dolarów.