Od Czarnoksiężnika do Duchownego, przez Pirata do Admirała, Niezwykłe Życie Eustackiego Mnicha

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Urodzony w 1170 roku w pobliżu Boulogne we Francji, historia Eustache'a zaczyna się naprawdę w Toledo w Hiszpanii, gdzie podobno studiował czarną magię i, według współczesnej pracyHistoire des Ducs de Normandie"Nikt nie uwierzyłby w cuda, które osiągnął, ani w to, co mu się przydarzyło wiele razy." Ostatecznie rezygnując ze swoich sztuczek salonowych, wkrótce zdecydował się dołączyć do klasztoru benedyktynów w Opactwie St. Samer (niedaleko Calais).

W pewnym momencie około roku 1190 ojciec Eustachego został zamordowany, a Eustachy opuścił benedyktynów, by zemścić się na Hainfrois de Heresinghen, domniemanym zabójcy. Zgadzając się na pojedynek przez surogatów, mistrz Heresinghen wygrał, a tym samym proces przez walkę uniewinnił Heresinghen z zarzutów.

Po nieudanej zemście, a teraz woli życie poza klasztorem, Eustace następnie pracował dla hrabiego Renaud de Dammartin z Boulogne jako jego seneschal (steward), rówieśnik i komornik. Najważniejsze dla przyszłego życia Eustachy, jego obowiązki obejmowały nadzór nad majątkiem hrabiego. Po tym, jak Heresinghen ustanowił spisek, aby go zdyskredytować, hrabia poprosił o księgowość, a Eustachy uciekł do Lasu Boulonnais, około 1204 roku. Biorąc swój lot na znak winy, hrabia przejął majątek Eustachy i spalił jego ziemię. Nie chcąc lekceważyć się, Eustace rozpoczął serię nalotów na majątek hrabiego, w tym spalenie dwóch hut, które niedawno wybudował hrabia. Bez względu na to, czy był naprawdę winny defraudacji, jak hrabia zaczął wierzyć, po zniszczeniu majątku hrabiego, był oficjalnie banitą i jednym z bardzo potężnym wrogiem.

Mając w tym momencie rzekomego czarnoksiężnika, mnicha i administratora, Eustace zdecydował się na podjęcie nowego piractwa zawodowego. Żeglując kanałem La Manche i Cieśniną Dover, Eustachy pracował czasem dla siebie, a czasami jako najemnik w latach 1205-1212. Eustace, wraz ze swymi braćmi, zdobył sobie sławę i ostatecznie dowodził aż 30 okrętami flaga króla Jana Anglii. Najeżdżając wzdłuż wybrzeży Normandii i Wysp Normandzkich, on i jego bracia założyli kilka baz na wyspach, w tym na Corning Castle w Guernsey.

Niezadowolony z ogromnych łupów, jakie zgromadził do tej pory, około roku 1212, Eustachy zaczął grać obiema stronami, napadając także na angielskie wybrzeże; w tym samym czasie hrabia de Dammartin zawarł sojusz z królem Janem. Oficjalnie zmieniając strony w tym momencie, Eustace przeniósł swoje umiejętności z powrotem do Francji, gdzie znalazł pracę z księciem Louisem. Razem wspierali powstanie angielskie w latach 1215-1216 (kiedy król Jan odmówił uszanowania negocjacji zakończonych w Magna Carta) z myślą, że Louis w końcu przejmie angielski tron.

Król Jan umarł jednak i wraz z powstaniem Henryka III bunt stracił poparcie. Niezrażony, w sierpniu 1217 r. Francja wysłała swoją flotę przez Kanał La Manche pod dowództwem Roberta de Courtenai, a Eustachy jako admirał z ponad 70 okrętów, z których niektóre były mocno przeładowane, nosząc broń, ludzi i konie.

Anglicy byli przygotowani i spotkali się z francuską flotą w Sandwich. Przejęcie kontroli nad flotą z Eustachy, de Courtenai, nakazało okrętom przeprowadzenie nierozważnego ataku; tracąc wiatr, francuska flota poniosła poważne straty, w dużej mierze dzięki temu, że Anglicy uwolnili wapno od wiatru, który zaślepił francuskie wojska.

Ostatecznie de Courtenai i rycerze zostali zabrani za okup, a zwykli żołnierze zostali wymordowani.

Jeśli chodzi o Eustachego, znaleziono go w kryjówce statku. Podobnie jak w przypadku innych notabli zdobytych podczas bitwy, zaproponował, że zapłaci fortunę w formie okupu za uwolnienie, ale zirytowany angielski, którego Eustachy zdradził zaledwie kilka lat wcześniej, postanowił nie brać pieniędzy w jego sprawie. Zamiast tego związali go i kazał mężczyźnie o imieniu Stephen Crabbe oderwać mu głowę. W (w dużej mierze fikcyjnej) pracy z 1284 dotyczącej życia Eustachego, Romans Eustachy mnicha, zakończyła się jego śmiercią (przetłumaczoną): "Nikt nie może długo żyć, kto spędza dni chore."

W następstwie, Louis ostatecznie zrezygnował z roszczenia do tronu Anglii, a bracia Eustachego zostali wywłaszczeni ze swoich wysp na Wyspach Normandzkich.

Fakt premiowy:

The Magna Carta (Wielka Karta) został wykonany w Runnymede 15 czerwca 1215 roku pomiędzy królem Johnem i jego zwolennikami, w tym Stephenem Langtonem, arcybiskupem Cantebury i Williamem Marshallem, hrabią Pembroke i buntownikami, w tym Richardem de Clare, hrabią Hertford i Geoffreyem de Mandeville, Earl of Essex i Gloucester. W skrócie, statut zrodził się ze straszliwego rządzenia króla Jana.Widząc, że jest ponad prawem, John był arbitralny i brutalny, i przez 10 lat poprzedzających negocjacje w Runnymede, John wykrwawił angielskich baronów z wysokimi podatkami, które płacił za katastrofalne kampanie militarne we Francji. Zdenerwowani, baronowie ostatecznie doprowadzili Johna do zgody na pewne reformy, które obejmowały dostęp do wymiaru sprawiedliwości i proces przez rówieśników, ograniczenia podatków i zdolność Korony do przejęcia własności oraz ochronę przed nielegalnym więzieniem. Chociaż bare-kości według dzisiejszego standardu, Magna Carta jest uważany za punkt zwrotny w poszukiwaniu wolności obywatelskich i praw wolnych ludzi przeciwko państwu.