24 Za kulisami Fakty na temat Czarnoksiężnika z krainy Oz.

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

"… i twój mały pies też!"

Od czasu premiery w 1939 roku The Wizard of Oz stał się jednym z najczęściej oglądanych filmów wszechczasów. I nic dziwnego - dzięki reedycji, corocznym pokazom telewizyjnym i licznym wydaniom wideo / DVD przez dziesięciolecia, Dorothy i gang śpiewali i tańczyli w głąb serc milionów.

Jednak przy całej magii największym cudem może być fakt, że film został kiedykolwiek ukończony. Nie wierzcie nam? Zapytaj Jacka "Tin Mana", Haleya, który kiedyś miał to do powiedzenia ankieterowi o pracy nad filmem: "Ludzie pytają mnie, tak jak teraz pytasz mnie, " Muszę się zabawić, tworząc Czarodzieja z krainy Oz . " To nie było zabawne. Jakby to było zabawne. To była ciężka praca. To wcale nie było zabawne."

Co miał przez to na myśli? Dobrze…

24. Chaos zaczął się od scenariusza.

Film oparty jest na The Wonderful Wizard of Oz L. Frank Bauma, wydanym po raz pierwszy w 1900 roku. Trzej pisarze (Noel Langley, Florence Ryderson i Edgar Allen Woolf) są wymienieni w początkowych filmach, ale więcej niż tuzin innych pisarzy, autor tekstów i członkowie obsady przyczynili się do ostatecznej wersji. Nawet po tym, jak zaczęli kręcić, scenarzyści i reżyserzy ciągle aktualizowali scenariusz, by dodawać lub wycinać sceny, co doprowadziło do zamieszania na planie, o tym, gdzie historia się dzieje.

23. Naprawdę? "Zła czarownica", która kochała swojego syna …

We wczesnej wersji scenariusza pisarze podarowali Czarnoksiężnikowi z Zachodu syna o imieniu Bulbo, którego chciała rządzić Oz.

22. Drzwi obrotowe kierunku sceny.

Norman Taurog nadzorował wstępne rzucanie i ustawianie konstrukcji, ale pozostał przed rozpoczęciem strzelania. Filmowanie rozpoczęło się pod patronatem Richarda Thorpe'a, ale on trwał zaledwie dwa tygodnie zanim został zwolniony. George Cukor następnie wszedł na pokład na kilka dni, aby pomóc w ponownym opracowaniu wyglądu filmu; zmienił reżyserię Gone with the Wind, a Victor Fleming został wprowadzony, aby go zastąpić. Fleming nadzorował większość zdjęć, ale został wysłany, by zastąpić Cukora w " Przeminęło z wiatrem", zostawiając króla Vidora, by poradził sobie ze scenami z Kansas, ostatnią, która zostanie zastrzelona. Ostatecznie Fleming jako jedyny z pięciu dyrektorów został uznany.

21. Margaret Hamilton prawie nie dostała roli.

Trudno sobie wyobrazić, by ktokolwiek grał niegodziwą Wiedźmę z Zachodu, dokładnie to robili producenci, gdy rozważali obsadzenie Gale Sondergaard w roli. Na początku przedprodukcji ich pomysł polegał na tym, by czarownica wyglądała jak czarujący czarny charakter, jak zła królowa w Królewnie Śnieżce Disneya i siedmiu krasnoludkach. Sondergaard został obsadzony i sfotografowany na testy garderoby, ale po tym, jak studio postanowiło zrobić czarownicę bardziej konwencjonalnie brzydką, Sondergaard wycofał się, a część trafiła do Hamiltona.

20. Godziny były brutalne.

Samotna matka, Hamilton z czasem spierała się ze studiem na planie, a ona zgodziła się przyjąć tę rolę na trzy dni przed rozpoczęciem zdjęć. Zgodziła się na pięć tygodni pracy, która trwała trzy miesiące. Nie żeby była jedyną osobą na planie zajmującą się wyczerpującymi harmonogramami; czas trwania obsady wynosił 4 rano każdego dnia, a zdjęcia często trwały do 7 lub 20 wieczorem.

19. Dlaczego nie robią makijażu za pomocą cyny.

Lepdy znany późniejszym fanom telewizyjnym jako Jed Clampett z The Beverly Hillbillies, Buddy Ebsen był pierwszym aktorem, który zagrał Tin Mana, ale po dziewięciu dniach filmowania cierpiał na ciężką reakcję alergiczną na swój makijaż, proszek aluminiowy, który dostał się do jego płuc i sprawił, że nie był w stanie oddychać. Ebsen znalazł się w szpitalu, walcząc o swoje życie, a minie jeszcze kilka lat, zanim wróci na scenę.

18. Doświadczenie Hamiltona przed śmiercią.

Podczas filmowania ognistego wyjścia Witched Witch z Munchkinland, Hamilton doznał oparzeń pierwszego stopnia na twarzy i oparzenia drugiego stopnia na prawej ręce, kiedy płomienie specjalnego efektu wystrzeliły w górę, zanim zszedł przez klapę. Jej oparzenia były tak poważne, że przez sześć tygodni leżała w szpitalu, a nawet po powrocie do pracy nosiła zielone rękawiczki, aby ukryć fakt, że jej ręka nie w pełni się zagoiła.

17. Święta krowa! W jaki sposób ubezpieczono ten film?

Kiedy Hamilton powrócił do filmowania, odmówiła wykonania sceny "Surrender Dorothy" i zaryzykowała kolejny wypadek. Jej zastępca, Betty Danko, zamiast tego wykonał scenę … co doprowadziło do tego, że Danko doznał poważnych obrażeń, kiedy "miotła" (w rzeczywistości fajeta) eksplodowała podczas trzeciego ujęcia - wysłanie Danko do szpitala na 11 dni i trwale naznaczyła ją nogi.

16. Bycie wykonawcą tła nie gwarantowało bezpieczeństwa.

Podczas nawiedzonej sceny leśnej kilka statystów grających Skrzydlate Małpy zostało rannych, gdy druty fortepianu podwieszone od dachu pękły, upuszczając je kilka stóp na podłogę sceny dźwiękowej.

15. Nawet pies nie może pozostać poza listą obrażeń.

Toto (w rzeczywistości kobieta Cairn terrier o imieniu Terry) złamała stopę, gdy została nadepnięta przez jednego z żołnierzy Wicked Witch's. Musieli sprowadzić psa podwójnie, podczas gdy ona odzyskała zdrowie przez dwa tygodnie w rezydencji Garland. (Na szczęśliwszy list, Terry - która zmieniła nazwisko na Toto po premierze filmu - cieszyła się szczęśliwą karierą filmową, występując w 16 filmach aż do swojej śmierci w 1945 roku.)

14. Noszenie kostiumu cyny nie było piknikiem.

Kostium Tin Mana był tak sztywny, że Haley musiała opierać się o tablicę, by odpocząć między ujęciami (podobny problem do tego, co przeżył Anthony Daniels, kiedy był ubrany w C-3PO dla filmów Star Wars ).

13. Makijaż cyny też nie był zabawny.

Kiedy Ebsen musiał zrezygnować ze swojego zdrowia, MGM natychmiast przekształcił swoją rolę w Jacka Haleya (któremu nigdy nie powiedziano, dlaczego Ebsen odszedł). Metaliczny połysk na twarzy Haley został wykonany przy użyciu pasty aluminiowej, która była zdecydowanie mniej śmiercionośna niż aluminiowy pył, który nosił Ebsen. Mimo to Haley stworzył ciężką infekcję oka z makijażu.

12. Trochę gorąco pod tym …

Kostium Lahr został wykonany z prawdziwego futra lwa i ważył 90 funtów. Sprawiło to, że było nieznośnie gorąco, zwłaszcza w płomiennych lampach studyjnych, które podniosły temperaturę zestawu do 100F (37 ° C). Lahr tak się spocił, że kostium przemokłby pod koniec dnia. W rzeczywistości na planie stały dwie osoby, których jedyną pracą było spędzanie nocy na wysychaniu kostiumu.

11. Kostium Stracha na wróble Roya Bolgera.

Choć nie było tak niewygodne, jak kostiumy dla Tin Mana i Tchórzliwego Lwa, Ray Bolger zmierzył się z własnymi wyzwaniami ze strojem Stracha na wróble. Jego pot nie miał gdzie się schować pod gumową maską, a jego skóra często pękała i krwawiła po zdjęciu maski. Kiedy filmowanie się zakończyło, maska pozostawiła wzór linii na jego twarzy, które trwały ponad rok, aby odejść.

10. Tajemniczy płaszcz.

Kiedy wytwórnia filmowa poszła szukać kurtki dla aktora Franka Morgana ("Czarodzieja" w Czarnoksiężniku z krainy Oz ), aby nosić charakter, poszli do sklepu z używanymi rzeczami w poszukiwaniu odpowiedniego wyglądu. Kupili cały wieszak z kurtek, z których Morgan, reżyser Victor Fleming i kierownik działu garderoby, wybrali jedną, która według nich miała odpowiednią ilość "podłej elegancji". Pewnego dnia na planie Morgan wyjął jedną z kieszeni i odkrył etykieta, która mówi, że płaszcz został stworzony dla … L. Frank Baum. Szybki telefon do wdowy po Baumie (zmarł w 1919 r.) Potwierdził, że płaszcz był kiedyś własnością autora oryginalnych książek Czarodzieja z Oz.

9. Obiad nie był zabawny dla obsady.

Z powodu dyskomfortu, jaki odczuwali główni członkowie obsady, było to niczym w porównaniu z wyzwaniami, w których próbowali zrobić coś tak prostego, jak zjeść lunch. Lahr mógł jeść tylko przez słomkę ze względu na delikatny makijaż (co zajęło dwie godziny); musiał spędzić dodatkową godzinę, żeby go wyretuszować, jeśli zjadł coś bardziej znaczącego. On, Bolger i Haley musieli jeść posiłki w ich garderobach, żeby nie przestraszyć innych gości w stołówce MGM. Hamilton nie był ograniczony do garderoby, ale nie mogła jeść w charakterze z powodu miedzi w jej zielonym makijażu (która była toksyczna w przypadku połknięcia) i musiała utrzymywać się na płynnej diecie w ciągu dnia.

8. Po prostu nie oddychaj podczas tej sceny, Dorothy.

Na słynnej scenie makowej "śnieg", który spadł na bohaterów i spowodował zasypianie Dorothy, był w rzeczywistości azbestem chryzotylowym klasy przemysłowej - substancją często używaną we wczesnym Hollywood z powodu jej zdolności do naśladowania lekko padającego śniegu. Specjaliści od efektów specjalnych skorzystali z tej opcji, mimo że efekty oddychania azbestem były znane od kilku lat.

7. Wyzwania dotyczące pracy ze zwierzętami, Część I

Chociaż Terry / Toto był przeszkolony, aby reagować na ciche polecenia swojego trenera, często wymagało to kilkunastu ujęć, aby skłonić ją do podążania za swoimi ludzkimi gwiazdami wzdłuż Żółtej Ceglanej Drogi, dodając do tego już długi dzień strzelania.

6. Wyzwania dotyczące pracy ze zwierzętami, Część II

Pamiętasz konia innego koloru w Szmaragdowym Mieście? W jednej scenie Dorothy i jej przyjaciele siedzą w powozie ciągniętym przez konia, który wydaje się zmieniać kolor na całej scenie. Do stworzenia efektu użyto czterech oddzielnych koni, ponieważ filmowcy zdawali sobie sprawę, że czterokrotne zmienianie koloru konia byłoby zbyt czasochłonne. Trzy konie były zabarwione cytrynowym, pomarańczowym i winogronowym żelatynowym proszkiem, co oznaczało, że sceny musiały zostać szybko wystrzelone, zanim konie zdołały je zlizać.

5. "Over the Rainbow" został prawie wycięty z filmu.

W porównaniu do wszystkiego, muzyka do Czarnoksiężnika z krainy Oz była prawdopodobnie najłatwiejszą częścią filmu. Ale to nie znaczy, że nie było nieporozumień co do tego, jakie utwory zawierać. "Over the Rainbow", który stał się jednym z najbardziej znanych piosenek filmowych wszechczasów, został usunięty z filmu po obejrzeniu z kierownictwem MGM, który myślał, że piosenka spowolniła film i że źle się stało z "małej dziewczynki" śpiewanie na podwórzu. "Zwyciężyły głowy Coolerów, a piosenka została przywrócona.

4. Niezbyt czerwone pantofle.

W serii książkowej The Wonderful Wizard of Oz buty Dorothy były srebrne. Langley zalecił zmianę klapek na ruby, ponieważ jasnoczerwony odcień byłby o wiele lepszy w porównaniu z Yellow Brick Road.

3. Role Switcheroos.

Ray Bolger został początkowo obsadzony jako Tin Man. Ray czuł, że jego chudy, swobodny styl tańca zostanie zduszony przez garnitur Tin Mana, więc udało mu się przekonać aktora obsadzonego w roli Stracha na wróble, Buddy'ego Ebsena, do zmiany ról.

2. Przynajmniej byli dobrze opłacani … prawda?

Chociaż The Wizard of Oz był nominowany do sześciu nagród Akademii, zabrał do domu tylko dwa trofea (za najlepszą piosenkę i najlepszy oryginalny wynik), przegrywając Najlepszy obraz po śmierci. Żadna z obsad nie została nominowana do nagrody aktorskiej, choć Garland otrzymała honorową nagrodę Akademii Młodej Młodziaczki za pracę w Czarodzieju z Krainy Oz i Babes in Arms. Jeśli chodzi o rekompensatę finansową, najlepiej zarabiającymi aktorami byli Bolger i Haley, z których każdy zarabiał około 3 000 $ tygodniowo (około 52 000 $ dzisiaj, po skorygowaniu o inflację) w porównaniu do 500 $ Garlanda. Ale po zamknięciu produkcji, to było to. Ilekroć pytano go, czy otrzymywał jakiekolwiek pozostałości z corocznych transmisji telewizyjnych z filmu, Bolger często mówił: "Nie, po prostu nieśmiertelność. Osiągnę to."

1. Trwałe blizny.

Późniejsze życie Judy Garland oznaczało zmagania ze zdrowiem psychicznym, w tym z depresją. Wielu prześladuje jej cierpienie Czarnoksiężnika z krainy Oz. 16 lat w czasie kręcenia, była tragiczną ofiarą przemocy emocjonalnej na planie. Oprócz bycia sfilmowanym przez sfrustrowanego reżysera, Garland także został zraniony przez szefa wytwórni MGM, Louisa B. Mayera.

Mayer rzekomo nazywała Garland (która cierpiała na Skoliozę) "moim małym garbusem". Garland musiała też nosić bolesne urządzenie w stylu gorsetu wokół tułowia, aby poprawić skrzywienie kręgosłupa i sprawić, by wyglądała młodziej na rolę młodszego dziecka..

Osoby bliskie Judy powiedziały, że nigdy nie wyzdrowiała z zabiegu na planie. Judy miała dożywotnią walkę z depresją, która według wielu osób doprowadziła do jej śmierci w wieku 47 lat. Niech trudności i leczenie Judy przypominają nam wszystkim: musimy traktować ludzi (a zwłaszcza dzieci) lepiej.

Każdy może być ofiarą straszliwego nadużycia i musimy szerzyć słowo, że krzywdzenie innych - a zwłaszcza dzieci - może mieć tragiczne, trwające całe życie konsekwencje. Udostępnij historię Judy klikając poniżej.