Marie Curie kiedyś miała dwa pojedynki, które walczyły o nią po romansie z żonatym mężczyzną

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Marie Curie i jej mąż, Pierre, nie byli obcy dla prasy. W 1903 roku para ta otrzymała nagrodę Nobla "w uznaniu niezwykłych usług, jakich dokonali dzięki wspólnym badaniom zjawisk radiacyjnych odkrytych przez profesora Henri Becquerela". Ich związek był szczęśliwy, a każdy z nich był na równej stopie intelektualnej z drugim. Obchodzili swoją Nagrodę Nobla i kontynuowali swoją pracę. Ale po kilku latach uderzyła tragedia.

W 1906 roku ukochany mąż Curie zmarł w wypadku. Po południu 19 kwietnia Pierre przeszedł na drugą stronę ulicy w ulewnym deszczu, gdy przejechał go powozem konnym przewożącym sześć ton wojskowych mundurów. Nie trzeba dodawać, że natychmiast został zabity. Choć była zrozpaczona, odmówiła emerytury, którą zaoferował jej rząd francuski, mówiąc, że może wesprzeć siebie i swoje dzieci. W rzeczywistości wróciła do pracy wkrótce po śmierci Pierre'a, a nawet objęła stanowisko akademickie męża. Curie napisał,

Zmiażdżony przez uderzenie, nie czułem się w stanie stawić czoła przyszłości. Nie mogłem jednak zapomnieć, co mój mąż czasami mówił, że nawet pozbawiony go, powinienem kontynuować moją pracę.

Nic dziwnego, że Curie przeniósł się także w inny sposób. Miała jednak dopiero 38 lat, kiedy została wdową. Wkrótce skupiła się na Paul Langevin, byłym uczniu jej męża. Genialny mężczyzna, tak samo oddany nauce jak Pierre, byłby w stanie wypełnić pustkę pozostawioną przez jej zmarłego męża. Poza tym był przystojny i miał "kwitnące wąsy". Co nie było do gustu? Był tylko jeden problem: był już żonaty.

Mimo to Curie i Langevin otoczyli się parą. Langevin nie był obcy w stosunkach pozamałżeńskich; jego małżeństwo nie było szczęśliwe, a jego żona podobno kiedyś uderzyła go w głowę butelką. (Chociaż biorąc pod uwagę jego wiele spraw, być może zasługiwał na to;-))

Była świadoma swoich poprzednich wypraw z innymi kobietami, ale coś w Curie rozwścieczyło ją. Tak więc, gdy Madame Langevin dowiedziała się, że jej mąż i jego kochanka urządzili mieszkanie, w którym mogli się spotkać na osobności, miała kogoś włamać. Złodziej odebrał poufne listy od domu, a Madame Langevin zagroził, że zdemaskuje tę sprawę naciśnij, jeśli się nie zatrzyma.

Sprawa była kontynuowana albo Madame Langevin wróciła do słowa. Trzy dni wcześniej, gdy Marie Curie zdobyła drugą nagrodę Nobla, Madame Langevin przesłała listy do prasy, oświadczając, że chce pieniędzy i opieki nad dziećmi z Langevin.

Gazety oszalały z powodu tej historii. Pomalowali Curie jako uwodzicielkę, która zwabiła rodzinę z dala od swojej dobrej francuskiej żony i dzieci. Było to łatwe, biorąc pod uwagę uprzedzenia dnia - Curie był obcokrajowcem, pochodził z Polski i (niedokładnie relacjonowali) Żyda.

W gazetach pojawiły się pogłoski, że romans zaczął się, gdy Pierre jeszcze żył. Te zarzuty były również nieprawdziwe, ale na imię Curie na tyle zdystansowało się, że Komitet Noblowski poprosił ją, by pozostała we Francji, zamiast jechać do Szwecji, by przyjąć jej nagrodę. Zadrżały, by pomyśleć, co się stanie z cudzołożnicą pocierającą się o samego króla Szwecji!

Z drugiej strony Albert Einstein podskoczył do obrony Curie, mówiąc, że powinna przyjechać do Szwecji niezależnie od zarzutów.

Jestem przekonany, że [powinieneś] nadal trzymać tę pogardę w pogardę … jeśli motłoch nadal jest zajęty tobą, po prostu przestań czytać ten bzdury. Zostaw to na żmije, dla których został wytworzony.

Tymczasem nie było tylko jednego, ale dwa pojedynki walczyły o incydent. Jedna z nich toczyła się między dwoma redaktorami konkurencyjnych gazet: M. Chervet Gil Blas i Leon Daudet z L'action Francaise. Ich argument dotyczył zalet podopiecznych Madame Langevin. Pojedynek walczył z mieczami, a po "kilku zaciętych walkach" Daudet został ranny i obaj pogodzili się.

Drugi pojedynek toczył się między Paulem Langevinem i Gustave Tery, dziennikarzem, który nazwał go "boorem i tchórzem". Langevin nie wziął się za zniewagę i zażądał pojedynku z pistoletami. Rozpoczęły się skomplikowane przygotowania, ale pojedynek nie przyniósł rezultatu - Tery nie chciał strzelać z tego powodu, że nie chciał uwolnić Francji od jednego z jej największych umysłów, a Langevin oświadczył, że nie jest zabójcą i nie odłożył broni, zbyt.

Rozgłos skutecznie zakończył romans. Langevin i jego żona byli w stanie rozstrzygnąć swoje różnice poza sądem, a później pogodzili się, choć Langevin poszedł do ojca z nieślubnym dzieckiem ze swoją sekretarką.

Curie udała się do Szwecji wbrew zaleceniom komisji i przyjęła drugą nagrodę Nobla. Potem usiadła na jedenasto-daniowym posiłku z królem Szwecji, który przebiegał gładko. Była pierwszą osobą - mężczyzną lub kobietą - by dwukrotnie zdobyć nagrodę Nobla. Niestety za swoją pracę zapłacił życiem.W 1934 r. Uległa białaczce, co było skutkiem długotrwałego narażenia na promieniowanie jonizujące. Jej notatki z pracy, nawet dzisiaj, są nadal zbyt radioaktywne, aby można było nimi manipulować bez odpowiedniej ochrony.

Dodatkowe fakty:

• Król Szwecji Gustaw V został oskarżony o romans w późniejszym okresie jego panowania - także z żonatym mężczyzną. Kurt Haijby szukał audiencji u króla w 1932 roku, aby poprosić o koncesję na alkohol dla swojej restauracji. Nie mógł uzyskać jednego razu, ponieważ był skazanym przestępcą. Podczas spotkania Gustaf V rzekomo uwieść Haijby. Żona Haijby'ego złożyła wniosek o rozwód, powołując się na relację męża z królem, a Haijby otrzymał 170 000 koron za uśpione pieniądze.
• Choć Curie i Langevin nigdy nie wrócili do siebie, to nie koniec stosunków Curie-Langevina. Wnuczka Curie, Helene Joliot-Curie, poślubiła wnuka Langevina, Michela. Prawdopodobnie wystarczyło włożyć babci Langevinowi nogi do grobu, gdyby już ich tam nie było.
• Maria Curie nie tylko wygrała dwie Nagrody Nobla, ale jej rodzina została laureatką pięciu całkowitych Nagród Nobla. Wygrała dwa, jej mąż, Pierre Curie, wygrał jeden. Jej córka, Irène Joliot-Curie, zdobyła nagrodę Chemistry w 1935 r. Wraz z mężem. Jej druga córka była także dyrektorem UNICEF-u, gdy zdobyła Pokojową Nagrodę Nobla w 1965 roku.
• Do tej pory cztery osoby dwukrotnie zdobyły nagrodę Nobla. Należą do nich: Maria Skłodowska-Curie (1903 i 1911 r., Za odkrycie radioaktywności (fizyka), a później za izolację czystego radu (chemia)); John Bardeen (1956 i 1972, za wynalezienie tranzystora (fizyka) i za przyjście z teorią nadprzewodnictwa (fizyka)); Linus Pauling (1954 i 1962, za badania nad wiązaniem chemicznym pod względem substancji złożonych (chemia) i aktywności antynuklearnej (pokój)); oraz Frederick Sanger (1958 i 1980 r., za odkrycie struktury cząsteczki insuliny (chemii) i opracowanie metody oznaczania sekwencji zasad w DNA (chemia)).