Dlaczego stodoły są tradycyjnie pomalowane na czerwono?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Farba w jakiejś formie istnieje od czasów prehistorycznych. Niektóre z najwcześniejszych form farb pochodziły z mieszania razem brudu, popiołu i materiałów organicznych z krwią i olejem zwierzęcym. Podczas gdy praktyka malowania zewnętrznych elementów różnych struktur była znana od pewnego czasu, nie wszyscy byli na pokładzie w stosunkowo niedawnych czasach. Na przykład niektórzy wczesni osadnicy amerykańscy ogłosili czynność malowania na zewnątrz domów znakiem nieskromności, bogactwa i próżności. W zależności od tego, jak purytańska była wspólnota, malowanie domu mogło nawet wylądować na osobie mającej problemy prawne.

Dla rolników i ich stodół w niektórych regionach stosowana była ta sama mentalność. Malowana stodoła była oznaką ekstrawagancji, a ponieważ główną funkcją farby w tym czasie było jedynie nadanie koloru strukturze lub pomieszczeniu, rolnicy nie widzieli zbyt wiele miejsca na wydawanie pieniędzy, aby ich stodoły były ładne.

Jak więc zachowali drewno swoich budynków bez odpowiednich uszczelek? Przed XIX stuleciem filozofia konserwatorska, o której wierzyli rolnicy, brzmiała: "Właściwe drewno na właściwym miejscu nie wymagało farby". Część procesu decydowania o miejscu budowy stodoły opierała się na dokładnej ocenie rolnika wiatr, słońce i ekspozycja na działanie wody zewnętrzna powierzchnia drewna przetrwałaby przez lata. Ta wypróbowana i prawdziwa metoda, w połączeniu z obfitym, naturalnie odpornym na warunki atmosferyczne twardzielem, sprawiła, że wiele stodół było dość wytrzymałych, mimo że ich zewnętrzna powierzchnia pozostała naturalna.

Jednak wraz z upływem lat praktyka oceny pogody poszła na marne, a rolnicy dłubali w wygodniejszych i bardziej długotrwałych rozwiązaniach, aby chronić swoje stodoły przed żywiołami. Wykonywano różne domowe mikstury pod tym kątem, a popularną bazą były olej z siemienia lnianego. Aby wzmocnić olej i pomóc mu wyschnąć i szybko stwardnieć, wkrótce zaczęło się mieszać go z mlekiem, limonką lub terpentyną, tworząc coś w kolorze pomarańczowo-pomarańczowej farby.

Chociaż ta mieszanina nieco uszczelniła drewno przed wilgocią, nie hamowała on wzrostu pleśni i mchu, które nękały drewniane konstrukcje. Aby rozwiązać ten problem, do domowej farby dodano także tlenek żelaza, inaczej zwany rdzą. Tlenki żelaza można znaleźć w obfitości w glebie na farmach we wschodnich Stanach Zjednoczonych, między innymi, co sprawiło, że było dosłownie tani i łatwy do zdobycia. W zależności od dokładnego składu gleby i ilości tlenku żelaza użytego w konkretnej domowej partii farby, przybierał on wszędzie od wyżej wspomnianego koloru spalono-pomarańczowego do ciemno czerwono-brązowego.

Gdy taka farba stała się tania dostępna przez masową produkcję pod koniec XIX wieku, rolnicy często utkwili w kolorze czerwonym, ponieważ dzięki obfitości tlenku żelaza, czerwona farba była nadal ogólnie najtańszą farbą na półce (chociaż na pewno nie jest tak w przypadku dzisiaj).

Jeśli chodzi o to, dlaczego stodoły są nadal często pomalowane na czerwono (choć generalnie są znacznie jaśniejsze od klasycznego czerwono-brązowego), pomimo braku rzeczywistych oszczędności, to tylko tradycja.

Dodatkowe fakty:

Słowo "stodoła" pochodzi od staroangielskich słów "bere" i "aern". "Bere" oznacza jęczmień lub ziarno, a "aern" opisuje miejsce przechowywania, więc stodoła zasadniczo oznacza miejsce przechowywania ziarna.
Niektórzy spekulują, że stodoły są pomalowane na czerwono, ponieważ stanowią widoczny cel dla krów, aby znaleźć drogę do domu. Brzmi rozsądnie, prawda? Prawdę powiedziawszy, krowy są czerwono-zielone. Więc dlaczego byki są znane z szarżowania czerwonych pelerynek podczas walki byków? To, co sprawia, że agresywnie szarżują, poza osadzaniem na szyi, takich jak banderillas (kolczaste "małe flagi"), jest w rzeczywistości ruchem peleryny, a nie kolorem. Mit, że kolor czerwony rozwściecza byki prawdopodobnie pochodzi od matadorów, którzy tradycyjnie używają czerwonych pelerynek sięgających aż do XVIII wieku w Hiszpanii.
Podczas gdy większość stodół ma kształt prostokątny, okrągłe stodoły osiągnęły popularność w latach 1880-1920, ze względu na ideał, że stworzyły bardziej wydajne miejsce pracy dla rolników. Jednak w miarę rozwoju technologii, tworzenia bardziej wydajnych maszyn, okrągłe stodoły zanikły. Pierwsza amerykańska okrągła stodoła jest uważana za 16-boczną stodołą młócenia George'a Washingtona w Wirginii, zbudowaną w 1793 roku.
Poza ochroną drewna stodoły przed żywiołami, dodatkową zaletą czerwonobrązowej farby w porównaniu z naturalnym drewnem jest to, że farba ta dobrze radzi sobie z pochłanianiem promieni słonecznych, pomagając ogrzać wnętrze stodoły. Było to szczególnie przydatne historycznie podczas mroźnych zimowych miesięcy, aby powstrzymać zwierzęta przed zamarznięciem. Latem, kiedy to dodatkowe ciepło nie jest koniecznie potrzebne, wystarczy otworzyć drzwi i okna w stodole, aby trochę ochłodzić w ciągu dnia.