Dlaczego "rzucamy" piłkę w sylwestra

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Kiedy Adolph Ochs kupił flądry New York Times w 1896 roku postanowił, że gazeta stanie się numerem jeden w całym Nowym Jorku. Rozpoczął od utworzenia New York Times Company i stał się właścicielem większościowym, zapewniając finansowe zdrowie papieru. Następnie obniżył cenę dziennej edycji z trzech centów do jednego centa. Czytelnictwo zaczęło się wznosić. Następnie przeniósł cały personel do nowego, błyszczącego budynku na środku Manhattanu, do miejsca zwanego Longacre Square, później przemianowanego na Times Square.

Ale Ochs był człowiekiem o pięknych gustach i wielkiej wyobraźni. Aby uczcić Nowy Rok 1904 i pokazać nowe wykopaliska "Timesa", Ochs zarzucił huczne obchody Nowego Roku, które miały być "głoszeniem miasta". Przez cały dzień organizował festiwal uliczny z pokazem sztucznych ogni o północy. podstawa budynku Times. Podobno o północy "radosne dźwięki wiwatowania, grzechotki i hulaki od ponad 200 000 uczestników można było usłyszeć z tak odległych zakątków, jak Croton-on-Hudson, trzydzieści mil na północ." Mimo że miasto później wystawiało kibos na pokazie fajerwerków, Narodził się bash New York Times na Times Square.

Nawet bez fajerwerków Ochs odkrył nowy sposób, w jaki nowojorczycy mogli uczcić nadchodzący nowy rok w dobrym stylu i wspaniałym świetle. W 1907 roku Ochs zlecił obalenie elektrycznie oświetlonej piłki na maszcie dachu One Times Square (nowej nazwy budynku gazety). "Piłka czasu" była sugestią szefa gazety, Waltera Painera, który widział jeden z nich na bliskiej pozycji budynku Western Union.

Piłki czasu były ulubionym sposobem nadawania czasu żeglarzom morskim w XIX wieku. Pierwszy został zbudowany w 1829 roku przez wynalazcę Roberta Wauchope. Te wkrótce stały się regularnymi funkcjami w portach na całym świecie. Gdy piłka zaczęła opadać (godzina 13 w wielu częściach świata i południe w USA), ludzie ustawiali zegary tak, aby pasowały do piłki. Na początku XX wieku, wraz z pojawieniem się radia i innych bardziej zaawansowanych technologii, piłka czasu stała się przestarzała. W 1907 roku piłka czasu, choć nie do końca uważana za archaiczną, zaczynała być czymś, co ludzie lubili oglądać.

Żarówki były względnie nowym wynalazkiem, który dopiero zaczął się masowo sprzedawać konsumentom na przełomie XIX i XX wieku. Nowość tej innowacji spodobała się Adolphowi Ochsowi, który zaprojektował swój "Bal Sylwestrowy" ze stu 25 watowymi żarówkami. Reszta piłki została wykonana z żelaza i drewna. Choć miała tylko pięć stóp średnicy, ważyła prawie 700 funtów. Ochs miał młodego imigranckiego metaloplastyka Jacoba Starra, pracującego dla firmy szyldów Artkraft Strauss, wykonującej piłkę. Starr otrzymał również odpowiedzialność za obniżenie go w określonym czasie. W Nowy Rok 1907, dokładnie o północy, Starr opuścił piłkę, co oznacza, że był rok 1908 i początek noworocznej tradycji.

Konstrukcja piłki z czasem pod wieloma względami naśladowała historię przemysłu w Stanach Zjednoczonych. W 1920 r. Zastąpili oryginalną piłkę tylko jedną z żelaza, ukazując stalową siłę Ameryki. Piłka nie spadła w 1942 r. I 1943 r. - jedyny raz nie spadła w ciągu ostatnich 110 lat - z powodu wojennych ograniczeń świetlnych i produkcji przemysłowej skoncentrowanej na wysiłkach wojennych.

W 1955 roku ciężka żelazna kula została zastąpiona znacznie lżejszą aluminiową kuleczką o wadze przekraczającej dwieście funtów. Cyrkonie, lampy stroboskopowe i skomputeryzowany system oświetlenia zostały dodane w 1995 roku, co oznacza wiek wszechobecnych komputerów.

Nowe tysiąclecie przyniosło nową piłeczkę wyposażoną w 504 Waterford Crystals, 168 żarówek halogenowych i wirujących luster. Waga piłki skoczyła z 200 do ponad 1 070 funtów.

Dzisiaj piłka ma 12 stóp średnicy i ponad dwukrotnie więcej niż pierwotna wielkość z 1907 roku. Nowa kula waży ponad pięć ton metrycznych i posiada diody LED oraz skomputeryzowane wzorce oświetleniowe. Przez cały rok znajduje się na szczycie One Times Square, aby podziwiać zarówno turystów, jak i mieszkańców, ale tylko jeden dzień w roku widzimy spadek piłki.

Dodatkowe fakty:

Po hałaśliwych obchodach Nowego Roku na placu, Adolph Ochs zwrócił się do miasta z prośbą o zbudowanie stacji metra, by przenieść swoich pracowników prosto na frontowe schody budynku Times. Zgodzili się, a 8 kwietnia 1904 r. Burmistrz George B. McClellan Jr oficjalnie przemianował Longacre Square na Times Square, na cześć bardzo wpływowej gazety.
Sylwester 1907 był wielkim wydarzeniem i nie przypominał żadnej imprezy, jaką miasto kiedykolwiek widziało. Oprócz gigantycznej, naelektryzowanej, oświetlonej kuli spadającej na budynek Times Square, kelnerzy w "pałacach homara" na Times Square (ogromne restauracje z dużymi porcjami - dziś uważają Cheesecake Factory) otrzymały zasilane bateryjnie topowe kapelusze z numerami "1908" napisane w maleńkich żarówkach. Kiedy zegar uderzył o północy, a piłka zaczęła opadać, kelnerzy "odwrócili pokrywy", a 1908 podświetliły czapki.
Adolph Ochs opracował New York Times do tęgiej antydemokratycznej publikacji.Kiedy William Jennings Bryan pobiegł trzy razy na prezydenta (1896, 1900, 1908), Times przeciwstawiał mu się trzy razy. Bryan był zagorzałym przeciwnikiem teorii ewolucji (o czym świadczy to, że działał jako prokurator w procesie małpy Scopesa), a także zwolennikiem prohibicji. Ponadto sam Ochs był wczesnym członkiem zarządu Ligi Anty-Defamacyjnej i prowadził wieloletnią kampanię przeciwko antysemityzmowi. Wykorzystywał swoje wpływy, aby wzywać i zawstydzać gazety za karykulację i zachęcanie do niesprawiedliwych stereotypów przeciwko Żydom w amerykańskiej prasie.