Pierwszy horror

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Okay, the Świecący lub Egzorcysta, nie jest. Ale ten film z 1896 roku zatytułowany Le Manoir du Diable (lub "The Haunted Castle") w reżyserii legendarnego wizjonera filmowego Georgesa Mélièsa jest powszechnie uważany za pierwszy horror, jaki kiedykolwiek powstał. Wyposażony w wrzący kocioł, maleńki sługa, fantomy, szkielet, pozorne samobójstwo jednej z przerażonych postaci, a nawet wiedźma, z pewnością trafia w kilka tropów, które przywykliśmy oglądać w dzisiejszych przerażających filmach. Najnowocześniejsze efekty specjalne filmu dodają także emocji. Wszystkie te krzyki są dostarczane w czasie niecałych trzech minut.

Powszechnie przyjmuje się, że pierwszym "filmem" był kiedykolwiek przełomowy Eadweard Muybridge z 1878 roku "Jazda w ruchu", który omówiliśmy tutaj w fascynującej głębi. Ale metoda wykorzystywana do przechwytywania obrazów użytych w tamtym była w zasadzie po prostu szybką fotografią wykorzystującą wiele kamer. Rezultatem było mniej więcej to, co moglibyśmy uznać za bardzo krótki animowany gif, niż film. Wszystko zmieniło się jednak, gdy Thomas Edison odwiedził studio Muybridge'a w połowie lat 80. XIX wieku. Mając duże zainteresowanie przełomową pracą Muybridge'a, ale nie pod wrażeniem jego egzekucji, Edison zaczął opracowywać urządzenie, które "zrobiłoby dla oka to, co fonograf robi dla ucha".

Około 1889 r. Kinetograph zadebiutował w laboratorium West Orange w Edison. Pomimo twierdzeń Edisona, że to on wymyślił tyle, co wielu, jako pierwsza kamera do robienia zdjęć, historycy przypisują generalnie asystenta Edisona, Williama Kennedy'ego Laurie Dicksona, jako twórcę tego historycznego wynalazku.

W 1890 roku Dickson nakręcił testowy film, który uprawniał Monkeyshines nr 1, w którym porusza się inny asystent laboratorium, w wyniku czego jest czymś, czego łowca duchów użyłby jako "dowód", że czają się złe duchy, a nie jak filmy, które wkrótce zaczną wychodzić. Niemniej jednak generalnie uznano go za pierwszy oficjalny film z kamery wideo w historii. Zainspirowało to także Edisona do zbudowania prawdopodobnie pierwszego studia filmowego w pobliżu jego laboratorium West Orange. Nazywając to "Czarną Marią", ponieważ uważali ją za podobną do wozu policyjnego, tam kręcili setki filmów z wodewilem, pokazami magii, meczami bokserskimi i akrobacjami z Dzikiego Dzikim Zachodem - w tym ostatnim pokazano film Annie Oakley pokazujący z jej niezwykłych umiejętności karabinem.

Stąd rozpoczęła się innowacja kinowa. W kwietniu 1894 roku w Nowym Jorku otwarto Kinetoscope Parlor - zasadniczo pierwsze publiczne kino. Potem pojawił się pierwszy film przeznaczony dla szerokiej publiczności, pierwszy na ekranie pocałunek i pierwszy teatr na stałe stworzony na potrzeby filmu.

W 1895 roku bracia Lumières, którzy dokonali kilku przełomowych postępów w projektowaniu filmów i kamer wideo, stali się pierwszymi prawdziwymi autorami filmów, tworzącymi i wystawiającymi filmy z krótkimi opowieściami - w tym słynnymi 50-sekundowymi krótkimi filmami. Arrivee d'un train en gare a La Ciotat. Zadebiutowali także pierwszym filmem komediowym z udziałem ogrodnika i jego domu z wodą. Dzięki swojej rewolucyjnej technologii bracia Lumières zaczęli przyciągać publiczność z różnych zakątków świata, w tym odtwórca obuwia, zwany iluzjonistą Georges Méliès, który wziął udział w jednym z ich pokazów pod koniec 1895 roku.

Méliès urodził się w Paryżu w 1861 roku jako szewc, który w pełni oczekiwał, że jego synowie pójdą w jego ślady, kiedy przeszedł na emeryturę. Mimo że wykazywał zainteresowanie występem scenicznym we wczesnym wieku, jego ojciec odmówił mu wsparcia w tej karierze, a po ukończeniu szkoły Méliès sumiennie rozpoczął karierę jako producent obuwia. Wkrótce jednak jego ojciec przeszedł na emeryturę i przekazał firmę swoim trzem synom, w tym także Georgesowi.

Georges nadal nie chciał mieć z tym nic wspólnego i szybko sprzedał swój udział w sprzedaży obuwia swoim braciom, wykorzystując te pieniądze (wraz ze sporym posagiem od żony), by kupić stary, zaniedbany teatr w śródmieściu o nazwie Teatr Roberta Houdina.

Méliès zamienił teatr w popularne miejsce pokazów magicznych, ale zawsze szukał przewagi i po zobaczeniu pokazu braci Lumières ich magicznego urządzenia, które pokazywało filmy, próbował je kupić. Lumières odmówił. Tak więc Méliès zbudował własną kamerę wideo przy pomocy inżyniera.

Filmowanie swoich złudzeń i odtwarzanie ich publiczności okazało się wielkim hitem. Wkrótce wyjął kamerę na zewnątrz, filmując sceny uliczne i tworząc narracje. Przypuszczalnie jesienią 1896 r. Méliès odkrył znaczącą sztuczkę, którą mogła zagrać kamera, gdy zakleszczała się podczas filmowania. Według jego własnych słów,

W tej chwili przechodzień, autobusy, wagony przesuwały się oczywiście.Kiedy projekowałem film, dołączyłem do miejsca, w którym miała miejsce przerwa, nagle zobaczyłem, że autobus Madeleine-Bastille zmienił się w karawan, a mężczyźni zamienili się w kobiety. Znaleziono sztuczkę zastępczą, zwaną "stop-motion".

Ten prosty efekt specjalny stał się podstawą "The Haunted Castle".

Choć uważa się, że jest to pierwszy horror, Méliès chciał, aby film był bardziej zaskakujący i przyciągający uwagę niż cokolwiek innego. Przesłanka jest dość bezsensowna, oczywiście ma na celu pokazanie oszałamiających (dla końca XIX wieku) efektów specjalnych, a nie jakiejś szczególnie interesującej historii. Jak widać, jeśli obejrzysz go, przez prawie trzy minuty, obrazy będą pojawiały się, znikały i zmieniały się w inne rzeczy. Nietoperz zamienia się w demona, dziewczęta zamieniają się w czarownice, ławka nagle ma szkielet, a cienkie powietrze zamienia się w dzierżącego trójzębem goblina.

Na końcu używa się krucyfiksu, aby wypędzić demona. Ze względu na to zakończenie i ogólny strój złego bohatera, nie wspominając już o jego zdolności do przekształcenia się w nietoperza, jest czasami określany jako pierwszy film o wampirach. W szczególności Brama Stokera Dracula nie zostaną wydane do następnego roku. Warto również zauważyć, że jedną z kobiet w filmie jest Jehanne D'Alcy - która zostanie kochanką Méliès, a później jego drugą żoną.

"The Haunted Castle" to nie najlepszy film Georgesa Mélièsa, jednak bardzo wcześnie. Jego najbardziej chwalona praca jest ogólnie uważana za A Podróż na księżyc, arcydzieło, które jest bezpośrednim przodkiem każdej fantastyki naukowej, jaką kiedykolwiek stworzono. Fantastyczna opowieść o pójściu na księżyc - w tym ikonicznym obrazie księżyca z rakietą wbitą w jego oko - od zawsze inspirowała filmowców.

W sumie Méliès zaskakująco wykonał około 500 filmów w ciągu zaledwie 14 lat lub średnio około 1 co 10 dni. Niestety, tylko około 200 z nich przetrwało od tego czasu. Podczas gdy wielu było bardziej cenionych niż 1896 Le Manoir du Diable, nikt oprócz tego nie może uznać roszczenia za pierwszy horror w historii.

Jeśli chodzi o samego Mélièsa, serię pomyłek, niezdolność do adaptacji do nowych modeli sprzedaży filmów, a także I Wojna Światowa, to ostatecznie zubożały filmowiec zubożały i pracujący na małym stoisku z zabawkami / słodyczami na dworcu kolejowym Montparnasse w Paryżu. Jeśli ta historia wszystko brzmi znajomo, być może widziałeś film Hugo, który opiera się na książceWynalazek Hugo Cabreta, co z kolei jest luźno oparte na życiu Georgesa Mélièsa.