Zdemaskowanie Moriarty'ego

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Zły geniusz

W Ostateczny problemHolmes poinformował Watsona, że "Napoleon zbrodni" był geniuszem, a przynajmniej kiedyś był profesorem uniwersyteckim:

Jego kariera była niezwykła. Jest mężczyzną… doskonała edukacja, obdarzona przez naturę fenomenalną matematyką. W wieku dwudziestu jeden lat napisał traktat o Dwumian newtona… Na tej podstawie zdobył katedrę matematyczną na jednym z naszych mniejszych uniwersytetów…. Krążyły wokół niego ciemne plotki w mieście uniwersyteckim, jednak ostatecznie zmuszono go do rezygnacji….

Simon Newcomb był cudownym dzieckiem, który napisał nieopublikowany artykuł, Nowa demonstracja dwumianowego twierdzenia, w wieku 19 lat ukończył Harvard w 1858 r. i został profesorem matematyki US Navy w 1861 r. i Johns Hopkins University w 1884 r. (i ostatecznie zrezygnował z tego ostatniego). W trakcie swojej kariery Newcomb nadal koncentrował się na twierdzeniu dwumianowym, w tym często w podręcznikach.

Astronom

Dla większości świata Moriarty był szanowanym naukowcem i członkiem społeczeństwa, a Holmes ostrzega Watsona Dolina Strachu:

Ale tak powściągliwy jest od ogólnego podejrzenia, tak odporny na krytykę, tak godną podziwu w zarządzaniu i samozapalności, że za te słowa, które wypowiedziałeś, mógł cię doprowadzić do sądu i wyłonić się z twoją roczną emeryturą jako solatium dla jego zraniona postać. Czy on nie jest sławnym autorem Dynamika asteroidyksiążka, która wspina się na tak rzadkie wyżyny czystej matematyki, że mówi się, że w prasie naukowej nie ma człowieka, który mógłby ją krytykować?

Opublikowano Simon Newcomb O metodzie w dynamice w 1858 r. i co najmniej dwa artykuły o asteroidach, w tym Elementy i efemerydy pięćdziesiątego czwartego asteroidy (1858) i Odmienne odmiany i wzajemne relacje orbit planetoid (1860).

Ponadto zarówno Doyle, jak i Newcomb wykazywali zainteresowanie zaćmieniami. Newcomb osobiście zaobserwował kilka osób, które albo "dołączyły do ekspedycji w Des Moines, Iowa w 1860, Gibraltar w 1870, a Separation, Wyoming w 1878 roku".

Doyle napisał o nich w Interpreter grecki:

Po herbacie w letni wieczór… rozmowa, która wędrowała w pozbawionym wyrazu, spazmatycznym stylu z klubów golfowych do przyczyn zmiany nachylenia ekliptyki ….

Dzieła Doyle'a są również wypełnione innymi odniesieniami astronomicznymi, które wykazują przynajmniej zainteresowanie astronomią. Na przykład w Rytuał MusgraveHolmes odkrył lokalizację długo pochowanych klejnotów koronnych wykonując obliczenia z położeniem słońca:

Spojrzałem na słońce. Było nisko w niebiosach i obliczyłem to w niecałą godzinę… jeden warunek wspomniany w Rytuale byłby wówczas spełniony. JA… Wytarłem sobie ten kołek, do którego przywiązałem ten długi sznur z węzłem na każdym podwórzu. Potem wziąłem dwie długości wędki, która osiągnęła zaledwie sześć stóp… Słońce właśnie wypasało szczyt dębu. Zamocowałem pręt na końcu, wytyczyłem kierunek cienia i zmierzyłem go…. Oczywiście obliczenia były teraz proste…. Zmierzyłem odległość…. Możesz sobie wyobrazić moje uniesienie, Watson, gdy w odległości dwóch cali od mojego kołka zobaczyłem stożkową depresję w ziemi. Wiedziałem, że to znak stworzony przez Bruntona… i że wciąż byłem na jego tropie…

Dwa stopnie separacji?

Dzięki swojej praktyce medycznej Doyle poznał i zaprzyjaźnił się z członkiem Royal Astronomical Society, Alfredem Wilks Draysonem. Drayson opublikował kilka (nie wysokiej jakości) prac naukowych, w tym Wspólne zabytki w Niebiosach (1862) i Przyczyna właściwego ruchu gwiazd stałych i wyjaśnienie pozornego przyspieszenia ruchu księżycowego (1874). Bardziej trafnie opublikował artykuł zatytułowany Wariacja w zakrzywieniu ekliptyki w 1875.

Chociaż nie znalazłem żadnych dowodów na jakiekolwiek spotkanie między Draysonem a Newcombem, istnieje przekonujący argument pośredni. Obaj należeli do Royal Astronomical Society, a Newcomb otrzymał nawet Złoty Medal w 1874 roku.

Czy zdobyć tę nagrodę, czy Medal Copleya Royal Society w 1890 roku, lub z innych powodów, Newcomb podróżował do Anglii, w tym do Greenwich czterokrotnie w czasie, gdy Drayson również tam był.

Ponadto wszyscy trzej mężczyźni byli zainteresowani zjawiskami psychicznymi i ezoteryzmem. Drayson po raz pierwszy wprowadził Doyle'a do teozofii, a dwaj nawet odbyli razem seanse.Po drugiej stronie Atlantyku Newcomb był tak zainteresowany "systematycznym badaniem mało znanych zjawisk psychicznych", że został prezydentem Amerykańskiego Towarzystwa Badań Psychicznych w 1885 r. W swoich uwagach do tego ciała w 1886 r. Newcomb wyjaśnił, w jaki sposób zaczął wierzyć w siły parapsychiczne:

Kiedy zestaw zjawisk przedstawia się nam, najwyraźniej przeciwstawiając się objaśnieniu, możemy wnioskować, że pewne prawo natury, z którego mamy wcześniej niewiedzę, wchodzi w grę, lub że skutek wynika ze znanych praw działających w szczególnych okolicznościach, jesteśmy ignorantami ….