The Cincinnati Reds byli kiedyś przemianowani na "Redlegs" z powodu drugiego czerwonego strachu

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Nazwa Cincinnati Reds została zainspirowana wcześniej istniejącym zespołem, Cincinnati Red Stockings, który był pierwszym w pełni profesjonalnym zespołem baseballowym. Ten były zespół miał dziesięciu mężczyzn na wynagrodzenia przez osiem miesięcy, aby grać w baseball dla Czerwonych Pończoch. Został on zorganizowany przez Harry'ego Wrighta, który również grał w polu dla drużyny i zarządzał pozycją defensywną, co było zazwyczaj czymś, co zwykle nie było wykonywane w tym czasie. Czerwone pończochy w Cincinnati odniosły ogromny sukces na samym początku, zdobywając 57-1 (zwycięstwa) w pierwszym sezonie podczas trasy po Stanach Zjednoczonych. Podążali tym tropem, wygrywając 24 proste mecze w następnym sezonie, po czym stracili 8-7 na 11 inningsów na Brooklyn Atlantics, co spowodowało, że ich frekwencja znacząco spadła, a zespół ostatecznie został rozwiązany, mimo że stracili tylko 6 gier w tym sezonie.

W każdym razie dzisiejsza nazwa Cincinnati Reds została zainspirowana przez czerwone pończochy Cincinnati, mimo że nie mają one rzeczywistego związku z czerwonymi pończochami, poza tym, że pochodzą z tego samego miasta i początkowo nazywają się tym samym (Cincinnati Red Stockings). Jednakże, kiedy ta ostatnia organizacja przeniosła się ze Stowarzyszenia Amerykańskiego do Ligi Narodowej, skrócili oni nazwę do "Czerwonych".

Ta nazwa utknęła aż do 1953 roku, kiedy skojarzenie terminu "Czerwoni" z komunizmem spowodowało, że Czerwoni zmienili nazwę na "Czerwonogórscy", aby uniknąć stygmatyzacji społecznej. Ponadto, na czteroletnim odcinku w latach 1956-1960, nazwa "Czerwoni" została usunięta z logo drużyny i nie pojawiała się już w mundurach drużyny. Pomimo ciągłego używania zmienionego logo, nazwa "Cincinnati Reds" została przywrócona po sezonie 1958.

Jeśli zastanawiasz się, skąd wzięło się określenie "Redlegs", było to niegdyś obraźliwe określenie odnoszące się do konkretnej grupy biednych białych ludzi żyjących na różnych wyspach na Karaibach (na ogół pochodzą z Irlandii i Szkocji). Byli również powszechnie znani jako "biali niewolnicy". Niektórzy w rzeczywistości byli białymi niewolnikami, którzy zostali zabrani przez gangi prasowe i przetransportowani na Barbados, aby je sprzedać. Inni byli po prostu podwładnymi, zgadzając się pracować mniej więcej jak niewolnicy przez jakiś czas w zamian za transport. Szacuje się, że około 50 000 tych Redlegów zostało przetransportowanych z samej Irlandii w połowie XVII wieku.

Najwyraźniej Czerwoni woleli kojarzyć się z niewolnictwem niż z komunizmem. Chociaż jest to marginalnie poprawne, biorąc pod uwagę klauzulę rezerwy obowiązującą w tym czasie, która zabrania graczowi gry dla dowolnej drużyny, ale dla tego, kto był właścicielem praw do niego, gdy wygasł jego ostatni kontrakt, chyba że został zwolniony lub w obrocie. W efekcie zespoły zaczęły ustalać pensje prawie tak niskie, jak się spodobały, i całkowicie kontrolować kariery swoich graczy w baseball. Jedyną taktyką negocjacyjną, którą gracze mieli do dyspozycji, była odmowa gry w baseball, co spowodowało, że nie otrzymywali nic, gdy nie grali, i oczywiście nie była to dobra taktyka dla graczy, którzy nie byli gwiazdami.

Dodatkowe fakty:

• Po tym, jak Cincinnati Red Stockings zostały rozwiązane jako profesjonalny klub, Harry Wright został wynajęty przez Iversa Whitney Adamsa, aby zorganizować nowy profesjonalny klub w Bostonie z pierwszą profesjonalną ligą. W 1871 roku zebrał Boston Red Stockings, przynosząc trzech członków byłych Cincinnati Red Stockings.
• The Boston Red Stockings ostatecznie stały się Boston Braves, które są teraz Atlanckimi Braves. Boston Red Sox powstały dopiero w 1901 roku.
• Drugi Czerwony Strach zobaczył też na czarnej liście niektórych pisarzy, reżyserów i aktorów powiązanych z komunizmem. Pierwsza taka czarna lista stworzona przez Hollywood została wprowadzona 25 listopada 1947 roku po tym, jak grupa hollywoodzkich pisarzy i reżyserów została pogardzona Kongresem "The Hollywood Ten": Alvah Bessie (pisarz), Herbert Biberman (scenarzysta / reżyser), Lester Cole (pisarz), Edward Dmytryk (reżyser), Ring Lardner Jr. (pisarz), John Howard Lawson (pisarz), Albert Maltz (pisarz), Samuel Ornitz (pisarz), Adrian Scott (producent / scenarzysta) i Dalton Trumbo (pisarz). To, co zrobili, aby zasłużyć na to zarzut, to odmówić złożenia zeznań do Komitetu Izby ds. Działań Niezamerykańskich, który jest prawdopodobnie jednym z najbardziej obłudnych ze wszystkich komitetów rządowych USA do tej pory. Zamiast odmawiać składania zeznań, być może wszyscy ci, którzy zostali poproszeni o złożenie zeznań, powinni po prostu zawiesić duże lustra, aby odzwierciedlić twarze komisji zwrócone w ich stronę, aby pomóc im w znalezieniu "działalności nieamerykańskiej".
• Jeden z takich czarnoskórych osób, Lionel Stander, zrobił to ustnie, gdy został poproszony o złożenie zeznań, rzucając go z powrotem w twarz komisji: "Znam grupę fanatyków, którzy rozpaczliwie próbują podważyć Konstytucję Stanów Zjednoczonych, pozbawiając artystów i inne z Życia, Wolności i Poszukiwania Szczęścia bez należytego procesu prawnego …. Mogę powiedzieć imiona i cytować przykłady, a ja jestem jedną z pierwszych ofiar tego ….Ci ludzie są zaangażowani w spisek poza wszystkimi procesami prawnymi, aby podważyć bardzo podstawowe amerykańskie koncepcje, na których funkcjonuje nasz cały system demokracji."
• W sumie było ich czterdzieści trzy, którzy zostali poproszeni o złożenie zeznań w momencie, gdy "Hollywood Ten" odmówił. Większość była skłonna zeznawać, ale było 19 osób, które odmówiły dostarczenia jakichkolwiek dowodów do Komitetu, w którym wezwano 10 z 19 osób. Tych dziesięciu odmówiło odpowiedzi na takie pytania, jak: "Czy jesteś teraz czy byłeś kiedyś członkiem partii komunistycznej?"
• Po tym zarzut, członkowie wykonawczy 48 firm filmowych spotkali się w hotelu Waldorf-Astoria w Nowym Jorku i napisali "Oświadczenie Waldorf", które, między innymi, stwierdził: "Bezzwłocznie wyegzekwujemy absolutorium lub zawiesimy u naszych pracowników i nie będziemy ponownie zatrudniali żadnego z dziesięciu, dopóki nie zostanie uniewinniony lub nie przeczył sobie z pogardy i nie złożył przysięgi pod przysięgą, że nie jest on komunistą … W szerszej kwestii rzekomych wywrotowych i nielojalnych elementów w Hollywood, członkowie są również przygotowani do podjęcia pozytywnych działań … Nie będziemy świadomie zatrudniać komunistów ani członków żadnej partii lub grupy, która będzie bronić obalenia rządu Stanów Zjednoczonych siłą lub wszelkimi nielegalnymi lub niekonstytucyjnymi metodami."
• Wszyscy członkowie Hollywood Ten otrzymali jeden rok więzienia za pogardę dla Kongresu, gdy Sąd Najwyższy odmówił rozpatrzenia ich sprawy. Jeden z dziesięciu, Edward Dmytryk, ostatecznie zdecydował się podać nazwiska iw rezultacie jego wyrok pozbawienia wolności został skrócony i usunięto go z czarnej listy.
• Ostatecznie polowanie na czarownice trwało nadal po Hollywood Ten i wielu innych pracowników branży filmowej znalazło się na czarnej liście, w tym 84 z 204, które podpisały krótką wersję Hollywood Ten. Aktor Larry Park był jednym z tych, którzy znaleźli się na czarnej liście po tym, jak oświadczył się przed komisją: "Nie przedstawcie mi wyboru bycia w pogardzie tego komitetu i pójścia do więzienia lub zmuszenia mnie do czołgania się przez błoto, by zostać informatorem. W jakim celu? Nie sądzę, żeby to był wybór. Nie sądzę, żeby to było naprawdę sportowe. Nie sądzę, że to amerykańskie. Nie sądzę, żeby to był amerykański wymiar sprawiedliwości. "Ostatecznie zeznawał, ale i tak został dodany do czarnej listy. Co więcej, każdy, kto użył piątej poprawki, aby wydostać się z nazwisk, również został dodany do czarnej listy.
• Pod koniec lat pięćdziesiątych kilka osób wcześniej na czarnej liście zaczęło szukać pracy w różnych miejscach w Hollywood, takich jak Norman Lloyd w 1957 roku, zatrudniony przez Alfreda Hitchcocka. Główny cios dla zwolenników czarnej listy pojawił się, kiedy Dalton Trumbo, jeden z członków oryginalnej dziesiątki Hollywood, okazał się być jednym z autorów filmu Exodus. Został również ogłoszony jednym z pisarzy Spartakusa.
• Właściciel RKO Pictures rzekomo postanowił wydostać się z branży filmowej w dużej mierze w wyniku Red Scare i czarownice polują na nią w Hollywood. To, co wyróżnia to, że pozwoliło to Howardowi Hughesowi dostać się do przemysłu filmowego, gdy kupił RKO Pictures. To następnie spowodowało, że Hughes odegrał kluczową rolę w zakończeniu hollywoodzkiego systemu studyjnego, który działał przez kilka dekad.
• Pierwsza czerwona strach pojawiła się w USA w latach 1919-1920 i skupiała się wokół socjalistycznego radykalizmu. Drugi Czerwony Strach działał przez dekadę około 1947-1957, dawaj lub bierz parę lat. Było to skoncentrowane wokół komunistów rzekomo infiltrujących w USA i subtelnie manipulujących opinią i polityką narodową.