Pewnego razu Matka Teresa otrzymała egzorcyzm

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Jak wiadomo, chrześcijaństwo nie jest jedyną religią do wykonywania egzorcyzmów. Hinduizm, judaizm i islam mają swoje rytuały związane z egzorcyzmem. Jednak egzorcyzm chrześcijański, zarówno katolicki, jak i protestancki, mają tendencję do największej prasy. Filmy takie jak Egzorcysta, Obrzęd, i Egzorcyzmy Emily Rose przyprowadzić proces członka kleru egzorcyzmującego demona z człowieka do salonów XXI wieku.

Popyt na egzorcyzm wyrósł wraz z dodatkową uwagą medialną. W latach 90. Kościół katolicki miał tylko jednego oficjalnego egzorcystę w Stanach Zjednoczonych. Liczba ta wzrosła do 10 w 2001 roku. Okazuje się, że nawet wybitni przywódcy w Kościele katolickim byli zamieszani w egzorcyzmach, na przykład papież Jan Paweł i papież Franciszek. Ale przywódcy kościoła nie byli jedynymi działający egzorcyzmów; w przypadku Matki Teresy to ona była egzorcyzmowana.

Urodzony 26 sierpnia 1910 r. W Skopje, stolicy dzisiejszej Republiki Macedonii, Anjezë Gonxhe Bojaxhiu był najmłodszym dzieckiem Nikoli i Drane Bojaxhiu. Agnes miała zaledwie osiem lat, kiedy jej ojciec zmarł nagle w 1918 roku. Religia odegrała istotną rolę w młodości Agnieszki, zarówno w jej doświadczeniu z miejscową parafią jezuicką Najświętszej Maryi Panny, jak iw fascynacji misjonarzami i ich pracą w Bengalu. Zdecydowała, że ma dwanaście lat, aby prowadzić życie poświęcone katolicyzmowi.

W związku z tym osiemnastoletnia Agnes opuściła rodzinę i dom we wrześniu 1928 roku, aby osiągnąć swój cel stania się katolickim misjonarzem. Dołączyła do zakonu sióstr zwanych siostrami Loreto, po czym udała się do opactwa Loreto w Irlandii, aby uczyć się angielskiego. W następnym roku wyruszyła w podróż do Indii, gdzie w dniu 24 maja 1931 r. Złożyła śluby zakonne. Agnes przyjęła nowe imię, ponieważ często pojawiali się na przyjęciach zakonnych, aby symbolizować jej nowe życie jako misjonarza i jako misjonarza. siostra zakonna. Odpowiednio postanowiła zostać nazwana imieniem patrona misjonarzy, Teresy de Lisieux. Ponieważ jednak inna zakonnica już używała tej pisowni, Agnes wybrała imię Teresa.

Matka Teresa uczyła w szkole św. Marii dla dziewcząt w Kalkucie przez piętnaście lat, pozostając tam nawet po złożeniu uroczystych ślubów w maju 1937 r. Została wyznaczona na stanowisko dyrektora szkoły w 1944 r. Lata nauki w St. Mary była przyjemna dla Matki Teresy, ale nie mogła nie zauważyć ubóstwa szerzącego się w mieście Kalkuta.

Potem przejazd pociągu z Darjeeling do Kalkuty 10 września 1946 r. Zmienił jej życie na zawsze. W tym czasie Matka Teresa twierdziła, że doświadczyła powołania, aby pomóc najbiedniejszym z ubogich, opuszczając swój klasztor i ustanawiając własną wspólnotę religijną oddaną służbie ubogim. Dwa lata później, w 1948 r. Opuściła swój klasztor, aby odbyć szkolenie medyczne w szpitalu Świętej Rodziny w Patna. Następnie założyła kultowe białe sari z niebieskim paskiem i przeniosła się do slumsów Kalkuty.

Teresa początkowo zmagała się z zapewnieniem sobie jedzenia i otrzymaniem podstawowych materiałów do swojej pracy. Jej dziennik ujawnił jej wątpliwości, gdy błagała o przedmioty, których potrzebowała, i miała ochotę wrócić do względnie wygodnego życia, jakie znała w klasztorze.

"Nasz Pan chce, abym był wolną zakonnicą pokrytą ubóstwem krzyża. Dzisiaj nauczyłem się dobrej lekcji. Ubóstwo ubogich musi być dla nich tak trudne. Szukając domu, szedłem i szedłem, aż bolały mnie ręce i nogi. Myślałem, jak bardzo muszą boleć w ciele i duszy, szukając domu, jedzenia i zdrowia. Później kusiło mnie pocieszenie Loreto [dawnej kongregacji]. "Musisz tylko powiedzieć słowo i wszystko, co będzie znowu twoje" - kontynuował Kserkariusz: "Wolnego wyboru, mój Boże, i z miłości do ciebie, pragnę pozostać i czynić cokolwiek jest twoją Świętą wolą w moim uważać. Nie wpuściłem ani jednej łzy ".

Ale ona kontynuowała swoją pracę i została nagrodzona w październiku 1950 roku, kiedy Watykan dał jej pozwolenie na założenie własnej wspólnoty religijnej: Misjonarzy Miłosierdzia.

Organizacja rozpoczęła się w Kalkucie z zaledwie trzynastoma członkami. Do czasu śmierci Matki Teresy liczba ta wzrosła do 4000 osób, a członkowie z całego świata obsługiwali sierocińce, hospicja i inne organizacje charytatywne. Za pracę swojego życia, choć niektóre z niej było nieco kontrowersyjne, otrzymała wiele nagród, w tym Pokojową Nagrodę Nobla w 1979 roku.

Problemy z sercem nękały Matkę Teresę, gdy się postarzała. Cierpiała na swój pierwszy zawał serca podczas wizyty, by spotkać się z papieżem Janem Pawłem II w 1983 r., A druga miała miejsce sześć lat później w 1989 r.

Zaproponowała, że zrezygnuje ze stanowiska szefa Misjonarek Miłosierdzia w 1992 roku po tym, jak przeżyła zarówno zapalenie płuc, jak i problemy z sercem w Meksyku. Jednak zakonnice zakonu wyraziły pełne zaufanie do jej przywództwa, a ona została sprzymierzona.

Jej zdrowie spadło jeszcze w 1996 r. - jesień w kwietniu pozostawiła ją ze złamanym obojczykiem, a ona nabawiła się malarii w sierpniu. Doświadczyła również niepowodzenia lewej komory serca, która wymagała operacji serca. To było podczas hospitalizacji w 1997 roku, że Matka Teresa walczyła spać w nocy.Podobno odczuwała (stosunkowo) dobrze w ciągu dnia tylko tyle poruszenia w nocy, że zdjęła sprzęt monitorujący szpital na swoim ciele.

Arcybiskup Kalkuty, Henry D'Souza, podzielił tego samego lekarza co Matka Teresa, gdy oboje byli hospitalizowani z powodu problemów z sercem. Kiedy dowiedział się o jej nieszczęściu w nocy, doszedł do wniosku, że diabeł musi przeszkadzać jej spać. Powiedział o incydencie:

"Kiedy lekarze powiedzieli, że nie mogą znaleźć medycznego uzasadnienia dla jej bezsenności, myślałem, że może zostać zaatakowana przez diabła … Chciałem, żeby się uspokoiła i poprosił księdza, w imieniu kościoła, o przeprowadzenie egzorcyzmów na jej."

Po pewnym kontrowersji wywołanej koniecznością egzorcyzmu w tej sytuacji i czy Matka Teresa była nawet w swoim dobrym stanie umysłu, aby móc zgodzić się na coś takiego w związku z bardziej tradycyjnymi modlitwami, D'Souza zakwestionował swoje wcześniejsze cytaty twierdząc, że miejscowy ksiądz, ksiądz Rosario Stroscio z Sycylii, wykonał egzorcyzm nad Matką Teresą. Zamiast tego później twierdził, że ojciec Stroscio po prostu modlił się o Matkę Teresę, aby pomóc złagodzić jej bezsenność i złagodzić jej wewnętrzny spokój, i że D'Souza w żadnym momencie nie pomyślała, że jest opętana przez złego ducha. Wydaje się jednak, że wcześniejsze oświadczenia D'Souzy były rzeczywiście trafne, przynajmniej pod względem egzorcyzmów. Według samego zeznania Ojca Stroscia, mówił "modlitwą egzorcyzmów, by wypędzić złe duchy …", gdy przy łóżku Matki Teresy.

Arcybiskup milczał o modlitwie egzorcyzmów aż do czterech lat po śmierci Matki Teresy, a jego działania, jak zauważono, pozostawiły wielu zagubionych. Egzorcyzmy prowadzone przez Kościół katolicki pojawiają się zwykle tylko po wyczerpujących recenzjach osoby, aby wykluczyć cokolwiek fizycznego lub psychologicznego, które może powodować zakłócenia. Jako taki, profesor socjologii i antropologii na Uniwersytecie Fordham, Michael Cuneo, wierzył, że arcybiskup i ksiądz Stroscio mogli wykonać nieformalny egzorcyzm używany w chrztach i dla umierających, zwany rytuałem wyzwolenia.

W każdym razie podobno działało. Arcybiskup D'Souza stwierdził, że siostry, które czuwały nad Matką Teresą, powiedziały mu, że po tym spała spokojnie.