Wielki pożar Chicago nie został rozpoczęty przez krowy

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Wielki pożar Chicago zniszczył 3,3 mil kwadratowych Chicago, Illinois, spalając się przez dwa dni w 1871 roku - między 8 października a 10 października. To zabiło setki ludzi, pozostawiło ponad 100 000 bezdomnych (prawie jedna trzecia mieszkańców Chicago w tym czasie), zniszczyło około 17 000 budynków i spowodowało kilkaset milionów dolarów szkód (dzisiaj około 4 miliardy dolarów).

Popularna opowieść, często opowiadana o tym, jak rozpoczął się Wielki Pożar Chicago, polega na tym, że krowa należąca do Kate O'Leary kopnęła zapaloną latarnię i zaczęła płomienie. Historia była nawet tematem piosenki dla dzieci:

Późną nocą, kiedy wszyscy byliśmy w łóżku, Pani O'Leary zapaliła latarnię w szopie. Krowa go kopnęła, Później mrugnął okiem i powiedział: "Będzie gorący okres w stare miasto dziś wieczorem!"

Niektórzy mogą się rozczarować, gdy dowiadują się, że krowa nie jest prawdziwa - człowiek, który napisał historię O'Leary'ego. Chicago RepublicanMichael Ahern przyznał później, że podniósł kąt krowy, aby stworzyć ciekawszą opowieść. Ale ogień z pewnością zaczął się w pobliżu stodoły należącej do O'Learys. Jednak dokładna przyczyna pożaru nigdy nie została określona, chociaż Catherine O'Leary została użyta jako kozioł ofiarny. O'Leary była irlandzką katolicką imigrantką - pogardzaną przez wielu ludzi w tym czasie - więc zrobiła łatwy cel. Oprócz wycofania przez Aherna jego krowiego opowiadania, O'Learys twierdził, że zasnął do czasu wybuchu pożaru, więc w stodole nie byłoby latarni, aby mogła kopnąć krowa.

Było wiele spekulacji na temat przyczyny pożaru, ale, jak stwierdzono, niewiele wiadomo na pewno. Jedną z innych popularnych teorii, która prawdopodobnie jest fałszywa, jest to, że pożar został spowodowany przez deszcz meteorytów - konkretnie, teoria mówi, że spowodowały to fragmenty rozbitej Komety Beili. (Nawiasem mówiąc, mniej więcej rok później, 27 listopada 1872 r. Fragmenty Komety Beili spowodowały deszcz meteorytów, który miał zdumiewające 3000 meteorów na godzinę!) Trzy inne duże pożary zaczęły się wokół jeziora Michigan w tym samym dniu, co niektórzy ludzie argument jest zbyt dużym zbiegiem okoliczności, aby nie mieć wspólnej przyczyny. Jednak meteoryty, które w rzeczywistości trafiają na ziemię, są zwykle zimne, kiedy uderzają, a zatem generalnie nie rozpalają ognia. (Jeden raz uderzył kobietę, gdy drzemała w salonie, czyniąc ją pierwszą znaną osobą, która została uderzona przez obiekt pozaziemski, ale nie była gorąca.) Ponadto, biorąc pod uwagę powszechność płomieni w nocy i ekstremalnie suchą i wietrzne warunki w tym czasie, większość historyków uważa, że inne pożary były jedynie zbiegiem okoliczności, a nie ze wspólnego źródła, takiego jak deszcz meteorytów.

Pomimo braku wiedzy na temat dokładnej przyczyny pożaru w Chicago, łatwo można zobaczyć, jak ogień rozprzestrzeniał się po rozpoczęciu. Chicago w 1871 roku nie przypominało wieżowców i betonowego Chicago, które znamy dzisiaj. Około dwóch trzecich budynków w Chicago było wówczas drewnianych. Większość budynków miała smołowate lub gontowe dachy, które służyły jedynie do zasilania płomieni. Drogi i chodniki były również wykonane z drewna. Warunki były suche, a susze nękały miasto niedługo przed rozpoczęciem pożaru - tego lata otrzymały tylko około jednej czwartej średnich opadów. I nie zapominajmy o pseudonimie Chicago: nie jest na nic zwany "Wietrznym Miastem". Uważa się, że silny wiatr południowo-zachodni wyrzucał gorące żar z ognia w kierunku serca miasta, lądując na wysoce łatwopalnych dachach i uruchamiając dodatkowe pożary.

Innym ważnym problemem było to, że ludzie nie działali wystarczająco szybko. Straż pożarna została ostrzeżona o rosnącym problemie około czterdziestu minut po rozpoczęciu pożaru, po tym, jak w aptece został uruchomiony alarm. Ludzie nie zdawali sobie sprawy, jak szybko ogień rozprzestrzenia się z powodu złych warunków.

Ogień w końcu zgasł, gdy wiatry ucichły, a lekka mżawka pomogła strażakom w ich wysiłkach. Tylko trzy duże budynki na tym terenie przetrwały dostatecznie dużo, by je naprawić: Chicago Water Tower, St. Michael's Church i Chicago Pumping Station. Dwóch ostatnich miało tylko swoje zewnętrzne ściany do odbudowy, ponieważ ich wnętrze zostało zjedzone przez ogień. W następstwie, Chicago otrzymało darowizny z pieniędzy, żywności, odzieży i innych dostaw z miast w Stanach Zjednoczonych, aby pomóc im odbudować. Co zaskakujące, znaczna część infrastruktury w Chicago - na przykład transport zbiorowy - pozostała nienaruszona. Ogień zniszczył prawie 73 mil drogi, ale nie dotknął portów. Tory kolejowe były w dużej mierze nieuszkodzone, co pozwalało na wlanie tak wielu darów.

Po pożarze wprowadzono ustawodawstwo wymagające budowy budynków z cegły, kamienia i innych materiałów ognioodpornych. Nie było to w pełni skuteczne, ponieważ większość biedniejszych mieszkańców nie mogła sobie pozwolić na materiały lub wykwalifikowanych robotników, którzy musieliby się odbudować. Ponadto niektóre firmy po prostu zignorowały przepisy, aby zaoszczędzić pieniądze.

Jak na ironię, było to ogniste zniszczenie w Chicago, które doprowadziło do tego, że stało się jednym z najważniejszych miast gospodarczych w Stanach Zjednoczonych, a także jednym z najbardziej zaludnionych. Odbudowa wymagała zatrudnienia armii ludzi jako robotników, co zwiększyło zarówno gospodarkę, jak i ludność miasta. W czasie pożaru w 1871 roku Chicago chwalił się około 300 000 mieszkańców. W 1890 roku Chicago było domem dla ponad miliona osób, co dało mu drugie miejsce w populacji tylko do Nowego Jorku.

Dodatkowe fakty:

• Co zabawne, wiatry zmieniły się w czasie, by ocalić dom O'Learysów. Ich stodoła wybuchła w płomieniach, ale ich dom nie dotknął ognia.
• Nowa Chicago Fire Academy została zbudowana w 1956 roku w miejscu spalonej stodoły O'Learys. Wciąż działa.
• W przeciwieństwie do pożaru w Chicago, który faktycznie pomógł Chicago stać się jednym z największych miast w Stanach Zjednoczonych, trzęsienie ziemi w San Francisco w 1906 roku, które doprowadziło do około 80% zniszczonych miast, zakończyło panowanie San Francisco jako dominującego miasta w Kalifornii, z duży odsetek mieszkańców przeprowadzających się do Los Angeles.
• Duża ilość drewna użytego do odbudowy Chicago pochodzi z Singapuru, Michigan i doprowadziła do skrajnego wylesienia. Bez drzew, które chroniłyby miasto przed żywiołami, piasek wpadł z brzegu jeziora Michigan i zniszczył miasto w ciągu zaledwie czterech lat. Nadal jest jednym z miast-duchów Michigan i leży pod wydmami na brzegu jeziora.
• Chociaż większość budynków w Chicago była wykonana z drewna, wielu projektantów próbowało ukryć ten fakt, sprawiając, że drewno wyglądało jak inny materiał, a więc bardziej estetycznie.
• Darowizny, które pochodziły z całych Stanów Zjednoczonych, były dla niektórych znakiem, że wszelkie rany, które pozostały po wojnie domowej, zostały uzdrowione, a naród znów stał się całością.