Ten dzień w historii: 22 sierpnia

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 22 sierpnia 1893

W dniu 22 sierpnia 1893 r. Pisarka, poeta i krytyk, Dorothy Parker, urodziła się w West End w stanie New Jersey. Jej dowcipne, lekceważące, a czasem zjadliwe poczucie humoru oczarowało i rozrywkowało publiczność w wielu gatunkach od Jazz Age do Swinging Sixties.

Dzieciństwo Parkera było samotne i nieszczęśliwe. Jej matka zmarła w 1897 r., A jej nowa żona, zmarła w 1903 r., Nie przypadła jej do gustu. Dorothy uczęszczała do katolickiej szkoły z internatem, ale nie chciała ukończyć studiów, zamiast zdobywać jej ogromne bogactwo wiedzy poprzez swój nienasycony nawyk czytania.

Dorothy pracowała jako instruktorka tańca po wydaniu jej pierwszego wiersza Targowisko próżności Dwa lata później została zatrudniona jako redaktorka pisma dla magazynu i pracowała jako krytyk dramatyczny do 1920 roku, kiedy została zwolniona za ośmieszenie aktorki Billie Burke, której mąż był jednym z Targowisko próżnościGłówni reklamodawcy. Jej recenzja w tym przypadku zawierała takie klejnoty, jak: "Jeśli nie robisz na drutach, przynieś książkę".

Mniej więcej w tym czasie Parker utworzył wewnętrzny krąg tego, co stało się znane jako Okrągły Stół Algonquin wraz z pisarzami Robertem Benchleyem i Robertem Sherwoodem. Okrągły Stół w Algonquin był nieformalnym spotkaniem w porze lunchu w hotelu Algonquin, gdzie podobnie myślący literaci spotykali się, aby wymieniać intelektualny dyskurs i dowcipną repartę dostarczaną z prędkością błyskawicy z nienagannym timingiem. Nikt nie robił tego z większym spokojem niż Dorothy Parker.

Życie Dorothy nabrało blasku Ery Jazzu podczas lat dwudziestych - wyjazdów do Europy, imprez i przemówień oraz łamania mądrości. Parker była jedną z najczęściej cytowanych kobiet tamtych czasów. Jej tomy poezji (Dość liny w 1926 i Sunset Gun w 1928 r.) zostały opublikowane i ku jej wielkiemu zdziwieniu spisało się bardzo dobrze. Ale miała też kilka katastrofalnych romansów, aborcję i co najmniej dwie próby samobójcze.

Z drugiej strony, jej autobiograficzne opowiadanie Duża blondynka zdobył nagrodę O. Henry'ego w 1929 roku.

Ona i jej nowy pisarz męża Alan Campbell, 11 lat jej młodszy, przeniósł się do Hollywood w 1934 roku, gdzie przyczyniła się do lub napisała scenariusze do 39 filmów, w tym do klasycznych Rodzi się gwiazda. Pomagała w tworzeniu i obsadzaniu Gildii scenarzystów ekranu, ale zawsze była bardzo ambiwalentna w stosunku do pracy, którą wykonała podczas swoich lat w Hollywood. Zaczęła również pracować jako krytyk ponownie w latach 1930 - tym razem dla Nowojorczyk.

Parker został socjalistą pod koniec lat dwudziestych i został aresztowany podczas protestów przeciwko wydaniu Sacco i Vanzettiego. Pojechała do Hiszpanii, by przyłączyć się do walki z Franco podczas hiszpańskiej wojny domowej i została umieszczona na czarnej liście w czasach McCarthy za jej pro-lewicową postawę.

Po rozwodzie, ponownym ożenku, rozstaniu i pogodzeniu się z Dorotą przez te wszystkie lata, Alan Campbell przedawkował się w 1963 roku. Sam Parker umarł samotnie na zawał serca w nowojorskim pokoju hotelowym 7 czerwca 1967. Obrońca ruchu na rzecz praw obywatelskich, przekazała cała jej posiadłość dla Martina Luthera Kinga, Jr.

NAACP zaprojektował ogród pamięci dla Parkera poza siedzibą główną w Baltimore. Jej szczątki są tam pochowane, naznaczone tablicą, która brzmi:

Oto prochy Dorothy Parker (1893-1967), humorystki, pisarki, krytyki. Obrońca praw człowieka i obywatela. Na jej epitafium zasugerowała: "Przepraszam za kurz". Ten pamiątkowy ogród jest poświęcony jej szlachetnemu duchowi, który świętował jedność ludzkości i więzy wiecznej przyjaźni między Czarnym i żydowskim ludem. Dedykowane przez Narodowe Stowarzyszenie na Rzecz Wspierania Kolorowych Ludzi. 28 października 1988 r.

Była, według wszelkiego prawdopodobieństwa, jedyna w swoim rodzaju.

Bonus Dorothy Parker Cytaty:

• Jedna z najbardziej znanych jednoplanerow Parkera zrodziła się, gdy poinformowano ją w Algonquin, że nieżyjący już były były prezydent Calvin Coolidge właśnie zmarł; Dorothy natychmiast zapytała: "Jak mogli powiedzieć?"
• Recenzja "Odkupienia" Tołstoja brzmiała częściowo: "Poszedłem do teatru w Plymouth z względnie młodą kobietą i zatoczyłem się z niej, trzy godziny później, dwadzieścia lat starsza …"