Ciekawy przypadek "The Spark Ranger"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

W 1940 roku, w wieku 28 lat, Sullivan dołączył do patrolu strażackiego parku narodowego. Stał się jednym z trzech strażników, by monitorować obszar 40 mil między Waynesboro i Swift Run Gap w południowej części parku, mniej niż osiem mil od miejsca, w którym dorastał.

W kwietniu 1942 r. Sullivan przebywał w wieży przeciwpożarowej, która nadciągała nad jego ziemią, gdy uderzyła burza. Był to poważny problem, ponieważ wieża nie miała zainstalowanej formy piorunochronu. Według samego Sullivana dostrzegł uderzenie pioruna siedem lub osiem razy, a dolina pochłonęła płomienie. Uciekł z wieży, obawiając się, co stanie się nieuniknione. Nie dotarł tak daleko, kiedy został trafiony.

Poza kilkoma oparzeniami, rygiel stworzył półcalowy pasek na prawej nodze i spowodował odpadnięcie paznokcia na paluchu. Biorąc pod uwagę, że co roku osiemdziesiąt cztery osoby umierają z powodu piorunów, wielu uważa Roy'a Sullivana za szczęśliwca.

Dla porównania, około 10% -30% ludzi uderzanych przez pioruny umiera z niego i według National Geographic, szanse obywatela USA uderzonego piorunem w ciągu jego życia wynoszą jeden na trzy tysiące. Zaskakująco wysokie szanse na coś, co jest często używane jako przykład czegoś, co jest wyjątkowo rzadkie - "bardziej prawdopodobne jest uderzenie pioruna niż …" Należy również zauważyć, że jako strażnik parku w Wirginii, który zwykle ma 35-45 dni rocznie z burzami szanse na trafienie były nieco gorsze (lub lepiej, w zależności od tego, jak chcesz na to patrzeć) dla pana Sullivana niż przeciętnego Joe.

Jeśli chodzi o uderzenie piorunem dwukrotnie, ogólnie rzecz biorąc, istnieje około dziewięciu milionów szans na to. Roy Sullivan był jednym z nich i nie tylko.

Drugi raz, kiedy Roy Sullivan został uderzony piorunem, nie zdarzyło się to po dwudziestu siedmiu latach po pierwszym, w lipcu 1969 roku. Letnia burza uderzyła, gdy prowadził swoją ciężarówkę na Skyline Drive. Po kilku śrubach wokół ciężarówki przez otwarte okno wpadł mu błysk, uderzając go, zwęglając zegarek i paląc brwi.

Podczas gdy wielu błędnie sądzi, że gumowe opony sprawiają, że można bezpiecznie usiąść w samochodzie w czasie burzy z piorunami, w rzeczywistości tak nie jest. Setki (lub tysiące) stóp powietrza jest większym izolatorem niż kilka cali gumy, a piorun nie ma problemu z tą barierą powietrzną.

Dla Twojej informacji, powietrze generalnie ma napięcie przebicia około 20-75 kV / cal. Pierścienie gumowe przy około 450-700 kV / cal. Gdy błyskawica podejmie najłatwiejszą drogę do ziemi, możesz pomyśleć z tych napięć przebicia, że nadal będzie ona przebiegać przez 5-7 stóp powietrza zamiast przez cal lub dwa gumy po przejściu przez bardzo przewodzącą metalową ramę twojego samochód. Jednak wiele nowoczesnych opon zaprojektowano raczej jako przewodniki, a nie jako izolatory, więc ładunek elektrostatyczny nie gromadzi zbyt wiele w samochodzie.

Dlaczego więc samochody i ciężarówki są zwykle bezpieczne do siedzenia w burzy? Jest tak z powodu metalowego korpusu pojazdu i czegoś znanego jako "efekt skóry" (więcej o tym tutaj). Zasadniczo, metalowa klatka wokół ciebie zapewnia łatwy dostęp do ziemi i dopóki nie dotykasz metalu w samochodzie, zwykle będziesz całkowicie w porządku.

"Zwykle" - powiedziałem, ponieważ są wyjątki dobrze zilustrowane przez pana Sullivana. Problemem Roya Sullivana było to, że miał swoje okno. Szkło jest doskonałym izolatorem elektrycznym (napięcie przebicia 2000-3000 kv / cal - znacznie większe niż nawet guma). Gdyby okno było podniesione, najprawdopodobniej byłby w porządku, gdyby cała energia śruby rozładowała się wokół niego, zamiast jakiegoś łuku w ciężarówce, która go uderzyła.

Po tym, jak jego pojazd został trafiony, Sullivan stracił przytomność, a jego ciężarówka wjechała do rowu. Ale przeżył. Znowu Roy miał szczęście.

Za trzecim razem, gdy Roy został uderzony piorunem, był w domu, przechodząc do swojego ogrodu, kiedy jasne niebo zamieniło się w złowieszcze, a błyskawica uderzyła w transformator mocy w pobliżu. Poza tym, że transformator został trafiony, Sullivan uderzył go w ramię. Został powalony, ale obrażenia były dość minimalne w porównaniu do pierwszych dwóch razy.

Do tej pory Roy otrzymywał przydomki "The Human Lightning Rod" i "The Spark Ranger".

Czwarty raz został trafiony, cóż, wszedł w sferę absurdu. Obsługiwał stację na terenie kempingu Loft Mountain w 1972 roku. Jak sam opisał Roy,

Nastąpił delikatny deszcz, ale nie grzmot, aż do jednego wielkiego klaskania, najgłośniejszej rzeczy, jaką słyszałem. Ogień podskakiwał dookoła wnętrza stacji, a kiedy moje uszy przestały dzwonić, usłyszałem coś skwierczącego. To były moje włosy w ogniu.

Po rozpaleniu ognia Roy po raz kolejny udał się do szpitala na leczenie. W tym momencie historia Roya zaczęła przyciągać uwagę narodu.Był przesłuchiwany przez Davida Frosta; był w teleturnieju "To Tell the Truth"; i została opisana w Księdze Rekordów Świata Guinnessa z 1972 r., gdzie po zweryfikowaniu strajków otrzymał wyróżnienie "jedynego żywego człowieka, któremu uderzyła błyskawica cztery razy".

Uderzenia piorunów pięć, sześć i siedem to wszystkie relacje dostarczone przez Roya i nigdy nie przekazały ich do Księgi Rekordów Guinnessa do oficjalnej weryfikacji, tak jak inne były, więc możliwe jest, że zrobił to ostatnie trzy, ponieważ udokumentowane dowody są skąpe te. Piąty z nich ponoć powtórzył się podczas podróży w ciężarówce podczas burzy. Po tym jak poczuł, że minęła burza, wyszedł z ciężarówki tylko po to, by zostać trafionym, całkiem go śpiewając i powalając go na ziemię. Po raz szósty stwierdził, że jest przekonany, że burza podąża za nim, aby go zdobyć. Został trafiony, powodując poważne oparzenia na klatce piersiowej i brzuchu. W tym momencie możemy tylko mieć nadzieję, że miejscowy szpital dawał mu trochę zniżki na leczenie oparzeń, czy te ostatnie przypadki były naprawdę spowodowane uderzeniami piorunów, czy nie.

Wycofał się ze służby w parku w późnych latach 1976 i przeniósł swoją czwartą żonę do miasta o nazwie "Dooms". Aby być bezpiecznym, poszedł do przodu i zainstalował kilka piorunochronów do swojego domu, w tym zatopienie grubego drutu miedzianego o głębokości siedmiu stóp. Ziemia. Niestety, nie było go w domu, gdy przypuszczalnie nastąpił następny uderzenie pioruna. Łowił ryby. Kiedy uderzył, po raz kolejny doznał oparzeń i prawie stracił przytomność, zanim podniósł się i ruszył do samochodu, aby poszukać pomocy medycznej. Lokalne media złapały się na tym i w późniejszym wywiadzie Sullivan stwierdził: "Niektórzy ludzie mają alergię na kwiaty, ale jestem uczulony na błyskawicę".

Nawet jeśli ktoś nie umiera z powodu uderzenia pioruna, mogą pojawić się problemy zdrowotne u około 80% osób, które przeżyły. Poważne oparzenia skóry, wypalone włosy i paraliż to tylko niektóre z urazów, jakie można doznać. Utrata pamięci, uszkodzenie płata czołowego, trwałe uszkodzenie mózgu, zespół stresu pourazowego, zmiany osobowości i depresja to inne konsekwencje uderzenia pioruna, które może nie być tak oczywiste od razu. Istotnie, istniały doniesienia od tych, którzy wiedzieli, że zdrowie psychiczne Sullivana ześlizguje się z czasem w kulminacyjnym momencie wydarzeń z nocy 28 września 1983 roku. W pewnym momencie w środku nocy, z żoną śpiącą obok dla niego Roy zmarł od rany postrzałowej w głowę. Policja orzekła, że to było samo przez się.

Dodatkowe fakty:

• Jedna z największych katastrof błyskawicznych wszechczasów miała miejsce 24 grudnia 1971 roku, kiedy LANSA Flight 508 została uderzona piorunem. Samoloty są uderzane piorunem bez problemu, ale nie było tak w przypadku Lotu 508. Ostatecznie został rozerwany na strzępy i uderzył w las deszczowy Amazonii, zabijając 91 osób. Przeżyła tylko jedna osoba, 17-letnia dziewczynka, która po wyrzuceniu z samolotu przeżyła dwumilową swobodę spadania, a następnie przez 10 dni wędrowała samotnie przez las deszczowy bez zapasu. Możesz przeczytać więcej o jej niezwykłej opowieści tutaj.
• Istnieją pewne dowody na to, że śmierć Roya Sullivana nie była spowodowana przez samego siebie, ale raczej morderstwo. Policja przesłuchiwała żonę (czwartą) z powodu faktu, że jego śmierć nie została zgłoszona przed dziewiątą rano, a śledczy ustalili, że został zastrzelony około trzeciej w nocy z żoną śpiącą w tym samym pokoju, ale strzelanina podobno się nie obudziła jej. Dodatkowo, członkowie rodziny twierdzili, że para miała kłopoty małżeńskie i, jak donosi Washington Post, Randy Fisher, oficer, który był częścią śledztwa, powiedział, że znalazł Roya "krwawiącego od pojedynczej kaliber 22 do głowy". skontaktuj się z raną przez poduszkę. "" Powiedział, że policjant Philip Broadfoot z lokalnej policji stwierdził, że powodem kontrowersji było więcej, ponieważ: "Rodzina nie chce, żeby to było samobójstwo. Ciężko jest to zaakceptować. Musicie pokładać wiele wiary i zaufania w ludziach reagujących na scenę. "Tak czy inaczej, było to bardzo smutne zakończenie.