Dlaczego przełamujemy butelkę szampana przeciwko nowym statkom

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Tak jak dzisiaj, była to w istocie nadzieja na szczęście na rejsach statku. Na przykład jedno z najwcześniejszych znanych odniesień do podobnej praktyki podczas wypuszczania statku powraca około 5 000 lat temu, kiedy babiloński stwierdził: "Bogom, których sprawiłem, że woły zostały złożone w ofierze", przed wypuszczeniem nowego statku ". d wykonane.

Starożytni Grecy, Rzymianie i Egipcjanie również wezwali swoich różnych bogów do ochrony nowego statku i jego załogi podczas pierwszego startu. Na przykład starożytni Grecy, podczas uroczystości wodowania, wypijali wino, aby uczcić bogów i wylać wodę na statek jako rodzaj błogosławieństwa.

Religijne aspekty chrztu na statku pozostawały w coraz bardziej nowoczesnych czasach, szczególnie w krajach katolickich. Jest na przykład relacja o chrzcie statku przez Rycerzy Maltańskich w XVII wieku, który opisuje dwóch braci wchodzących na pokład nowego okrętu wojennego, modlących się i kropiących święconą wodę wokół statku, zanim uznają ją za zdatną do żeglugi i wysyłającą ją do wody.

Po reformacji protestanckiej, rozpoczynając na poważnie po 1537 Marcina Lutra "Dziewięćdziesiąt pięć pism", niektóre narody w Europie usunęła niektóre aspekty religijnej części chrztu. Zamiast używać przywódców religijnych do tego zadania, członkowie monarchii lub przywódcy wojskowi przejmą obowiązki chrztu.

Na przykład, 65 lat przed wspomnianym powyżej odniesieniem do Rycerzy Maltańskich, w 1610 r. Książę Walii był obecny podczas chrztu księcia królewskiego. W tym przypadku na pokładzie statku znajdowała się stojąca filiżanka, która jest po prostu dużym i drogim kubkiem wykonanym z jakiegoś szlachetnego metalu, zwykle srebra. Książę wziął uroczysty łyk wina w kubku, po czym resztę zawartości wylał na pokład. Następnie kubek został wyrzucony z boku statku, aby złapać go jakiś szczęśliwy obserwator.

Pod koniec XVII stulecia ceremonię stojącego pucharu zastąpiono butelką wina na dziobie. Zmiana ta była po części dlatego, że kubki były niezwykle cenne, a brytyjska marynarka szybko się rozwijała; po prostu nie było praktyczne, aby nadal dawać drogie kubki za każdym razem, gdy statek był uruchamiany.

Jeśli chodzi o przechodzenie z wina na szampana, uważamy, że preferencje po prostu zmieniały się z czasem. Szampan zaczął być postrzegany jako "arystokratyczny" wybór - przez pewien czas w XIX wieku był bardziej popularny niż wino wśród wielu elit - i dlatego uważany był za najlepszą opcję chrztu na statku. Tradycja korzystania z niego utknęła na zawsze w niektórych krajach.

Dodatkowe fakty:

• Zamiast używać szampana do chrztu nowych statków, w Japonii tradycyjnie ma się srebrną siekierę wykonaną z użyciem siekiery do przecinania linii utrzymujących statek z zanurzenia w wodzie. Po ceremonii rozbioru siekiera zwykle trzyma właściciel statku.
• Wino i szampan nie były jedynymi rodzajami płynów używanych do chrztu na statkach w ciągu nawet najnowszej historii. Wykorzystano również whisky, brandy, a nawet wodę morską. Na przykład podczas prohibicji w Stanach Zjednoczonych alkohol nieco stracił na wartości, a zamiast niego często używano wody, soku i cydru.
• Dziś jest to pech, jeśli butelka szampana nie pęknie na statku. W 2007 roku księżna Kornwalii usiłowała rozbić butelkę szampana na kadłubie królowa Wiktoria, ale butelka nie pękła. Kilka tygodni później prawie osiemdziesięciu pasażerów zachorowało na zaraźliwy błąd żołądka. Nazywali to "Klątwą Camilli" i wskazali palcem na Księżną za to, że nie udało się prawidłowo rozbić butelki na statek, powodując tym samym, że pasażerowie statku znaleźli się w złym przypadku żołądka.
• Oczywiście, to wszystko przesądy, ale aby uniknąć "pecha", ludzie wymyślili różne sposoby, aby zapewnić, że butelka się zepsuje. Głównym problemem jest to, że butelki zostały zaprojektowane tak, aby się nie łamały - chcesz, żeby twój szampan w butelce, a nie na całej podłodze. Muszą również wytrzymać wysokie ciśnienie od wewnątrz, więc są dość twarde, by pęknąć. Ale kiedy butelka ma niewielką wadę, jej wytrzymałość ulega pogorszeniu. Punktowanie butelki za pomocą noża do szkła jest jednym z powszechnych sposobów na to, aby butelka popękała na kadłubie statku.
• Podobnie, użycie większych butelek oznacza, że butelka ma bardziej naturalny defekt, który ułatwi złamanie. Wybór szampana z większymi bąbelkami również jest korzystny, ponieważ zwykle oznacza to, że butelka znajduje się pod wyższym ciśnieniem i jest bardziej podatna na pękanie. Liny są często używane do obracania butelki w kierunku statku, a te z mniejszą elastycznością są lepsze, ponieważ elastyczność absorbowałaby część wstrząsu potrzebnego do rozbicia butelki, gdy łączy się ze statkiem.
• W 1875 r. Księżniczka Aleksandra ponownie wprowadziła pewne religijne aspekty do ceremonii nadawania nazw okrętom, gdy włączyła śpiew Ps. 107 na temat wystrzelenia pancernika. Alexandra.
• W 1931 r. Ochrzcił ją Lou Henry Hoover Akron, ale nie używano żadnej cieczy. Zamiast tego wypuszczono stado gołębi, aby przelecieć nad statkiem.
• Powszechnie uważa się, że butelka służyła do chrztu Tytaniczny nie złamał się i z tego powodu był skazany na zatonięcie. To jest mit. Prawdą jest, że żadna butelka nie została złamana TytanicznyKadłub, żaden ze statków linii White Star Line nie został faktycznie ochrzczony w ten sposób. Oczywiście nie każdy statek White Star Line zatonął z powodu braku tradycyjnego startu. Jeden z mężczyzn, którzy złamali podpory od Tytaniczny podczas jej startu doznała śmiertelnych obrażeń w pracy, co można uznać za zły omen, jeśli chcesz zaglądać w tego typu rzeczy. Faktem jest jednak, że butelka nie pękająca, gdy trafia na Titanica, jest mitem, ponieważ nigdy nie była podjęta.