George Washington i US Postal Service

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Przypuszczalnie był to zimny, zimowy luty w stolicy Stanów Zjednoczonych, Filadelfii, w Pensylwanii (stolica nie przeniosłaby się do Waszyngtonu do 1800 r.), Kiedy prezydent George Washington włożył pióro do papieru i podpisał ustawę o usługach pocztowych z 1792 r. Usługa mailingowa istniała już od prawie półtora wieku, nowe prawo całkowicie zmieniło grę mailingową. Nadawało ono United States Postal Service dwuletnie okno, które można było szybko przedłużyć na czas nieokreślony. Zgodnie z prawem, dało to rządowi federalnemu możliwość ustanowienia oficjalnych dróg pocztowych. Pozwoliło to również na uwzględnienie gazet w wysyłkach pocztowych po obniżonych stawkach. Powód tego, jak The New York Times opisuje to, aby zapewnić rozpowszechnianie informacji z ośrodków miejskich na najdalsze granice tego narastającego narodu. Ponadto dało to prezesowi i wiceprezesowi atut bezpłatnej korespondencji oraz sprawiło, że nikt - w tym pracownicy pocztowi, nie może otwierać cudzej poczty. Innymi słowy, ustawa podpisana 225 lat temu przez pierwszego prezydenta kraju ustanowiła nowoczesną United States Postal Service, którą wszyscy znamy, a czasem kochamy dzisiaj.

Oto wczesna historia Urzędu Pocztowego Stanów Zjednoczonych i jak oficjalnie stało się rzeczywistością w tym zimnym zimowym dniu 225 lat temu.

Według raportu z 1894 roku, najwcześniejszy wysiłek stworzenia jakiegokolwiek urzędu pocztowego w koloniach był w 1639 roku przez Sąd w Massachusetts, gdy tawerna w Bostonie należąca do Richarda Fairbanksa została wyznaczona jako pierwsza poczta. Było to zgodne z europejską tradycją kawiarni i tawern, będących centrami wysyłkowymi. Pierwszy posłaniec mógł zacząć w 1672 lub 1673 roku z instrukcjami "zachowywać się zgodnie z prawem" i oznaczać drzewa, aby inni podróżni wiedzieli, dokąd zmierzają.

Mniej więcej w tym samym czasie między Nowym Jorkiem a Bostonem ustanowiono miesięczną trasę pocztową. Stało się znane jako Old Boston Post Road, która jest nadal częścią dzisiejszej trasy USA 1. Dwie dekady później król i królowa Anglii przyznała Thomasa Neala - człowieka, który mieszkał w Anglii i nigdy nie był w koloniach - 21-letni grant na ustanowienie urzędów, które otrzymały i wysłały listy oraz ustalono stawki pocztowe. Stworzyło to scentralizowaną organizację pocztową, która pomogła w stworzeniu skuteczniejszego sposobu korespondencji między koloniami i zachęcenia do handlu i handlu. W 1707 r. Korona brytyjska wykupiła dotację i przejęła kontrolę nad systemem.

W latach trzydziestych XVIII wieku system pocztowy kolonii był dość dobrze ugruntowany. Przewoźnicy pocztowi z Maine do Gruzji (na południu, często niewolnicy) brną przez gwałtownie rozwijającą się amerykańską ziemię, by dostarczać listy, korespondencję i kontrakty. Pozycja poczmistrza stała się elegancka, ale ważna. Odpowiadali za stawki pocztowe, dokładne trasy przejazdów przewoźników i lokalizacje urzędów pocztowych. Ponadto, każde miasto miało swojego własnego poczmistrza, który wykonywał wiele takich samych obowiązków jak generalny poczmistrz, ale na poziomie regionalnym. W 1737 roku młody 31-letni wydawca, drukarz i znany obywatelski przywódca został mianowany na poczcie w Filadelfii, a następnie jednym z najbardziej zaludnionych miast w koloniach. Nazywał się Benjamin Franklin.

Przez 16 lat Franklin wykorzystywał swój wpływ i władzę jako generalny poczmistrz miasta, aby zwiększyć jego obieg Pennsylvania Gazette zmniejszając liczbę wysyłanych gazet. Chociaż z pewnością wydaje się, że jest to konflikt interesów, to faktycznie taka praktyka była zachętą.

W 1753 roku, kiedy poczmistrz zmarł z powodu długotrwałej choroby, Franklin został awansowany na wspólnego generała pocztowego - razem z Williamem Hunterem z Williamsburga - za wszystkie kolonie. Na tym stanowisku Franklin pomógł zmodernizować pocztę. Jego pierwszym zleceniem było wyruszenie w długą podróż w celu sprawdzenia urzędów pocztowych i zbadania wykorzystywanych tras. Doszedł do wniosku, że konieczne są bardziej wydajne trasy, więc nadzorował oznakowanie i układanie nowych dróg.

Następnie wprowadził usługę nocną między Filadelfią a Nowym Jorkiem, aby poprawić szybkość dostarczania poczty. Następnie zainstalował ujednolicony system stawek pocztowych oparty na wadze i odległości dostawy. Stworzył także regularny rozkład poczty z łodzi z kolonii do ojczyzny Anglii.

Do 1760 r. I po raz pierwszy od ponad stu lat, poczta kolonijna zyskała koronę brytyjską. Jednakże, gdy zbliżały się chmury rewolucji, stało się jasne, gdzie leżały więzy Franklina - z koloniami. Pomimo znacznej i godnej uwagi pracy Franklina w Anglii, został zwolniony w 1774 roku jako generalny postmaster za bycie kolonialnym sympatykiem.

Jednak kariera Franklina odpowiedzialna za pocztę jeszcze się nie skończyła. W ciągu kilku tygodni od bitew Lexington i Concord rozpoczynających rewolucję amerykańską, zebrał się Drugi Kongres Kontynentalny, a przedstawicielem Pensylwanii był Franklin. W tym czasie William Goddard prowadził Posterunek Konstytucyjny, usługę pocztową finansowaną przez abonentów gazet. Głównym celem było rozpowszechnianie informacji o buncie i łączenie Kongresu z armiami.Z tego powodu, przewoźnicy pocztowi musieli przysiąc, że zabezpieczyli swoje zamki pod kluczem na wypadek, gdyby Brytyjczycy próbowali je zabrać.

W lipcu 1775 r., Powołując się na swoje doświadczenie, Franklin został mianowany na poczmistrza generalnego Poczty Konstytucyjnej. Ponieważ był na tym stanowisku, kiedy została napisana Deklaracja Niepodległości, otrzymał wyróżnienie jako pierwszy Postmaster General w historii USA. Jednak złożył dymisję w listopadzie tego samego roku, aby zostać delegatem do Paryża, aby uzyskać poparcie dla wojny.

Sześć lat później, Ustawy Konfederacji dały rządowi federalnemu prawo do zakładania i regulowania urzędów pocztowych. Zmiany i rozporządzenia nadal nadawały kształt obowiązkom, ograniczeniom i przepisom urzędu pocztowego, w tym takiemu, które mówiło, że rząd federalny ma monopol na dostarczanie poczty. Konstytucja - oficjalnie ratyfikowana w czerwcu 1788 r. - dała wiele tych samych uprawnień urzędowi pocztowemu, który zrobił AOC. Do 1790 roku populacja Stanów Zjednoczonych licząca prawie cztery miliony została obsłużona przez 75 urzędów pocztowych i około 2400 mil dróg pocztowych. Dwa lata później, w 1792 roku, pierwszy prezydent Ameryki podpisał ustawę o usługach pocztowych, tworząc nowoczesną United States Postal Service. A reszta, jak mówią, jest historią.