Ten dzień w historii: 22 września - Od syna rzeźnika do władzy za tronem, Opowieść o Thomasie Wolsey

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Ten dzień w historii: 22 września 1529

Thomas Wolsey, tak wysoki i potężny jak on, powstał z pokornych początków. Urodził się około roku 1473 jako syn rzeźnika - tak powszechny, jak to tylko możliwe. Jego wspinaczka na szczyt rozpoczęła się po tym, jak uczęszczał na Uniwersytet Oksfordzki i został wyświęcony na kapłanów w 1498 r. Jego ambicję i umiejętności dostrzegł gubernator Calais Sir Richard Nanfan, który mianował młodego duchownego swoim osobistym kapelanem. To wpływ Nanfranu zapewnił pozycję Wolseya jako alchenika królowi Henryka VIII w 1507 r., A potem wszystko zaczęło się dziać dla młodego kapłana.

Wolsey został już przyjęty do Tajnej Rady Henry'ego w 1509 roku, ale okazał się niezbędny dla króla podczas kampanii francuskiej w latach 1512-1514. W tym czasie kochający przyjemność młody monarcha czuł się całkowicie swobodnie pozostawiając większość spraw państwowych w bardzo zdolnych rękach Thomasa Wolseya. W oczach starszej szlachty stał się trochę ulubieńcem nauczyciela, na przykład książęta z Buckingham i Norfolk, którzy nie znosili obecności "nowych ludzi" (pospolici podnoszeni przez króla, a nie starożytni) jak Wolsey na dworze, niezależnie. Wzrosła niechęć do niego.

Duchowny wzrósł do władzy szybko w kościele, a także w rządzie. Z patronatem Henryka, papież Leon X mianował go biskupem Lincolna i arcybiskupem Yorku w 1514 r., Aw 1515 r. Podniósł go do rangi kardynała, w tym samym roku król Henryk uczynił go lordem kanclerzem Anglii. Z jego niewiarygodną władzą kościelną i świecką, tylko król wyprzedził go.

Wolsey był zdecydowanie kolesiem Henry'ego. Kardynał pozwolił królowi przez wszystkie lata cieszyć się wszystkimi chłodnymi pułapami królestwa bez większości brzydkich królewskich obowiązków. Kiedy więc Henry chciał porzucić swoją pierwszą żonę Katherine z Aragonii, by poślubić Anne Boleyn w czymś, co eufemistycznie zwane było jego "Wielką Materią", król nie miał wątpliwości, że Wolsey wykona to zadanie jak zawsze.

Rozumowanie Henry'ego o zakończeniu małżeństwa opierało się na założeniu, że Katherine była wcześniej żoną starszego brata Artura, który zmarł w wieku 15 lat, pozornie przed skonsumowaniem związku. Nikt tego nie kwestionował, ale papieska dyspensa została nabyta jako formalność. Teraz, ponad 20 lat później, fakt, że jego małżeństwo z Katherine nie wytworzyło syna, doprowadziło Henry'ego do przekonania, że ich związek został przeklęty przez Boga, ponieważ poślubił żonę swojego brata. Prosty do naprawienia - w przeszłości królowie odkładali na bok żony wiele razy.

Wolsey wpadł jednak w poważny szkopuł, ponieważ królowa Katarzyna była ciotką niezwykle potężnego cesarza Świętego Rzymu, Karola V, którego papież Klemens VII bardzo niechętnie zantagonizował. Poza tym królowa Katarzyna nie chciała po cichu. Papież zatrzymał się tak długo, jak mógł, odkładając decyzję do czasu, aż sprawa zostanie rozpatrzona w Rzymie. We wrześniu 1529 r., Podczas gdy Wolsey wyjechał do Francji, rodzina Anny Boleyn i angielscy szlachcice, którzy w końcu mieli okazję znokautować syna rzeźnika za pomocą kołka lub dwóch, pracowali nad przekonaniem króla Henryka, że to kardynał wstrzymuje postępowanie.

Henry zawsze był typem faceta "poza wzrokiem, który nie byłby umysłem", i łatwo ulegał wpływowi ludzi znajdujących się w jego bezpośrednim sąsiedztwie, więc doszedł do przekonania, że kardynał był w lojalności z papieżem i celowo zapobiegał jego unieważnieniu.. 22 września 1529 r. Król pozbawił Wolsey swojego urzędu kanclerza Anglii. Stracił także wiele innych swoich urzędów i posiadłości, ale Henry pozwolił mu zachować arcybiskupstwo Yorku.

Nawet podczas wygnania w Yorku Wolsey był w kontakcie z królem Francji i cesarzem Rzymu, przewidując dzień, w którym odzyska łaskę króla. Gdy Henry dowiedział się o tej korespondencji, Anne Boleyn z pasją oświadczyła, że to może oznaczać tylko, że kardynał jest winny zdrady, a Wolsey został aresztowany w listopadzie.

Wolsey był już chory na początku długiej podróży do Londynu, aby stanąć przed sądem, a wraz z upływem czasu coraz gorzej. Na łożu śmierci zauważył: "Gdybym posłużył się Bogiem tak sumiennie, jak zrobiłem króla, nie oddałby mnie w moich siwych włosach." Thomas Wolsey zmarł 30 listopada 1530 roku w Opactwie w Leicester.

Jeśli spodobał Ci się ten artykuł, możesz również cieszyć się;