Była niegdyś inwazja jednego człowieka Próba wyspiarskiego narodu Sarka

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Andre Gardes był bezrobotnym fizykiem jądrowym z Francji. Pan Gardes uważał się za prawowitego spadkobiercę i "Seigneur" małego niegdyś feudalnego stanu Sark. W sierpniu 1990 roku, Gardes zdecydował się na inwazję, aby na siłę ustawić się jako władca 610 mieszkańców Sarka. Najwyraźniej nie był w stanie zmusić nikogo do pójścia za nim, uznał, że potrzebna jest tylko jedna siła. Gardes, będąc cywilizowanym człowiekiem, przybył w noc poprzedzającą inwazję i wysłał zawiadomienia o zbliżającym się przejęciu następnego dnia w południe.

Jako faktyczny Seigneur z wyspy, John Michael Beaumont, stwierdził: Był taki dziwny facet. Pewnego wieczoru pojawił się i zaczął budować znaki, że następnego dnia w południe zajmie wyspę. Czytali bardzo podobnie do niemieckich w czasie wojny (wyspa została wcześniej przejęta przez Niemców w czasie II wojny światowej, która również ogłosiła zamiar przejęcia wyspy poprzez zawiadomienia przed przybyciem z żołnierzami następnego dnia). Większość ludzi sądziła, że to żart, ale był poważny.

Lokalny wolontariusz Constable, jedyny organ ścigania na wyspie, informowany o inwazji dzięki zawiadomieniom, postanowił poważnie potraktować zagrożenie. Rankiem inwazji, Constable Perrée zaczął planować obronę wyspy, która była dwustopniowa. Najpierw szukał pana Gardesa. Znalazł go siedzącego na ławce w parku w wojskowych mundurach przygotowujących się do masakry, która miała nadejść na tę wyspę. Gdy policjant zbliżył się do atakującej armii (a.k.a. Gardes), zobaczył Gardesa ładującego jego automatyczną broń.

Pierwszy etap "pokazania się" zakończył się, pan Perrée wykonał drugi etap planu. Pogratulował panu Gardesowi wyboru pistoletu i przekonał Gardesa, by wyjął magazyn i pozwolił mu zobaczyć narzędzie zapewnionej przez nią porażki, tak aby konstabl mógł go lepiej podziwiać. Kiedy Gardes zgodził się, Constable wziął pistolet i uderzył go w nos. Inwazja się skończyła. Pistolet użyty w zamachu stanu znajduje się teraz w Muzeum Sarka obok starych statków i specjalnej wystawy na jednej z dwóch oryginalnych rozmów telefonicznych.

Sam Sark jest "zależnością od korony". Uzależnienia Korony są własnością brytyjskiej "Korony" lub monarchy Anglii. Jednak rządzą się niezależnie od jakiegokolwiek narodu za zgodą "Tajnej Rady" (rady, która doradza koronę). W tym czasie, gdy pan Gardes próbował zaatakować państwo, był to ostatni feudalny naród w Europie. Prawo do rządzenia i rządzenia państwem spoczywał w rękach "Seigneur" i tak długo jak miał pozwolenie od Tajnej Rady, był upoważniony do ustanawiania prawa, tak jak uznał za stosowne.

W 16^th wieku, Sark został przyznany "w lenno" przez królową Elżbietę I Heliere de Carteret, dając mu prawo rządzenia wszystkimi na wyspie, dopóki trzymał co najmniej 40 uzbrojonych mężczyzn, aby utrzymać wyspę wolną od piratów, tak jak wyspa Sark w tym czasie była przystanią dla piratów. Heliere zrobił to, przynosząc 40 rodzin, aby założyć wspólnotę na wyspie. Stamtąd Seigneurship został przekazany w jego rodzinie do 1844 roku.

W 1844 r. Wyspa została obciążona hipoteką na rzecz Johna Allaire'a, aby Seigneur mógł nadal finansować swoją kopalnię srebra. Kiedy ta kopalnia się nie udała, Seigneurship została sprzedana Marie Collings za 6000 funtów. Ponownie tytuł został przekazany do dziś przez dziedzictwo.

Przywileje tego tytułu zawierały niesamowite korzyści. Na przykład Seigneur jest jedynym, który może posiadać i utrzymywać gołębie na wyspie … lub posiadać nieokreślonego psa …. Jeśli to nie zrobi tego za ciebie, Seigneur jest też jedynym, który ma prawo zatrzymać "flotsam i jetsam", który zmywa się na wyspie.

Podczas gdy ci lokatorzy mogą wydawać się mieć ograniczone prawa, do tych z nas przyzwyczajonych do bardziej demokratycznej formy rządzenia (zachowam własny flotsam, dziękuję bardzo), oni mają to całkiem niezłe na wyspie. Na przykład nie mają praktycznie żadnych podatków. Jedyne podatki na wyspie to: w przypadku sprzedaży nieruchomości podatek od sprzedaży wynosi 7,7%; podatek od alkoholu; i podatek i tytoń. Wreszcie każdy, kto posiada rower, ciągnik lub konia, musi uiścić niewielką roczną opłatę. Przychody z tego tytułu przeznaczane są przede wszystkim na pomoc osobom starszym w Sark (na bazie potrzeb), z wyjątkiem podatku od sprzedaży nieruchomości, który trafia do Seigneur.

Wyspa jest również prawie całkowicie wolna od przestępstw, z wyjątkiem sporadycznych przestępstw popełnianych przez turystów, którzy są natychmiastowo wyrzucani z wyspy. Jeśli ktoś jest skrzywdzony, nawet jeśli przez Seigneur, wyspiarze mają prosty sposób radzenia sobie z tym. Wszystko, co ofiara musi zrobić, to uchwalić "Clamuer de Haro". Przed świadkami ofiara podnosi głos i recytuje Modlitwa Pańska. Następnie muszą krzyczeć: "Haro, Haro, Haro! Na moją pomoc, mój książę! Jestem skrzywdzona! "Przestępca jest następnie zobowiązany przez prawo do zaprzestania przestępstwa, dopóki sprawa nie zostanie rozstrzygnięta w sądzie, co zazwyczaj ma miejsce w ciągu 24 godzin. Mieszkańcy wyspy muszą bardzo dobrze się dogadać i cieszyć się systemem, ponieważ ostatni "Clameur" został nagrany w czerwcu 1970 roku. Wykorzystano go, aby zapobiec budowie ściany ogrodu.

Niestety to imperium utraconych światów nie mogło trwać wiecznie. W 2007 roku, za namową głównie z zewnątrz kupują ziemię w Sark i jest niezadowolony z systemu feudalnego, zwłaszcza miliarder Barclay braci, Sir David Barclay i Sir Frederick Barclay, który kupił pobliskie wyspy, Brecqhou, co jest technicznie częścią Sark Naród Tajnej Rady zatwierdził wniosek o wprowadzenie "powszechnego prawa wyborczego" dla 610 mieszkańców. Ten ruch zmienia ciało zarządzające Sarka z 40 właścicieli ziemskich, czyli "lokatorów", w bardziej demokratyczny system, wykorzystując 28 członków "Chief Pleas" spośród wybranych urzędników. To uchwalenie z 2007 roku również unieważniło regułę Seigneur, choć nadal pełni wiele funkcji, które wcześniej wykonywał, z wyjątkiem tego, że każdy może posiadać gołębie!

Dodatkowe fakty:

• Przejście z systemu feudalnego na demokrację zostało faktycznie zachęcone przez obecnego Seigneura na długo przed przybyciem braci Barclay. Jednak wyspiarze byli odporni przede wszystkim dlatego, że system, który mieli na miejscu działał cudownie przez ponad 400 lat, prawie bez skarg ze strony żadnego obywatela, praktycznie bez przestępstwa i prawie bez opodatkowania. Co więcej, istniało duże zaniepokojenie, że system demokratyczny ostatecznie doprowadziłby do tego, że urzędnicy głosowali za tym, że chcą być opłacani za swoje usługi, zamiast robić to na zasadzie wolontariusza, jak poprzednio. W związku z tym należałoby wprowadzić podatki na wsparcie takich przedsięwzięć.
• Ze względu na brak jakichkolwiek podatków Sark, wiele firm założyło swój oficjalny adres biznesowy w Sark, mimo że nie mieszkają tam. Zrobili to, płacąc obywatelom Sark za prawo do korzystania z ich adresu. Według raportu z lat 90. około 40% miejscowej ludności Sark wynajęło w tym celu swój adres.
• Bracia Barclay były szczególnie zdenerwowany, gdy zakupiony swoją wyspę obok Sark z powodu „podatku treizième” (7,7% podatku od sprzedaży gruntów, które trafia do Seigneur). Kiedy miliarderowie, bracia Barclay, kupili swoją wyspę, spowodowało to, że musieli spłacić ekwiwalentowi dodatkowe 179.230 £. W tym czasie bracia Barclay zaczęli także wykupywać hotele i inne tereny na głównej wyspie. Choć miejscowi byli niemal powszechnie zadowoleni z 400-letniego systemu Seigneur, bracia Barclay aktywną kampanię w mediach, na wyspie, i rekrutacji z zewnątrz, aby pomóc mają naród zmienił się demokratycznego. Nawet podczas tej kampanii ostateczne głosowanie było bliskie, a jedynie 56% osób głosowało za zniesieniem starego systemu feudalnego.
• Naczelne zarzuty najwyraźniej nie były wrażliwe ani nie były entuzjastycznie nastawione do demokracji. Zamiast fanfar i jakichkolwiek uroczystości, po prostu przeniósł się do następnego porządku. Kolejna sprawa w porządku obrad na to spotkanie: Czy na wyspie powinny być dozwolone rowery elektryczne? Cóż, powinni?!?! (uwaga: zatwierdzili korzystanie z rowerów elektrycznych)
• Sark ma za sobą jedną brukowaną drogę. Ta droga została zbudowana przez niemieckich jeńców wojennych pod kierunkiem Brytyjczyków.
• W styczniu 2011 roku Sark został wyznaczony jako "społeczność ciemnego nieba". Tytuł oświadcza, że wyspa jest wystarczająco wolna od zanieczyszczenia światłem, aby umożliwić astronomię nagich oczu. To spowodowało, że Sark był pierwszą wyspą Dark Sky ze stałą populacją na świecie. Aby to osiągnąć, mieszkańcy Sark wprowadzili różne korekty, aby zmniejszyć zanieczyszczenie światłem w mieście do niemal zera.
• Sark ma trzy mile długości i jedną milę szerokości. Leży 25 mil od francuskiego wybrzeża. Najwyższy punkt na wyspie ma 374 stóp nad poziomem morza. Sark składa się z dwóch głównych części, Greater Sark i Little Sark. Ma również jurysdykcję nad małą prywatną wyspą na zachodzie, znaną jako Brecqhou.
• Chociaż brakuje mu płatnego egzekwowania prawa, mając tylko jednego policjanta-ochotnika, Sark ma więzienie, które ma dwa cele więzienne. Jednak ogólnie komórki więzienne są używane w czasach, gdy turyści nie mają gdzie zostać na noc, więc mogą spać w komórkach. Kiedy turyści popełniają zbrodnie (zwykle jedyne, które robią to na wyspie), zamiast trzymać je w celi, zazwyczaj są po prostu wyrzucani z wyspy.