43 Krwiożercze fakty na temat Hannibala Barcy, największego wroga Rzymu

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 00:20

"Przyszedłem nie po to, by prowadzić wojnę z Włochami, ale by pomóc Włochom przeciw Rzymowi".

Zanim fikcyjny seryjny morderca zmienił swoje imię w coś złowrogiego, Hannibal Barca był znany jako kartagiński przywódca wojskowy i najbardziej znienawidzony wróg starożytnego Rzymu. Rzymskie oczernianie na bok, Hannibal przeszedł do historii jako jeden z największych dowódców wojskowych, którzy kiedykolwiek żyli. Te 42 fakty potwierdzają tylko, że chociaż jego nazwisko nie jest tak dobrze znane, jak Juliusz Cezar czy Aleksander Wielki, Hannibal zasłużył na swoje miejsce w górnym rzędzie starożytnych przywódców .

43. O matko, gdzie jesteś?

Hannibal był synem Hamilcara Barca (nazwisko jego matki zaginęło w historii). Jest zarejestrowany jako mający trzy siostry i co najmniej dwóch braci, o imionach Mago i Hasdrubal. Hm, tu jest smutny wzorzec dotyczący tego, które imiona zostały zapamiętane, a które nie …

42. Godly Name

Mówi się, że imię Hannibala rzeczywiście było Hanniba'alem w oryginalnym Kartagińczyku. Przekłada się to na "łaskę Ba'al", która jest hołdem dla boga Ba'ala, którego czcili kartagińczycy.

41. Władca Błyskawic

Co się tyczy nazwiska Hannibala, Barca, to nie mogło być nawet jego nazwisko. Jego współcześni nazywaliby go "Hannibal, syn Hamilcara". Ojciec Hannibala był pierwszym, który został nagrany pod nazwą Barca, choć mogło to być przezwisko. "Barca" oznacza "piorun" lub "błyskawicę" (prawdopodobnie dlatego, że był "bardzo przerażający" dla Rzymian). Niezależnie od tego, czy było to prawdziwe nazwisko, czy też przezwisko przekazane Hannibalowi i jego braciom, od tej pory ich rodzina nazywała się Barcids w celu identyfikacji.

40. Był lepszy

Zanim Hannibal urodził się w 247 r. Pne, sprawy nie były wspaniałe dla jego rodzinnego stanu Kartaginy. Stoczyli 23-letnią wojnę z Rzymem, pierwszą wojną punicką, o dominację nad Morzem Śródziemnym, a oni przegrały. Kartagina straciła Sycylię na rzecz Rzymian i została zmuszona zapłacić im za przywilej przegrania wojny. Aby dodać obrazę do obrażeń, Rzymianie pogwałcili traktat pokojowy, który podpisali z Kartaginą, kiedy zaatakowali Sardynię i Korsykę. To sprawiło, że Barcidowie są źli, a ty nie lubisz ich, kiedy są źli.

39. Bo zwisanie go z klifu byłoby przesadą

Gdy Hannibal był tylko chłopcem, jego ojciec przygotowywał się do tego, co jest teraz w Hiszpanii, gdzie Kartagina wykroiła nowe terytorium, by spróbować odbudować swoje imperium. Historyk Polibiusz napisał, że kiedy Hannibal chciał iść z ojcem, Hamilcar kazał swemu chłopcu przysiąc, że nigdy nie będzie przyjacielem Rzymu. Istnieje kilka wersji tej historii, w tym ta, w której przysięga dotyczyła Hamilcara trzymającego Hannibala nad ogniem, podczas gdy on złożył przysięgę.

38. Przeciwny w Hiszpanii

Podbój Hiszpanii przez Kartaginę trwał bardzo długo i stał się kosztowną sprawą pod względem ludzkiego życia. Jednym z zaginionych był sam Hamilcar, gdy Hannibal miał 18 lat. Wraz ze śmiercią Hamilcarza, szwagra Hannibala, Hasdrubala, objął dowództwo nad armiami kartagińskimi. On też został zabity kilka lat później, a Hannibal przejął dowodzenie w wieku 26 lat, akurat w samą porę, by w końcu zacząć spłacać kredyty studenckie.

37. Rozerwanie bramy początkowej

Zanim został zabity, Hasdrubal Fair wolał skonsolidować terytoria Kartaginy zamiast podbijać nowe. Podpisał nawet traktat z Rzymem, który stwierdził, że podboje kartagińskie nie pójdą na północ od rzeki Ebro w Hiszpanii. Jednak kiedy Hannibal przejął dowodzenie, był on bardzo synem jego ojca. Udał się na wojnę, kończąc podbój Hiszpanii na południe od Ebro i wygrywając pierwsze zwycięstwa na polu bitwy, ale to był dopiero początek.

36. Dwa mogą grać w grze skradania

Rzym musiał w końcu zerknąć na historie sukcesu Hannibala w Hispania (jak to nazywali Hiszpanią). Zawarli umowę z miastem Saguntum, aby uczynić z niej Protektorat Rzymu. Ponieważ Saguntum znajdował się na południe od rzeki Ebro, Hannibal widział to jako podstępne pogwałcenie traktatu podpisanego przez Rzym. Uważał jednak także, że może wykorzystać to jako pretekst do wojny z samym Rzymem. Obronił Saguntuma, biorąc go po ośmiu miesiącach. Rzym domagał się sprawiedliwości od Kartaginy, ale z powodu jego niesamowitego sukcesu i popularności, kartagiński rząd uznał, że wolą zmylić z Rzymem, niż z Hannibalem, więc pozostali na linii.

35. Runda 2!

Wraz z ogłoszeniem drugiej wojny punickiej w 218 pne, Hannibal miał pretekst, aby rozpocząć swoje plany związane z wojną z samym Rzymem. Zbudował dużą armię w New Carthage (można ją poznać jako hiszpańskie miasto Cartagena) i pokonał Pireneje, podbijając w ten sposób plemiona północne.

34. The Cool Uncle

Jedna z sióstr Hannibala poślubiła sędziego o nazwisku Bomilcar. Jej syn, Hanno, służyłby pod dowództwem wuja Hannibala (i obok innego wuja, Mago) podczas kampanii we Włoszech. Poprowadziłby nawet część kawalerii kartagińskiej w bitwie pod Kannami. Hamilcar, Hannibal, Hanno, widzę tutaj trend …

33. Przełęcz

Po Pirenejach Hannibal nabrał bardziej pojednawczego tonu, odkąd podróżował przez terytorium Galów i mieli nosić jego armię, gdyby potrzebował walczyć z nimi przez całą drogę. Zawarł sojusze z Galami (coś, co brzmi szczególnie nie -Romanem), więc jego wielka armia dotarła bezpiecznie do Alp. Dotarcie do nich było prostym przejściem, jednak byłoby inaczej.

32. Odrzuć słabe serce

Gdy Hannibal zbliżył się do Alp, spotkał się z 11.000 jego żołnierzy, pochodzących z Hispanii, którzy byli lojalni wobec Kartaginy, ale nie chcieli opuścić swojej ojczyzny. Chociaż byłby to punkt, w którym normalnie rozmawialiśmy o tym, że watażka robi ich krwawy przykład, Hannibal rzekomo pozwolił im wrócić do domu. Widział mądrość w sprowadzaniu tylko tych żołnierzy, którzy naprawdę chcieli iść, zamiast posiadania większej liczby żołnierzy, z których wielu było niechętnie.

31. To jest żart z raportu …

Według Polibiusa, Hannibal rozpoczął podróż w Alpach z 38 000 piechoty, 8 000 kawalerii i 38 słoni. Była to monumentalna wędrówka i nie obyło się bez kosztów. Gdy dotarli na drugą stronę, wiele słoni nie żyło, a także około połowa jego wyznawców.

30. Możesz przełamać więcej skał za pomocą octu, niż możesz z miodem

Podobnie jak w przypadku wielu innych legendarnych wyczynów historii, ani jedna osoba nie może zidentyfikować trasy Hannibala nad Alpami ani tego, jak udało mu się to zrobić. Nawet Polybius, pisząc niewiele ponad rok później, zgłosił, że nikt nie wie, w jaki sposób Hannibalowi udało się odbyć epicką podróż. Popularną teorią przedstawioną przez Livy'ego było to, że Hannibal użyłby kombinacji ognia i octu, by rozbić skały w górach, by stworzyć ścieżki. Nie znaleziono jednak żadnych dowodów na tę technikę, ale to nie powstrzymało Doktora Who przed odwołaniem się do niej, by spróbować walczyć z pierdolonym potworem mniej absurdalnym (to nie zadziałało, dla rekordu).

29. Just Call Him Captain Charisma

Dużym czynnikiem sukcesu Hannibala była lojalność, którą wzbudził wśród swoich żołnierzy, mimo że jego armia składała się z ludzi z różnych środowisk. Hannibal dałby przykład, chodząc głodny, gdy jego żołnierze, śpiąc na powietrzu obok nich i prowadząc swoich ludzi w najbardziej zaciekłych partiach bitew.

28. Niespójne źródło

Podobnie jak w przypadku wielu starożytnych historii, wiele szczegółów dotyczących kariery Hannibala to głównie domysły z powodu sprzeczności w zapisach historycznych. Na przykład nasza wiedza o zwycięstwie Hannibala w bitwie nad Trebia jest omawiana zarówno przez Livy'ego, jak i Polibiusa. Podczas gdy obaj prezentują ten sam wynik bitwy, nie zgadzają się co do miejsca, w którym dokładnie odbyła się armia rzymska, a zatem w którym kierunku przekroczyli rzekę Trebia. Jeśli widzisz coś takiego w teście historii, pamiętaj: To podchwytliwe pytanie!

27. Pierwsza runda: Trebia

Po przekroczeniu Alp, Hannibal przybył na północ Włoch, gdzie jego zredukowane siły zostały wzmocnione przez tysiące Celtów i włoskich plemion, którzy chcieli położyć kres Republice Rzymskiej. Spotkali się z pierwszym prawdziwym wyzwaniem rzuconym przez Rzymian nad rzeką Trebia. Przy obu armiach równo dopasowanych do około 40 000 ludzi, Hannibal zaskoczył Rzymian, zmuszając ich do przekroczenia lodowatej rzeki, by go zaatakować. Później zasadzka mężczyzn na ich bokach przypieczętowała dzień dla Kartagińczyków i ich sojuszników.

26. Spotkaj swoją przyszłość

Krótko przed bitwą nad rzeką Trebia Hannibal stoczył kolejną, mniejszą bitwę. Bitwa o Ticinus skłoniła Kartagińczyków przeciwko małej rzymskiej armii, która została pospiesznie wysłana przeciwko niemu, gdy Rzymianie dowiedzieli się, że rzeczywiście przekroczył Alpy. Prowadził ich Publiusz Cornelius Scipio, który był ciężko ranny w walce. Został ocalony od śmierci, kiedy jego nastoletni syn, również o imionach Publius, wyjechał na pole bitwy i odzyskał ojca. Biorąc pod uwagę to, co stało się później w historii, możemy sobie tylko wyobrazić, że Publius Scipio Jr., znany później jako Scipio Africanus, przez chwilę patrzył na Hannibala i złowieszczo deklarował, że znów się spotkają, podczas gdy ścieżka dźwiękowa filmu stała się bardziej intensywna.

25. Walcz ze mną, jeśli się odważysz!

Po zwycięstwie Hannibala nad jeziorem Trasimene, Rzymianie mianowali Quintusa Fabiusza Maximusa Verrucosusa na swego tymczasowego dyktatora (tak na marginesie, nasz nowy ulubiony oksymoron). Plan Fabiusa polegał na odmowie Hannibalowi walki z bitwą, ponieważ udowodniono, że jest w tym dobry. Fabiusz próbował walczyć z mniejszymi konfliktami i śledzić siły Hannibala. Jednak Hannibal był w stanie wymanewrować Fabiusza i splądrował włoską wieś, próbując zmusić rzymskich sojuszników, by ją opuścili. Po jakimś czasie Fabiusz został potępiony za swoją tchórzliwą taktykę i natychmiast został zwolniony z dyktatury.

24. Zawiesia i kamienie Przerwa rzymskie kości

W tym czasie standardową techniką piechoty rzymskiej było rzucenie dwóch pilum (oszczepów) na swoich wrogów, zanim zaczęły się walki w zwarciu. Aby temu przeciwdziałać, Hannibal polegał na procarzach z Balearów jako oddziałach dystansowych. Nie tylko ich skały były w stanie dotrzeć do oszczepów, ale były znacznie dokładniejsze do startu. Byli tak skuteczni, jak piechota w dystansie, że Hannibal wolał ich łuczników.

23. Wielka przegrana

Hannibal i jego ludzie pojmali ogromne magazyny żywności w Cannae wiosną 216 r. Pne, odcinając Rzymian od jednego z ich największych zapasów, kiedy to Senat Rzymski uznał, że wystarczy dość. Wysłali dwie rzymskie armie połączone w jedno, dowodzone przez dwóch konsulów Lucjusza Aemiliusa Paullusa i Gajusza Terentiusza Warro. Tym razem armia rzymska składała się z 70 000 do 85 000 ludzi, przeciwko 50 000 Hannibala.

22. Nie patrz w te konie w usta

Pomimo całkowitej przewagi, kawaleria Hannibala przewyższyła liczbę rzymskich jeźdźców. Byli zróżnicowaną grupą, od bardzo zręcznej lekkiej numidyjskiej kawalerii po ciężko uzbrojonych jeźdźców galijskich i hiszpańską kawalerię, która spadła nieco pomiędzy. Hannibal wykorzystał swoją kawalerię, aby pomóc w przypieczętowaniu losu tysięcy Rzymian w Kannach.

21. Tutaj nie ma żadnych sztuczek

Kiedy Hannibal ustawił swoją piechotę w Cannae, umieścił wysoko wykwalifikowaną piechotę afrykańską na końcach linii, tworząc zewnętrzny półksiężyc w środku, by kusić rzymską piechotę. Strategia zadziałała, a dobrze uporządkowani Rzymianie szybko popadli w masę ludzi pędziących naprzód, by przełamać linię sił.

20. Obserwuj mnie!

Kiedy przygotowywał swoje pozycje bojowe w Cannae, Hannibal polegał na swojej galijskiej piechocie, aby utrzymać środek linii, gdzie walki byłyby najbardziej brutalne i przytłaczające. Zrobił to nie z niechęci dla Galów, ale dlatego, że ich kultura i styl życia sprzyjały indywidualnej chwale nad pracą zespołową. Wojownicy próbowaliby prześcigać się w walce, co utrudniało im udział w strategiach bitewnych poza "zabijanie jak największej liczby ich członków". To także sprawiło, że byli przydatni, by dźwigać ciężar walki, ponieważ ich wojownik duma była ważniejsza niż ich życie.

19. Historia napisana we krwi rzymskiej

Rzymianie, zgodnie z planem Hannibala, pchnęli półksiężyc mężczyzn, którzy pochylili się w przeciwną stronę i wydawało się, że są na granicy zwycięstwa. Jednak afrykański korpus Hannibala pojawił się po rzymskich stronach i uwięził zatłoczoną piechotę w kieszeni śmierci. Tymczasem pułapka została zapieczętowana, gdy oddziały kawalerii pod wodzą Maharbala i Hanno zabiły lub odjechały z rzymskiej kawalerii i odwróciły się, by uderzyć rzymską piechotę z tyłu. Pułapka wyskoczyła, a wszystko, co pozostało, to zniszczyć Rzymian. Po czterech godzinach walk prawie jedna trzecia rzymskich senatorów, jeden konsul i ponad 50 000 rzymskich żołnierzy zginęło, w porównaniu z zaledwie około 10 000 Kartagińczyków. To była największa porażka, jakiej doznał Rzym.

18. Gdzie jest Mt. Zagłada, kiedy jej potrzebujesz

Kiedy wiadomość dotarła do reszty świata, wszyscy wpadli w panikę lub polecieli białą flagą. Król Filip V Macedonii chętnie zawarł sojusz z Kartaginą, by wypędzić Rzymian z Bałkanów. Kilka cytatów we Włoszech, takich jak Capua, poddało się Hannibalowi i pozwoliło mu zająć jego terytorium. Tymczasem Kartagina świętowała zwycięstwo, gdy Hannibal wysłał do domu setki złotych pierścieni, które zebrał z rzymskich trupów (złoty pierścionek oznaczał, że Rzymianin, który go nosił był członkiem wyższych warstw).

17. Miałeś to w swoich rękach!

Co zaskakujące, Hannibal nie maszerował do Rzymu. Istnieje kilka wyjaśnień, dlaczego; Hannibal stracił wielu swoich najlepszych żołnierzy, a on wciąż nie miał sprzętu oblężniczego, by zaatakować Rzym. Ponadto, zgodnie z legendą i historiami, miało to również związek z faktem, że jego generał Maharbal rzekomo stracił panowanie nad sobą i oświadczył, że Hannibal wiedział, jak wygrać zwycięstwo, ale nie, jak z niego korzystać.

16. Fabius nie był taki zły po wszystkim

Co gorsza, zamiast psychicznie rozdarty psychicznie po brutalnych stratach dla Hannibala, Rzymianie opanowali swój szok, jeszcze mocniej wbili sobie pięty i postanowili zniszczyć Hannibala bez względu na koszty. Większość ich włoskich sprzymierzeńców także utrzymywała wiarę w Rzymie, co rozczarowało plany Hannibala, aby obrócić Włochy przeciwko miastu. Nie tylko to, po tym, jak Cannae Hannibal nigdy już nie będzie mogła walczyć z większymi bitwami przeciwko Rzymianom, ponieważ zaczęli dostrzegać mądrość w wojnie o wyczerpanie przeciwko znienawidzonym wrogom.

15. To tylko polityka

W Kartaginie, podczas gdy Hannibal był postacią popularną, organy zarządzające były mocno podzielone co do tego, co należy zrobić w czasie wojny. Ludzie lojalni wobec Hannibala byli za udzielanie wsparcia Hannibala, aby mógł wreszcie pokonać Rzym raz na zawsze. Jednakże istniała zagorzała frakcja antywojenna prowadzona przez Hanno II Wielkiego, nazwanego tak z powodu klęski afrykańskich wrogów Kartaginy. Hanno wolał Kartaginę podbijając więcej kontynentu afrykańskiego, zamiast walczyć z Rzymem, co uważał za zły pomysł. Był przeciw Hamilcarowi Barca, który prowadził wojnę z Rzymem, a jego postawa nie zmieniła się po Kannach. Hanno II byłby dużym czynnikiem w braku posiłków Hannibala podczas pobytu we Włoszech.

14. The Tide Turns

Hannibal spędził w sumie czternaście lat we Włoszech po Kannach, jego siła powoli się zmniejszała. Odkąd Rzymianie odmówili stawienia mu czoła w otwartej bitwie i odkąd nie był w stanie pokonać Rzymu, impas trwał dalej, gdy Rzym atakował swoich sojuszników za oceanem jeden po drugim. W końcu zaatakowali samą Kartaginę, co skłoniło Hannibala do odwołania, aby mógł bronić ojczyzny przed rzymskim zagrożeniem.

13. "We Meet Again"

Po powrocie do Afryki Północnej Hannibal znalazł się w armii rzymskiej w Zama. Prowadził go Publiusz Cornelius Scipio, ten sam człowiek, który ocalił ojca w Ticinusie. Na nieszczęście dla Hannibala Scypio studiował taktykę Hannibala. Aby opowieść była krótka, Hannibal przegrał bitwę o Zama, a Kartagina poddała się, kończąc drugą wojnę punicką. W następstwie, Scipio otrzymał honorowe imię "Africanus" za swoje zwycięstwo nad śmiertelnym wrogiem Rzymu w Afryce.

12. Czas na Pokonanie Pokoju!

Podczas gdy większość spodziewała się, że życie Hannibala skończy się po wojnie, zmienił bieg i stał się jednym z najwyższych sędziów Kartaginy. Walczył z korupcją w rządzie i zapewniał, że odszkodowania wojenne, które Kartagina musiała zapłacić Rzymowi, zostały należycie opłacone bez dodatkowego opodatkowania. W rzeczywistości Rzym był tak zaskoczony powracaniem Kartaginy dzięki staraniom Hannibala, że został zmuszony do wygnania w 195 r. Pne.

11. Masz jakieś rady?

Żywiąc życie jako międzynarodowy wyjęty spod prawa, Hannibal ostatecznie udał się do Syrii, gdzie został powitany przez króla Antiochusa III z Imperium Seleucydów (jednego z imperiów, które wyłoniły się z podbojów Aleksandra Wielkiego). Podczas gdy Hannibal zaproponował, że poprowadzi swoich żołnierzy do południowych Włoch, Antioch zdecydował się na inwazję na Grecję. Według historii, kiedy Antiochus pokazał swoją armię Hannibalowi i spytał go, czy wystarczy Republice Rzymskiej, starzejący się Hannibal rzekomo rzekł: "Myślę, że wszystko to wystarczy, tak, dość, dla Rzymian, chociaż są najbardziej zachłanni. "Niestety, nie miał mikrofonu do upuszczenia po zrobieniu tego palenia.

10. Na drodze jeszcze raz

Antiochus okazał się nie mieć odpowiednika dla Rzymian (jak przewidział Hannibal). Jego armia została pokonana przez Rzymian w Termopilach w 191 r. Pne (nikt nie czytał ich starożytnych greckich książek historycznych w tamtych czasach?), A Rzym natychmiast zażądał, aby Antiochus oddał Hannibala. Tym samym Hannibal ponownie uderzył w starą zakurzoną ścieżkę, podobno znajdując gościnność w Armenii i na Krecie, przypuszczalnie z Rzymianami goniącymi za nim na dźwięk zwariowanej ścieżki dźwiękowej.

9. Wiedza to potęga

Podsumowując, Hannibal był bardzo inteligentnym człowiekiem. W rzeczywistości był bardzo dobrze wykształcony jako młody człowiek, podczas gdy jego ojciec prowadził kampanię za granicą. Hannibal zabrał tyle ze swoich wynajętych greckich nauczycieli, że przywiózł ze sobą jednego lub dwóch wykształconych Greków, kiedy wyruszył na swoją kampanię jako dorosły. Spartański historyk Sosylos towarzyszył Hannibalowi w Alpach (szkoda, że nie napisał o tej podróży, zrobiłby pakiet dla tych pamiętników).

8. Rzymski bogini

Wpływ Hannibala na Rzym jest wątpliwy. Był ich największym wrogiem, człowiekiem, który najbliżej atakował miasto i niszczył Republikę. Przez lata po jego śmierci, ilekroć pojawiała się katastrofa, Rzymianie okazywali strach, wykrzykując: "Hannibal jest u bram!"

7. Nawet Jego wrogowie podziwiali Go

Pomimo szykanowania jako krwiożerczego potwora, Hannibal był również postrzegany z niechętnym szacunkiem przez rzymskich historyków. Polybius przyznał, że potrzeba było specjalnego człowieka, aby spędzić ponad siedemnaście lat w obcym kraju, walcząc w bitwie po bitwie bez posiłków z domu i nadal utrzymując swoją armię razem. Wieki później reputacja Hannibala jako jednego z największych generałów w historii była bezpieczna, a ludzie tacy jak Otto Van Bismarck i George S. Patton powołują się na niego jako na inspirację.

6. Dwóch starych wrogów spotyka się ponownie

O dziwo, jeśli można zaufać historiom Appiana, Hannibal i Scipio Africanus zjednoczyli się, gdy Hannibal był doradcą na dworze Seleucid Kingdom. Podobno ci dwaj mężczyźni spotkali się kilka razy i podczas jednego incydentu, przed świadkami w gimnazjum, Africanus zapytał Hannibala, który według niego byli największymi przywódcami wojskowymi wszechczasów. Hannibal zastanawiał się nad odpowiedzią i odpowiedział, że trzema głównymi przywódcami wojskowymi, którzy kiedykolwiek żyli, byli Aleksander Wielki, król Pyrrus z Epiru i on sam. Africanus był podobno zirytowany tym, że nie został wymieniony (odkąd pobił Hannibala), i zapytał Hannibala, gdzie się znalazł, gdyby nie zginął w Zama. Hannibal odpowiedział, że w tym przypadku postawiłby się przed Aleksandrem Wielkim. Choć chwalił się, Hannibal również zapłacił Africanusowi komplementu, którego szukał, ponieważ zgodnie z tą logiką Africanus pokonał największego generała, jakiego kiedykolwiek żył. Może być zbyt piękne, aby mogło być prawdziwe, ale będziemy trzymać się nadziei, że ta rozmowa rzeczywiście się wydarzyła.

5. To jest zimnokrwiste, Hannibal

W pewnym momencie swojej późniejszej kariery Hannibal znalazł się u króla Prusiasa z Bitynii i pomógł królowi w jego wojnie przeciwko królowi Eumenesowi z Pergamonu, który był jednym z rzymskich sojuszników. Hannibal udowodnił, że jego umysł do strategii był nadal ostry, wygrywając bitwę morską z Pergamonem. Jego plan? Napełniaj gliniane naczynia niebezpiecznymi wężami i rzucaj nimi na wrogie statki podczas bitwy. Ten facet nigdy nie zabrakło pomysłów!

4. To mały świat

W zależności od tego, który z zapisków przeczytałeś, Hannibal zmarł na skutek choroby lub odebrał sobie życie w Bitynii, by uniknąć przekazania go Rzymianom (jeden zapis historyczny mówi, że tuż przed śmiercią sarkastycznie zaproponował, że to zrobi, ponieważ Rzym po prostu nie mógł tego zrobić). • czekać na śmierć starca). Historycy są niespójni z tym rokiem Hannibal zmarł, ale jedną z głównych dat jest 181 pne. Jeśli to prawda, to byłby to zbieg okoliczności, ponieważ był to także rok śmierci Scipio Africanusa. Nawet bardziej przypadkowo Afrykanin mógł, ale nie musi, sam się zabił, a do czasu swojej śmierci porzucił na własne życzenie wygnanie z Rzymu po tym, jak jego polityczni wrogowie zrujnowali jego reputację. Obraz dwóch dawnych wrogów umierających samotnie na wygnaniu, nieudanych przez narody, których tak ciężko bronili, wydaje się tak trafny, że jesteśmy zmuszeni zastanowić się, czy to naprawdę prawda, czy też rzymski historyk miał wielkie wyczucie opowiadania.

3. Jeden do Książek rekordów

Jedną z najważniejszych bitew Hannibal we Włoszech była bitwa nad jeziorem Trasimene. Armia Hannibala, mając w tym momencie ponad 50 000 ludzi, wpadła w zasadzkę i uwięziła armię rzymską liczącą 30 000 żołnierzy, którą dowodził Gajusz Flaminius, konsul rzymski. Nawet do dziś bitwa pozostaje największą zasadzką kiedykolwiek zorganizowaną przez siły militarne. Siły Hannibala zaatakowały Rzymian z trzech stron, a tam, gdzie przylgnęło jezioro nad ich plecami. Połowa rzymskich sił została zabita, w tym Flaminius, podczas gdy druga połowa została wzięta do niewoli.

2. Miej oko w podróży … Nie nie to!

W 217 r. Pne, po spędzeniu zimy ze swoimi galijskimi sprzymierzeńcami, Hannibal powrócił na wojenną ścieżkę. Kiedy rzymskie armie zablokowały wschodnie i zachodnie szlaki do Rzymu, Hannibal zaprzeczył wszelkim oczekiwaniom (ponownie), maszerując swoją armią przez bagna u ujścia rzeki Arno. Chociaż była to najszybsza trasa na południe, bez wdawania się w bójkę, marsz trwał kilka dni, kosztował wiele żyć, a nawet doprowadził Hannibala do utraty spojrzenia na zapalenie spojówek (AKA, różowe oko).

1. Twój brat mówi "cześć"

Gdy Hannibal i jego ludzie utknęli w impasie we Włoszech za Kannami, jego brat Hasdrubal próbował przynieść posiłki dla ataku na Rzym. Niestety, Rzymianie opanowali plany Hasdrubala i pomimo jego łatwiejszej podróży przez Alpy (siły Hannibala najwyraźniej pozostawiły konstrukcje na wypadek, gdyby ktokolwiek chciał zaatakować Włochy), stanął przed rzymską armią, która przewyższała jego ludzi i Hasdrubal. nie było Hannibala. Jego armia została unicestwiona, ale sam Hasdrubal został zabity. Hannibal dowiedział się o porażce brata, gdy rzymscy jeźdźcy wrzucili odciętą głowę Hasdrubala do obozu Hannibala. Po raz pierwszy mamy nadzieję, że Hannibal postrzelił posłańców.