Kim jest Stanley i dlaczego istnieje Puchar nazwany po nim?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Lord Stanley z Preston

Sir Frederick Arthur Stanley urodził się w 1841 roku w jednej z najbogatszych rodzin Anglii i mógł prześledzić swoje pochodzenie z powrotem do Wilhelma Zdobywcy. Uczęszczał do Eton College, aw 1858 został członkiem gwardii grenadierów. Zanim przeszedł na emeryturę siedem lat później, osiągnął stopień kapitana.

Kariera polityczna

W 1865 r. Frederick podążył za swym słynnym ojcem (Edward Smith trzy razy był premierem) do Parlamentu, aw 1868 r. Jego polityczny sojusznik, Benjamin Disraeli, mianował go cywilnym władcą Admiralicji.

W 1874 roku, pod wrażeniem Fryderyka, Disraeli mianował go sekretarzem finansowym Wojny, a następnie w 1877 roku sekretarzem finansowym Skarbu Państwa. W 1878 r. Fryderyk został sekretarzem wojny, podczas którego zlikwidował chłostę, pomimo silnego oporu. Został odznaczony tytułem szlacheckim (G.C.B.) w 1880 r., A do 1886 r. "Został wychowany na parostwo jako jego baron jako baron Stanley z Preston".

Po spędzeniu ponad dwudziestu lat w Parlamencie królowa Wiktoria mianowała lorda Stanleya na gubernatora generalnego Kanady w 1888 roku. Był najwyraźniej tylko takim sobie gubernatorem:

W maju 1891 r. Udało mu się uniknąć kryzysu w związku z następcą MacDonalda i nie miał zbyt wiele do zaoferowania w różnych trudnościach - zwłaszcza w kwestii Nowej Fundlandii - a następnie w obliczu Kanady. Osobiście jednak Stanley był popularny …

Hokejowy dobroczyńca

Mimo to Stanleyowie podróżowali po Kanadzie i rozwinęli zamiłowanie do krajowej rozrywki - hokeja. Siedmiu synów Stanleya i dwie córki byli zagorzałymi entuzjastami, a trzech jego synów grało dla Ottawskiego Rebeliantów Rideau. Donosi się również, że Lady Isabel Stanley grała w grę w drużynie hokejowej.

Przekonany o potrzebie symbolu, za który zespoły mogłyby rywalizować, Lord Stanley napisał do Ottawa Amateur Athletic Association w 1892 roku:

Od jakiegoś czasu myślę, że byłoby dobrze, gdyby był puchar z wyzwaniami, który z roku na rok powinien trenować mistrzowska drużyna hokejowa w Dominium Kanady… Jestem gotów dać puchar, który będzie wygrywany rok po roku przez zwycięską drużynę.

Lord Stanley nigdy nie dostąpił pucharu, jednak zrezygnował z funkcji gubernatora i powrócił do majątku swojej rodziny w Anglii rok wcześniej, kiedy jego brat, 15^th Hrabia Derby, zmarł. Mimo to, został zapisany jako "czarterowy członek Hockey Hall of Fame" w 1945 roku.

Puchar Stanleya

Zakupiony przez Lorda Stanleya za około 50 $ (dzisiaj około 1200 $), oryginalne trofeum miało 7,5 "wysokości, 11,5" średnicy i po prostu puchar. Pierwszą drużyną, która wygrała to było Montreal Amateur Athletic Association (MAAA) w 1893 roku i przez wiele lat tylko drużyny amatorskie rywalizowały o Puchar.

Drużyny z profesjonalnym Narodowym Stowarzyszeniem Hokeja zaczęły rywalizować o niego w 1910 roku, a do 1926 roku, Stanley Cup "stał się trofeum National Hockey League."

Od samego początku Lord Stanley wyobrażał sobie, że Puchar zostanie zmieniony:

Każda wygrywająca drużyna ma na własny koszt wygrawerowany na srebrnym kółku na kubku dla celów nazwy drużyny i wygranego roku. [ja]

W rezultacie kielich zmienił się znacznie w stosunku do oryginalnej miseczki Squata Lorda Stanleya. Od samego początku "podstawa była wyposażona w srebrną obrączkę", aw 1909 r. Dodano kolejny pierścień, aby umieścić go na wysokości 16 cali. W latach dwudziestych używano pasm o różnych szerokościach, ale w latach trzydziestych "co roku pojawiały się" identycznie wyglądające cienkie paski grawerowanego srebra "[ii]

W 1948 r. Puchar został "przebudowany na dwuczęściowe trofeum z szeroką podstawą w kształcie beczki pod zdejmowaną misą i kołnierzem". Przez następne 10 lat do beczki dokonywano sztychów do:

Wprowadzono nowoczesny jednoczęściowy kubek Stanleya [w którym] srebro ze starej beczki zostało wycofane do Hali Sław Hokeja i zastąpiono go pięcioma nowymi zespołami, z których każdy mógł pomieścić nazwiska 13 zwycięzców. [iii]

Oryginalna miska została wycofana w 1969 roku, ale dzisiejszy Stanley Cup zachowuje swój projekt z 1958 roku. [iv] Jest prawie 36 "wysoki i nieco ponad 17" u podstawy.

Weź puchar na jeden dzień

Tradycja NHL polega na tym, że gracze z zespołu mistrzowskiego mają "samotny czas" z pucharem, a dzisiaj każdy gracz spędza z nim cały dzień. Jak możesz sobie wyobrazić, stworzyło to zabawne sytuacje.

Jedna z Ottawa Silver Seven, w 1905, nie powiodła się, gdy próbował kopnąć Puchar przez Kanał Rideau; na szczęście woda była zamarznięta, więc gracze mogli ją zdobyć rano.

Krótko po tym, w 1907 roku, kiedy jeden z Montrealu Wędrowców opuścił puchar z fotografem, matka żaby z malowidła przekształciła go w doniczkę (do czasu, aż kilka miesięcy później została ona odebrana przez Wędrowców).

Puchar został pozostawiony na poboczu drogi przez kilka Montreal Canadiens w 1924 roku po tym, jak zatrzymali się, aby zmienić mieszkanie.Na szczęście trafił tam, gdzie go zostawili, kiedy wrócili później, aby go zdobyć.

W 1940 r. New York Rangers przypadkowo podpalili Puchar Stanleya, choć na szczęście mieli wystarczająco dużo moczu, aby go ugasić.

Mark Messier najwyraźniej wziął Puchar, by rozebrać kluby, w tym na jednego w Edmonton w Albercie, gdzie pozwolił fanom na picie. Po wgnieceniu go w 1998 roku, naprawił go w "warsztacie samochodowym".

Mówi się, że Eddie Olczyk dał zwycięzcy Kentucky Derby, Go for Gin (koń), zjeść z niego w 1994 roku, chociaż Olcyk zaprzecza karmieniu. Bez względu na to, po 1994 roku, Puchar Stanleya miał przyzwoitkę. To nie powstrzymało Steve'a Yzermana przed zassaniem go w 2002 roku.

Niektórzy z członków rodziny NHL wymyślili również wyjątkowe sposoby wykorzystania pucharu. W 1996 r. Sylvain Lefebvre ochrzcił swoje dziecko w Pucharze, aw 2006 r. Doug Weight zjadł z nim lody z lodami. Jednak, gdy Kris Draper umieścił w nim swoją córeczkę w 2008 roku, "zaszła w Pucharze… Wciąż piłem z niego tę noc, więc nie martw się."

[ii] Przewodnik NHL, str. 7

[iii] Przewodnik NHL, str. 7

[iv] Przewodnik NHL, str. 7