Film, który zabił Elvisa Presleya

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Tak, Elvis "The Pelvis" Presley, największy ikonograf z Rock and Roll, ostatecznie opuścił amerykańskie wojsko i podjął karierę jako szyderczy, hip-obrotowy Rock 'n' Roller. Kariera filmowa Elvisa była przede wszystkim w umysłach jego fanów, tak jak i jego muzyki.

Przed wyjazdem, by służyć w Niemczech, Elvis nakręcił cztery filmy, z których każdy był dość dobry, a każdy z nich wykazał się zdecydowanym talentem, charyzmą ekranu i bardzo realnym potencjałem prawdziwego marzenia Elvisa jako wykonawcy - aby zostać szanowanym aktorem., podobnie jak jego najwyższy idol, James Dean.

Po dwóch latach służenia swojemu wujowi Samowi za film "comeback", Elvis i jego manager, pułkownik Tom Parker, wybrali lekką komedię muzyczną "G.I. Blues". "Marlon Brando odegrał muzyczną karierę w początkowej fazie kariery", Elvis z radością ćwierkał na konferencji prasowej "Powrót z wojska".

Elvis, na pozór miły facet, miał także inny powód do wyboru filmu, mówiąc: "To był jeden ze sposobów, aby pokazać wszystkim tym, z którymi służyłem w armii, jak bardzo ich szanuję".

Jednak szlachetne nastroje "G.I. Blues "miał być planem przyszłej kariery filmowej Elvisa (czyli lekkim plisowanym, spienionym musicalem z ładną damą, w tym przypadku tancerz Juliet Prowse).

Scenariusz był świetny - gdyby został napisany dla Binga Crosby'ego w 1936 r. Lub Freda Astaire'a w 1948 r., A nawet dla Franka Sinatry w 1954 r. Ale dzieciaki, rockowi fani Hardcore'a Elvisa, czekali, by Elvis warczał i szydził, buntował się i walczył. Władze, podobnie jak w swoich czterech filmach przed wojskiem.

Najwcześniejszym wyznacznikiem ostatecznego losu filmu był sam Elvis i jego wygląd. Znane na całym świecie baczki Elvisa zniknęły, ogolone w wojsku. I wciąż tańczył, ale nie wstrząsał tymi legendarnymi biodrami, tak jak to robił, zanim armia go dopadła. Tak, wydawał się śpiewać, ale nie tak jak Elvis, teraz bardziej jak Frank Sinatra czy Dean Martin.

Piosenki były w porządku, ale w jakiś sposób stracili kęs. Elvis był teraz zadbany, dla "całej rodziny", czystego, zdrowego rodzinnego artysty.

W "G.I. Blues "zamiast śpiewać" Heartbreak Hotel "," Jailhouse Rock "czy" Hound Dog ", Elvis śpiewa" Wooden Heart "," Frankfort Special "i" Tonight is so right for Love ". Śpiewa nawet jedną z piosenek trzymających w dłoni małą kukiełkę, śpiewającą do zestawu bliźniaków, na których siedzi.

Chodzi mi o to, do diabła, nie ma nic nieodłącznego w tym, że śpiewasz do zestawu bliźniaków, na których siedzisz, podczas gdy ty trzymasz słodką marionetkę; w pewnym sensie jest ujmujący, ale ten facet to Elvis Presley i nie była to osoba, która była tak znana i kochana przez wielu.

Elvis uczestniczył w pokazie filmu "G.I. Blues "12 września 1960 r. Wraz z aktorką Juliet Prowse; film oficjalnie miał premierę 23 listopada 1960. Teraz przychodzi zabójca; początek efektu domina, który zabił Elvisa Presleya i wszelkie nadzieje, jakie kiedykolwiek miał stać się "poważnym aktorem" a la Deanem i Brando.

ŻOŁNIERZ AMERYKAŃSKI. Blues, mimo zdecydowanie mieszanych recenzji, był bonanzą w kasie.

Wskoczyło to na drugie miejsce w kasie i zakończyło się w 1960 r. Jako 14. największy los kasowy roku, przynosząc solidne 3,4 miliona dolarów (dziś około 26 milionów dolarów).

DOBRZE. W porządku, więc "G.I. Blues "to był roztrzaskanie, teraz Elvis chciał wrócić do jakiegoś" poważnego interesu ", grając role w naprawdę naprawdę mięsistych rolach, by odzyskać swoje działające kotlety.

Elvis kontynuował "G.I. Blues "z" Flaming Star "i" Wild in the Country ", obie poważne dramaty … Oba były wielkim rozczarowaniem w kasie. ("Wild in the Country" faktycznie stracił pieniądze, oparte na sprzedaży w kasach, jego jedynym filmie do tego.)

Następnie gwóźdź do trumny. Wrócił z kolejną kolorową, błyszczącą muzyką / komedią o nazwie "Blue Hawaii". To okazało się ogromnym hitem, największym twórcą pieniądza Elvisa do tej pory.

Kość została rzucona. Wzór został ustalony, a teraz studio przekonało się, że Elvis produkujący lekkie musicale będzie oznaczać duże zyski finansowe, i wrzucając go w poważne dramaty, jak chciał, potencjalnie oznaczał klapy biurowe.

Elvis miał spędzić większość pozostałej części swojej niegdyś obiecującej kariery filmowej, śpiewając przy strojach w bikini, wypaczając na wpół spieczone numery, wdając się w bójki i, na koniec filmu, zdobywając dziewczynę. A skrypty (z rzadkim wyjątkiem bardzo przyjemnego "Viva Las Vegas" z 1963 roku) miały stopniowo się pogarszać.

Pojawia się pytanie: "Dlaczego Elvis, jedna z największych gwiazd show-biznesu, nie posiadał własnego autorytetu?" - "OK, zrobię zgrabny musical, możecie zrobić łupy, ale pozwólcie mi Gwiazda w przyzwoitym pojeździe, co? "Okazało się, krótko flirtował z tym, ale po flopach, które były" Płonącą Gwiazdą "i" Dzikim krajem ", zamknął się i po prostu przyjął oferowane role. Bycie w bzdurnych filmach jest lepsze niż brak filmów … prawda? Dobrze?

Elvis milczał, połykając coś, co musiało być bardzo bolesną dawką utraconej dumy i godności. Obiecujący niegdyś młody buntownik miał stać się karykaturą cornballu. Jego filmowa kariera miała być dla wszystkich doniesień, zdecydowanie największym rozczarowaniem w jego karierze.

Ostatecznie, większość z 27 filmów nakręconych przez Elvisa w latach 60. spowodowała, że został uznany za "żart przez poważnych melomanów i nieodłączny dla wszystkich, ale jego najbardziej lojalnych fanów", twierdzi historyk Connie Kirchberg.

Stamtąd powoli upadał - romans, rozwód, przyjmowanie coraz większej ilości leków na receptę, gdy jego zdrowie i budowa ciała gwałtownie spadły. Pod koniec ledwie mógł utrzymać pozycję na scenie, trzymając podstawkę pod mikrofon dla wsparcia, podczas gdy on przedzierał się przez teksty. Jak głosił gitarzysta John Wilkinson:

Był cały jelita. On się łudził. Był taki spieprzony. … Było oczywiste, że był odurzony. Było oczywiste, że coś jest nie tak z jego ciałem. Było tak źle, że słowa do piosenek były ledwo zrozumiałe. … Pamiętam, płaczę. Ledwo mógł przejść przez wprowadzenie …

W 1973 roku przedawkował dwukrotnie barbiturany, w jednym z przypadków kończących się śpiączką przez trzy dni.

Następnie opublikowała książkę jego trzeźwo rozgromiona straż przyboczna, w której ujawnili publicznie, że Elvis, który kiedyś krytykował Beatlesów za ich używanie narkotyków - teraz sam Elvis-cookie obcinał foremniki, codziennie przyjmował wiele leków. 15 dni później, 16 sierpnia 1977 roku, Elvis został znaleziony na podłodze w łazience i został ogłoszony martwym o 15:30 po zabraniu go do szpitala Baptist Memorial Hospital.

John Lennon został poproszony o wycenę, gdy Elvis Presley zmarł w sierpniu 1977 roku. "Elvis zmarł w wojsku" - brzmiała lakoniczna odpowiedź Lennona.

Dodatkowe fakty Elvisa:

• Elvis w naturalny sposób nie miał czarnych włosów. Urodził się blondykiem, a kiedy dorósł, jego włosy miały bardziej jasny, blond kolor. Zaczął od czasu do czasu umierać na czarno, kiedy był w liceum, i ostatecznie zawsze utrzymywał go w czerni.
• Około 50 000 ludzi na całym świecie zarabia na życie jako podróbki Elvisa.
• Elvis miał czarny pas w karate i kochał sztukę walki tak bardzo, że dał swojemu instruktorowi 50 000 $ na rozpoczęcie szkoły karate w Memphis. Nawet raz, gdy został zaatakowany na scenie, wykorzystał swoje umiejętności karate, by fizycznie rzucić człowieka na scenę, zanim bezpieczeństwo mogło do niego dotrzeć.
• Później instruktor karate, Mike Stone, polecił Elvis, by jego żona poszła zobaczyć, że ma romans z nią. Wściekłość Elvisa na mężczyznę wzrosła tak gwałtownie, że w pewnym momencie jeden z jego strażników i długoletni przyjaciel, Red West, martwił się o zdrowie Elvisa i rozważał zatrudnienie zabójcy do zabicia Stone'a. Jednak Elvis w końcu przeniósł się i plany, aby zabić instruktora zostały odwołane.
• Elvis napisał kiedyś list do prezydenta Nixona z prośbą o zostanie tajnym policjantem narkotykowym. Nixon odpowiedział osobiście dając Elvisowi Odznakę Narkotyków i Niebezpiecznych Narkotyków.
• Podczas autopsji Elvisa lekarze znaleźli 10 różnych leków w krwioobiegu Elvisa.
• Elvis miał podobno zewnętrzny film z każdą z jego czołowych kobiet w filmach i podobno Juliet Prowse nie była wyjątkiem. (Chociaż - gulp! - była w tym czasie "własnością" samego Franka Sinatry!)
• Jego kariera muzyczna była znacznie mniejsza po wojsku, ale miał kilka dobrych piosenek. I on ożywił swoją karierę jako wykonawca na żywo w późnych latach 60-tych i wczesnych 70-tych z pokazami elektrycznymi, chociaż jak zauważyliśmy, jakość wykonania szybko pogorszyła się pod koniec.