Słoneczna Południowa Kalifornia i Narodziny Zamboni

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Oczywiście utrzymanie lodu w stanie zamrożenia, gładkości i bezpieczeństwa zawsze było czymś w rodzaju walki. Aby obejść ten problem, bracia Joe i Lester Patrick zaprojektowali mechanizm do krytych lodowisk, który wykorzystywał wodę solankową do schładzania betonowej podstawy, ponieważ powoli wylewa się cienkie warstwy wody w celu wytworzenia warstw lodu. Aby ponownie wydostać się z lodu po stopieniu i rozdrobnieniu, pozostałe fragmenty starego lodu musiały zostać usunięte lub wygładzone, a następnie proces ten został zasadniczo powtórzony. Ale zajęło to dużo czasu i wymagało dużej załogi, aby wykonać zadanie kilka razy dziennie. Po prostu musi być lepszy sposób.

To był przełom XX wieku, kiedy Frank Zamboni urodził się niedawno wśród imigrantów w małym miasteczku na południe od Salt Lake City w stanie Utah. Kiedy Zamboni był małym dzieckiem, jego rodzina kupiła farmę niezbyt daleko w Idaho. Właśnie tam zdobył pierwsze doświadczenia w inżynierii mechanicznej. Frank Zamboni, jego bracia i ojciec spędzili wiele godzin na majsterkowaniu i naprawianiu zepsutego sprzętu rolniczego. Frank pracował również w lokalnym garażu, naprawiając stare ciężarówki. "Podczas gdy mój ojciec nigdy nie przekroczył dziewiątej klasy formalnego wykształcenia, zawsze miał dociekliwy umysł w rozwiązywaniu problemów", powiedział później syn Franka, Richard Zamboni. Popular Mechanics"Niezależnie od tego, czy był to sprzęt elektryczny, mechaniczny czy biznesowy, miał wyjątkową zdolność dotarcia do sedna problemów".

Kiedy Frank miał 19 lat, rodzina przeniosła się do Clearwater w Kalifornii - miasta położonego 15 mil na południe od Los Angeles i dzielnicy portowej - ponieważ starszy brat Franka posiadał tam udany garaż. Frank pomógł w garażu i wykonał drugą pracę jako praktykant kowala. W ciągu roku rodzina zaoszczędziła wystarczająco dużo pieniędzy, by wysłać Franka do Coyne Trade School w Chicago, aby studiować elektrotechnikę. Po powrocie w 1922 r. Frank i jego bracia otworzyli firmę elektryczną, którą ostatecznie nazwali "Zamboni Bros. Co". Specjalizowali się w instalowaniu urządzeń chłodniczych dla lokalnych holenderskich zakładów mleczarskich, które dominowały nad miasteczkiem Clearwater i jego sąsiadem Paramount..

Lokalnie Frank Zamboni stał się znany jako mechaniczny i elektryczny czarodziej. W 1928 r. Zarejestrował swój pierwszy patent, czyli "Regulowany opór reaktora". W rzeczywistości za jego życia Frank Zamboni otrzyma 15 patentów, w tym jeden na Astro Zamboni Machine, który został zaprojektowany do zasysania wody z AstroTurf z prędkością około 400 galonów na minutę.

Pod koniec lat dwudziestych bracia wykorzystali swoje know-how z zakresu chłodzenia, aby otworzyć zakład produkcji lodu, który utrzymywał świeże i zimne owoce i warzywa, ponieważ były one przewożone w całym kraju pociągiem. Jednak już wtedy freon był z powodzeniem stosowany w chłodnictwie komercyjnym. W latach 30. lodówki stały się czymś, co każdy mógł mieć w swoim domu. W ciągu zaledwie kilku lat Bracia Zamboni, którzy założyli swój zakład produkcji lodu, stało się przestarzałe.

Tak więc, w styczniu 1940 roku i wykorzystując swoje umiejętności w zakresie wytwarzania lodu, otworzyli lodowisko o powierzchni 20 000 stóp kwadratowych po drugiej stronie ulicy od ich dawnej działalności. Nazwano go Islandią i było to jedno z największych lodowisk w kraju.

Dlaczego więc bracia Zamboni zbudowali ogromne lodowisko w południowo-kalifornijskim miasteczku, które było daleko od Los Angeles? Ze względu na miejscową ludność holenderską, dla której łyżwiarstwo stało się częścią życia codziennego, począwszy od XIII wieku (w szczególności łyżwiarstwo szybkie). Lodowisko było natychmiastowym hitem, przyciągając 150 000 ludzi rocznie. Ale mieli problemy - głównie ze względu na wszechobecne słońce południowej Kalifornii.

Chociaż bracia szybko dodali dach, a Frank zainstalował nową i ulepszoną wersję tego, co bracia Patrick robili w Kanadzie, lód nie pozostawał zamarznięty przez długi czas i często się topił. Wymagało to ciągłej uwagi dużej załogi, która potrzebowała więcej niż godzinę, aby ręcznie wydobyć lód. Proces był nieefektywny i czasochłonny. Tak więc Frank Zamboni - najbardziej utalentowany inżynier z rodziny, która je pełni - zabrał się do pracy.

Zajęło to ponad siedem lat, części wyrwane z całego szeregu i kilka nieudanych modeli, ale w 1949 roku Zamboni miał działający prototyp do "lodowego nawierzchni". Zaczął od dwóch przednich końcówek Dodge'a, z których korzystał zarówno z przodu jak i z przodu. z powrotem. Włożył skrzynię biegów, przednią oś skrętną, która zapewniała napęd na cztery koła i silnik Jeepa - wszystko z wojennych złomów wojennych. Zamboni następnie przyczepił się do siedzenia traktora, kielicha z wieży wiertniczej i podwozia bombowca Douglas A-26.Wreszcie dodał elementy do zmiksowanego w górę ciągnika do jazdy po lodzie, który ogolił i powrócił do ostrzy lodowych, systemu łopatkowego i łańcuchowego, drewnianego pudełka do złapania oszczędności, kolejnego zbiornika z gorącą wodą i ręcznika do rozprowadzania wody na lodzie.

Latem 1949 roku, gdy wiecznie obecne słońce Kalifornii było gorące, zadebiutował "Modelem Zamboni z lodem Resurfacer". Był niezwykle ciężki, dziwacznie skomplikowany w sterowaniu i głośny. Ale zadziałało, wymagało tylko jednego operatora i około dziesięciu minut, aby stworzyć gładką nową warstwę lodu. (Ta pierwsza jednostka była używana w Islandii od kilku lat i jest teraz prezentowana na wciąż istniejącym lodowisku jako kawałek amerykańskiej historii.)

Wkrótce potem Zamboni opatentował swój lodowy środek gruntujący, nawiązał współpracę z braćmi, którą nazwał "Frank J. Zamboni &Co" i rozpoczął pracę nad modelem B. Majsterkowanie i ulepszanie maszyny, dokonał pierwszej sprzedaży - do pobliskiej Pasadeny Winter Ogrody - za 5000 USD. Kolejny (i trzeci) zbudował dla norweskiej olimpijczyka (i gwiazdy filmowej) Sonja Henie, która widziała Zamboni w akcji, podczas gdy ćwiczyła w programie "Hollywood on Ice" na Islandii. (W tym miejscu nie jest jasne, kiedy nazwa maszyny zmieniła nazwę z "ice resurfacer" na imię wynalazcy, ale legenda głosi, że Henie był tym, który poprosił Franka, by dał jej jedną z tych "Zambonis".)

W każdym razie czwarty Zamboni został sprzedany Lodowym Kapadom. Ten jest teraz wyświetlany w Hockey Hall of Fame. Zamboni zadebiutował w NHL w 1952 roku podczas gry Boston Bruins, na zawsze utrwalając związek między maszyną a sportem.

Ponad sześć dekad później, Zamboni jest ikoną kulturalną, inspirującą fandom ponad każdą najdzikszą wyobraźnię. W końcu zbudowano go tylko po to, by ułatwić sobie pracę na zimno i mokro. "Nie rozumiem tego", powiedział zbity z tropu wynalazca Los Angeles Times w 1988 r. "Próbowałem po prostu znaleźć lepszy sposób robienia czegoś".