Wielki kryzys i Scrabble

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

(Nawiasem mówiąc, gitarzysta Leo Fendera z Fendera również nie miał pracy dzięki Wielkiemu Depresyjnemu, kiedy zdecydował się założyć własną firmę, Fender Radio i sklep z nagraniami. Wcześniej był księgowym. Pomimo tego, że Fender nigdy nie słyszał o swoich gitarach, nigdy nie nauczył się grać na gitarze, wynajmując muzyków do testowania swoich projektów.)

W każdym razie decyzja Buttsa dotycząca gry słownej była częściowo wynikiem poprzednich badań, które przeprowadził w popularnych grach. W swojej pracy z 1931 r., Zatytułowanej "Study of Games", zauważył, że prawie wszystkie popularne gry tego dnia to strategiczne gry "ruchome", gry liczbowe lub gry listowe, z których pierwsze były najbardziej popularne. Czuł, że trzecia kategoria ma dość niewykorzystany potencjał. Kilka lat później dokończył prototyp swojej własnej gry opartej na listach.

Butts oryginalnie nazwał swoją grę "LEXICO" i nie wymagało gry planszowej, składającej się po prostu z małych kartonowych kwadratów z literami na nich; w przeciwnym razie gra była bardzo podobna do nowoczesnej wersji. Litery miały nawet swoje wartości punktów sygnaturowych. Ustalił te wartości, wykonując analizę częstotliwości alfabetu od źródeł takich jak New York Times. Aby walczyć z leniwym użyciem liczby mnogiej, zawierał tylko cztery kafelki "S".

W 1938 roku Butts zmienił nazwę na Criss-Crosswords i dodał planszę 15 × 15. Chociaż osobiście opracował wiele zestawów, aby sprzedać je dużym producentom gier, nie udało mu się tego przedsięwzięcia.

Minęło całe dziesięć lat, zanim gra Butta zaczęła zyskiwać uznanie. Wszystko zmieniło się, gdy człowiek z Connecticut, James Brunot, miał kopię Criss-Crosswords i wierzył, że może odnieść sukces komercyjny. Następnie zakupił prawa do produkcji od Butts pod warunkiem, że te ostatnie otrzymają tantiemy za każdy sprzedany egzemplarz.

Kiedy posiadał prawa, Brunot postanowił nieco poprawić pewne rzeczy, takie jak przesunięcie punktu początkowego na środek, zamiast lewego górnego rogu i zmiana nazwy gry Scrabble, co oznacza "akt drapania lub czegoś na coś" (z holenderski "schrabbelan"). Przeprojektował także nieco planszę, w tym wymyślony schemat kolorów.

Po udoskonaleniu gry, Brunot i jego żona przygotowali sklep w opuszczonej szkole w Dodgingtown w stanie Connecticut. Pomimo entuzjazmu Brunota, tylko kilka tysięcy sztuk zostało sprzedanych podczas pierwszego roku produkcji Scrabble. Po wydatkach spowodowało to stratę netto w wysokości 450 USD w tym roku (obecnie około 4200 USD).

Biznes pozostał powolny, aż kilka lat później, kiedy prezes Macy, Jack Strauss, grał w grę na wakacjach w 1952 roku. Po powrocie był zszokowany, że jego sklep nie sprzedał gry i przystąpił do złożenia dużego zamówienia. Najwyraźniej jego przeczucie co do gry było poprawne, ponieważ w ciągu dwunastu miesięcy była to gra "must have" dla większości amerykańskich gospodarstw domowych.

Dzięki ogromnemu wzrostowi zamówień Brunot nie mógł dłużej nadążyć za popytem, więc licencjonował prawa do producenta gier Selchow i Righter. Dwa lata później sprzedaż gry wzrosła do ponad czterech milionów sprzedanych zestawów. Nieźle jak na grę, którą Selchow i Righter odrzucili wcześniej, gdy właścicielem był Butts, podobnie jak Milton Bradley i Parker Brothers.

Podczas gdy często będziesz czytać, że Butts ostatecznie nic nie otrzymał za grę, którą wymyślił, to wcale nie jest prawdą. Do czasu, kiedy Brunot sprzedał prawa do Selchow i Righter (zamiast po prostu licencjonować grę) w 1971 roku, Butts otrzymał około 265 000 $ tytułem tantiem (obecnie około 2 miliony dolarów). Brunot radził sobie lepiej odejść od tego wszystkiego za około 1,5 miliona dolarów (dziś około 11,5 miliona dolarów).

Gra nadal trwała trzydzieści lat po wielkim boomie, kiedy Selchow i Righter zostali sprzedani Coleco. Niestety, ta ostatnia firma zbankrutowała wkrótce potem, ale Scrabble został szybko porwany przez Hasbro, a później prawa międzynarodowe zostały nabyte przez Mattela za 90 milionów dolarów.

Dziś Scrabble wydaje się być tak popularny jak zawsze. Poza popularnością online i cyfrową szacuje się, że około jedna trzecia amerykańskich gospodarstw domowych zawiera fizyczną kopię gry, a także nieco ponad połowę wszystkich gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii. Do tej pory ponad sto pięćdziesiąt milionów zestawów zostało sprzedanych na całym świecie, co czyni go jedną z najpopularniejszych gier planszowych wszechczasów.

Dodatkowe fakty

• Alfred Butts wymyślił kolejną grę w 1985 roku, która została dość trafnie nazwana Inna gra Alfreda. Wciąż zawierał słowa i punkty, ale miał w sobie więcej rozgrywki typu pasjansa.Moją ulubioną częścią jest pudełko, w którym znajduje się stary Alfred, który chłodzi się z gorącą damą, która ubrana jest w styl glamour z lat osiemdziesiątych.
• Poza wynalezieniem Scrabble i jego drugiej gry, Butts był także artystą amatorskim. Metropolitan Museum of Art jest w posiadaniu sześciu rysunków Butts.
• Poughkeepsie, nowojorskie imię pochodzi od indyjskiego Wappingera z powodu "pokrytej trzciną loża nad małym wodniczkiem".
• Odbył się pokaz Scrabble, który trwał od 1984 do 1990 roku. Zawierał on "krzyżówkę" i rundę "Scrabble sprint", aby określić zwycięzcę tego tygodniowego show. Samo istnienie takiego show może wydawać się dziwne, ale w latach dziewięćdziesiątych był to także program rozrywkowy Cluedo w Australii i Wielkiej Brytanii. To było niesamowite.