Fortune Cookie zostały wynalezione w Japonii, a nie w Chinach

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Powszechnie przyjęte przekonanie, że zostały wynalezione w Chinach, zwykle pochodzi z faktu, że są one serwowane głównie w zamerykanizowanych chińskich restauracjach. Jednak w chińskich restauracjach nie znajdziesz ciasteczek z fortuny, nie znajdziesz też historycznych zapisów podobnego produktu żywnościowego w Chinach. Największy producent ciasteczek fortunowych, Wonton Food, z siedzibą w Nowym Jorku, próbował nawet wprowadzić chińskie ciasteczka fortune pod koniec lat 80-tych. Po trzech latach zrezygnowali, ponieważ po prostu nie byli popularnym artykułem żywnościowym.

Większość ludzi, którzy wiedzą, że nie zostali wymyśleni w Chinach, zazwyczaj sądzi, że zostali wymyśleni w Ameryce, co jest dość rozsądne, biorąc pod uwagę, że są one głównie konsumowane w Ameryce. Jest to bliższe prawdy, ale wciąż nie do końca. Różni ludzie, którzy często są uznawani za wynalazców ciasteczek z fortuny, w niemal wszystkich wiarygodnych przypadkach, to japońscy imigranci w Ameryce. Tak więc, ciasteczka z fortuny są czasami humorystycznie nazywane "chińską żywnością wymyśloną przez Japończyków w Ameryce". Okazało się jednak, że ciasteczka fortune zostały wymyślone w Japonii, dlatego prawdopodobnie na początku XX wieku pojawiło się tyle wiarygodnych historii o japońskich imigrantach, którzy wymyślili "fortune". W rzeczywistości po prostu przywieźli je z Japonii.

Fakt ten odkryto niedawno (lata dziewięćdziesiąte), kiedy badacz Yasuko Nakamachi napotkał krakersa w kształcie fortuny o nazwie ciasteczko, nazwany Tsujiura Senbei, wykonany ręcznie w rodzinnej piekarni (Sohonke Hogyokudo), w pobliżu sanktuarium Shinto poza Kioto w Japonii. Ten "cracker", nie tylko wyglądał jak ciasteczko z fortuny, ale także zawierał fortunę, zwaną "omikuji" (fortune slip) i był tradycyjnie sprzedawany w świątyniach i świątyniach.

Te krakersy są gotowane przez nalewanie ciasta do foremek typu gofrownego, a następnie przytrzymywanie żelazek nad węglami. Podczas gdy krakers jest jeszcze ciepły, małe kawałki papieru zawierające wiadomość są złożone.

W każdym razie wszystko to doprowadziło do zbadania, kiedy dokładnie zostały uruchomione te krakersy, aby sprawdzić, czy wcześniej, kiedy ciasteczka z fortuny zaczęły pojawiać się w Ameryce. Jednym z najwcześniejszych udokumentowanych odniesień ostatecznych można znaleźć w obrazie pieśniarza ucznia z 1878 r., Który robi te ciasteczka fortune w piekarni. Praktyczny piekarz nie tylko przedstawił te ciasteczka, ale robił je dokładnie tak, jak robił je piekarnia. Nakamachi zauważył, że są pieczone na zewnątrz Kioto. Ten obraz został znaleziony w XIX-wiecznej księdze opowiadań "Moshiogusa Kinsei Kidan", a przed upływem dwóch dziesięcioleci pojawiły się w Ameryce ciastka fortune. Wracając jeszcze dalej, jest wzmianka w książce, z początku XIX wieku, kiedy kobieta próbuje ułagodzić dwie inne kobiety z krakersami, które zawierają fortunę w środku.

Co ciekawe, potomkowie dwóch pierwszych piekarni produkujących fortune, w tym takie, które działa od około stu lat w Ameryce, wciąż posiadają oryginalne czarne kata "grilla", z którego korzystają ich przodkowie. Kraty te są prawie identyczne z tymi, które są używane przez piekarnie poza Kioto, i które również odzwierciedlają te przedstawione w obrazie ucznia piekarza z 1878 roku.

Tak więc fortune ciasteczka zostały przywiezione do Japonii z Japonii przez japońskich imigrantów. Jak więc skończyli w zamerykanizowanych chińskich restauracjach? Istnieje kilka prawdopodobnych teorii wymienionych poniżej, ale nikt nie wie na pewno.

Po drugiej wojnie światowej dobrze udokumentowano, że fortune cookie były niemal wyłącznie podawane w chińskich restauracjach w Kalifornii. Stamtąd rozprzestrzeniły się do niemal wszystkich chińskich restauracji w Ameryce i kilku innych w Europie i Ameryce Południowej. Według twórców fortuny z tamtej epoki, rozprzestrzenianie się z Kalifornii do reszty Ameryki było w dużej mierze spowodowane przez żołnierzy powracających do domu z Pacific Theatre of Operations (PTO). Kiedy żołnierze wrócili do domu, poprosili o fortune ciasteczek ze swoich lokalnych chińskich restauracji, tak jak to znaleźli w Kalifornii, a więc o rozprzestrzenianiu się.

Co więcej, podczas II wojny światowej ponad 100 000 ludzi, którzy byli Japończykami, zamknięto w obozach dla internowanych; wśród nich było wielu japońskich piekarzy, którzy robili ciasteczka z fortuny. Również rzeczy związane z Japonią, takie jak japońskie restauracje, nie były wtedy zbyt przychylnie pomyślane. Tak więc połączenie wielu japońskich restauracji i właścicieli piekarni i pracowników zamkniętych oraz niepopularności rzeczy związanych z Japonią pozostawiło fortune ciasteczka głównie w chińskich restauracjach przez żołnierzy. To także stworzyło próżnię w produkcji ciasteczek z fortuny, ponieważ wielu japońskich producentów ciasteczek z fortuny było w obozach internowania. Tak więc wiele chińskich piekarni przejęło następnie produkcję ciasteczek z fortuny.

Inna teoria mówi po prostu, że sami japońscy piekarze byli oczywiście całkowicie gotowi sprzedać każdą restaurację, która chciała kupić.Kuchnia chińska zazwyczaj nie ma żadnych produktów deserowych, więc jest prawdopodobne, że ciasteczka z fortuny złapały więcej chińskich restauracji, ponieważ stanowiły one miły, tani deser do dodania do menu. Również na początku XIX wieku wielu japońskich imigrantów otworzyło amerykańsko-chińskie restauracje, ponieważ kuchnia z amerykaństwem-chińskim była bardziej popularna niż tradycyjna, a nawet amerykańsko-japońska kuchnia dla Amerykanów.

Dodatkowe fakty:

• Fortune cookie są zwykle wykonane głównie z mąki, cukru, wanilii, masła i oleju. Oryginalna wersja japońska została wykonana z tych samych podstawowych składników, z wyjątkiem podstawionego sezamu na wanilię i miso na masło. Byli także tradycyjnie dużo więksi, niż ich dzisiaj widzimy, nawet wśród wczesnych wersji prezentowanych w Ameryce.

• Popularnymi pretendentami do tego, że byli "wynalazcami" fortuny, są:

  • Makoto Hagiwara, który był japońskim imigrantem, który nadzorował budowę japońskiego ogrodu herbacianego w San Francisco. Odwiedzający ten ogród otrzymali ciasteczka fortune wyprodukowane przez Benkyodo, japońską piekarnię, już w 1907 roku. Pomimo faktu, że kupił je z piekarni Benkyodo, Makoto Hagiwara często zyskuje uznanie za wymyślenie ich.
  • Innym wnioskodawcą jest chiński imigrant David Jung, założyciel firmy Noodle Company w Hongkongu w Los Angeles. Powiedział, że stworzył je w 1918 roku. Niestety dla niego istnieją udokumentowane przypadki, takie jak Makoto Hagiwara, służąc im przed tą datą. W swojej opowieści powiedział, że martwił się losem ubogich, których widział, zastanawiających się w pobliżu jego sklepu, więc stworzył ciastko z inspirującymi przesłaniami, takimi jak Pismo, osadzone w środku i rozdał je tym biednym za darmo, aby je nakarmić i pomóc podnieść ich na duchu. Myślę, że prawdopodobnie woleliby makaron … po prostu mówiąc …
  • Prawdopodobnie najbardziej wiarygodnym pretendentem był Seiichi Kito, założyciel piekarni Fugetsu-do, która jest nadal w użyciu. Kito powiedział, że wpadł na pomysł z ciastek sprzedawanych w japońskich świątyniach, które zawierały fortuny i że bardzo nieznacznie zmodyfikował japoński przepis, aby lepiej pasował do amerykańskich smaków. Następnie sprzedał je do restauracji i złapał najlepsze chińskie restauracje w LA i San Francisco. Jego historia ściśle pasuje do wyników ostatnich badań wykonanych przez Nakamachi, które zostały zrobione po śmierci Kito oczywiście. Więc wydaje się najbardziej prawdopodobne.
• Praktyka umieszczania papieru z wiadomościami w środku jedzenia była dość powszechna w niektórych regionach Japonii, w szczególności w cukierkach. Ta praktyka została później porzucona, ponieważ wielu ludzi zjada cukierek albo wypiekany produkt, nie wiedząc, że w środku produktu znajduje się kartka papieru z komunikatem.
• Wczesne fortune w Ameryce zawierały biblijne pisma i aforyzmy z Konfucjusza, Bena Franklina, Ezopa itp.
• Aż do lat 40. XX w. Ciasteczka z fortuny były znane jako "fortene tea cakes".
• Edward Louie wynalazł pierwszą na świecie maszynę do fałdowania fortuny, dzięki której po raz pierwszy udało się zmasować ciasteczka fortune. Przed jego wynalazkiem wszystkie ciasteczka z fortuny były składane ręcznie.
• W latach 80-tych dr Yongsik Lee wynalazł pierwszą na świecie w pełni automatyczną maszynę do fortuny. Ta maszyna działa poprzez pompowanie ciasta na małe podgrzewane grille. Po kilku minutach wypieku ciasta, na wierzchu upieczonego ciasta kładzie się wiadomość o fortunie. Zaciski następnie zamykają ciasteczka i tworzą kształt pliku cookie fortuny. Następnie pliki cookie są schładzane, a następnie pakowane.
• Chop suey, co oznacza "rozbijanie na wiele kawałków", jest powszechnie uważane za "chińskie" jedzenie wynalezione w Ameryce. Jest to jednak nieprawidłowe. Został wynaleziony w Taishan, która jest dzielnicą prowincji Guangdong w Chinach. Więc to chińska żywność wymyślona w Chinach … dość dziwnie.
• Wyrażenia "między prześcieradłami" lub "w łóżku" często można dodać na końcu większości komunikatów cookie fortuny dla efektu komediowego, bardzo podobnego do podwójnego entendenta, "tak powiedziała" i "powiedziała aktorka biskupowi".
• Około 3 miliardy fortune cookie są konsumowane na całym świecie, a większość z nich jest spożywana w Stanach Zjednoczonych. Największa firma produkująca pliki cookie do fortuny, Wonton Food, z siedzibą w Nowym Jorku, produkuje około 4,5 miliona fortune cookie dziennie.