Czy olimpijscy medaliści otrzymują nagrody pieniężne ze swoimi medalami?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 10:20

Co do wysokości tych nagród, Komitet Olimpijski Stanów Zjednoczonych przyznaje 25 000 $ za złoty medal, 15 000 $ za srebro i 10 000 za brąz. Komitet Olimpijski Kazachstanu zaćmiewa to, płacąc 250 000 $ za złoto, na przykład za złoty medal i rekord świata osiągnięty przez 19-letnią Zulfiya Chinshanlo w podnoszeniu ciężarów na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w 2012 roku. (Podniosła 131 kg lub 288 funtów w czystym i szarpanym konkursie drugiego dnia Igrzysk w Londynie).

Najwyższą znaną premię każdego narodu otrzymują złotej medalistki z Singapuru, która przyznaje 800 000 $ za takie osiągnięcie. Gruzja jest zdobywcą drugiego miejsca w znanych pulach bonusowych, przyznając 706,000 $ złotym medalistom olimpijskim ze swojego kraju.

Podczas gdy dokładne liczby są trudne do zdobycia, ponieważ wiele komitetów olimpijskich nie podaje informacji o liczbach, niektóre inne kraje, których sportowcy otrzymują nagrody pieniężne za medale olimpijskie, to:

• Ukraina: 100 000 USD (złoto) / 75 000 USD (srebro) / 50 000 USD (brąz)
• Kanada: 20 000 USD (złoto) / 15 000 USD (srebro) / 10 000 USD (brąz)
• Kirgistan: 200 000 USD (złoto)
• Uzbekistan: 150 000 USD (złoto)
• Tadżykistan: 63 000 USD (złoto)
• Włochy: 182 000 USD (złoto)
• Francja: 65 200 USD (złoto)
• Rosja: 135 000 USD (złoto)
• Chiny: 31 400 USD (złoto)
• Niemcy: 19 500 USD (złoto)
• Ghana: 20 000 USD (złoto)
• Filipiny: 237 000 USD (złoto)
• Australia: 20 000 USD (złoto)
• Tajlandia: 314,000 USD (złoto)

Co ciekawe, podczas gdy Tajlandia oferuje ogromną nagrodę w wysokości 314 000 $ za złote medale, w przeciwieństwie do większości krajów, które przyznają ją jednorazowo, przyznają ją w ciągu 20 lat, aby sportowcy mogli uzyskać podstawowe dochody, aby pomóc sobie długoterminowy.

W przypadku brytyjskich sportowców biorących udział w Igrzyskach w Londynie w 2012 roku, nie otrzymali niczego bezpośrednio poza medalem i zdobyciem twarzy na znaczku, ponieważ Komitet Olimpijski Wielkiej Brytanii nie przyznaje nagród pieniężnych.

Oczywiście, medaliści olimpijscy w prestiżowych imprezach, szczególnie w takich krajach jak USA i Wielka Brytania, często mogą oczekiwać, że otrzymają umowy sponsorskie, które zarekomendują premie pieniężne przyznane przez jakikolwiek Komitet Olimpijski, więc jestem pewien, że nie lamentują, że nie reprezentują Singapuru ani Gruzji, gdzie takie oferty reklamowe nie są zazwyczaj tak lukratywne.

Dodatkowe fakty:

Jedną z cech unikatowych nagród pieniężnych Stanów Zjednoczonych za medale olimpijskie jest to, że są one opodatkowane, podobnie jak wartość samych medali (ile warte są medale olimpijskie?). Większość medalistów olimpijskich z innych krajów nie jest podobnie opodatkowana nagrodami pieniężnymi z medalu olimpijskiego, chociaż jest kilka innych narodów, które to robią. Ta praktyka w Stanach Zjednoczonych została ostatnio bardzo szeroko nagłośniona przez niektórych polityków walczących o wolną prasę, gdy zbliża się czas wyborów. Jeden z takich polityków, senator Marco Rubio 1 sierpnia 2012 r., Wprowadził ustawę do kongresu, aby zwolnić medalistów olimpijskich od opodatkowania tych nagród pieniężnych za medale olimpijskie. Jak powiedział: "Wszyscy możemy zgodzić się, że ci oligarchowie, którzy poświęcają swoje życie doskonałości sportowej, nie powinni być karani, kiedy to osiągną." Oczywiście niewielu wyborców zgodziłoby się, że ta sama linia rozumowania obejmowałaby osoby, które poświęcają swoje życie. do doskonałości biznesowej i ostatecznie dotrzeć do czołówki świata biznesu, naukowców itp., ale sentyment jest miły i prawdopodobnie bardzo doceniany przez tych medalistów, którzy zdobyli medal w mniej znanych wydarzeniach, które nie przynoszą dolarów sponsorskich. Oczywiście, Michael Phelps na świecie prawdopodobnie nie dbają o utratę 35% nagród pieniężnych z medalu olimpijskiego. Ich utrata 35% dolara sponsora na podatki prawdopodobnie jednak trochę ucichła. 😉