Kąpanie się z przyjacielem, ekstremalna susza z 1976 roku

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

W Anglii latem 1976 roku brakowało wody. Urzędnicy zrozumieli już we wrześniu 1975 roku, że poziom wody w roku następnym będzie niski, ponieważ rok 1975 jest piątym najbardziej suchym rokiem 20^th wieku w regionie. Podczas gdy średnia długość 278 milimetrów lub prawie 11 cali deszczu spadła na Anglię między majem a sierpniem od 1916 roku aż do roku 1950, tylko 140 milimetrów lub około 5,5 cala deszczu spadło w tym samym czasie w 1976 roku. W kwietniu 1975 r. I sierpniu 1976 r. Ostatecznie odnotowano najsuchszy okres w historii regionu, a dane powróciły ponad dwa stulecia.

Jeśli sucha pogoda nie była wystarczająco zła, nienormalnie wysokie temperatury sprawiły, że problem był jeszcze gorszy. Temperatury wzrosły we wczesnym lecie, osiągając codziennie wysokie temperatury powyżej 32 stopni Celsjusza, lub prawie 90 stopni Fahrenheita na rekordowe 15 kolejnych dni od 23 czerwca do 7 lipca, a otaczające tygodnie były również o wiele gorętsze niż zwykle. Dla kraju nie tylko pozbawionego wody, ale także w dużej mierze pozbawionego klimatyzacji, całość była spoconym bałaganem.

Biedronki, znane również jako biedronki, kwitły w suchych warunkach. (Zobacz: Fascynujący powód nazywają biedronki) Martin Wainwright przeżył suszę w 1976 roku i opisał ogromną liczbę owadów:

Nikt nigdy nie widział tak wielu biedronek - kolega pamięta, jak brzmiał ich dźwięk, kiedy szedłeś po nich - chrupnięcie, chrupnięcie, chrupnięcie! - a brak zieleni na ziemi został stworzony w powietrzu przez apokaliptyczne roje mszyc [biedronek].

Rząd angielski używał praktycznie każdej dostępnej metody - ulotek, gazet, radia, telewizji i znaków drogowych - aby zachęcić do ograniczania zużycia wody tylko do tego, co było absolutnie konieczne. Większość uważa, że posiadanie brudnego samochodu w tym czasie jest wręcz patriotyczne. Ludzie byli zachęcani do używania nie więcej niż pięć cali wody podczas kąpieli. Jedna telewizyjna osobowość obsypała telewizją telewizję, aby pokazać widzom, ile wody można zaoszczędzić dzięki szybkiemu prysznicowi, a nie wannie. (Prysznic jest dość rzadki dla ludzi w tym czasie.)

Ale jeśli ktoś zdecydował się na kąpiel, rząd i gazety krajowe, takie jak Czasy i Słońce miał pomocne wskazówki, aby nie marnować zużytej wody. Na przykład, w pewnym momencie rząd zaproponował "Oszczędzaj wodę, kąpiel z przyjacielem", co wkrótce stało się hasłem, które trafiło na T-shirty, naklejki na zderzaki i inne tego typu produkty w całym kraju. Gazety zachęcały czytelników do ponownego wykorzystywania starej wody do kąpieli, wykorzystując ją do podlewania roślin w swoich ogrodach lub wrzucania do toalet, aby móc z nich korzystać.

Woda stała się tak rzadka, że przedsiębiorstwa wodne nie mogły już dostarczać wody z kranu do niektórych obszarów w Walii i Anglii. Zamiast tego zainstalowali rury spustowe, stojące i wolnostojące metalowe rury z kranem, aby mieszkańcy mogli uzyskać potrzebną wodę pitną. Używanie węży było również zabronione w niektórych obszarach, w których patrole samochodów patrolują okolicę szukając przestępców, gotowych rozdać wysoką grzywnę do 400 funtów.

Dużą obawą urzędników był wpływ suszy na gospodarkę. Przedsiębiorstwa w branżach, w których zużyto znaczną ilość wody ostrzegały, że zmuszenie do przestrzegania ograniczeń dotyczących wody doprowadziłoby do zmniejszenia pracy dla swoich pracowników i obawy o trzydniowy tydzień pracy.

Podczas gdy firmy z pewnością odczuwały presję ze strony suszy, takie jak przetwórnia wodorostów zmuszona zwolnić wszystkich ze swoich 125 pracowników, gdy pobliski zbiornik wyschł, inni podjęli wyzwanie. Browary w całym kraju twierdziły, że zmniejszyły zużycie wody o 14% do 25%. Jedna firma produkująca żywność poinformowała o zmniejszeniu zużycia wody o 90%, po prostu zmieniając sposób czyszczenia butelek. Pomimo ograniczeń dotyczących wody i obaw o to, jak mogliby oni zranić pracowników, obywatele angielscy nie zauważyli dużej zmiany stopy bezrobocia w wyniku ekstremalnej suszy.

Ograniczenia dotyczące wody dotyczyły także obiektów sportowych, takich jak tory wyścigów konnych, pola golfowe i boiska do rugby. Te lokalizacje, które zdecydowały się nie przestrzegać zasad i podlewały trawę, i tak musiały zmierzyć się z reperkusjami sąsiadów. Na przykład kobiety w Surrey nie zgadzały się z lokalnym polem golfowym i jego właścicielami, którzy zdecydowali się podlewać zieleniny, aby utrzymać ich przy swoich nazwach, pomimo ograniczeń. Uczestniczyli w kursach, nawet nocując, aby upewnić się, że zraszacze nigdy się nie włączają, a także nękali pracowników klubu. Ich metody zadziałały, a pole golfowe przestało zalewać trawę.

Na początku sierpnia politycy przyjęli ustawę zwaną ustawą o suszach, aby ograniczyć zużycie wody. Utworzyli także Komitet ds. Susze Gabinetowego, aby sformułować zalecenia, jak najlepiej doprowadzić kraj do ciężkiej próby. Premier Jim Callaghan wyznaczył nawet swojego ministra sportu, Denisa Howella, na stanowisko "Drought Supremo", odpowiedzialnego za koordynację działań na rzecz ochrony wody; żartowano, że Howell naprawdę znalazł się po niewłaściwej stronie Callaghana, aby uzyskać taką pozycję, na której praktycznie zagwarantowano, że nikt publicznie go nie polubi.Oprócz wielu sugestii, takich jak umieszczenie cegieł w swoim zbiorniku toaletowym w celu zmniejszenia ilości wody używanej w kolorze, Howell ostrzegł obywateli, że ograniczenia dotyczące wody będą obowiązywać do co najmniej grudnia.

Ale w ciągu kilku dni od przyjęcia ustawy o suszach, padało podczas sierpniowego święta bankowego. Na początku tylko strużka, ostatecznie opady zaczęły rosnąć do września i października, a rok później był wyjątkowo mokry. Howell wkrótce stał się wyjątkowo niepopularny z powodu kontynuowania prób egzekwowania ograniczeń pomimo intensywnych opadów deszczu, rozsądnie chcąc przywrócić normalne poziomy złóż, zanim złagodzi ograniczenia; ze względu na jego pilność wobec swoich obowiązków, został ostatecznie szyderczo nazwany "ministrem powodzi".