Alfred Nobel był również znany jako "Kupiec śmierci"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Tytuł "kupca śmierci" został mu przyznany za to, że Nobel wynalazł i dokonał większości swojej ogromnej fortuny z dynamitu i innych rodzajów materiałów wybuchowych, takich jak "balistyt", który był prekursorem dość dużego stopnia wojskowego urządzenia wybuchowe.

Nobel wpadł na pomysł wykorzystania pieniędzy na te doroczne nagrody po tym, jak jego brat, Ludvig, zmarł w 1888 roku, a francuska gazeta błędnie pomyślała, że to sam Alfred Nobel zmarł. Gazeta opublikowała nekrolog pod tytułem: "Kupiec śmierci jest martwy", który stwierdza: "Dr. Alfred Nobel, który stał się bogaty dzięki znalezieniu sposobów na zabicie większej ilości ludzi szybciej niż kiedykolwiek wcześniej, zmarł wczoraj."

Kiedy Nobel to przeczytał, zaczął myśleć o tym, jak poprawić swój publiczny wizerunek po swojej śmierci i zdecydował się opuścić swoją olbrzymią fortunę, by sfinansować zestaw nagród nazwanych od siebie. Nagrody Nobla powstały jako nagrody dla osób, które wniosły największy wkład w rozwój ludzkości w dziedzinach interesujących Nobla, mianowicie Fizyka, Chemia, Medycyna, Literatura i Pokój.

Nobel zrobił wiele swoich prac w dziedzinie fizyki i chemii i był entuzjastą różnych literatury dnia. Dostrzegł także korzyści dla postępów medycyny. Nagroda "pokoju" została zasugerowana i promowana przez jego byłego kochanka i sekretarza Berthę Kinsky, która później zdobyła nagrodę w 1905 roku, kilka lat po ustanowieniu Nagrody Nobla. Uważa się, że podobało mu się to z powodu jego reputacji jako mordercy wojennego, a ogromnym punktem nagród Nobla, jak stwierdzono, było utrwalenie jego reputacji jako "kupca śmierci".

Dodatkowe fakty:

• Alfred Nobel wynalazł około 355 rzeczy, najbardziej wymowny był jego wynalazek dynamitu, w 1867 roku, który początkowo miał nazwać "Nobel's Safety Powder", ponieważ był to zasadniczo bezpieczniejsza wersja nitrogliceryny i próbował poprawić swój wizerunek jako twórca niebezpiecznych materiałów wybuchowych. Ostatecznie poszedł z "dynamitem", który wywodzi się z języka greckiego, oznaczającego "moc".
• W sumie Nobel pozostawił 94% swojej fortuny, aby wykorzystać ją do Nagrody Nobla. Jego całkowita fortuna, skorygowana o inflację, byłaby dzisiaj warta około 250 milionów dolarów.
• Wraz z grupami, które zostały wybrane do wyłonienia laureatów Nagrody Nobla, powstała osobna grupa, The Nobel Foundation, która zarządzała pieniędzmi Nobla. Do tej pory, wraz z corocznym przekazywaniem pieniędzy na nagradzanie, Fundacja Nobla zwiększyła aktywa Nobla do około pół miliarda dolarów. Może się to wydawać wyjątkowo słabym ulepszeniem w stosunku do 250 milionów dolarów, które rozpoczęli ponad 100 lat temu, szczególnie biorąc pod uwagę, że działają one bez podatku. Jednak, że "250 milionów dolarów" jest już dostosowane do inflacji i inwestują bardzo ostrożnie, aby upewnić się, że będą w stanie utrzymać nagrody Nobla w nadchodzących latach. I oczywiście, co roku rozdają one dość duże nagrody dla odbiorców.
• Każdy otrzymujący Nagrodę Nobla otrzymuje złoty medal (18 karatowe zielone złoto, które następnie platerowane jest 24 karatowym złotem), certyfikat i pewną sumę pieniędzy, która zmienia się z roku na rok. W 2009 roku suma ta wyniosła około 1,4 miliona USD. Maksymalnie trzy osoby mogą dzielić nagrodę. Kiedy tak się dzieje, to do organu przyznającego decyzję należy decyzja, w jaki sposób pieniądze zostaną rozdzielone pomiędzy zwycięzców. Większość zwycięzców przekazuje swoje nagrody pieniężne różnym celom i organizacjom charytatywnym. Kiedy Matka Teresa wygrała Pokojową Nagrodę, odmówiła nawet przyjęcia na kolację z nagrodami, stwierdzając, że pieniądze można lepiej wykorzystać gdzie indziej. 7000 $, które pokrywały koszty nagród, zostało przekazane na cele charytatywne w jej imieniu, a kolacja została anulowana.
• Do tej pory cztery osoby dwukrotnie zdobyły nagrodę Nobla. Należą do nich: Maria Skłodowska-Curie (1903 i 1911 r., Za odkrycie radioaktywności (fizyka), a później za izolację czystego radu (chemia)); John Bardeen (1956 i 1972, za wynalezienie tranzystora (fizyka) i za przyjście z teorią nadprzewodnictwa (fizyka)); Linus Pauling (1954 i 1962, za badania nad wiązaniem chemicznym pod względem substancji złożonych (chemia) i aktywności antynuklearnej (pokój)); oraz Frederick Sanger (1958 i 1980 r., za odkrycie struktury cząsteczki insuliny (chemii) i opracowanie metody oznaczania sekwencji zasad w DNA (chemia)).
• Maria Curie nie tylko wygrała dwie Nagrody Nobla, ale jej rodzina otrzymała pięć nagród Nobla. Wygrała dwa, jej mąż, Pierre Curie, wygrał jeden. Jej córka, Irène Joliot-Curie, zdobyła nagrodę Chemistry w 1935 r. Wraz z mężem. Jej druga córka była także dyrektorem UNICEF-u, gdy zdobyła Pokojową Nagrodę Nobla w 1965 roku.
• Notatki Curiego z lat 90. XIX wieku są nadal uważane za zbyt niebezpieczne, by można je było obchodzić bez ochrony ze względu na wysoki poziom radioaktywności. Są przechowywane w pudełkach z ołowianymi liniami. Ani ona, ani jej mąż, oczywiście, nic o tym nie wiedzieli i przez cały czas zajmowali się radioaktywnymi przedmiotami. W końcu zapłaciła za to cenę, umierając na anemię aplastyczną. Jej mąż został zabity po tym, jak został przejechany przez zaprzęg konny jakieś 28 lat przed śmiercią samej Marie Curie.