Czy Newton naprawdę miał jabłko spadające na jego głowę, inspirując go do napisania swojej teorii na temat grawitacji?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Może cię zatem zaskoczyć fakt, że twoi nauczyciele mają jedną (częściowo) poprawną wersję. Newton rzeczywiście siedział pod jabłonią, kiedy miał tak zwany "eureka" moment działania grawitacji.

Chociaż zajęło mu to ponad dwie dekady, aby rozwinąć w pełni rozwiniętą teorię "powszechnej grawitacji", opublikowaną po raz pierwszy w jegoPhilosophiæ Naturalis Principia Mathematica 5 lipca 1687 r. Nie ukończył go także bez pomysłów, które inni już wymyślili, np. Christopher Wren, Robert Hooke i Edmond Halley (od którego nadano nazwę komety Halleya); chociaż Newton twierdzi, że szczególnie Hooke, który w dużym stopniu korespondował z Newtonem w sprawie grawitacji, a jego pomysły miały niewielki wpływ na jego pracę, a nie tylko zainspirowały go do kontynuowania pracy nad problemem.

Jak stwierdził Newton, Hooke oskarżył Newtona o plagiatowanie jego pracy:

A jednak nie jestem wobec niego zobowiązany do żadnego światła w tym interesie, ale tylko po to, by dać mu odwrócenie uwagi od moich innych studiów, by myśleć o tych rzeczach i za jego dogmatyczną pisarską tak, jakby znalazł ruch w Ellipsie, który skłonił mnie do tego. spróbować tego…

Być może więc "eureka" przekazuje o wiele za mocny skok. Z rachunków był on po prostu ustawiony na poprawnej ścieżce, rozmyślając pod drzewem.

Ponadto wydaje się, że jabłko nie spadło bezpośrednio na jego głowę - przynajmniej nie ma udokumentowanych dowodów na to. Ale jeśli zignorujesz pogląd, że niemal natychmiast rozwinął swoją uniwersalną teorię i "upadł na głowę", wspólna historia jest dość dokładna.

Jednym z najlepszych źródeł dla anegdoty "jabłko spadające na głowę Newtona" jest manuskrypt napisany przez przyjaciela Newtona Williama Stukeleya. Wydał Wspomnienia z życia Sir Isaaca Newtona w 1752, stając się jednym z pierwszych biografów Newtona. Wiele z opisywanych w książce wydarzeń zostało zarejestrowanych dużo wcześniej niż w 1752 r., W tym w historii "jabłka", która po raz pierwszy została udokumentowana w 1726 r., W roku śmierci Newtona, a rok później także przez Woltera w jego książce Epicka poezja.

Konto Stukeley'a wygląda następująco:

Po kolacji, gdy pogoda była ciepła, poszliśmy do ogrodu, i piliśmy herbatę w cieniu niektórych appletrees, tylko on i ja. w innym dyskursie powiedział mi, że znajduje się w tej samej sytuacji, co wcześniej, gdy przyszło mu na myśl pojęcie grawitacji. "Dlaczego to jabłko zawsze powinno schodzić prostopadle do ziemi", pomyślał do siebie: z okazji upadku jabłka, gdy siedział w kontemplacyjnym nastroju: "Dlaczego nie powinien on wychodzić na boki lub w górę? ale ciągle do centrum ziemi? Z pewnością powodem jest to, że Ziemia go rysuje. W materii musi być siła przyciągania. & suma mocy przyciągania w materii ziemi musi znajdować się w centrum ziemi, a nie w żadnej stronie ziemi. dlatego też jabłko powinno spadać prostopadle lub w kierunku środka. Jeśli materia w ten sposób rysuje materię; musi być proporcjonalna do jego ilości. Dlatego jabłko przyciąga ziemię, podobnie jak ziemia rysuje jabłko.

John Conduitt, asystent Newtona i mąż jego siostrzenicy, opowiadali dokładnie tę samą historię. Newton mieszkał z tą parą w późniejszych latach i zachwycał się córką. Pisząc o Newtonie, Conduitt powiedział:

W tym roku ponownie przeszedł na emeryturę z Cambridge z powodu zarazy do matki w Lincolnshire i kiedy myślał w ogrodzie, doszedł do wniosku, że ta sama siła grawitacji (która sprawiła, że jabłko spadło z drzewa na ziemię) nie była ograniczona do pewnej odległości od Ziemi, ale musi rozciągać się znacznie dalej niż zwykle sądzono - Dlaczego nie tak wysoka, jak Księżyc mówi do siebie i jeśli tak to musi wpływać na jej ruch i być może zatrzymywać ją na swojej orbicie, po czym spadł obliczenie, jaki byłby efekt tego przypuszczenia, ale nieobecność w książkach i powszechne szacowanie w użyciu wśród geografów i naszych ludzi morskich, zanim Norwood zmierzył ziemię, że 60 mil angielskich zostało zawartych w jednym stopniu szerokości geograficznej, jego obliczenia nie zgadzam się z jego teorią i skłoniłam go do przyjęcia pojęcia, że razem z siłą grawitacji może istnieć mikstura siły, którą księżyc posiadałby, gdyby był przenoszony w wirze, ale gdy Picarda miarą ziemi wyszło na jaw, że stopień wynosi około 69,12 mil angielskich. Rozpoczął obliczenia od nowa i uznał je za całkowicie zgodne z jego teorią.

"Rok [Newton] przeszedł na emeryturę z Cambridge" to 1666, co oznacza, że nagranie tego wydarzenia przez Stukeleya miało miejsce około 60 lat po tym wydarzeniu. Jednak wydaje się, że zarówno Stukeley, jak i Conduitt niezależnie usłyszeli opowieść bezpośrednio od samego Newtona, co uzasadniało przypuszczenie, że spadające jabłko było źródłem pierwszych znaczących rozważań Newtona nad tym, jak działa grawitacja.

Istnieje wiele różnych miejsc, które twierdzą, że są domem jabłoni, która inspirowała teorię Newtona, ale najprawdopodobniej - biorąc pod uwagę rachunki - znajduje się w rodzinnym domu Woolsthorpe Manor niedaleko Grantham w Wielkiej Brytanii.

I tak, jest tam dzisiaj jabłoń, która jest uważana za jabłoń, o której mowa, choć wróciła do niego w międzyczasie po tym, jak została powalona podczas burzy w 1890 roku. Teraz, około 400 lat, drzewo i nieruchomość jest chroniona przez National Trust.

Jeśli jesteś ciekawy, drzewo to Kwiat Kenta, który nie produkuje bardzo dobrych jabłek do spożycia według dzisiejszych standardów, chociaż uważa się je za dobre jabłka do gotowania. Co więcej, jabłka, o których mowa, są zielone, a nie czerwone, jak to często jest przedstawiane w obrazach Isaaca Newtona / jabłka.

Zauważysz oczywiście, że Stukeley powyżej stwierdził, że w tym czasie było tam więcej niż jedna jabłoń; więc to, czy to pozostanie "tą" jabłonią jest pytaniem, nie można jednoznacznie odpowiedzieć, dopóki ktoś nie wymyśli maszyny, która może cofnąć nas w czasie, aby obserwować wydarzenie. Mając to na uwadze, dr Richard Keesing z Wydziału Fizyki na Uniwersytecie w Yorku robi całkiem niezłą argumentację za to, że prawdopodobnie jest to właściwe drzewo.

Pomimo tej niepewności, istnieje wiele drzew, które zostały rozpoczęte jako przeszczepy z drzewa Woolsthorpe, w tym jeden w Trinity College w Cambridge, który znajduje się pod oknem pomieszczenia, w którym Newton pracował podczas studiów.

Dodatkowe fakty:

• Astronom Alexis Clairaut w 1727 roku skomentował zarzuty Hooke'a, że Newton ukradł dzieło Hooke'a, podsumowując sytuację ładnie: "Nie można myśleć, że ten pomysł … Hooke zmniejsza chwałę Newtona … przykład Hooke'a [służy] do pokazania, jak daleko jest między prawdą, która jest oglądana, a prawdą, która jest demonstrowana. "Zasadniczo Hooke odgadł, że Newton był w stanie to udowodnić.
• Sam Newton nigdy nie zdecydował się na oficjalne odgadnięcie, na czym właściwie polegał mechanizm grawitacji. W rzeczywistości, podczas gdy zauważył: "Wystarczy, że grawitacja naprawdę istnieje i działa zgodnie z prawami, które wyjaśniłem, i że obficie służy do rozliczenia wszystkich ruchów ciał niebieskich", stwierdził również "To jedno ciało może działać na innym na odległość przez próżnię bez pośrednictwa czegokolwiek innego, przez którą ich działanie i siła mogą być przekazywane od siebie, jest dla mnie tak wielkim absurdem, że, jak sądzę, żaden człowiek, który w filozoficznych sprawach nie ma kompetentna zdolność myślenia mogłaby się w nią wpasować. "🙂
• Poza powyższymi odniesieniami do tego, kto Newton opowiedział historię "jabłoni", dwaj inni opowiadali o nim, opowiadając im historię: Catherine Barton (jego siostrzenica) i Christopher Dawson (student w Cambridge).
• Nie jest jasne, czy Voltaire usłyszał historię "jabłka" od samego Newtona, czy też powiedziano mu o tym przez wspólnego przyjaciela, czy też dowiedział się o tym w jakiś inny sposób. To powiedziawszy, para była przyjaciółmi lub przynajmniej znajomymi, w zależności od twojej definicji "przyjaciół". Wolter był nawet obecny na pogrzebie Newtona.
• W 1976 roku Apple Computers użyło krótko logo przedstawiającego sir Isaaca Newtona siedzącego pod jabłonią. Został zaprojektowany przez Ronalda Wayne'a, mniej znanego współzałożyciela firmy. Apple później zmieniło logo na bardziej rozpoznawalne jabłko tęczowe z wyrwaniem go z gry.
• Newton został upamiętniony na wiele różnych sposobów. Być może jednym z większych pomników jego geniuszu jest posąg Eduardo Paolozzi, który stoi w pobliżu Biblioteki Brytyjskiej w Londynie. Posąg oparty jest na akwaforcie Newtona autorstwa Williama Blake'a.
• William Stukeley, biograf Newtona, sam doszedł do siebie. Oprócz tego, że był lekarzem, interesował się historycznymi pomnikami i prawdopodobnie najlepiej znany jest z wykopalisk w Stonehenge. Był pierwszą osobą, która rozpoznała wyrównanie Stonehenge na przesileń i przypisała druidom symboliczny punkt orientacyjny. Później został wikariuszem, był żywo zainteresowany Robin Hoodem i pisał muzykę na flet.
• Newton został pochowany w Opactwie Westminsterskim. Niedaleko nawy John Conduitt również został pochowany. Według napisu Conduitt "chciał, aby jego szczątki znalazły się naprzeciwko tego miejsca, blisko popiołów wielkiego Newtona, z którym był związany więzami powinowactwa".
• Merkury znaleziono w włosach Newtona, gdy zbadano go po jego śmierci, prawdopodobnie w wyniku jego eksperymentów z alchemią.
• Newton był drugim naukowcem, który otrzymał tytuł szlachecki, choć sądzono, że otrzymał tytuł szlachecki z przyczyn politycznych, a nie ze swoich osiągnięć. Został wzięty na rycerza w kwietniu 1705 roku, ponad 100 lat po tym, jak pierwszy rycerz naukowy, Sir Francis Bacon, otrzymał zaszczyt w 1603 roku.
• Wartość "G" w słynnym równaniu Newtona "uniwersalnej grawitacji" nie została dokładnie określona aż do 71 lat po śmierci Newtona i 111 lat po opublikowaniu równania.