Co jest w sosie Worcestershire i dlaczego tak się nazywa?

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Tak, kiedy zamawiasz Bloody Mary, prawie pytasz faceta za barem, żeby wlał staroświecki sok z ryb do wódki. Prawdopodobnie nie zdziwi Cię to, że sos Worcestershire to angielski, bo oczywiście sos z ryb zgniłych to angielski. "Zgniły sos rybny" to prawdopodobnie najbardziej angielska fraza kiedykolwiek napisana na tej stronie - i powinienem wiedzieć, że jestem Anglikiem.

Sos jest zrobiony z anchois sfermentowanych w occie, jeśli brzmi to obrzydliwie, dopiero zaczynamy. Po około 18 miesiącach (tak, miesiącach) sardele powinny być, na szczęście, wystarczająco sfermentowane, aby być czymś więcej niż rybim purée. Kiedy mają przecier, wrzucają czosnek, cebulę, papryczki chilli, sól, cukier i wielką kupę naturalne aromaty“.

Po dodaniu tej mieszaniny albo dodają wodę i butelkują, albo wysyłają koncentrat z mieszanki pasty rybnej w dużych beczkach, aby inni ludzie mogli do niej dodać wodę.

Jeśli zastanawiasz się, jakie są te naturalne aromaty, mimo że głównym składnikiem są dosłownie roczne zjełczałe ryby, Lea i Perrins i później, Heinz po zakupie L & P, nigdy nie ujawniły dokładnej mieszaniny, której używają.

Jest to oczywiście prawdopodobnie bardziej związane z faktem, że ktoś inny mógłby ukraść przepis i stworzyć własny sos, niż ludzie myślący, że mieszanina jest obrzydliwa (e). Jednak, zgodnie z pogłoskami i pogłoskami, które wydarzyły się przez lata, cytryny, sos sojowy, pikle i coś znanego jako "diabelskie łajno"Wszystkie są rzekomo używane, bo oczywiście" łajno "może tylko poprawić smak octu i zakrzepłych szczątków ryb.

Co do tego, dlaczego nazywa się tę mieszaninę? "Worcestershire sauce "to zdecydowanie prostsze zagadnienie - to dlatego, że sos - najprawdopodobniej zaadaptowany z przepisu z Indii - powstał w angielskim mieście Worcester około 1840 roku. Miasto Worcester akurat jest przypadkowe, huk w środku Worcestershire. Więc to wszystko, tajemnica rozwiązana i zaledwie 400 słów, chłopcze, żałujemy, że cały nasz artykuł nie był tak prosty. Ale poczekaj, jest coś więcej.

Kiedy sos Worcestershire został po raz pierwszy stworzony w około 1837 roku (dokładna data nie jest znana) przez chemików Johna Wheeleya Lea i Williama Perrinsa (pan Lea i pan Perrins), był sprzedawany jako coś bardzo egzotycznego. Sos został rzekomo stworzony z przepisu wydanego przez członka angielskiej szlachty znanego tylko jako Lord Marcus Sandys, który najwyraźniej nauczył się przepisu podczas służby jako gubernator Bengalu.

Prawdopodobnie nic dziwnego, że nikt o tej nazwie nigdy nie służył jako gubernator Bengalu. Oprócz tego, nieco fantastyczne twierdzenie, Lea i Perrins twierdzili, że ich sos służy również jako pomoc w trawieniu (jak to jest zjełczałe ryby) i że był to skutecznie wielki lek. Jak już zapewne się domyślasz, to wszystko jest hogwash - co, szczerze mówiąc, było prawdopodobnie jednym z oryginalnych składników, kiedy eksperymentowali z wersjami przepisu na sos.

Innym podejrzanym stwierdzeniem tej pary było to, że najpierw zrobili sos na pamiątkę kogoś bogatego i potężnego, bo hej, czemu nie? Niestety, twierdzili, że pierwsza partia była okropna. To było zdecydowanie zbyt silne. Tak bardzo, że zamiast wyrzucać je jak normalną osobę, zostawili beczkę z sosem w piwnicy.

Kiedy wrócili po wielu miesiącach lub kilku latach, później (w zależności od wersji ich historii, którą przeczytaliście) i zobaczyli mieszaninę pasty rybnej, którą zapomnieli wyrzucić, postanowili wcisnąć w nią palec, aby zobaczyć jeśli smakował lepiej niż pierwotnie.

Z jakiegoś powodu, zamiast umierać na skurcze żołądka na miejscu, były w porządku, a mieszanina naprawdę smakowała niesamowicie; w ten sposób narodził się sos, który znamy i kochamy.

Jest to prawdopodobnie jeden z aspektów zawiłej oryginalnej opowieści utkanej przez parę, że jestem prawie, ale nie do końca, skłonny uwierzyć, ponieważ, cóż, to jest dokładnie, jak sos jest dzisiaj wytwarzany i dlaczego w innym przypadku miałbyś przypadkowo przechowywać okropną degustację soki z ryb przez tak długi czas?

Niezależnie od prawdziwego pochodzenia sosu, pan Lea i pan Perrins szybko wykazali się przedsiębiorczością, płacąc za to, że pod koniec lat trzydziestych XIX wieku na wyspach bunkrów na pokładach oceanu trafiły bomby z Wielkiej Brytanii. Kiedy pasażerowie spróbowali sosu i zdali sobie sprawę, że jest to całkowicie boskie, kupiliby butelkę i zabrali ją ze sobą. Pomysłowe było to, że tysiące butelek ich sosu znalazło się teraz w szafkach na całym świecie, czekając, aż ludzie spróbują i będą uzależnieni.

Plan zadziałał perfekcyjnie i do 1866 r. Para była w stanie sprzedać swój sklep z chemikami, aby zamiast tego sprzedawać dojrzały sos rybny w pełnym wymiarze godzin ze względu na światowy popyt na ten produkt; naprawdę żyli snem.Sen o rybim zapachu, ale mimo to marzenie.

Dodatkowe fakty:

• Sos Worcestershire jest porównywany do znacznie wcześniejszego, rzymskiego sosu znanego po prostu jako "Garum", wytwarzanego ze sfermentowanych jelit małych ryb. Inne sfermentowane sosy rybne na bazie sardeli były w Europie już w XVII wieku.
• Sos jest podziwiany na całym świecie, a wiele krajów ma swoje własne unikalne podejście; w Japonii, na przykład, znany jest jako sos Tonkatsu i jest zwykle spożywany z panierowaną wieprzowiną.
• Jak postanowiono w sprawie sądowej w dniu 26 lipca 1876 r. Lea & Perrins nie rób posiadać prawa do terminu "sos Worcestershire". Jako takie było wiele innych sosów noszących tę nazwę od ich stworzenia. Być może dlatego Lea i Perrins robią to samo Oryginalny Sos Worcestershire.