Zaskakująco tajemnicze życie słynnego artysty Bob Ross

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Pośród panteonu wybitnych osobistości telewizji publicznej Bob Ross z łatwością zalicza się do takich, jak pan Rogers i Elmo, jako gwiazda, która jest niemal powszechnie kochana i szanowana przez opinię publiczną. Pomimo tego, że słynie na całym świecie ze swojej balsamicznej, kojącej postawy, swojego show Radość malowania i jego niesamowite "fro", zaskakująco mało wiemy o jednym z najbardziej znanych artystów współczesności.

Dzieje się tak częściowo dlatego, że z jakiegoś powodu nikt nigdy nie prosił Boba Rossa, by przeprowadzał jakiekolwiek wywiady, a on dał tylko garstkę z nich przez całe życie. W rzeczywistości, w jednym z zaskakująco niewielu cytatów z samego mężczyzny, którzy nie pochodzą z jego programu, stwierdził: "Nigdy nie odrzucam prośby o wywiady. Rzadko mnie pytano ". Jednak w innym wywiadzie Ross poddał się Magazyn jajek, którzy specjalnie go szukali, ponieważ zdali sobie sprawę, że nikt o nim nie wie, Ross nieśmiało przyznał, że lubi "Zostań w ukryciu"Dodając, że był"rodzaj trudny do znalezienia". W rzeczywistości Ross był tak trudny do stwierdzenia, że PBS raz go stracił, choć wydawało się, że niewielu, jeśli ktokolwiek, zauważył, dopóki Ross nie zadzwonił, żeby poinformować ich, że po przeprowadzce przeprowadził się do Orlanda.

W wyniku miłości Ross'a do prywatności, w połączeniu z apatyczną postawą ankieterów, szczegóły jego życia są notorycznie mgliste i trudne do przytwierdzenia do tego stopnia, że nawet książka, Happy Clouds, Happy Trees: Zjawisko Bob Ross, kronika jego życia i kariery była w końcu zmuszona przyznać, że ich tekst jest … o zrozumieniu Bob Ross'a i jego życia. Gdybyśmy chcieli napisać dokładną książkę biograficzną o Bobu Rossie, cel ten byłby trudny do osiągnięcia“.

Kolejną przeszkodą dla osób, które chcą napisać o Rossie, jest fakt, że jego firma, Bob Ross, Inc, dziś ostro chroni własność intelektualną i prywatność Boba Rossa, nawet w przypadku śmierci. Jedną z niewielu rzeczy, które autoryzowali, że zbliżą się do "oficjalnej" biografii jego życia, jest film dokumentalny "Bob Ross: Szczęśliwy malarz"Można to zobaczyć, wkładając pieniądze do PBS lub wyśledziwszy kopię DVD, co było dokładnie tym, co musiałem w końcu zrobić, aby wypełnić ogromne luki tego, co mogłem znaleźć gdzie indziej na temat nieuchwytnego Boba Rossa.

Wreszcie, chociaż Ross był znaczącą postacią publiczną, która wykonała wiele pracy charytatywnej i spotkała się z setkami, jeśli nie tysiącami ludzi w ciągu swojego życia, miał tylko garstkę bliskich przyjaciół, którzy zrozumiale nie lubią rozmawiać o swoim życiu z szacunku dla jego prywatności. W rzeczywistości, niektóre z jedynych znanych wywiadów z rodziną i przyjaciółmi Rossa na jego temat mogątylkomożna znaleźć dzisiaj w dokumencie wspomnianym wcześniej.

Mając to na uwadze, porozmawiajmy o tym, co wiemy na temat życia Boba Rossa i jak stał się ikoną kulturalną, jaką jest dzisiaj.

Urodzony w Daytona na Florydzie w 1942 roku, Ross był dzieckiem stolarza (Jacka) i kelnerki (Ollie), którzy rozstali się, poślubili innych ludzi, oddzielili się od nowych partnerów, a potem ożenili się ponownie, zanim ich syn uderzył wiek dojrzewania. Jako dziecko, Ross zajmował się opieką nad rannymi zwierzętami, ku wielkiemu rozczarowaniu rodziców, którzy wkrótce przywykli do powrotu do domu, aby znaleźć rannego aligatora w wannie lub pancernika biegającego po pokoju Rossa.

Mądry z wykształcenia, Ross opuścił szkołę w 9 klasie, by utrzymać się jako cieśla wraz z ojcem, w tym czasie stracił czubek lewego palca wskazującego w wypadku, uraz, który później ukrywał przed widzami przez większość czasu farbą paleta. Kiedy osiągnął wiek 18 lat, Ross dołączył do Sił Powietrznych, które zobaczyły go przeniesionego z Florydy na Alaskę.

O ile można powiedzieć, jednym z nielicznych razy, kiedy Ross mówił otwarcie o swoich czasach w lotnictwie, było to w 1990 roku podczas przesłuchania Orlando Sentinel gdzie wyjaśnił, że nie lubi tej pracy, ponieważ zmusiło go to do "podłego", zauważając, że był:

Facet, który sprawia, że wykaszlasz latrynę, faceta, który sprawia, że robisz swoje łóżko, ten facet, który krzyczy na ciebie, że spóźniasz się do pracy.

W przeciwieństwie do cichej, rezerwowej natury, którą Ross zaprezentował podczas swojego występu, w lotnictwie rozwinął reputację jako fani piłki, zdobywając przydomek "Bust 'em up Bobby" od podwładnych.

Podczas swojej 20-letniej kadencji w Siłach Powietrznych, Ross rozwinął upodobanie do malowania po uczęszczaniu na zajęcia plastyczne w Anchorage U.S.O. Klub. Na szczęście okazało się, że jest osobą naturalną, ponieważ często spotykał się z instruktorami malarstwa na wielu zajęciach artystycznych, w których uczestniczył. Widzisz, wielu z nich bardziej interesowało się abstrakcyjnym malarstwem, które było wtedy modne. W słowach Rossa: "Powiedzieliby ci, co tworzy drzewo, ale nie powiedzieliby ci, jak namalować drzewo."

W końcu Ross znalazł inspirację po obejrzeniu programu,Magia obrazu olejnego obsługiwany przez artystę, Billa Alexandra.Aleksander zachwalał styl malarski z XVI wieku zwany alla prima (włoski termin oznaczający "pierwszą próbę"), który pozwolił mu wypalić obraz w niewiele poniżej pół godziny. Alla prima jest lepiej znana w świecie sztuki jako "mokra na mokro", ponieważ dosłownie obejmuje nakładanie wielu warstw mokrej farby na pojedyncze płótno, aby stworzyć obraz.

Podczas typowego odcinka Magia obrazu olejnegoAleksander stworzyłby pojedynczy obraz, niezmiennie będący jakimś rodzajem krajobrazu, w ciągu pół godziny, jednocześnie powoli przechodząc widzów w domu przez cały proces. Ross później używał niemal identycznego formatu do swojego show, Radość malowania, co bardzo zirytowało Alexandra.

Ale wyprzedzamy samych siebie. Po zaobserwowaniu techniki Alexandra i nauce korzystania z niej sam, Ross zaczął zarabiać dodatkowe pieniądze, malując, a następnie sprzedając alaskańskie zbocza pomalowane na wewnętrznej stronie nowatorskich złotych patelni. Wkrótce Ross stał się dość sławny z mieszkańcami za swoje talenty i często dawał pokazy dzieciom i osobom starszym.

Po pewnym czasie Ross zaczął zarabiać więcej, sprzedając obrazy i oferując ludziom lekcje sztuki niż z pracy w wojsku. W rezultacie Ross opuścił lotnictwo po dwóch dekadach służby, podobno żartuje, że nigdy nie krzyknął ani nie podniósł głosu.

Po opuszczeniu Sił Powietrznych, Ross wrócił na Florydę we wczesnych latach 80. z zamiarem wyszukania Billa Alexandra, aby nauczyć się lepszych punktów malowania na mokro na mokro. Alexander, który w wolnych chwilach był nauczycielem sztuki, z radością uczył Rossa wszystkiego, co wiedział o malarstwie, błogo nieświadomie, że uczył się, by wkrótce zostać arcy-nemezis. (Wydaje się, że stracona okazja, że para nigdy nie stworzyła spektaklu: Artysta Deathmatch, walcząc ze sobą w epizodycznych farbach. Widzowie mogli wtedy zagłosować, aby wybrać najlepszy obraz danego epizodu - mistrza lub stażystki - a zwycięzca coraz bardziej niszczy utracone malarstwo drugiego na początku kolejnego odcinka, w którym fani dowiadują się, kto wygrał w poprzednim programie. Ta rzecz w zasadzie sama się pisze.;-))

W każdym razie, po kilku miesiącach lekcji Ross otrzymał propozycję pracy z Alexander Magic Art Supplies Company jako podróżujący nauczyciel. Pracując dla firmy, hipnotyczny, usypiający głos Rossa i delikatny, popychający styl, który podkreślał, że nie było "żadnych błędów, tylko szczęśliwych wypadków" zwrócił uwagę pani Annette Kowalski, która później przyznała, że była po prostu "zahipnotyzowana" przez Osobowość Rossa. Po kilku lekcjach u Rossa, Kowalski nabrał przekonania, że gdyby mogła jakoś "zapakować" doznanie malowania z nim, ona i Ross mogliby zarobić fortunę.

Po spotkaniu z Kowalskim i jej mężem, Ross został przekonany, aby opuścićAlexander Magic Art Supplies Company i założyć własną firmę dydaktyczną. Kowalski był tak pewny sukcesu, że zatraciła swoje życiowe oszczędności w przedsięwzięciu, w którym Ross i jego żona robili podobnie śmiały wkład. W pierwszym roku działalności firma straciła 20 000 USD (dziś około 45 000 USD).

Z napiętymi pieniędzmi, Ross podjął dziwaczną decyzję, by utrzymać włosy w bezruchu, wymieniając cięcie załogi wojskowej, które nosił przez dwie dekady dla swojego kultowego afro. Rozumowanie Rossa polegało na tym, że gdyby utrzymywał włosy, zaoszczędziłby na dłuższą metę, ponieważ nie musiałby już płacić za włosy przycięte raz w tygodniu. Ross przez resztę swojego życia utrzymywał go w spokoju, choć w późniejszych latach nie lubił tego.

Dokładnie to, jak Ross porzucił "utrzymywanie włosów, by zaoszczędzić pięć dolarów" na "byciu w telewizji", nie jest jasne i istnieją dwie sprzeczne historie o tym, jak Ross zwrócił na siebie uwagę PBS. Wersja opisana w wyżej wspomnianym biografie PBS jego życia stwierdza, że Ross sfilmował reklamę dla sieci ze swoim byłym mentorem, Billem Alexisem, promując jego zajęcia artystyczne, które akurat przyciągały wzrok właściwego wykonawcy. Inna znana wersja tej historii mówi, że Kowalski nakręcił jedną z 30-minutowych lekcji Rossa i wysłał ją do sieci, która spodobała mu się na tyle, by oświetlić pilota. Jest nawet możliwe, że obie te rzeczy są prawdziwe.

W każdym razie wydaje się, że Ross bezbłędnie wykonał metodę "Steve Martin", aby odnieść sukces - "Bądź tak dobry, że nie mogą cię ignorować".

Kiedy nadszedł czas na filmowanie pierwszego odcinkaRadość malowania,Ross podjął świadomą decyzję, by mówić tak, jakby rozmawiał z pojedynczym widzem, dając złudzenie, że udziela prywatnej lekcji.

Chociaż zestaw dla Radość malowania był pozytywnie spartański (celowa decyzja w imieniu Ross'a, aby nie odwracać uwagi od obrazu), wiele myśli przeszła niemal w każdym aspekcie serialu. Na przykład Ross spędził wiele czasu na wybieraniu ubrań, które nosił na antenie, ponieważ nie chciał nosić żadnej odzieży, która "umiejscowiłaby" epizody. W rezultacie, Ross niemal wyłącznie nosił dżinsy i koszulę na co dzień przez cały występ programu, a jego wygląd byłby "aktualny", niezależnie od tego, ile lat później emitowany był pojedynczy epizod.Inną, mniej zauważalną rzeczą, jaką zrobił Ross, było lekkie zeskrobanie palety przed filmowaniem, aby nie odzwierciedlało żadnego światła w studio. (W pierwszych kilku odcinkach wybrał przezroczystą paletę z tego samego powodu.)

Chociaż oficjalna strona Bob Ross twierdzi, że odcinki Radość malowania nie były ćwiczone, to nie jest dokładnie prawda, coś, co staje się natychmiast oczywiste, kiedy zdajesz sobie sprawę, że Ross zaczął każdy odcinek, mówiąc dokładnie, jakie kolory będzie używał. Ross rzeczywiście namalował trzy kopie niemal każdego obrazu, jaki kiedykolwiek został zaprezentowany w serialu - pierwsze, które zostało wcześniej namalowane i użyte do odniesienia podczas filmowania; sekunda, która została namalowana podczas samego pokazu; i trzecią, która została namalowana później przez fotografa, co pozwoliło im uzyskać dobre zdjęcia do wielu książek malarskich wydanych i sprzedanych przez Rossa.

Mówiąc o tym, Ross nigdy nie zapłacił za pojawienie się w serialu i nigdy nie sprzedał ani jednego obrazu na nim. Pokaz był zamiast tego używany jako narzędzie promujące działalność dydaktyczną Ross'a, którego zainteresowanie eksplodowało po premierze programu. Z biegiem czasu firma rozszerzyła swoją działalność o pędzle z logo Bob Ross, farby, materiały eksploatacyjne itp., Dzięki czemu Ross stał się milionerem.

Jeśli chodzi o jego obrazy, z wyjątkiem tych, które sprzedał turystom w czasie jego pobytu na Alasce, Ross oddał praktycznie wszystkie z nich wykonane podczas 403 odcinka serialu. Jeśli chodzi o tysiące innych obrazów, które Ross zrobił podczas swojego życia, wielu z nich zostało podobnie rozdanych lub, gdy Ross stał się powszechnie znanym imieniem, oddawanym na różne cele charytatywne, które miały być sprzedane na aukcji. Ross też nie lubił idei wyświetlania swojej sztuki w muzeum lub galerii, stwierdzając:

Większość malarzy chce rozpoznania, szczególnie przez swoich rówieśników. Osiągnąłem to dawno temu w telewizji. Nie potrzebuję więcej.

W rzeczywistości, za jego życia, Ross tylko pozwolił jednej instytucji publicznej na wyświetlenie swojej pracy - Centrum Kultury Minnetrista w Muncie.

Stare nawyki, jak to mówią, są trudne do zerwania, a Ross był skryty do końca, ukrywając fakt, że w latach dziewięćdziesiątych zdiagnozowano u niego chłoniaka od wszystkich, ale jego najbliższych przyjaciół i rodziny. Ross kontynuował malowanie niemal do ostatnich dni, filmując swój program do 1994 roku, zaledwie rok przed śmiercią w wieku 52 lat. Jego miejsce ostatecznego spoczynku oznaczone jest prostym kamiennym znacznikiem, który brzmi: "Bob Ross, artysta telewizyjny"

Dodatkowe fakty:

• Bill Alexander stał się bardzo zgorzkniały wobec Rossa po sukcesieRadość malowania,twierdząc, że Ross zdradził go i ukradł styl mokre na mokre, którego był pionierem. Co zabawne, Bob Ross Inc ostatecznie opatrzył znak towarowy "Bob Ross wet-on-wet", dzięki czemu technika stała się synonimem Rossa. Jednak Ross sam otwarcie przyznał, że Alexander jest człowiekiem, który pokazał mu, jak malować w pierwszym odcinku swojego programu.
• Chociaż jest niezwykle popularny, Ross był powszechnie krytykowany przez wielu artystów, którzy czuli się znieważani przez jego uproszczone podejście do sztuki. Ross w większości nie chciał angażować swoich krytyków, ponieważ malował to dla radości (stąd nazwa jego występu). Wyjątkiem od tego jest artysta, Jackson Pollack, który Ross lekceważąco określił jako "Jackson Pollard", ponieważ nie podobał mu się pomysł abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Cytując Rossa: "Jeśli coś pomalę, nie chcę tłumaczyć, co to jest.“
• W 2014 r. Blog FiveThirtyEight przeprowadził kompleksową analizę statystyczną 381 odcinkówRadość malowaniai odkrył, że 91% obrazów Rossa "zawiera co najmniej jedno drzewo".