Gdzie nadszedł termin "Bootlegging"

2024 Autor: Sherilyn Boyd | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 09:39

Chociaż prohibicja oficjalnie rozpoczęła się 16 stycznia 1920 roku, bodziec do zakazu produkcji, sprzedaży, importu i transportu (choć nie do konsumpcji) alkoholu warzono już dekady temu. Część reform wprowadzonych przez postępowców, protestantów i innych aktywistów w celu wyleczenia wszystkich problemów społecznych, ograniczenie spożycia alkoholu było przez wielu uważane za lekarstwo na przemoc w rodzinie, zły stan zdrowia, luźną moralność i, oczywiście, publiczne pijaństwo.

Zwolennikom prohibicji udało się nawet przekonać wielu pijących; w końcu poświęcanie napojów alkoholowych było małą rzeczą w porównaniu do tworzenia lepszego społeczeństwa. Will Rogers często żartował na ten temat: Południe jest suche i będzie głosować na sucho. Oznacza to, że każdy jest na tyle trzeźwy, by zatonąć w sondażach.

Nie tylko zjawisko XX wieku, wiele miejsc i państw już dawno zakazało sprzedaży alkoholu, w tym zakaz w Maine w latach 1851-1856, oraz w Kansas, które zakazało sprzedaży alkoholu w 1881 roku i nie uchyliło go dla mocny alkohol do 1948 r.

Co więcej, podczas postępującego ruchu drugiej połowy XIX i pierwszej połowy XX wieku, nawet tam, gdzie alkohol był legalny, w pewnych kręgach społecznych otwarcie picie alkoholu było po prostu "nie robione".

Aby obejść ten problem, niektórzy zabrali się za trzymanie butelki w sposób dyskretny na swoich osobach, a jedno dogodne miejsce znajdowało się w górnej części wysokiego buta, który był używany od niepamiętnych czasów jako miejsce przechowywania wszelkiego rodzaju kontrabandy (noże myślowe i pistolety). "Noga wysokiego buta" została nazwana boot-leg od 17 wieku, a termin był powszechnie używany w połowie 1800 roku.

Pod koniec XIX wieku pomysł ukrywania czegoś nielegalnego, na przykład alkoholu, w nogach buta doprowadził do tego, że termin ten został rozszerzony na tych, którzy nielegalnie wytwarzali i / lub transportowali alkohol. Pierwsze znane przypadki "bootleggingu" stosowane wobec tych osób zaczęły pojawiać się w Kansas w ciągu dekady od ustanowienia państwowych przepisów zakazujących. Na przykład w Dwuletni raport prokuratora generalnego Kansas, tom 1 (1889):

Prawo zaborcze w naszym hrabstwie jest równie egzekwowane, jak można się było spodziewać; w rzeczywistości od wielu lat nie było jawnych naruszeń prawa, które pamiętam. "Prześladowca" atakuje od czasu do czasu nasze hrabstwo, ale zwykle jest krótkotrwały …

W 1890 roku, Anderson County, Kansas Judge B.R. Porter zanotował Ekonomia prohibicji,

Salon w Kansas zniknął na zawsze; wiemy, że jesteśmy lepsi pod każdym względem, moralnie, finansowo i religijnie. "Prawdziwy trunek przynosi się z Kansas City i innych punktów w Missouri, i używa się go chytrze. Czasami ludzie sprzedają go na chytrego. Ta firma nazywa się "bootlegging". Podczas naszej ostatniej rozprawy w sądzie rejonowym jeden człowiek został skazany za sprzedaż w ten sposób, a on został ukarany grzywną w wysokości 100 USD i otrzymał wyrok trzydziestu dni więzienia.

Termin "bootlegging" dostrzegł ogromny wzrost popularności, gdy Prohibicja rozprzestrzeniła się na cały kraj w Stanach Zjednoczonych, a 18. poprawka weszła w życie na początku 1920 roku. Wkrótce potem termin ten został uogólniony, aby już nie odwoływać się do rzeczy związanych z nielegalnym alkoholem, ale wszelkiego rodzaju przedmioty, nawet "bootleg babies" (Daily Express 5 marca 1929 r.), Odnosząc się do przemycanego dziecka. Bieżącego roku Różnorodność Zauważono w artykule opublikowanym 10 kwietnia: "Rynek nagrań dyskowych bootlegów jest prawie tak samo duży, jak w przypadku bootlegowych książek". To powszechne znaczenie tego terminu powszechnie znosi się do dziś.

Wracając do prohibicji - interesujący okres w amerykańskiej historii, popychanie i przyciąganie pomiędzy dostarczycielami alkoholu (który wahał się od drobnych bimberów do gangsterów, takich jak Al Capone), naprawdę weszło w swoje ręce w latach dwudziestych po uchwaleniu ustawy Volstead Act. Zapewniając siły policyjne agentów federalnych, Biuro Dochodów Wewnętrznych (które ostatecznie stało się Bureau of Prohibition) rozpaczliwie walczyło z przemytnikami, aby utrzymać kraj na trzeźwo.

Aby uzyskać ich produkt wokół sił Revenue (czasami nazywany pośrednicy skarbowi lub revenuers) do swoich spieczonych konsumentów, nielegalni producenci i dystrybutorzy wypróbowali szereg taktyk, w tym "suping" silników swoich samochodów i wzmocnienie ich zawieszenia, aby móc prześcignąć agentów federalnych.

Chociaż w czasie prohibicji Biuro miało roczne budżety przekraczające 10 milionów dolarów (około 140 milionów USD), revenurzy najwyraźniej musieli stawić czoła bitwie, której po prostu nie mogli wygrać, a spożycie alkoholu (którego zmniejszenie konsumpcji było zamierzonym celem Prohibicji) wzrósł o 39% w latach 1919-1929. Ponadto przed wprowadzeniem zakazu Amerykanie podzielili konsumpcję na około 50-50 między słabsze piwo i mocniejsze trunki (np. whisky), podczas prohibicji, ponieważ piwo było trudne do wyprodukowania i transportu dyskretnie, względnie niewiele zostało zrobione, a wielu piło mocne alkohole i wzmacniane wina.

Jeśli chodzi o bogatych, po prostu przechowywali ogromne ilości różnych napojów alkoholowych, zanim zaczęła obowiązywać 18. Poprawka. W rzeczywistości sam prezydent Woodrow Wilson miał swoje bardzo duże zapasy alkoholu przechowywane w Białym Domu. Po odejściu z urzędu w 1921 r. Musiał go przewieźć do domu. Podobnie prezydent Warren G. Harding musiał przenieść swój skład z domu do Białego Domu, gdy objął urząd w tym samym roku. Historyk Lizabeth Cohen zauważyła: "Bogata rodzina mogłaby mieć piwnicę pełną trunku i wydawać by się mogło, ale gdyby biedna rodzina miała jedną butelkę domowego naparu, byłoby kłopot".

Oprócz masywnego przejścia na mocniejsze trunki, część tego "ginu z wanny" została dodatkowo wzmocniona "niebezpiecznymi zanieczyszczeniami", które okazały się niekiedy śmiertelne; w rzeczywistości między 1920 a 1925 rokiem liczba zgonów każdego roku ze skażonego alkoholu wzrosła czterokrotnie do 4,154.

Nie tylko problem z kontrolą jakości czy eksperymentowaniem wśród nielegalnych sprzedawców, rząd Stanów Zjednoczonych sam celowo zatruł różne zapasy alkoholu, które później zostały rozdzielone wśród obywateli, co doprowadziło do śmierci ponad 10 000 Amerykanów. Co zaskakujące, kiedy ofiary śmiertelne pojawiły się publicznie, zamiast oburzać się masowo, postawy były mieszane, czy program powinien zostać anulowany, czy też nie. (Była to epoka, kiedy eugenika była bardzo popularną koncepcją w całym rozwiniętym świecie, wspieraną nawet przez takich Winstona Churchilla, a popularność eugeniki osiągnęła swoje crescendo tuż przed II Wojną Światową, z oczywistych powodów wymierając, choć bardzo drobne elementy z tego są nadal szeroko praktykowane dzisiaj.)

Zasadniczo niektórzy uważali, że ludzie, którzy pili nielegalny alkohol, dostali to, na co zasłużyli, a niektórzy stwierdzili, że jest to korzyść netto, że te osoby umierają, pomagając usunąć tych, którzy pili ze społeczeństwa. W tej notatce teoretycy spiskowcy założyli nawet, że program zatruwania był narodowym eksperymentem na rzecz eksterminacji członków społeczeństwa, który rząd uważał za niepożądany, jak amerykańscy obywatele, zauważając, że to naprawdę tylko biedni byli dotknięci tym skażonym programem zaopatrzenia w alkohol.

The Chicago Tribune o tym wszystkim mówiono w 1927 r.: "Zwykle żaden amerykański rząd nie angażowałby się w taki biznes. … Tylko w dziwnym fanatyzmie prohibicji wszelkie środki, jakkolwiek barbarzyńskie, są uważane za uzasadnione."

Oprócz śmierci tysięcy osób w wyniku skażonego alkoholu, szalejącego nielegalnego handlu i gwałtownego wzrostu spożycia alkoholu na osobę, działalność przestępcza w okresie prohibicji wzrosła również w ogólnym przypadku, a liczba kradzieży i włamań wzrosła o 9%, a także zabójstwa i napaści o 13%. Niezależnie od tego, czy ma to coś wspólnego z prohibicją, czy nie, to wszystko jasno pokazuje, że zakaz spożywania alkoholu nie ma zamierzonego pozytywnego wpływu na społeczeństwo, ani powstrzymywania ludzi przed piciem. Jak na ironię, publiczne pijaństwo i nieporządne aresztowania doprowadziły do wzrostu o 41%, a aresztowania za jazdę pod wpływem alkoholu wzrosły o 81%.

W końcu, 5 grudnia 1933 roku, prohibicja oficjalnie zakończyła się, gdy Utah stał się 36. państwem, które ratyfikowało 21-tą Poprawkę, pierwotnie zaproponowaną przez Kongres 20 lutego 1933 r. Po ratyfikacji, ta poprawka konstytucyjna uchyliła 18 Poprawkę.

Kiedy prezydent Roosevelt podpisał ustawę Cullen-Harrison Act, która zmieniła ustawę Volstead Act, aby umożliwić produkcję i sprzedaż niektórych rodzajów alkoholu, zrobił słynną uwagę: "Myślę, że to byłby dobry czas na piwo." Pewnego dnia później Anheuser-Busch, Inc wysłał sprawę Budweisera do Białego Domu w prezencie dla prezydenta.

Dodatkowe fakty:

Słowo "prohibicja" pochodzi od łacińskiego "prohibitionem", co oznacza "utrudnianie lub zakazywanie". Użyto go w znaczeniu "przymusowa abstynencja alkoholu" już w 1851 roku.
Podczas prohibicji hodowcy Graperzy dnia zaczęli sprzedawać "cegły wina", które były przede wszystkim blokami "Wina Ren". Często zawierały one następujące instrukcje: "Po rozpuszczeniu cegły w galonie wody, nie rób odkładaj płyn w dzbanku w kredensie na dwadzieścia dni, bo wtedy zamieni się w wino."